[Inazuma Eleven Go] Cool Heart Taiyou x Yukimara

1
Who are you?
 
แอ๊ด
“กลับมาแล้วจ้า มีเค้กบลูเบอร์รี่ด้วยนะ” พี่เฮียวโกะเปิดประตูแล้วหายไปสักพักพร้อมกับเอาเค้กใส่จานให้ผม
“ว่าแต่พี่ไปเจอรุ่นน้องคนไหนอ่ะ? ทำไมไม่คุยกันที่โรงเรียน” ผมพูดไปตักเค้กเข้าปากไป
“รุ่นน้องที่ไรมงน่ะ” จะว่าไปพี่เฮียวโกะเคยไปเรียนที่ไรมง เมื่อ 2 เดือนที่แล้ว ตอนนั้นผมถึงขึ้นเอากล้องวงจรปิดติดไว้ที่ห้องนอนที่พี่เฮียวโกะอาศัยอยู่ ผมกลัวคนมาทำมิดีมิร้ายพี่เฮียวโกะ #แอบมองบน (มันเข้าข่ายคนโรคจิตมากเกินไปแล้วโว้ย:คนแต่ง)
“หรอ ว่าแต่ชื่ออะไรล่ะพี่”
“ชื่อมัทสึคาเซะ เทนมะ” พี่เฮียวโกะยิ้มให้ พอพูดชื่อรุ่นน้องคนนั้น ผมขอเจือกนิดนึงล่ะกัน ติดแฮชแท็กตัวโตๆ เพื่อเน้นๆเลยว่า ‘#เฮียวกะสายเจือก’
“เขามีแฟนหรือยัง” นี่แหละข้อแรกที่ผมจะถาม
“แฟนเขาหรอมากกกกกก กรี๊ดดด แค่เห็นสองคนนั้นไปไหนมาไหนด้วยกัน กำเดาจะไหลเลย >0<” เอ๋ รุ่นน้องคนนั้นเป็นสีเทาหรอกหรอ (ภาษาอังกฤษนะจ้ะ :P)
“อืม” เรื่องเจือกขอจบเพียงเท่านี้แหละครับ
พี่เฮียวโกะดูเหมือนว่าจะเข้าข่ายเป็นสาววายแล้วล่ะ =_=
 
วันต่อมา
ผมถอนหายใจระหว่างเดินทางกลับบ้าน แต่ว่า...ทำไมตูต้องถอนหายใจด้วย =_=
Do you want to build a snowman? ~
เสียงแจ้งเตือนของผมดังขึ้น ทำให้ผมล้วงโทรศัพท์มาเปิดู พี่เฮียวโกะไลน์มาบอกว่า...
Hyouko >W< : เฮียวกะ พี่กลับบ้านช้าหน่อยนะ เพราะวันนี้พี่เป็นเวรน่ะ ดังนั้นกลับบ้านไปก่อนเลย (แล้วส่งรูปมูนชูสองนิ้ว แล้วขยิบตา)
“โคตรเป็นห่วงเลย =_=” ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ พร้อมพิมพ์ไลน์ตอบกลับ
Yukimura Hyouga: งั้นผมรอพี่ก่อนแล้วกันนะ
Hyouko >W< : ไม่ต้องๆ กลับพร้อมอายะจังน่ะจ้ะ
“ก็ได้นะ ยังไงรุ่นพี่อายะก็อยู่ใกล้ๆบ้านเรา” ผมพูดจบก็เดินกลับบ้านไป
 
บ้านเฮียวกะ
แอ๊ด
“กลับมาแล้วหรอ ยูคิมูระคุง ^^” รุ่นพี่ฟุบุคิที่กำลังเดินลงบันไดยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน “แล้วเฮียวโกะจังล่ะ?” รุ่นพี่พูดจบเดินเข้าไปนั่งโซฟา
“วันนี้พี่เฮียวโกะเป็นเวรอ่ะครับ” ผมพูดจบก็เดินขึ้นห้องไป แล้วนั่งจ้องมองข้างนอกผ่านทางหน้าต่างรอจนพี่เฮียวโกะกลับมา ผ่านไป 15 นาที พี่เฮียวโกะเดินมาพร้อมกับรุ่นพี่อายะที่ตอนนี้กำลังโบกมือลากัน พี่เฮียวโกะกำลังเดินเข้าบ้านไป จู่ๆสายตาของผมก็เหลือบไปเห็นผู้ชายผมสีส้ม ที่ใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนอาราคุโมะ พอพี่เฮียวโกะเข้าห้องไปปุ๊บ หมอนั่นก็เดินจากไป
“ใครกันนะ” ผมพึมพำออกมา แล้ววิ่งไปหาพี่เฮียวโกะที่ห้องนอน
แอ๊ด
“พี่เฮียวโกะ” ผมวิ่งเปิดประตูห้องของพี่เฮียวโกะ ทั้งๆที่ห้องอยู่ตรงข้ามกัน =_=
“มีอะไรหรอ? เฮียวกะ” พี่เฮียวโกะที่กำลังค้นพวกมังงะอยู่ หันมามองผม
“พี่รู้สึกเหมือนมีใครเดินตามมั้ยอ่ะ?” ผมถาม
“ไม่นะ มีคนแอบตามหรอ?” พี่เฮียวโกะของงผมใสซื่อ ไม่รู้ตัวหรอก
“กำลังอ่านมังงะเรื่องอะไรหรอ? พี่” ผมถามที่ขณะเดียวกับที่พี่หยิบมังงะออกมาจากตู้ชั้นหนังสือ
“มังงะวายอ่ะ” ห๊ะ! อะไรวายๆนะ ผมได้ยินว่ามังงะวาย พี่เนี่ยนะสาววาย สงสัยผมหูฝาดไป
แต่ผมก็ยังไม่ล้มเลิกหรอกนะ ต้องรู้ให้ได้ว่าใคร! เดี๋ยวก่อนนะ อย่าบอกนะว่า ไอ้คุโระ! ไอ้หื่นกาม โรคจิตอ่ะนะ เดินตามพี่เฮียวโกะ ไม่ใช่ก็ต้องรู้อยู่ดี ไฟในตัวของผมลุกโชน!
 
วันต่อมา
ผมนั่งรอพี่เฮียวโกะอยู่หน้าโรงเรียน แล้วสายตาก็เหลือบมองคนเมื่อวานที่กำลังยืนอยู่หลังเสาตรงข้ามโรงเรียน หลบมิดมาก ไม่มีใครสังเกตเลยสักคน มันมีพลังล่องหนหรอว่ะ =_=;;;
“เมื่อวานนี้ย้อนดูนารูโตะตอนที่ 3 มาตอนที่นารูโตะกับซาซึเกะจูบกัน ฉันกรี๊ดหนักมาก ดูกี่ครั้งก็ฟิน” เสียงรุ่นพี่อายะ ทำให้ผมรู้เลยว่าพี่เฮียวโกะกำลังเดินออกจากโรงเรียน ซึ่งคนเมื่อวานก็ทำท่าเดินออกมาจากหลังเสา
“เห็นมั้ยล่ะ Sasunaru จงเจริญ” พี่เฮียวโกะไฮไฟว์กับรุ่นพี่อายะอย่างสนุกสนาน ตอนนี้ผมกำลังเดินตามพี่เฮียวโกะ โดยมีคนเมื่อวานตามหลังผมอยู่ห่างๆกลมาก แต่ผมสีส้มของพี่แกยังเตะตามากๆๆๆ
ผมเดินตามจนทั้งสองคนถึงบ้าน
“บ๊ายบาย เฮียวโกะจัง ^0^” รุ่นพี่อายะโบกมือลา
“แล้วเจอกันนะ อายะจัง พรุ่งนี้อย่าลืมเอาโด Sasunaru มานะ ต้องแบ่งกันฟิน >0<” พี่เฮียวโกะโบกมือแล้วยิ้มหวานให้รุ่นพี่อายะ
“ไม่ลืมๆ >0<” รุ่นพี่อายะเดินเข้าบ้านไป
จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งที่ดังมาจากข้างหลังผม
“รุ่นพี่ยูคิมูระ!” เสียงของไอ้คนเมื่อวาน ทำให้ผมกับพี่เฮียวโกะหันหลังไปมอง
“อาเมมิยะคุง O_O ทำไมมาอยู่ที่นี่ล่ะ เฮียวกะด้วย” พี่เฮียวโกะกระพริบตาปริบๆมองหน้าผมสลับกับหมอนั่น
“ผมเดินตามพี่ เพราะหมอนี่มันเดินตามพี่!” ผมชี้หน้ามัน
“แล้วอาเมมิยะคุงล่ะ มาทำไมหรอ?” พี่เฮียวโกะฟังผมจบ ก็หันมามองไอ้ที่ชื่ออาเมมิยะ
“ผมชอบรุ่นพี่ยูคิมูระครับ!” เงียบสิครับหรออะไร
ไม่ใช่ไอ้คุโระ อาเมมิยะไผว่ะนั่น!!??