Fic sotus : ลุ้นรักหัวใจรีเทิร์น (เปรมxวาด)
-
เขียนโดย 
18กันยา
วันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 14.51 น.
7 ตอน
0 วิจารณ์
13.61K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 16.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
6) SP: Happy Valentine day (เปรมวาด)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ'พี่เปรม วันอังคารนี้ว่างเปล่า'
'วันอังคารหรอ พี่ต้องเข้าไปติดต่อโรงงานที่อัมพวา แล้วคงนอนที่อัมพวาเลย วาดมีอะไรหรือเปล่า'
'เปล่า ไม่มีอะไร'
ใช่ วันนี้เป็นวันอังคาร แล้วก็เป็นวันวาเลนไทน์ด้วย ผมตั้งใจจะชวนพี่เปรมมันไปกินข้าวฟังเพลงชิวๆ แล้วก็ไปเดินเล่นรับลมที่สะพานพระรามแปด แต่พี่มันไม่ว่างไง ผมเลยเซ็งอยู่นี่ไง
ไอ้พี่เปรมไม่ว่างก็ช่างผมไม่สนแล้ว ไปคนเดียวก็ได้ หลังเลิกคลาสผมไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว เพราะมันรู้สึกเหงา เมื่อก่อนอยู่คนเดียวได้ไม่เคยรู้สึกเหงา แต่พอมีพี่เปรมก้าวเข้ามาในชีวิต กลายเป็นว่าผมเคยชินกับการมีพี่เปรมอยู่ใกล้ๆ
วันนี้วันแห่งความรัก มองไปทางไหนก็เห็นคนรักเดินคู่กัน คุยกัน ยิ้มให้กัน อย่างมีความสุข ในมือถือกุหลาบและสิ่งแทนใจที่มอบให้กัน
ผมไม่อยากได้หรอกของแบบนั้น
ผมไปเดินเล่นที่ห้าง yyy ไปร้านหนังสือ เข้าร้านขายเครื่องดนตรี พอรู้สึกหิวๆ ก็ไปนั่งกินข้าวคนเดียว มองไปโต๊ะไหนๆ ก็เจอแต่คู่รักมากินข้าวด้วยกัน
มองเข็มนาฬิกาที่ข้อมือ 19.15 นาที แต่ผมยังไม่อยากกลับ แวะไปดูโปรแกรมหนังก็มีแต่หนังรัก
'รักของเรา the moment'
ผมว่าเรื่องนี้น่าสนใจ กันต์ กันตถาวร แสดงด้วย มีรอบทุ่มครึ่งพอดี ผมซื้อตั๋วเข้าไปนั่งดู เหมือนกับว่าเป็นผมคนเดียวที่มาดูหนังแบบไร้คู่ เหอะ ผมไม่สนใจอยู่แล้ว
เมื่อหนังจบผมดูเวลาสี่ทุ่ม จึงตัดสินใจกลับห้อง ความคิดที่ว่าจะไปเดินเล่นรับลมที่สะพานพระรามแปดก็ต้องหยุดไป พรุ่งนี้มีเรียนเช้ากว่าจะถึงห้องก็คงห้าทุ่มพอดี
วันวาเลนไทน์กำลังจะผ่านไปในอีกไม่กี่ชั่วโมง เมื่อก่อนสำหรับผมก็คงเป็นแค่วันธรรมดาๆ วันหนึ่งเท่านั้น
แต่ทำไมปีนี้ผมรู้สึกว่ามันเป็นวัน 'พิเศษ' กว่าทุกปี
นั่นคงเป็นเพราะใครคนหนึ่ง ที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตคนธรรมดาคนหนึ่งอย่างผมให้เป็นในสิ่งที่ไม่เคยเป็น
ผมถึงห้องตอนห้าทุ่มกว่าๆ ทันทีที่ผมเปิดประตู กุหลาบแดงช่อใหญ่ก็ยื่นมาตรงหน้า แม้แสงไฟจะสลัวๆ แต่ผมเห็นคนตรงหน้าได้ชัดเจน
'พี่เปรม'
''สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะวาด''
พี่เปรมยืนยิ้มอยู่หน้าผม คำถามมากมายอยู่ในหัว แต่ตอนนี้ผมพูดไม่ออก ได้แต่ยื่นมือไปรับช่อกุหลาบนั้นมาอย่างงงๆ
พี่เปรมดึงผมเข้ามาในห้อง พาไปนั่งที่โต๊ะริมหน้าต่าง ที่มีเค้กส้มที่ผมชอบวางอยู่
"พี่มาได้ไง"
"ไอ้น๊อตมาส่ง"
"ก็ไหนว่าจะนอนที่นั่น"
"ก็ตกลงกันว่างั้น แต่พี่อยากอยู่กับวาดมากกว่า"
"เสร็จงานแล้วหรอ"
"ยังหรอก แต่พรุ่งนี้พี่ไอ้น๊อตจะมารับพี่ไปแต่เช้า"
"แล้วมาถึงนานยัง ทำไมไม่โทรบอก" ผมถามน้ำเสียงงอนๆ
"พี่อยากให้วาดแปลกใจมากกว่า" พี่เปรมพูดพร้อมกับรอยยิ้มละมุนส่งให้ผม
"เค้กส้มที่วาดชอบ ชิมสิ เจ้านี้อร่อยนะ" พี่เปรมพูดพร้อมกับตักเค้กในจานยื่นมาจ่อที่ปากผม ผมกินเค้กที่พี่เปรมป้อนให้ ก่อนจะตักเค้กป้อนให้พี่เปรมเช่นกัน
แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว...แค่มีพี่เปรมอยู่ด้วยกัน ก็ไม่ขออะไรมากกว่านี้
กินเค้กอิ่มแล้ว พี่เปรมดึงผมมานั่งที่โซฟา ก่อนจะหยิบกีต้ามาไว้ในมือ ตาคู่นั้นมองมาอย่างไม่ละสายตาก่อนที่เสียงกีต้าร์จะขึ้น
"เธอคือทุกสิ่ง ในความจริงในความฝัน
คือทุกอย่างเหมือนใจต้องการ
เธอเป็นนิทาน ที่ฉันอ่านก่อนหลับตาและนอนฝัน
เธอคือหัวใจ ไม่ว่าใครไม่อาจเทียมเทียบเท่าเธอ
ช่างโชคดีที่เจอ ได้ตกหลุมรักเธอ
ได้มีเธอเคียงข้างกัน
คงจะมีเพียงเธอที่ทำให้โลกนั้นหยุดหมุน เพียงเธอสบตาฉัน
คงจะมีเพียงเธอที่หยุดหัวใจของฉันไว้ตรงนี้ ตรงที่เธอ
เธอเพียงคนเดียวและคือเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกๆ ทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเพียงเธอคนเดียว
จะทุกข์หรือยามที่เธอนั้นสุขใจ
ยามป่วยไข้หรือสุขกายสบายดี
ฉันจะอยู่ตรงนี้และจะมีเพียงเธอทุกวินาที
จะอยู่ไกล้ไม่ห่างไกล จะเคยงชิดไม่ห่างไกล ไม่ไปไหน
เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการ
ฉันจะทำทุกๆ ทางด้วยวิญญาณและหัวใจ
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
ทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียง
เธอเพียงคนเดียวและคือเธอที่ต้องการ
ฉันจะขอภาวนาต่อหน้าฟ้าอันแสนไกล
นั่นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไรสถานใด
เกิดชาติไหนฉันมีเธอ มีเธอเพียงคนเดียว. "
(เพลง คู่ชีวิต - ค็อคเทล เราตัดมาตามที่ แก้ม กับ โดม ร้องในรายการ 4 โพดำนะคะ)
เมื่อเพลงจบลง พี่เปรมก็วางกีต้าร์ไว้ข้าง ก่อนจะหันมาพูดกับผม
"วาด พี่มีอะไรจะให้ หลับตาก่อน" ผมหลับตาตามที่พี่เปรมบอก ตอนนี้หัวใจผมมันตื้นตันไปหมดแล้ว
"ลืมตาสิ"
ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้น สิ่งที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าคือเกียร์ของคณะวิศวะ เกียร์ของพี่เปรม
"เกียร์ของพี่ พี่ขอฝากให้วาดดูแลจะได้มั๊ย" พี่เปรมจับมือผมขึ้นมาแล้วค่อยๆ วางเกียร์ไว้มือผม
ผมพูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยักหน้าแล้วกำเกียร์นั้นไว้
'พี่เปรมฝากหัวใจไว้ในกำมือผม'
พี่เปรมดึงผมเข้าไปกอด ก่อนกระซิบเบาๆ ด้วยถ้อยคำที่ทำให้ผม...อุ่นไปถึงหัวใจ
'พี่รักวาด'
รสชาดหวานอมเปรี้ยวของเค้กส้มที่พึ่งกินไป ไม่ทำให้จูบของเราหวานน้อยลงได้เลย
.............................................
เขียนเสร็จร้อนๆ ออกจากเตาเลยค่ะ
เป็นสเปเชี่ยวเล็กๆ ที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องหลัก (มั้ง)
หวังว่าคงจะทำให้ทุกท่านรู้สึกอบอุ่นที่หัวใจได้บ้างนะคะ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ ค่ะ
เดือนเก้า (โสดเซอร์)
14 กุมภาพันธ์ 2560
23.42 น.
ปล.ลงอีกที่หนึ่งตั้งแต่คืนวันที่ 14 แล้วค่ะ แหะๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
