ทำไมต้องรักเธอ

 
 
 
 
 
 
                         เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นมาก็ไม่เห็นลูกนอนอยู่ข้างๆและได้ยินเหมือนเสียงคนคุยกันอยู่ในห้องน้ำ แก้วเลยลุกขึ้นไปดู เมื่อเปิดประตูก็เห็นโทโมะกำลังอาบน้ำอยู่กับลูก ก็ตกใจเพราะทั้งคู่กำลังโป๊กันอยู่ 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: เฮ้ย !! 
 
 
 
 
                  แก้วเห็นก็รีบปิดประตูทันที 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: อยู่นี่ได้ไงอ่ะ 
 
 
 
 
 
 
                    แก้วนั่งรอโทโมะกับวิศออกมาจากห้องน้ำที่ปลายเตียง ไม่นานโทโมะก็อุ้มวิศออกมาในสภาพที่ตัวยังเปียกน้ำอยู่  โทโมะวางตัวลูกลงตรงหน้าแก้ว จากนั้นแก้วก็เอาผ้ามาเช็ดผมให้ลูก แล้วเงยหน้าขึ้นพูดกับโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ก็...เมื่อคืน...ไม่ได้ไปไหนหนิ...นอนตรงนั้นอ่ะ (ชี้ที่เตียง) 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ห้ะ !! 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: จะตกใจอะไรล่ะ ก็ชั้นขับรถกลับไม่ไหว ฝนก็ตกด้วยนะ 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: นายแอบเข้ามาตอนที่ชั้นหลับใช่ม่ะ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: อาฮะ  
 
 
 
 
 
วิศ: แม่ครับ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ครับ ว่าไง 
 
 
 
 
 
วิศ: เมื่อกี้ ตอนวิศอาบน้ำกับพ่อ ทำไมแขนของพ่อมันเป็นมัดๆเลยล่ะครับ
 
 
 
 
 
โทโมะ: 555 วิศอยากมีแบบพ่อเหรอครับ 
 
 
 
 
 
วิศ: ครับ เหมือนแขนซุปเปอร์ฮีโร่ในการ์ตูนเลย 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: เหมือน Hulk ใช่มั้ยครับ ดูไปดูมาหน้าพ่อก็แอบคล้ายๆเหมือนกันเนอะ
 
 
 
 
 
 
 
วิศ: คริคริ 555 
 
 
 
 
 
 
                      แก้วกับลูกก็หันไปขำใส่โทโมะ
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไม่เห็นเหมือนเลย Hulk นะหล่อสู้พ่อไม่ได้หรอก 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: แหวะ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: อ้าวไม่ทันไร ท้องลูกคนที่สองแล้วเหรอ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: พูดบ้าไรห้ะ 
 
 
 
 
 
 
 
วิศ: วิศจะมีน้องเหรอคร้าบ 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: แล้ววิศอยากมีมั้ยล่ะครับ 
 
 
 
 
 
 
วิศ: อยากมีครับๆ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: วิศครับ แม่ว่าเราไปแต่งตัวกันดีกว่าเนอะ 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ทำมาเป็นเปลี่ยนเรื่อง (พูดแซวแก้ว) 
 
 
 
 
 
แก้ว: นี่แหนะ (ก่อนแก้วจะเดินไปก็กระทืบเท้าใส่เท้าโทโมะ) 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: โอ๊ย !! เจ็บนะ !! 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: สม น้ำ หน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
                            หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้วแก้วก็บอกให้โทโมะกับลูกลงไปก่อน เมื่อแก้วอาบน้ำเสร็จก็ตามลงไป
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ใส่เสื้อผมได้นะ 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: อ่อใส่ได้ครับ
 
 
 
 
 
 
แก้ว: อ่อ ที่แท้ก็ รู้เห็นเป็นใจกันใช่ม่ะ
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ไรๆ เปล่าซะหน่อย
 
 
 
 
 
 
ป้านุ่น: โจ๊กมาแล้วค่ะ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: แล้วพ่อละค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
ป้านุ่น: อ่านหนังสือพิมพ์อยู่ในห้องรับแขกกับคุณหนูวิศค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: อ่อ งั้นเดี๋ยวแก้วไปตามพ่อกับวิศก่อนนะ 
 
 
 
 
 
 
 
                         แก้วเดินมาที่ห้องรับแขกโทโมะก็ตามมาด้วย
                        
 
 
 
 
วิศ: คุณตาครับ วิศอยากได้อันนี้คร้าบ
 
 
 
 
 
 
พ่อแก้ว: ได้ลูก เดี๋ยวตาพาไปซื้อ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ขอ ของเล่น อีกแล้วใช่มั้ยเรา
 
 
 
 
 
 
พ่อแก้ว: ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง 
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไหนขออะไรคุณตาครับคนเก่ง (เข้าไปอุ้มวิศแล้วถาม)
 
 
 
 
 
วิศ: วิศอยากได้โมเดลรถครับ 
 
 
 
           
 
 
โทโมะ: อ่องั้นเอางี้ เดี๋ยววันนี้พ่อพาไปซื้อ ดีมั้ยครับ    
 
 
 
 
 
วิศ: ดีครับ
 
 
 
 
 
 
พ่อแก้ว: งั้นเดี๋ยวตาให้เงินไปซื้อนะ
 
 
 
 
 
 
โทโมะ: ไม่ต้องหรอกครับคุณพ่อ ให้เป็นหน้าที่ผมดีกว่า (:
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: คุณพ่อ ? (คิดในใจ)
 
 
 
 
 
 
 
พ่อแก้ว: ไปกินข้าวกันดีกว่า ไปลูก