รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
 
 
“จะไปไหนมานี่เลย/ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้นะ อยากจะว่าอะไรฟางอีกล่ะที่ไปทำร้ายคนที่พี่แคร์แบบนั้น
ใช่สิฟางมันก็แค่คนมาทีหลัง ยังไงสุดท้ายพี่ก็เชื่อก็แคร์แต่พี่ อื้ออ”ฟางที่วิ่งหนีออกมาที่ลานจอด
รถป๊อปปี้คว้าร่างบางเอาไว้ได้ก่อนจะล้อคฟางไว้ที่มุมลับตาคนฟางโวยวายไม่ฟังป๊อปปี้จนร่างสูง
ต้องดึงคนตัวเล็กมาจูบปิดปากทันทีเพื่อดับอาการงอแงของแฟนสาว ฟางตกใจดิ้นขัดขืนแต่สู้แรง
ของแฟนหนุ่มไม่ได้ ป๊อปปี้ดันฟางชิดกำแพงก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากสวยก่อนที่จะเอา
ลิ้นเกี่ยวพันลิ้นหวานของคนตัวเล็กจนม้าพยศอย่างฟางเริ่มหมดแรงขัดขืนและโอนอ่อนป๊อปปี้ใน
ที่สุด ฟางนิ่งและเคลิ้มไปกับรสจูบของป๊อปปี้เลิกดิ้นโวยวายและตกอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้ใน
ที่สุด
 
 
 
 
 
“พอก่อนดีกว่าไม่อย่างงั้นพี่คงได้ทำอะไรเราในนี้แน่ๆโอ๊ยๆๆ พอแล้วจ้ะฟางพี่เจ็บ”ป๊อปปี้ถอนจูบ
ฟางออกมาแล้วมองฟางก่อนที่จะพูดอย่างกรุ้มกริ่มทำให้ฟางโมโหปนเขินจัดทุบแฟนหนุ่มไม่ยั้ง
 
 
 
 
 
“ไอ้พี่ป้า เลิกหื่นเลยนะ เมื่อกี้ยังไม่เชื่อใจกันนี่ยังจะรังแกกันอีก/โอ๋ ไม่งอนน้าที่รักของพี่ป๊อป ถึง
พี่จะชอบรังแกแต่วิธีนี้พี่ขอสงวนใช้กับฟางคนเดียวเท่านั้นล่ะจ้า ฟางจ๋า เข้าใจหน่อยนะเมื่อกี้พี่
โกรธเพราะคิดว่าเราทำร้ายพิ่จินนี่เกินไป แต่พอพี่เห็นเราร้องไห้ออกมาเมื่อกี้ทำให้พี่เชื่อว่ามันคือ
อุบัติเหตุฟางไม่ได้ตั้งใจทำ ขอโทษนะที่ดุโดยไม่ฟังเราเลย หายงอนน้า”ฟางดิ้นไปมาในอ้อมกอด
แฟนหนุ่มก่อนที่ป๊อปปี้จะกระชับกอดฟางแล้วซุกจมูกฝังลงไปที่แก้มเนียนพลางกระซิบอ้อนแฟน
สาวให้เหตุผล ฟางหน้าแดงขนลุกซู่ด้วยความเขินและใจเต้นรัวเมื่อถูกแฟนหนุ่มง้อแบบนี้และ
สุดท้ายเธอก็ใจอ่อนยอมยกโทษให้แฟนหนุ่มอีกจนได้
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะไม่ไปปาร์ตี้คืนนี้จริงๆหรอโทโมะ รับรองน่างานนี้กวินไม่ไปแน่นอน”หลังจากที่เลิกซ้อมละคร
แล้วแก้วที่ปลีกตัวออกมาะไปถ่ายเอกสารให้เพื่อนแล้วชะงักเมื่อเห็นโทโมะนั่งอยู่บนเวสป้าคู่ใจและนั่งคุยกับแมงมุมอีกแล้ว
 
 
 
 
 
"ไม่เอาอ่ะ อยากกลับไปนอนที่ห้องตัวเอง ช่วงนี้ต้องรีบปั่นงานเขียนแบบส่งอาจารย์ เอาไว้พรุ่งนี้
เดี๋ยวไม่เบี้ยวนัดดูหนังแน่นอน"โทโมะบอกแมงมุม
 
 
 
 
 
 
“จริงๆนะ งั้นโทโมะเลี้ยงหนังเดี๋ยวเราเลี้ยงป๊อปคอร์นกับน้ำเอง555ไปก่อนน้า บาย”แมงมุมยิ้ม
ออกมาด้วยความดีใจก่อนที่จะบอกลาโทโมะและหอมแก้มชายหนุ่มทำให้แก้วตกใจ โทโมะที่
เรียกแท็กซี่ให้แมงมุมกลับไปหันกลับมาแล้วชะงักเมื่อเห็นแก้วก่อนที่จะยิ้มออกมานิดนึงแล้วเดิน
เมินไม่สนใจแก้วแล้วเดินชนไหล่เธอนเซ แก้วรู้สึกจุกที่ลำคอก่อนจะกำมือแน่นซ่อนความรู้สึกเจ็บ
เอาไว้
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลกวิน อ้าววันนี้ไม่ว่างหรอ โอเคไม่เป็นไร แก้วก็จะโทรมาบอกว่าแก้วเองก็ติดธุระที่คณะ
เหมือนกัน เรื่องละครเวทีน่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวไปช่วยเพื่อนเก็บของก่อนนะ บาย”ขณะที่โทโมะ
เดินไปไม่ทันพ้นแก้วแก้วที่รับโทรศัพท์จากกวินแล้วพูดคุยกันก็นิ่วหน้าหันขวับไปมองที่แก้วด้วย
สายตาโกรธจัดก่อนที่จะตรงมากระชากแขนแก้วอย่างแรงจนแก้วร้องโอ๊ยออกมาด้วยความเจ็บ
 
 
 
 
 
“นี่จะทำอะไร ปล่อยนะ”แก้วตกใจเมื่อโทโมะไม่ยอมปล่อยตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไม เดี๋ยวนี้แตะไม่ได้แล้วหรอ ทั้งๆที่คืนนั้นแก้วเองก็เป็นฝ่ายมาเสนอตัวให้โทโมะเองนิ”โท
โมะยิ้มเยาะออกมาแล้วว่าอย่างร้ายกาจ จนแก้วสะบัดมือหลุดจากการเกาะกุมแล้วง้างหมายจะตบ
หน้า
 
 
 
 
 
“เอาสิ ตบเลย ตบอีกสิให้มันเจ็บแบบนี้ไปสิ ก็โทโมะมันจะเป็นจะตายยังไงแก้วก็ไม่สนใจอยู่แล้วนิ
เอาเลย”โทโมะว่าเมื่อแก้วค้างมือไว้ไม่ยอมตบก่อนที่จะดึงมือแก้วมาฟาดหน้าตัวเองหลายครั้งจน
แดงแก้วพยายามขืนตัวไว้ด้วยความสงสารโทโมะแต่ไม่เป็นผลจนใช้แรงเฮือกสะบัดมือออกทำให้
โทโมะเซล้มไปชนกับมอเตอร์ไซค์ระเนระนาดท่ามกลางสายตาคนอื่นมองมาเป็นทางเดียว
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาจับในเมื่อไม่เคยะเหลียวแลก็อย่ามาสงสารกัน”แก้วรีบจะยื่นมือมาช่วยโทโมะแต่ชาย
หนุ่มสะบัดไม่สนใจแก้วแล้วพยายามลุกจัดแจงมอเตอร์ไซค์คันอื่นที่ล้มลงไม่สนใจแก้วก่อนที่จะ
เดินกะเผลกเอารถออกไป แก้วมองตามด้วยความเป็นห่วงก่อนจะตัดสินใจตามชายหนุ่มมาถึงที่หน้าห้องของเขาที่หอนอกจนได้
 
 
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
 
 
 
แก้วที่เห็นว่าโทโมะซ่อนกุญแจไว้ใต้พรมที่เดิมไม่เปลี่ยนก็ไขกุญแจเข้าไปในห้องพลางสอด
สายตามองหาโทโมะพลันสายตาหันไปเห็นร่างสูงที่เธอกำลังตามหาอยู่นั่งอยู่ปลายเตียงทายา
นวดอยู่และนั่งเปิดเพลงที่เธอชอบร้องให้เขาฟังอยู่ด้วย
 
 
 
 
 
 
“ใครใช้ให้เข้ามา ที่นี่ไม่ต้อนรับผู้หญิงใจร้ายอย่างเธอ/โทโมะ แต่นายเจ็บตัวก็เพราะชั้นนะ เอ่อ
แก้วอยากจะมาขอโทษ”โทโมะเหล่มองร่างบางที่เดินเข้ามาในห้องก็เอ่ยปากไล่ก่อนที่แก้ว
พยายามแย้งชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
“ขอโทษเรื่องไหนล่ะ เพราะความผิดของเธอที่ทำกับชั้นมันมีเยอะมากจนชั้นนับไม่ไหวว่าควรจะ
ให้อภัยดีมั้ยน่ะสิ”โทโมะเงยหน้าขึ้นมาว่าแก้วด้วยสายตาที่ยิ้มเยาะปนสมเพชผู้หญิงตรงหน้ามาก
แก้วสะอึกเมื่อสบตากับสายตาที่เคยอ่อนโยนของโทโมะ ใช่ ที่โทโมะต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ
แก้วเดินเข้าไปใกล้โทโมะแล้วเอื้อมมือแตะแก้มชายหนุ่มอย่างแผ่วเบาจนโทโมะตกใจสะบัดหน้า
หนีแต่แก้วรั้งชายหนุ่มไว้พลางแตะแขน
 
 
 
 
 
“ถ้าแก้วคือคนที่ทำให้โทโมะต้องเป็นแบบนี้ แก้วขอโทษแก้วขอชดใช้ทุกอย่างขอไถ่โทในทุกสิ่ง
จะได้มั้ยโทโมะ”แก้วรั้งแขนขอร้องอดีตแฟนหนุ่มด้วยความสำนึกผิดเอง
 
 
 
 
“อยากสำนึกผิดงั้นหรอ หึ”โทโมะนิ่งแล้วขยับตัวห่างแก้วก่อนที่จะหันหลังแล้วพูด พลางค่อยๆหัน
กลับมาใกล้เธอก่อนที่จะช้อนใบหน้าของแก้วมาบดจูบอย่างร้อนแรงทำให้แก้วตกใจพอจะขัดขืนก็
ถูกชายหนุ่มผลักลงไปกับเตียงก่อนที่แก้วจะเบิกตาโพลงเมื่อเห็นโทโมะกำลังอัดคลิปอยู่
 
 
 
 
 
 
“มะ ไม่นะโทโมะจะทำอะไรล่ะ/ก็กำลังหาอะไรสนุกๆทำไงล่ะ”แก้วขยายามดิ้นขัดขืนก่อนที่ถูก
ชายหนุ่มขึงพืดเอาไว้ไม่ให้ดิ้นอีกโทโมะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจกับแผนที่พึ่งคิดได้สดๆร้อนๆ
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะโทโมะอย่า กรี๊ดดด”แก้วตกใจเมื่อชายหนุ่มตั้งกล้องเอาไว้ก่อนที่จะถาโถมร่างกายเข้าหา
แก้วโดยที่แก้วขัดขืนชายหนุ่มไม่ได้เลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะพี่ป๊อป กินเหล้า แล้วไหนว่าเราจะไปกินหมูกระทะกับมีนกับซีแนนเพื่อนฟางไง”ฟางร้อง
ออกมาเมื่อป๊อปปี้มาขอร้องฟางจะไปเที่ยวกับเพื่อนแทนไปกินหมูกระทะหลังจากกลับมาจากโรง
พยาบาลและจัดการเรื่องทุกอย่างของจินนี่เสร็จแล้ว
 
 
 
 
 
 
“นะฟางน้า วันนี้วันเดียวก็ได้เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะไปกินข้าวกับฟางนะๆๆ”ป๊อปปี้รีบอ้อนแฟนสาวทันที
 
 
 
 
“บอกแบบนี้สุดท้ายก็มาขอฟางไปกินเหล้ากับเพื่อนประจำ นี่พี่ป๊อป พี่เกกินได้มั้ยคะเหล้าเนี่ย กิน
จะตับแข็งตายขึ้นมาล่ะจะทำไง”ฟางถอนหายใจก่อนที่บ่นแฟนหนุ่มไม่หยุด
 
 
 
 
 
“แต่ฟางจะมาห้ามพี่ไม่กินไม่ได้นะเพื่อนพี่คนอื่นเค้าก็กินกันพี่กินเข้าสังคมน่า ฟางจ๋า พี่สัญญาพี่
จะกินแล้วกลับไม่มองหญิงที่ไหนแน่นอน เอ๊ะๆ รึว่าเรากลัวว่าจินนี่จะมากับพวกพี่ ไม่มีหรอก
น่า”ป๊อปปี้รีบชักแม่น้ำทั้งห้าหาเหตุผลมาพูดกับฟาง ฟางถอนหายใจก่อนที่จะหันหลังเดินหนีป๊อปปี้
รีบเดินไปอ้อนพลางมองเวลาที่นาฬิกา
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าอยากไปมากก็ไปก็ได้ค่ะแต่ฟางขอห้ามเกินตี1นะคะ”ฟางเห็นท่าทางอยากไปของป๊อปปี้สุด
ท้ายเธอเลิอกที่จะยอมป๊อปปี้ ป๊อปปี้ดีใจรีบหอมแก้มแฟนสาวก่อนที่จะรีบวิ่งไปขึ้นรถของพวกเคน
ตะที่มารอด้านล่างหอ ฟางมองป๊อปปี้ที่ออกไปลับตาก็เดินกลับห้องหมายจะอาบน้ำแล้วอ่าน
หนังสือ
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางหรอลูกนี่น้าเองนะ ฟางช่วยไปตามกั้งให้น้าหน่อยนะ เห็นเมื่อเย็นทะเลาะกับหนูเชอรีนใหญ่
แล้วไม่ยอมรับโทรศัพท์น้าเลย ช่วยน้าทีเถอะนะลูก”ขณะที่ฟางนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง
โทรศัพท์ปลายสายเป็นแม่ของกั้งดังขึ้นก็รีบเด้งตัวมารับก่อนที่จตัดสินใจเรียกเฟย์มารับแล้วพาเธอ
ไปหากั้งที่บาร์เหล้าที่เขาเช้คอินในเฟสบุ้คทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์อยู่นี่ไม่ดึกนะเพราะเดี๋ยวใครมาเห็นเรากับพี่ควงกันแบบนี้เค้าจะหาว่าเราเป็นเด็กเส้น”เต๋อที่
อาสามาส่งเฟย์กับฟางพูดขึ้นพลางมองไปรอบๆร้านเหล้าแล้วถอนหายใจ
 
 
 
 
 
“หวงแฟนมากก็กลับบ้านเอาโซ่ล่ามสิครับคุณผู้กำกับใหญ่/นี่พี่เขื่อน เฟย์มาใช่หมานะ เมามากก็
กลับบ้านไปไป๊”เขื่อนที่เดินมาเอาน้ำแข็งแล้วรีบปรี่เข้าไปว่าให้เฟย์ ทำให้เฟย์โมโหทุบแขนพี่รหัส
ตัวเองอย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
“นี่พวกพี่อยู่ร้านนี้ดีเลย ช่วยฟางตามหาพี่กั้งให้หน่อยได้มั้ยคะ/อะไรกันไอ้เราก็นึกว่าจะมาลากไอ้
ป๊อปกลับซะอีก กำลังเมาได้ที่ แถมจินนี่ก็มาด้วยนะ”ฟางรีบขอให้เขื่อนช่วยก่อนที่เขื่อนจะตอบไป
ตามตรงประสาคนเมาทำให้ฟางและเฟย์ชะงัก ไหนป๊อปปี้ว่าจินนี่ม่มายังไงล่ะ ว่าแล้วฟางก็รีบขอให้
เขื่อนพาเธอไปยังโซนที่เพื่อนๆสมัยเรียนม.ปลายของป๊อปปี้กินเหล้ากันอยู่
 
 
 
 
 
 
 
“555ฮิ้วว งี้สิไอ้ป๊อปจินนี่ เกิดมาคู่กัน ถ่านไปก่อนมันร้อนๆ”เสียงขอเพื่อนป๊อปปี้ร้องเสียงดัง
ทำให้ฟางสะอึกก่อนะมองไปยังกลุ่มเพื่อนที่มุงกันอยู่ ฟางไม่รอช้าแหวกเข้าไปเพื่อหาแฟนหนุ่ม
แล้วเธอต้องอึ้งกับภาพที่จินนี่และป๊อปปี้ถูกเพื่อนๆคนอื่นดันให้ใกล้ชิดกันก่อนที่จินนี่และป๊อปปี้จะ
กอดกันกลมโดยที่ปากของทั้งคู่ประกบกันอยู่
 
 
 
 
 
 
“เห้ยพวกมึง พอได้แล้วรู้ซะบ้างไอ้ป๊อปมันมีแฟนใหม่แล้ว”เขื่อนแทบสร่างเมาเมื่อเห็นเพื่อนๆสมัย
เรียนของพวกเขาเล่นแรงกับป๊อปปี้ที่เมาแบบนี้แล้วฟางมาเจอพอดี
 
 
 
 
 
ซ่า
 
 
 
 
 
 
ฟางที่โกรธและเสียใจที่ป๊อปปี้โกหกเธอเรื่องจินนี่และเจอภาพบาดตาบาดใจแบบนี้คว้าถังน้ำแข็ง
มาสาดใส่ป๊อปปี้และจินนี่
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
ฟางไม่รอช้ากระชากจินนี่มาตบหน้าท่ามกลางความตกใจของทุกคน
 
 
 
 
“ฟาง”
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้อึ้งเมื่อเห็นแฟนสาวแต่ยังไม่ทันพูดอะไรก็ถูกฟางตบหน้าหัน
 
 
 
 
 
“ไม่ไหวแล้วเราเลิกกันเถอะ ไอ้คนเฮงซวย”ฟางร้องไห้ออกมาหลังจากตบหน้าป๊อปปี้แล้วประกาศ
กร้าวก่อนที่จะวิ่งหนีออกไปจากร้านโดยไม่สนใจอะไรอีกแล้วตอนนี้
 
 
 
 
 
ฉับบบบบ
 
ความซวยมาเยือนป๊อปแล้ว ยังดีไม่ทันข้ามวัน เกิดเรื่องอีกจนได้
 
 
โทษน้า ตอนนี้ไฟล์มาเฟียที่พิมทิ้งไว้มันหายไปกับแฟลตไดร์ฟอ่า กะจะอัพคู่กัน เลยคิดว่าอาจจะต้องพิมใหม่หมดเลยย ฮือออออออ อุตส่าพิมถึงตอนที่4แล้ว
 
 
หรือรีดเดอร์มีไอเดียอื่นแบบ อยากลองอ่านฟิคของคู่อื่นอีก แนะได้นะ