รักของเรา เอางัยดี

*1เดือนต่อมา*
เรากับบอสก็ยังไม่ได้คุยกันเหมือนเดิมหรอก(แค่หน้ามันยังไม่คิดอยากจะมองเลย) เราไม่คิดเลยนะว่าเรากับมันจะต้องกลับมาคุยกันได้ตอนไหนอ่ะ แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์มาคุยบ้าคุยบออะไรทั้สิ้น อยู่แบบนี้แหละมีความสุขดีแล้ว บางทีถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดกับผู้หญิงทั่วไปหรือพวกผู้หญิงที่ชอบเรียกร้องความสนใจอ่ะนะ หน้าเฟสเราก็คงจะเต็มไปด้วย สเตตัสแบบว่า"เราจะลืมเธอให้ได้*-+!@#$%^&*()*^%$%^" บลาๆๆๆ หรือที่เรียกว่าสเตตัสน้ำเน่าอะไรพวกนั้นอ่ะ แต่อย่าหวังว่าเฟสฉันจะมีตัสอะไรพวกนั้นเลย ฉันไม่ใช่พวกคนงี่เง่าอะไรแบบนั้นหรอก จบคือจบอย่าได้มาจองเวรกันดีกว่า แล้วชีวิตเราจะดีขึ้นเอง "รองเท้าไม่ได้มีเบอร์เดียวบนโลกผู้ชายก็เช่นกัน"
วันนี้เรียนพละ แต่เหมือนจะไม่ค่อยสบายเลยอ่ะ เมื่อวานเพิ่งตากฝนกับปังมา แต่ปังมันมีเสื้อกันฝนไงมันเลยไม่ค่อยเปียกเท่าไหร่แต่เราอ่ะเต็มๆ จริงๆแม่ก็บอกให้เราพกร่มไปนะแต่มันหนักอ่ะเลยชอบเอาออก(ใครเป็นเหมือนเราบ้าง555) แล้วเวลาที่เราเอามาฝนมันก็ไม่ตก เราก็เลยไม่ชอบพกร่มเท่าไหร่อ่ะนะ วันนี้สภาพก็จะดูไม่ได้หน่อยๆอ่ะ555
เรา:ฮัดชิ้วววววววววววววววว
ปัง:ออยไหวไหมเนี่ย ไปห้องพยาบาลไหม
เรา:ไหวๆ
ปัง:ไป ลงไปเรียนพละเหอะ เพื่อนลงไปกันหมอแล้ว
เรา:เดี๋ยวๆ รอบสุดท้ายแล้ว ฮัดชิ้วววววววววววววววว
ปัง:ไหวแน่นะ
เรา:ไหวน่าาา
เรากับปังก็เดินลงไปเรียนพละกัน
ครูพละ:อ่า วันนี้ครูจะให้เล่นแชร์บอลกันนะ แบ่งเป็นหญิงกับชายละกัน รอบละ7คน โอเคร!แบ่งกลุ่มเลย
ปัง:ออยแกพอจะเล่นไหวไหมอ่ะ นอกจากแกไม่มีใครเล่นกองหลังเป็นเลยอ่ะ
เรา:ฮัดชิ้วววววว ไหวๆ
ปัง:เครๆ ครบแล้วๆ
*ปรี๊ด*
เราก็เล่นไปสักพักมันสนุกดีนะ แชร์บอลเป็นกีฬาที่เราชอบเล่นอยู่แล้วก็เลยไม่ปัญหา แต่!!!!! ฝั่งผู้ชายมันอยากชนะมากขนาดนั้นเลยหรอว่ะบุกจังเลย แล้วเราก็เป็นกองหลังไง เราก็ต้องคอยแย่งลูก หรือกระโดดปัดออกไปก่อนมันจะได้ชู้ด แล้วเราก็กระโดดไปประมาณรอบที่191(หึ ก็นึกว่าแข่งกระโดดไกล555)
เรา:ฮัดชิ้วววววว โอ๊ยกระโดดจนปวดหัวหมดแล้ว
พอบ่นได้สักพักนั้นไงมาอีกแล้ววว พอกันที!!! พอทีมนั้นส่งมาให้คนชู้ดของทีมมัน เราก็กระโดดไปปัดบอลไว้ได้ แต่!!! ถ้าลงอาจไม่สวยเท่าไหร่ เท้าเลยพลิก แล้วพอกระโดดลงมาพอเท้าพลิกเราก็เลยใช้มือดันตัวไม่ให้ก้นกระแทกพื้น มือข้างนึงก็เลยทะลอกนิดหน่อย
เรา:โอ๊ยยยยยย เจ็บตีนนนนนน ฮืออออ
ปัง:ออยเป็นไง เจ็บตรงไหน
เรา:ฮัดชิ้วววว มึงงงเจ็บตีน มือกูด้วยยยย กูปวดหัวววว
ครูพละ:เมื่อกี้ เพื่อนชนกับใครนะ พาเพื่อนไปห้องพยาบาลหน่อย
บอส:ครับ!!
ห๊าาาา เมื่อกี้เราชนกับมันหรอว่ะะะะ  ฮือออ ไม่เอา!!!
เรา:ไม่เป็นไรดีกว่าคะ ปังพากูไปห้องพยาบาลหน่อยดิ
ปัง:ไม่ได้อ่ะมึงกูเป็นกัปตันอ่ะ ให้บอสมันพาไปเหอะ
หึ!!!!
เรา:เวรกรรมอะไรของกูเนี่ย!!(พูดเบาๆ)
บอส:ม๊ะะะ
แล้วบอสมันก็นั่งลงแล้วก็จับแขนเราพาดบ่ามันแล้วก็ค่อยๆพยุงตัวเราขึ้น แล้วบอสก็เอามืออีกข้างมาจับที่เอวเรา
เรา:เฮ้ยๆ!!! ไม่ต้องก็ได้มั้ง
บอส:งั้นเธอจะเดินถนัดได้ไงหละ
เรา:.....(กูไม่มีทางเลือกสินะ)
เพื่อนในสนาม:ฮี้วววววววว
เรา:ฮี้ว อะไรกัน!!! เล่นต่อเลย แล้วถ้าทีมเราแพ้นะตาย
ซัน:ที่ตายนี่พวกผู้หญิงใช่ไหม 
เรา:ทุกคน!!
ซัน:อ้าวเฮ้ย! ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หน่า
บอส:(ยิ้มอ่อน)
เราก็ใช้มือที่พาดบนบ่าตีมัน
เรา:ยิ้มอะไร!!
บอส:ก็....ป่าววว
เรา:ฮั้ดชิ้ววววววววว โอ้ยปวกหัวว จะยืนตรงนี้อีกนานไหมเนี่ย ไปได้รึยัง
บอส:ไปแล้วครับป้า
เราก็ใช้มือที่พาดบ่าตีมันอีกที
 
ขอโทษน้าาา นานเลยกว่าจะลง:)