รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
“งานนี้แม่นายสวดพวกเรายับแน่ๆ ดูสิเย็บไปตั้ง20เข็มแบบนี้ ตายๆ”เมื่อพาป๊อปปี้ไปทำแผลที่โรง
พยาบาลเสร็จเขื่อนประคองป๊อปปี้ออกมาก็อดที่จะบ่นไม่ได้ที่เห็นความใจร้อนไปหาเรื่องคนอื่น
ก่อนของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็โทโมะถูกรังแกเราก็ต้องช่วยสิ/มันน่านักมั้ยล่ะ มีวิธีตั้งเยอะตั้งแยะมันไม่ใช่จะต้อง
แสดงออกด้วยการใช้กำลังแบบนี้ตลอดไปนะ”ป๊อปปี้เถียงญาติหนุ่มไม่เลิกจนฟางที่นั่งกับเฟย์ลุก
ขึ้นมาโวยวายบ้าง
 
 
 
 
“ฟางไม่เข้าใจพวกนักเลงแลลนั้นต้องจัดการด้วยกำปั้น จะใจเย็นพูดนะ พวกมันได้ใจพอดี”ป๊อปปี้
รีบเถียงแฟนสาว
 
 
 
 
 
“แก้ไขแบบสันติวิธีน่ะมีตั้งเยอะ ปากพวกเรามีก็แงตำรวจสิคะไม่ใช่ไปใช้กำลังแบบนั้น ถ้าแขนขาด
ไปจะว่ายังไง”ฟางเดินไปหยิกแขนแฟนหนุ่มแล้วดุใส่เสียงดังจนป๊อปปี้ต้องหงอย
 
 
 
 
“ถ้าพี่เป็นแฟนฟางแล้วแขนด้วนฟางไม่ทิ้งพี่หรอก/ทิ้ง ใครว่าไม่ทิ้งล่ะ แฟนปากเสีย หัวร้อนแขน
ด้วนแบบนี้ไม่เอาหรอก”ป๊อปปี้รีบอ้อนแฟนสาวก่อนจะโดนฟางดุอีกครั้งพร้อมกับดึงมือเฟย์เดินหนี
ป๊อปปี้ออกไปทันที
 
 
 
 
 
“สมน้ำหน้าว่ป๊อป งานนี้แกต้องง้อแฟนแกยาวไปเลย”เขื่อนขำกับท่าทางแง่งอนของฟางจริงๆแล้
วอดแซวญาติหนุ่มออกมาไม่ได้ ก่อนที่ทุกคนจะมาส่งป๊อปปี้ ฟางและเฟย์ที่หอพักและเขื่อนก็
ขอตัวกลับไปเคลียร์กับพ่อแม่ที่โทรมาหาตนเองเพื่อถามเรื่องป๊อปปี้โดนฟันทันที
 
 
 
 
 
“อ๊ะ จะเข้ามาทำไมพี่ป๊อป ห้องตัวเองอยู่โน่นนี่ห้องฟางนะ”ฟางตกใจเมื่อไขกุญแจห้องไปแล้วจู่ๆ
ป๊อปปี้ก็รีบเบียดแรกตัวเองเข้าไปในห้องพร้อมกับเฟย์ ฟาง
 
 
 
 
“เอ้า พี่เจ็บแขนอยู่นะ แฟนคนนี้จะใจดำทิ้งกันได้ลงคอหรอ”ป๊อปปี้รีบอ้อน
 
 
 
 
 
“ทิ้งได้สิ เพราะทีพี่ป๊อปยังชอบทิ้งฟางไปหาพี่จินนี่บ่อยๆยังทำมาแล้วเลย ไปค่ะกลับห้องไปซะ นี่
ดึกแล้ว ฟางง่วงนอน”ฟางว่าก่อนที่จะผลักอกป๊อปปี้เบาๆออกจากห้องตัวเองไปแล้วปิดประตูใส่
หน้าป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
“ง้อบ่อยๆเดี๋ยวก็หายงอนเองค่ะรายนี้ ส่วนประตูห้องเฟย์ไม่ล้อคนะคะ”เฟย์แอบแง้มประตูมากระ
ซิบบอกป๊อปปี้เพื่อให้กำลังแล้วรีบปิดประตูทันทีเมื่อได้ยินเสียงฟางเรียกก่อนที่ป๊อปปี้จะยิ้มออกมา
เมื่อนึกถึงแผนการง้อฟางขึ้นมาในหัว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวพี่แก้วกลับไปนอนก็ได้นะครับเดี๋ยวคืนนี้ผมดูแลพี่โทโมะเอง”ทางด้านแก้ว โทโมะและปลื้ม
ที่แยกกันมาจากกลุ่มป๊อปปี้พาโทโมะที่หมดสภาพมาส่งที่หอนอกของเขาเอง
 
 
 
 
“ถ้าอย่างงั้นฝากหน่อยนะคืนนี้ เดี๋ยวผีไปหาน้ำอุ่นมาให้เราเช็ดตัวโทโมะแล้วก็ยาให้ทำแผล
นะ”แก้วพูดก่อนที่จะอาสาหากล่องปฐมพยาบาลและผ้าชุบน้ำอุ่นให้โทโมะโดยที่ปลื้มแยกออกไป
คุยโทรศัพท์ข้างนอกห้อง
 
 
 
 
“เอ่อ พี่แก้ว ขอโทษนะครับ พอดีผมนอนกับพี่โทโมะที่นี่ไม่ได้แล้ว พอดียัยซีแนนโทรมาบอกว่า
เพื่อนในรุ่นอีกคนโดนรถชนผมต้องไปบริจาคเลือดให้มันก่อนอ่ะพี่ อาการเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่
ชัวร์ด้วย ผมฝากพี่โทโมะกับพี่นะ แล้วพรุ่งนี้เช้าผมจะรีบมาดูพี่เค้าทันทีเลย”ปลื้มที่รับโทรศัพท์
เสร็จรีบกุลีกุจอมาบอกแก้วที่ออกมาจากห้องน้ำพอดีแล้วขอลากลับไปเลยทิ้งให้แก้วอยู่ในห้องกับ
โทโมะ2ต่อ2
 
 
 
 
 
“อื้ออ แก้ว ทำไมกัน”โทโมะร้องครางออกมาทำให้แก้วชะงักก่อนที่จะนั่งลงข้างๆโทโมะมองชาย
หนุ่มด้วยความสงสาร
 
 
 
 
“ทุกอย่างมันเป็นเพราะแก้วเองสินะ แก้วขอโทษนะโทโมะ ขอโทษจริงๆ”แก้วพูดก่อนที่จะเอื้อม
มือไปแตะที่แก้มของชายหนุ่มอย่างเบามือและสงสารคนเคยรักเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
 
แต่ขณะที่แก้วเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตามเนื้อตัวและใบหน้าให้โทโมะ ชายหนุ่มลืมตาและคว้าข้อมือเรียว
เอาไว้ ทั้งคู่สบตากันนิ่ง แก้วชะงักเมื่อสบสายตาคม
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่รักกันแล้วมาทำดีทำไม ทำไมไม่ปล่อยให้ตายที่ร้านเหล้าไปเลยล่ะ ทำไมต้องมาหลอกให้
รัก ถ้ายังตัดใจจากไอ้กวินมันไม่ได้ ทำไมล่ะทำไม”โทโมะตัดพ้อเขย่าตัวแก้ว
 
 
 
 
“โทโมะ แก้วขอโทษ แก้วไม่ได้ตั้งใจทำร้ายโทโมะแบบนี้ แก้ว/แก้ว แก้วทำไม จะมาสร้างเรื่อง
อะไรหลอกกันอีกล่ะแก้ว ตอนนี้โทโมะก็ตายไปกับคำโกหกของแก้วแล้ว ฆ่ากันเลยสิ ฆ่ากันให้
ตายเลยดีกว่า”แก้วอึกอัก พยายามจะพูดออกมาด้วยความรู้สึกผิดแต่โทโมะชักมือของแก้วเข้ามา
แล้วหมายจะให้แก้วบีบคอตัวเองให้ตาย ทำให้แก้วขืนตัวเองหนีโทโมะก่อนที่จะเซล้มไปนอนบน
อกกว้างของอีดตแฟนหนุ่มทันที
 
 
 
 
“ตลอดเวลาที่เป็นแฟนกันบอกหน่อยได้มั้ยว่าแก้วรักเราบ้างรึเปล่า/เอ่อ คือแก้วรู้สึกแบบนั้นจริงๆ
นะถึงได้ตกลงคบกับโทโมะ”โทโมะถามแก้วอีกครั้งก่อนที่แก้วจะหลบสายตาแล้วตอบชายหนุ่ม
ทำให้โทโมะที่ฟังคำตอบของแก้วจบพลิกตัวให้แก้วมานอนอยู่ใต้ร่าง
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่ปฏิเสธมันแสดงว่าแก้วรู้สึกแบบเดียวกับโทโมะแล้วกันนะ”โทโมะพูดจบก็บรรจงจูบแก้วด้วย
ความอ่อนโยนพลางสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากสวย ก่อนมือหนาเริ่มลูบไล้ไปตามตัว แก้วเอง
หลับตาพริ้มรับสัมผัสนั้นก่อนที่จะเอา2แขนโอบรอบลำคอชายหนุ่มเพื่อยึดร่างไว้ ก่อนที่ชายหนุ่ม
จะซุกไซร้ตามตัวผลัดกันถอดเส้อผ้าของตนเองและร่างบางออกจนทั้งคู่เหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า
 
 
 
 
“อื้ออ โทโมะ”แก้วร้องครางออกมาเมื่อชายหนุ่มสัมผัสไปยังร่องกุหลาบของตนเอง ชายหนุ่มฉก
ชิมน้ำหวานที่ออกมาจากร่างกายของแก้วจนแก้วดิ้นพล่านไปความความสุขปนเสียวจนขนลุกก่อน
ที่ชายหนุ่มจะเห็นว่าร่างกายของเขาและเธอพร้อมแล้วจึงค่อยๆเลื่อนตัวมาสอดใส่แกนกลางเข้าไป
ในลำตัวของแก้ว
 
 
 
 
 
“อื้ออโทโมะ จะ เจ็บ”แก้วผวากอดร่างสูงที่สอดแทรกตัวตนเข้ามาในร่างกายของเธอก่อนที่จะ
เผลอเอาเล็บจิกเกร็งแผ่นหลังของโทโมะและหวีดร้องออกมาจนทำให้ชายหนุ่มนิ่งสักพักแล้ว
ค่อยๆขยับสะโพกเมื่อสัมผัสได้ว่าร่างกายของแก้วเริ่มรับร่างกายเขาได้ ก่อนที่ร่างกายของแก้วจะ
บีบรัดตัวตนของเขา และภายในห้องะมีแต่เสียงครวญครางและหอบหายใจของโทโมะและแก้วที่
บรรเลงเพลงรักไปตามพายุอารมณ์และความต้องการจากภายในหัวใจของคนทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
 
“อาบน้ำเสร็จแล้วเดี๋ยวเอาพวกอุปกรณ์ทำแผลไปให้พี่ป๊อปทีนะเฟย์ ฟางจะอาบน้ำ/นั่แน่ เป็นห่วง
เค้าแล้วทำไมไม่ไปทำหน้าที่แฟนที่ดีดูแลพี่เค้าล่ะฟาง”ทางด้านเฟย์ฟางเมื่อเฟย์อาบน้ำเสร็จฟาง
ที่ทำงานเสก็ตเสร็จก็พูดขึ้นแล้วชี้ไปทางกล่องปฐมพยาบาล โจ๊ก1ถุงและนมถั่วเหลือง1กล่องที่
ฟางเตรียมเอาไว้จนเฟย์อดที่จะร้องแซวเพื่อนสาวไม่ได้
 
 
 
 
 
“ดูแลอะไรล่ะ เค้าคงจะอยากให้พิ่จินนี่ดูแลแทนฟางจนตัวสั่น นี่เพราะเห็นว่าเราอยู่ห้องติดกัน
หรอกน่า ฟางจะอาบน้ำแล้วไม่รู้ล่ะเอาไปให้ด้วยละกัน”ฟางรีบว่าก่อนที่จะวิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำ
ทันทีทำให้เฟย์ยิ้มออกมาก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่ห้องของป๊อปปี้แล้วรายงานเรื่องราวให้ป๊อปปี้ฟังหมด
ทันที
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจมากนะเฟย์ที่ส่งข่าวให้พี่/ไม่เป็นไรหรอกค่า เรื่องทำให้คนรักกันนี่เฟย์ถนัด นี่กุญแจห้อง
ของยัยฟาง เคลียร์กันดีๆห้ามทำให้เพื่อนเฟย์บอบช้ำนะคะพี่ป๊อป”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาเมื่อรับของจาก
เฟย์ที่รู้ว่าฟางฝากมาก่อนที่ตัวเองจะรีทานข้าวแล้วนั่งทำแผลในห้องกับเฟย์แล้วจัดการเข้าไปใน
ห้องของฟางทันที
 
 
 
 
 
 
“อ้าว ปิดไฟนอนไวจัง แต่ก็ดีละเฟย์ ฟางก็ง่วงแล้วเหมือนกัน’เมื่อฟางอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออก
มานอกห้องน้ำก็แปลกใจเมื่อเห็นไฟดับแล้วและเห็นร่างนอนบนเตียงก็เข้าในว่าเป็นเฟย์จังจัดการ
ไดร์ผมในความมืดและเมื่อเสร็จแล้วร่างบางจึงค่อยๆขยับตัวลงไปนอนข้างๆร่างสูงของป๊อปปี้ที่
คลุมโปงและแอบอมยิ้มที่ฝากไม่สงสัย
 
 
 
 
 
“เฟย์หลับแล้วจริงดิ ฟางไม่กวนแล้วก็ได้ นี่ต้องลดน้ำหนักอย่างที่พี่เขื่อนว่าแล้วนะ ดูสิ จับแขน
เมื่อกี้แขนใหญ่มากเลยนะ เอาล่ะ ฟางไม่กวนละเพราะฟางก็ง่วงแล้ว งั้นเรานอนกันเถอะ”ฟาง
เอื้อมมือไปแตะแขนที่ป๊อปปี้เป็นแผลทำให้ชายหนุ่มสะดุ้งแต่ต้องเงียบไว้ก่อนที่จะนิ่งฟังฟางพูดจน
จบและมั่นใจว่าฟางหลับสนิทแล้วจึงค่อยๆหันหลังพลิกมามองดูแฟนสาวตัวเองที่หลับตาพริ้มอย่าง
มีความสุขก่อนที่จะหลับตาลงตามฟางไป
 
 
 
 
 
 
 
“อืมม โทโมะ อ๊ะ โทโมะอยู่ไหนน่ะ”เช้าวันต่อมาร่างบางของแก้วขยับตัวมาหมายจะกอดคนตัวสูง
ที่นอนข้างๆเธอเมื่อคืนนี้แต่ต้องแปลกใจเมื่อพบแต่ความว่างเปล่าทำให้แก้วต้องรีบลุกขึ้นมาดูแล้ว
ต้องแปลกใจเมื่อโทโมะหายตัวออกไปจากห้องของเขา ร่างบางไม่รอช้ารีบแต่งตัวทันทีก่อนที่จะ
โทรศัพท์ตามหาเขา
 
 
 
 
 
“แปลกจังทำไมปิดเครื่องล่ะ โทโมะหายไปไหนของเขานะ”แก้วพึมพำเมื่อพบว่าตัวเองพยายาม
โทรตามโทโมะแล้วไม่มีคนรับก่อนจะปิดเครื่อง ทำให้แก้วนึกห่วงชายหนุ่มขึ้นมาแก้วนั่งรอซักพัก
นครึ่งค่อนวันไม่มีวี่แววโทโมะจะกลับมาก่อน
 
 
 
 
 
“อ๊ะ นี่มันอะไรกันเนี่ย พี่ป๊อปตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะมานอนกับฟางได้ยังไง”เช้าวันเดียวกันฟางที่พลิกตัว
มาหมายะกอดหมอนข้างตามความเคยชินแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นว่าข้างกายของเธอไม่ใช่หมอ
นข้างรึเฟย์อย่างที่เข้าใจกลับเป็นแฟนหนุ่มที่เธอกำลังงอนอยู่นั่นเอง
 
 
 
 
 
 
“เอ้า เดี๋ยวสิจะไปไหนล่ะ เฟย์เค้าอุตส่าห์เปิดทางให้เราเคลียกันแล้วนะ และพี่ก็แมนพอที่ไม่แอบ
ลักหลับเราด้วย”ป๊อปปี้รีบรั้งแฟนสาวที่จะลุกหนีตนเองไปก่อนที่จะโอบกอดฟางเอาไว้หลวมๆ
 
 
 
 
 
"นี่ร่วมมือกันใช่มั้ยปล่ยฟางเลยนะพวกบ้า ฟางงอนพี่อยู่นะ/รู้ครับว่าฟางงอนพี่อยู่ พี่ขอโทษนะ ขอ
โทษจริงๆต่ไปนี้จะไม่ทำอีกแล้ว พี่ยอมแล้ว อย่างอนแบบนี้สิพี่คิดถึงเราน้า ถ้าเราไม่หายงอนพี่นะ
พี่จะกอดเราแบบนี้ทั้งวัน ไม่ปล่อยแล้วก็จะหอมเราซ้ำแบบนี้ล่ะ นี่แน่ะๆๆๆๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วกระชับ
อ้อมกอดตัวเองให้กอดฟางแน่นไม่ยอมปล่อยก่อนที่จะหอมแก้มซ้ำๆจนสุดท้ายฟางเองต้องเป็น
ฝ่ายร้องขอและยอมชายหนุ่มในที่สุด
 
 
 
 
มีNCละนะ มาแบบบนิดๆ ถ้าอยากอ่านNCรอเรื่องหน้าเน้ออออ
ไม่ได้พิมใสใสนาน บางทีมันเลยคิดมุกไม่ออก ถ้าเรื่องหน้าดราม่าสัญญาอัพบ่อยๆ
 
 
------
เค้ามาง้อแฟนแล้วเพื่อนแฟนเปิดทาง ทางเลยสะดวกก
 
 
ส่วนโทโมะแก้ว โทโมะหายตัวไป เกิดอะไรขึ้นกับโทโมะอีกรึเปล่าต้องติดตาม
 
 
โทษน้าาา กว่าะมาอัพ สัญญาไปเที่ยวคราวหน้าจะพกโน้ตบุ้คไปละ ไม่หายไปน้าาา