ทำไมต้องรักเธอ

 

 

 

 

                                                 เวลาผ่านไป 1 ปี 

 

 

 

 

 

               หลังจากโทโมะกับแก้วแต่งงานกันได้ไม่นานแก้วก็ท้องลูกคนที่สอง  ด้านป๊อบปี้กับฟางก็ได้หมั้นกันเรียบร้อย ส่วนวิศนั้นอายุได้ 5 ขวบ และลูกคนที่สองของแก้วและโทโมะเป็นผู้หญิงอายุ 1 ขวบกว่าๆ ชื่อว่า วิรินญา ชื่อเล่นชื่อน้อง วิ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ลูกหลับไปแล้วเหรอ

 

 

 

 

 

 

                   แก้วที่กลับมาจากพาวิศไปเรียนศิลปะที่ห้างแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: กินนมเสร็จเพิ่งหลับไปเมื่อกี้เอง

              

 

 

 

 

 

วิศ: วิศยังไม่ได้เล่นกับน้องวิเลยครับ 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: เดี๋ยวรอน้องตื่นก่อนนะครับ 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: วิศไปอาบน้ำก่อนดีกว่ามั้ยครับ แล้วเดี๋ยวรอน้องตื่นค่อยมาเล่นกับน้องนะ 

 

 

 

 

 

 

 

วิศ: ครับ 

 

 

 

 

 

แก้ว: ไปเดี๋ยวแม่อาบน้ำให้

 

 

 

 

 

โทโมะ: เดี๋ยวพ่ออาบให้เอง แม่ไปพักเถอะ

 

 

 

 

              *สรรพนามเปลี่ยนไปแร้วว อิอิ* 

 

 

 

 

 

วิศ: เดี๋ยววิศขึ้นไปอาบเองครับ พ่อกับแม่ไม่ต้องอาบให้วิศแล้ว วิศโตเป็นหนุ่มแล้ว

 

 

 

 

 

 

แก้ว: หึ เป็นหนุ่มแล้วเหรอ ห้ะ 

 

 

 

 

 

                    จากนั้นโทโมะก็บอกให้พี่เลี้ยงพาวิศขึ้นไปช่วยดูน้องด้านบน 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: เก่งนะเนี้ย เลี้ยงลูกคนเดียวได้ด้วย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ธรรมดา 

 

 

 

 

 

แก้ว: อื้อ หลงตัวเองจริงๆเลยนะพ่อเนี้ย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แล้วลูกเรียนเป็นไงบ้าง 

 

 

 

 

 

แก้ว: ก็ดีนะ วิศเรียนรู้เร็วมากเลย ครูเค้าก็ชมนะ แถมยังวาดภาพได้สวยที่สุดด้วยนะ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: สงสัยวิศจะได้เชื้อพ่อมาแรงเลยนะเนี้ย 

 

 

 

 

 

แก้ว: ของแม่ตังหากล้ะ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: งั้นเอาเป็นว่า ได้ทั้งของพ่อแล้วก็ของแม่เลย 

 

 

 

 

 

แก้ว: (: 

 

 

 

 

 

โทโมะ: พรุ่งนี้วันอะไรน้าาาา 

 

 

 

 

 

แก้ว: วันอาทิตย์ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แม่ลืมจริงๆเหรอว่าพรุ่งนี้วันอะไร 

 

 

 

 

 

แก้ว: อืมมมวันอารายน้าาาา 

 

 

 

 

 

โทโมะ: วันเกิดพ่อทั้งที แม่ลืมได้ไงเนี้ย 

 

 

 

 

 

แก้ว: ใครลืม ไม่ได้ลืมซะหน่อย 

 

 

 

 

 

โทโมะ: งั้นคืนนี้ ตอนเที่ยงคืน พ่อขอของขวัญจากแม่เป็นคนแรกได้มั้ย (ดึงแก้วมากอด) 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: แม่มีของขวัญให้พ่อแล้ว แต่คืนนี้โน 

 

 

 

 

 

โทโมะ: 

 

 

 

 

 

แก้ว: รอเซอร์ไพรส์พรุ่งนี้ตอนเป่าเค้กนะ 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แล้วคืนนี้จะไม่ให้พ่อจริงๆเหรอ (ทำหน้าอ้อนๆใส่แก้ว) 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ไม่ (: 

 

 

 

 

 

      

 

                     

      

         แก้วจะเซอร์ไพรส์ อะไรน้าาาา รอตอนหน้านะ ตอนจบแร้ววว