รุ่นพี่(ที่รัก)

 

 

 

 

“สรุปเรื่องฝึกงานก็คงต้องครอปไว้ก่อนยังดีที่คณบดีคณะเข้าใจแล้วเซ็นใบดรอปเอาไว้ แต่นี่พี่

แก้วพี่โทโมะจะไปกันนานแค่ไหนหรอคะ”ฟางเดินคุยกับแก้วและโทโมะระหว่างมาส่งทั้งคู่ที่

สนามบินเพื่อเดินทางไปยังญี่ปุ่นเพื่อจัดการเรื่องทุกอย่างให้เรียบร้อย

 

 

 

 

 

“แต่งงานแล้วคงรวดฮันนีมูนล่ะมั้งเดี๋ยวก็มาน่า ถ้าเหงาก็ชวนป๊อปปี้บินมาหาพวกเราก่อนก็ได้นิ

ช่วงนี้มหาลัยหยุดด้วยนี่นาเดี๋ยวพี่พาเที่ยวญี่ปุ่นเอง”โทโมะพูดพลางโอบไหล่ของแก้วไว้แล้วชวน

ฟาง

 

 

 

“รายนั้นเค้าบอกว่าเค้าอยากเตรียมเรื่องฝึกงานค่ะ แถมบอกว่าจะไม่ไปถ้าไม่ได้ตั๋วฟรีจากแม่ของ

พี่แก้วอีกด้วย”ฟางพูดแล้วนึกถึงแฟนหนุ่มที่หลังจากเคลียร์เรื่องโทโมะแก้วเสร็จก็ไม่วายชอบ

เถียงกับแม่ของแก้วจนทั้งคู่เป็นไม้เบื่อไม้เมาด้วยกันตลอด

 

 

 

 

“แต่ก็ดีนะฟาง แม่พี่เจอฝีปากของไอ้ป๊อปไปแบบนั้นแกจะได้ไม่เหงา เมื่อวานตอนเก็บกระเป๋าให้

พี่นะยังบ่นถึงป๊อปปี้ใหญ่เลย”แก้วยิ้มขำก่อนที่จะพูดขึ้นต่อ

 

 

 

 

 

“แน่นอนล่ะ คนมันฮอตใครอยู่ใกล้ก็หลงเสน่ห์ทุกรายไม่เชื่อถามฟางสิ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาโอบเอว

แฟนสาวแล้วพูดอย่างพอใจเมื่อได้ยินว่าแม่ของแก้วบ่นถึงตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"น้อยๆหน่อยเถอะ หลงตัวเองใหญ่ละพี่ป๊อป แหมอย่างน้อยก็ไม่ใช่ฟางแล้วกันที่เจอพี่ตอนแรก

แล้วหลงเสน่ห์"ฟางหมั่นไส้แฟนหนุ่มก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ไอ้เราก็นึกว่าชอบคนสไตล์ดิบเถื่อนแบบนี้ซะอีก”ป๊อปปี้รีบย้อน

 

 

 

 

 

“ไม่ใช่โรคจิตนะ ใครจะบ้าหลงรักผู้ชายที่มาตะคอกใส่หน้าเราได้ลงล่ะ หนวกหู น่ากลัว”ฟางรีบ

ว่าถึงครั้งแรกที่เจอป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“เอ้า ทำตามหน้าที่มั้ยเนี่ย ถ้าไม่รับน้องแล้วเราจะรู้จักกันหรอฟางฟางขี้แย”ป๊อปปี้โวยวายเถียง

ฟางกลับ

 

 

 

 

“พอะเถอะ คู่นี้อะไรกันเนี่ยเถียงกันอีกละเดี๋ยวดูสิถ้าเกิดวันไหนขาดกันไปสักวันเดี๋ยวมันจะเหงา

ปาก”แก้วรีบห้ามป๊อปปี้กับฟางก่อนที่จะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“แน่นอน คนที่จะต้องร้องไห้เสียใจเนี่ยก็ต้องเป็นฟางที่ขาดพี่ป๊อปสุดเท่คนนี้ไป โอ๊ยๆ”ป๊อปปี้รีบ

พูดยกยอตัวเองก่อนที่จะถูกฟางบิดหูไปทีนึงแรงๆ

 

 

 

 

 

“แหม อย่ามาพูดดี ถ้าไม่มีฟางเนี่ยใครจะปลุกพี่ตอนเช้า โทรตามพี่ไปทำโมเดลที่คณะ ช่วยซัก

ผ้า ทำกับข้าวให้กินครบ3มื้อล่ะคะ”ฟางหมั่นไส้ป๊อปปี้ก็รีบรีบสวนกลับไปทันที

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห ป๊อปนี่ถือว่านายคบกับฟางแล้วมีแต่สิ่งดีๆเข้ามาเลยนะคะคุณประธานปกครอง”แก้วยิ้มขำ

และแซวป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

“โอเค เดี๋ยวฟางขอตัวไปรับสายเฟย์ก่อนนะคะทุกคน แล้วถ้าได้บินไปญี่ปุ่นฟางจะบินไปเยี่ยมทุก

คนนะคะ บาย”ฟางพูดก่อนที่จะปลีกตัวเดินนำป๊อปปี้ออกมารับสายเฟย์ที่โทรหาเธอแล้วพูดคุยกัน

จนไม่ได้สังเกตว่าป๊อปปี้เจอใครคนหนึ่งแล้วเดินหายไปจากที่เดินตามฟางอยู่นั้น

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเย็นนี้เราไปกินบุฟเฟต์แซลมอนกับพี่เขื่อนกับเฟย์นะพี่ป๊อป2คนนั้นเค้าชวนพวกเราไปอ่ะ

สงสัยคราวนี้ญาติพี่คนนี้คงจะเอาจริงจีบยัยเฟย์แล้วแน่ๆ อ้าว พี่ป๊อป”ฟางวางสายแล้วพูดขึ้นด้วย

ความที่เข้าใจว่าป๊อปปี้ยืนอยู่ข้างหลังเธอแต่เมื่อหันกลับมาก็พบแต่ความว่างเปล่า สร้างความ

ประหลาดใจให้กับฟางอย่างมาก ก่อนที่ร่างบางจะเดินตามหาป๊อปปี้ที่จู่ๆก็หายไปจากเธอทันที

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะที่มาส่งแล้วก็ยืนคุยด้วยกันอยู่ตรงนี้ ก็นึกว่าจะไปเงียบๆสักหน่อยแต่ก็ดีใจนะที่ป๊อ

ปมาส่งจินนี่”จินนี่พูดพลางยิ้มให้กับป๊อปปี้ที่อาสาเข็นกระเป๋าของเธอให้หลังากที่เธอเดินเข้ามา

ในสนามบินแล้วเจอกับป๊อปปี้ที่บังเอิญมาส่งโทโมะและแก้วก่อนที่ทั้งคู่จะพูดคุยกันถามสารทุกข์

สุขดิบแล้วป๊อปปี้เดินมาส่งจินนี่ที่ประตูทางเข้าเล้าจน์ของสนามบิน

 

 

 

 

 

“ทำไมไม่บอกเพื่อนๆล่ะว่าตัวเองจะกลับวันนี้ อย่างน้อยจินนี่ก็เพื่อนเรานะ”ป๊อปปี้พูดไปตามตรง

 

 

 

 

 

“ทั้งๆที่จินนี่หาเรื่องปั่นหัวป๊อปกับแฟนใหม่ป๊อปสารพัดขนาดนั้นเลย ป๊อปก็ยังจะเห็นจินนี่เป็น

เพื่อนอยู่ จินนี่นี่มันแย่มากจริงๆ”จินนี่พูดออกไปอย่างรู้สึกผิดถึงสิ่งที่ทำลงไป

 

 

 

 

 

 

“อย่าเศร้าอย่างงั้นสิ อย่างน้อยจินนี่เองก็สำนึกผิดแล้วก็อยากเริ่มต้นใหม่นิ เป็นเพื่อนกันมาตั้ง

นานก็ต้องให้อภัยกันอยู่แล้ว เชื่อสิฟางก็ต้องเข้าใจเรื่องนี้”ป๊อปปี้พูดพลางแตะไหล่ของจินนี่ให้

กำลังใจ

 

 

 

 

 

 

“ไม่เข้าใจ/ฟาง”ฟางที่เดินตามหาป๊อปปี้จนมาเจอป๊อปปี้อยู่กับจินนี่เข้าก็เดือดจัดก่อนที่จะพูด

ออกมาทำให้ป๊อปปี้และจินนี่ตกใจเมื่อเห็นท่าทางเอาเรื่องของฟาง

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกัน ฟางคุยโทรศัพท์อยู่แปปเดียวพี่ก็หายไป แล้วหายมาหาพี่จินนี่อีกแล้วงั้นหรอ”ฟาง

ที่โกรธป๊อปปี้ก็ตรงเข้าไปโวยวายใส่ชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

“ใจเย็นๆก่อนสิฟาง คนเค้ามองกันหมดแล้วนะ”ป๊อปปี้รีบห้ามแฟนสาว

 

 

 

 

 

 

“เย็นได้ไงล่ะหายไปไม่บอกกันแบบนี้นี่แอบนัดกันใช่มั้ย”ฟางที่โวยวายไม่หยุดเริ่มซักแฟนหนุ่ม

 

 

 

 

 

“เปล่าซักหน่อย ไม่ได้นัดกันพวกเราบังเอิญเจอกันจริงๆพี่ก็เลยออกมาคุยกับจินนี่แล้วมาส่งเค้า

เท่านั้นเอง/ไม่เชื่อ ฟางไม่เชื่ออ่ะ พี่ป๊อปทิ้งฟางถ้าเจอทำไมไม่บอกดีๆล่ะคะ นี่ต้องนัดกัน

แน่ๆ”ป๊อปปี้และฟางเถียงกันไปมาจนคนอื่นเริ่มหันมามองกลุ่มของพวกเขาที่ยืนเถียงกันอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย เอาอีกละนะ เรื่องไม่เชื่อแฟนนี่เธอทำอีกละนะ ทำแบบนี้เดี๋ยวอยากให้ชั้นแย่งป๊อปปี้กลับ

มาอีกรอบใช่มั้ย”จินนี่ถอนหายใจก่อนที่รีบพูดขู่

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ นี่พี่จินนี่จะแย่งพี่ป๊อปกลับไปจริงๆงั้นหรอ”ฟางตกใจรีบพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ทีภาพที่เห็นกลับไม่ชอบเชื่อใจแฟน แต่บทจะเชื่อเรื่องงี่เง่าก็เชื่ออะไรง่ายๆ นี่ชั้นสอนเธอ

ไปแล้วกี่ครั้งยะว่าให้เชื่อใจแฟน งี่เง่ามาๆแบบนี้ต่อให้ไม่มีชั้น คนอื่นก็มาแย่งแฟนเธอไปง่ายๆ

แน่นอน”จินนี่รีบสวนกลับว่าใส่ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“ก็พี่มาพูดแบบนี้เป็นใครก็เชื่อสิคะ พี่เล่นเคยจะแย่งพี่ป๊อปไปจากฟางนิ ฟางก็รักของฟางพี่อย่า

มายุ่งกับคนๆนี้”ฟางพูดพร้อมกับคล้องแขนป๊อปปี้แสดงความเป็นเจ้าของต่อหน้าจินนี่ทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ฟาง ใจเย็นๆกันก่อนนะ พี่กับจินนี่เราไม่มีอะไรกันแล้วจริงๆ พี่ก็มีแค่เรานะตอนนี้ แล้วพี่แค่

มาส่งจินนี่ในฐานะเพื่อนเท่านั้นเอง ฟางเชื่อพี่หน่อยสิ พี่ไม่คิดนอกใจเราจริงๆนะ พี่รักฟางนะ

ครับ”ป๊อปปี้พูดยืนยันให้ฟางเชื่อใจแล้วกุมมือคนตัวเล็กไว้ทำให้จินนี่มองทั้งคู่นิ่งแล้วเดินไปจับ

กระเป๋าเดินทางที่ป๊อปปี้ถือให้

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ นี่ก็ใกล้เวลาเครื่องจะออกแล้ว ป๊อปดูแลแฟนป๊อปเถอะ ขอบคุณนะที่มาส่งกันในวันนี้ส่ง

เท่านี้ก็ได้ ไปก่อนนะป๊อป”จินนี่พูดก่อนที่จะเดินลากกระเป๋าออกไปจากป๊อปปี้และฟาง ฟางชะงัก

ก่อนที่จะรีบวิ่งไปหาจินนี่ที่กำลังจะเดินเข้าเกทไป

 

 

 

 

 

“พี่จินนี่ ฟางขอโทษด้วยนะคะที่เมื่อกี้งี่เง่าใส่พี่ไป”ฟางกล่าวคำขอโทษออกมาจากใจจริง

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องพูดมากหรอก ชั้นทำไปเมื่อก่อนมันก็สมควรแล้วนิที่เธอจะไม่เชื่อใจ ไม่ต้องมาขอโทษ

หรอก อ้อ ชั้นจะบอกอะไรไว้อย่างนะ ชั้นขอให้เธอรักและเชื่อใจป๊อปปี้ให้มากๆ เพราะถ้าวันไหน

เธอทะเลาะกับป๊อปอีกล่ะก็ ชั้นนี่ล่ะจะกลับมาทวงป๊อปปี้คืนจากเธอเอง”จินนี่พูดก่อนที่จะคาด

โทษกับฟางแล้วเดินเข้าเกทไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า เป็นอะไร เงียบมาตลอดทางเลย รึว่ายังไม่หายงอนพี่ ฟางจ๋า พี่กับจินนี่เราไม่มีอะไรแล้ว

จริงๆนะ พวกเราเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นเองแล้วที่ไปส่งเมื่อกี้มันก็แค่ในฐานะเพื่อนเท่านั้นนะ

ฟาง”ป๊อปปี้สังเกตเห็นแฟนสาวที่กลับมากสนามบินกับตนเองไม่ยอมพูดเอาแต่เงียบตลอดทางก็

เข้าใจว่าฟางนั้นโกรธตนเองอยู่ก็รีบง้อและขอโทษฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“ค่ะฟางรู้”ฟางมองป๊อปปี้ที่ตามง้อและขอโทษตัวเองก็เงียบแล้วตอบชายหนุ่มนิ่งๆ

 

 

 

 

 

“แต่ไหงยังเงียบไม่ยอมพูดกับพี่อ่ะฟาง หรือว่ายังโกรธพี่ โห อย่าโกรธกันดิ เย็นนี้เขื่อนเฟย์ชวน

ไปกินบุฟเฟต์ด้วยกันนี่นาเดี๋ยวพี่นะจะพาเราไปกินบิงซูต่อด้วยเลยอ่ะ หายงอนันนะๆๆๆ”ป๊อปปี้ที่

เห็นฟางยังไม่ยอมพูดหรือบ่นตัวเองยิ่งรู้สึกแย่ก่อนะเดินไปกอดแฟนสาวจากด้านหลังแล้วพูด

อ้อนฟางต่อทันที

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป พี่ป๊อปเหนื่อยมั้ยที่ต้องทนง้อฟางเวลาที่งอนเรื่องไร้สาระแบบนี้”ฟางเงียบอยู่นานเอ่ย

ถามแฟนหนุ่ม

 

 

 

 

 

“ทำไมฟางถามแบบนั้นล้ะ พี่เป็นแฟนฟางนะ พี่จะเหนื่อยง้อฟางไปทำไมล่ะ”ป๊อปปี้แปลกใจและ

ถามกลับ

 

 

 

 

 

 

“ก็ ที่ผ่านมาฟางมันงี่เง่าไม่ยอมฟังเหตุผลพี่ป๊อป ดีแต่เอาแต่งอน ไล่หึงพี่กับแฟนเก่าแบบนี้ไป

ทั่ว ทั้งๆที่ตัวเองผิดตรงที่ไม่น่างอนตรงเรื่องไร้สาระแบบนั้น พี่ก็กลับมาง้อฟางแบบนี้เสมอๆ พี่

ป๊อปเหนื่อยมากมั้ยที่อยู่กับแฟนไม่เอาไหนแบบฟาง”ฟางถอนหายใจก่อนที่จะผละออกจากอ้อม

กอดป๊อปปี้แล้วรีบพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาไหนอะไรกันล่ะฟาง พี่ต่างหากล่ะที่ไม่เอาไหน ไม่ดีสักอย่าง จนมีฟางเดินเข้ามาในชีวิตนี่

ล่ะ ทำให้พี่เริ่มเข้าที่เข้าทาง เพราะฟางที่คอยตามดูแลพี่ทั้งเรื่องกินอยู่จนตามไปเรียน พี่ต่างหาก

ที่ขอบคุณฟาง เพราะฟางทำให้พี่จากผู้ชายห่ามๆปากร้ายไม่เอาไหนเอาดีแต่กินเหล้าเข้ากิจกรรม

ตั้งใจทำอะไรดีๆสักอย่างได้ อยากจะดีเป็นแฟนที่น่ารักของฟางให้ฟางภูมิใจ แล้วคบกันไปนานๆ

ด้วยกันจนอายุ60เลย”ป๊อปปี้พูดไม่ทันจบร่างบางของฟางก็ดึงป๊อปปี้ไปกอดแน่นทำให้ชายหนุ่ม

หน้าแดงและเผลอยิ้มออกมาก่อนที่จะกอดปลอบ

 

 

 

 

 

 

 

“คนบ้าถ้าจะให้อยู่ด้วยกันไปจนอายุ60เลยพี่จะทนได้หรอให้ฟางบ่นพี่ทุกวันแบบนั้น”ฟางผละ

จากอ้อมกอดออกมาแล้วพูดขึ้น ป๊อปปี้ยิ้มออกมาแล้วเช็ดน้ำตาให้ฟางที่ไหลออกมาก่อนที่จะ

บรรจงจูบร่างบางเอาไว้

 

 

 

 

 

“ไหวสิ เพราะพี่รักผู้หญิงขี้แย ขี้บ่นคนนี้ไปแล้วยังไงล่ะ อยากจะดูแล อยากจะฟังเสียงบ่นแบบนี้

ไปทุกๆวัน พี่รักฟางนะน้องปี1ของพี่ ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไงพี่ก็ขอจะรักและก็ทำทุกวันนี้ให้ดี

ที่สุดก็พอ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะบรรจงกอดฟางแล้วกระซิบบอกรักเธอเอาไว้จนทำให้คนตัวเล็กที่

อยู่ในอ้อมกอดใจเต้นรัวและเขินกับคำบอกรักของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ฟางก็รักพี่ค่ะ รักนะคะพี่ว๊ากของฟาง”ฟางพูดก่อนที่จะเขย่งตัวจูบที่ปากของคนรักเอาไว้ไม่ว่า

พรุ่งนี้จะเป็นยังไงเธอกับเขาก็ขอจะอยู่ด้วยกันและทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอส่วนเรื่องอื่นจะเป็นยังไง

เขาและเธอจะจับมือกันและร่วมฝ่าพันมันไปด้วยกัน

 

 

 

จบละจ้าาาาาา กว่าจะจบแฮปปี้เอนดิ้ง 5555 ส่วนเรื่องใหม่เอาลงละน้า ไม่รู้ว่าจะมีคน

อ่านกันมั้ย หรือถ้าอยากให้เรื่องนี้กลับมาอีก เป็นแนวไหนก็บอกกันเน้ออ

 

 

 

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาน้าาา