รุ่นพี่(ที่รัก)

 

 

 

 

 

“ตื่นเต้นเนาะฟาง มะรืนนี้แล้วเราก็จะโชว์งานดาวเดือน นี่ไม่รู้จะทำออกมาได้ดีมั้ย”โทโมะพูดกับฟาง

ระหว่างพักซ้อมการแสดงงานดาวเดือน

 

 

 

 

 

 

“แหม พี่โทโมะทำเป็นพูด ตัวเองเคยอยู่มาก่อนงานดาวเดือนก็เห็นมาตั้ง2ปี ไม่ตื่นเต้นหรอก”ฟาง

หันไปยิ้มก่อนที่จะแซวโทโมะกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ถึงพี่จะอยู่ก่อนแต่พี่ไม่เคยเป็นเดือนนี่นา คณะพี่คนเยอะจะตาย ปีนั้นไอ้กวินเพื่อนพี่มันเป็น

เดือนคณะโน่น ”โทโมะพูดแล้วพลางคิดถึงตอนสมัยปี1ที่คณะตัวเองเดือนของคณะและมหาลัยคือ

กวินแฟนเก่าแก้วนั่นเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะทุกคน ซ้อมกันเหนื่อยๆพี่ซื้อน้ำมาให้นะ”แก้วเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนๆเอาน้ำและขนมมา

ให้เด็กปี1ที่เป็นตัวแทนงานแสดงดาวเดือนที่จะถึงแล้วชะงักเมื่อเห็นโทโมะกับฟางที่พักซ้อมแล้ว

แอบแยกตัวออกไปนั่งคุยกัน2คนอีกแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นไรครับเพื่อน มองตาขวางเชียว หึงหรอ/หึงอะไรล่ะ เค้าเป็นดาวเดือนคู่กันไงก็ต้องขลุกอยู่ด้วย

กันมันถูกแล้วนิ ไม่เห็นแปลกเลย”ป๊อปปี้เดินตามเพื่อนๆเข้ามาเห็นแก้วมองฟางและโทโมะก็รีบ

กระซิบแววเพื่อนสาวก่อนที่แก้วจะได้สติแล้วรีบปฏิเสธก่อนที่จะเรียกโทโมะและฟางมาเอาน้ำและ

ขนม

 

 

 

 

 

 

 

“นี่อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยทำไมยังกินเลอะแบบนี้อยู่ ยัยบ๊อง/โอ๊ย พี่โทโมะอ่ะ นิดเดียวเอง ตัวเองก็

กินเลอะเหมือนกัน มาค่ะเดี๋ยวฟางเช็ดให้นะ”ฟางและโทโมะที่หัวเราะคิกคักและเช็ดคราบขนมที่ติด

ริมขอบปากให้กันนั้นทำใวห้แก้วมองภาพนั้นแล้วนิ่ง ทำให้ป๊อปปี้ที่อยู่ข้างเพื่อนสาวนั้นรู้ทันทีว่าแก้ว

กำลังไม่พอใจอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“กินเยอะระวังจะอ้วนใส่ชุดวันจริงไม่ได้นะ”ป๊อปปี้เห็นฟางเอาแต่กินและยิ้มหัวเราะกับโทโมะก็รีบ

แซวฟางชะงักเงยหน้ามองป๊อปปี้แล้วคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแกลอรี่ เพราะหลังจากนั้นเธอได้

ข่าวจากปั้นจั่นว่าป๊อปปี้ต้องเตรียมงานพรีเซ้นท์ส่งอาจารย์เลยไปนอนที่คณะหลายวันทำให้เธอไม่

เจอป๊อปปี้เลยจนมาถึงวันนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว ฟางจะไปไหนน่ะ”โทโมะที่เห็นแก้วมาก็รีบไปหาแก้วและแปลกใจที่ฟางที่กำลังยิ้มอยู่หน้าบึ้ง

เดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่รหัสน้องรหัสคู่นี้ทะเลาะอะไรกันอีกล่ะ ฟางงอนไม่ยอมพูดกับแกเนี่ย”แก้วเหวอเมื่อเห็นป๊อปปี้

ที่ร้องแซวฟางเสร็จคนตัวเล็กก็งอนตุ๊บป่องเดินหนีไม่ยอมคุยไม่เถียงกลับเหมือนเคยแล้วเดินหนีไป

ก็รีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

“เปล่านิ พวกเราไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน”ป๊อปปี้นิ่งสักพักก่อนที่จะพูดขึ้น แล้วขอตัวออกไปเข้า

ห้องน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หลีก ฟางจะเดิน”ป๊อปปี้ที่ออกมาจากห้องน้ำแล้วชนกับฟาง ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบดักก่อนที่ฟางจะ

รีบว่าและไม่ยอมมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ไม่หลีก ทำไม ไม่อยากมองหน้าพี่เพราะพี่ไม่ใช่พี่กั้งขาของเราน่ะสิ”ป๊อปปี้รีบว่า

 

 

 

 

 

 

“ใช่ รู้ตัวก็ดีแล้วนิงั้นก็หลีก”ฟางเงยหน้าจ้องหน้าป๊อปปี้แล้วพยายามผลักป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

“ทำไม ชอบนักรึไงกับไอ้การแอบเป็นกิ๊กน่ะ ชอบตีท้ายครัว เดี๋ยวก็กั้งเดี๋ยวก็โทโมะ นี่หาผู้ชายดีๆ

ไม่ได้แล้วรึไงถึงได้ต้องมายุ่งกับผู้ชายมีเจ้าของตลอด”ป๊อปปี้ที่เห็นแววตาของแก้วที่เศร้าเมื่อกี้ก็รีบ

ว่าฟางด้วยความโกรธ

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

ฟางที่โดนป๊อปปี้กล่าวหาว่าเธอตลอดก็เหลืออดง้างมือตบหน้าชายหนุ่มจนหน้าหันท่ามกลางความ

ตกใจของคนที่เดินมาเข้าห้องน้ำแถวนั้น

 

 

 

 

 

 

“ฟางเกลียดพี่ เกลียดที่สุด”ฟางที่น้อยใจที่พี่รหัสของตัวเองดีแต่มาว่าไม่ยอมถามก่อนว่าเรื่อง

ทั้งหมดเป็นไงก่อนจะวิ่งหนีออกไป

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ฟางกลับหอไปแล้ว โอเคๆงั้นวันนี้เราก็เลิกซ้อมไปก่อนแล้วกัน เพราะยังไงซะ ท่ากับจัดบ

ล้อกเราก็ได้อยู่แล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาซ้อมพร้อมชุดที่หอประชุดเลยแล้วกัน โอเค ขอโทษน้าทุกคน”โท

โมะที่รู้เรื่องฟางก็ตกใจก่อนที่จะไปบอกให้เพื่อนๆที่เหลือยกเลิกซ้อมตอนนี้

 

 

 

 

 

 

“ทำไม ถึงกับเลิกซ้อมเลยหรอ แค่ฟางไม่อยู่แค่นี้ สงสัยแคร์กันมากงั้นสิ”แก้วเห็นโทโมะที่เป็นห่วง

เป็นใยฟางก็อดไม่พอใจแล้วพูดแขวะไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“ก็เราต้องแสดงโชว์คู่กัน ขาดใครไปสักคนมันก็ไม่สามารถทำโชว์ได้ดีน่ะสิฮะ”โทโมะพยายาม

อธิบาย

 

 

 

 

“อ๋อ ทั้งใส่ใจห่วงใยกันแบบนี้ คงสนิทกันมากเลยเนาะ หยั่งกับแฟนกันเลย”แก้วประชดต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ รู้ทั้งรู้ว่าอะไรคือะไรทำไมพูดแบบนี้ล่ะ ไม่เชื่อใจกันหรอ”โทโมะหันขวับไป

มองแก้วที่ประชดเรื่องตัวเองกับฟางก็ว่ากลับ ไม่ใช่ว่าเขาเองจะไม่อึดอัดที่ต้องซ่อนสถานะแฟน

ระหว่างเขากับแก้วไว้ไม่ให้คนอื่นรับรู้ นี่แก้วไม่ยอมบอกคนอื่นไม่พอยังมาพูดแบบนี้อีก มันทำให้

เขาอดโมโหออกมาไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“นี่จะทะเลาะกันทำไมล่ะ ถึงแม้แก้วจะไม่ใช่ดาวคณะปีพี่แต่มันก็นางเอกละครถาปัดมาก่อน ก็แสดง

แทนกันก็ได้นิ”ป๊อปปี้เห็นแก้วและโทโมะกำลังจะทะเลาะกันก็รีบโพล่งออกมา เพราะเขาสังเกตว่า

ช่วงที่โทโมะขลุกอยู่กับฟางแล้วแก้วต้องเตรียมพรีเซ้นท์โมเดลกับพวกเขานั้นทำให้ไม่ได้เจอหน้

ากัน และเขาก็เป็นคนเดียวที่รู้ว่าแก้วกับโทโมะนั้นแอบคบกันอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ใช่ตัวแทนใครว่ะป๊อป ไม่ได้สวยระดับดาวคณะ จะไปคู่กับเดือนคณะได้ไงล่ะ ถ้าไม่มีไรแล้ว

เราเจอกันร้านเดิมนะ แล้วค่อยกลับมาทำโมเดลต่อที่คณะตอนดึกๆ”แก้วที่ยังงอนโทโมะอยู่ก็รีบว่า

ก่อนที่จะรีบว่าประชดแล้วเดินปึงปังสะพายกระเป๋าออกมาจากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นล่ะไม่เข้าใจเลยเฟย์ มาว่าๆๆกันตลอดแบบนี้ไม่เคยจะมองกันในแง่ดีเลย พี่ป๊อปเป็นพี่รหัสที่

เฮงซวยที่สุดที่เคยเจอมา/เอาน่าฟาง อย่าเครียดสิ มะรืนนี้ก็จะโชว์งานดาวเดือนแล้วนะ อย่าเอา

เรื่องอื่นมาทำให้เราต้องฟุ้งซ่านสิ”ฟางที่ออกจากคณะตัวเองแล้วหลบมาดูฟางซ้อมละครเวทีแล้วอด

ไม่ได้ที่จะระบายความอัดอั้นออกมาให้เพื่อนสาวฟังจนเฟย์ต้องปรามและปลอบใจฟางให้ฟางใจ

เย็นๆ

 

 

 

 

 

 

“น้องฟางเครียดเรื่องงานดาวเดือนหรอ ไม่ต้องเครียดนะ อยู่ยัยแสบน้องรหัสพี่สิ ยังทำได้เลย เดี๋ยว

ยังไงพี่ขอตัวเอายัยเฟย์กลับไปซ้อมละครก่อนนะ”เขื่อนที่เดินมาตามเฟย์และเข้าใจว่าฟางเครียด

เรื่องงานดาวเดือนก็พูดแล้วขอตัวพาเฟย์กลับไปซ้อมต่อ ฟางเห็นว่าเพื่อนสาวกำลังยุ่งจึงเดินปลีกตัว

ออกมาเพื่อจะกลับหอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดาวคณะสถาปัตย์คนสวยมาทำอะไรอยู่ที่นี่คนเดียวจ้ะ”ระหว่างที่เดินเตร็ดเตร่อยู่ในมหาลัยตอน

กลางคืน มีรถยนต์คันหนึ่งบีบแตรทักก่อนที่กั้งจะเลื่อนกระจกออกมาแล้วทักทาย

 

 

 

 

 

 

“กำลังกลับหอค่ะ พี่กั้งจะไปไหนหรอคะ/อ๋อ พี่พึ่งไปส่งเชอรีนเค้ากลับหอมาน่ะ ขากลับเลยใช้ทาง

ลัดในมอกลับหอให้พี่ไปส่งเราที่หอนะฟาง ตอนนี้มันดึกแล้วอันตราย พี่เป็นห่วง”ฟางยิ้มและถามกั้ง

กลับก่อนที่กั้งจะตอบแล้วชวนแกมบังคับฟางให้ขึ้นรถกลับไปกับตนเอง ฟางชะงักเรื่องเชอรีนแฟนกั้ง

แต่จำเป็นต้องยอมขึ้นรถกลับกับกั้งไปอย่างเลี่ยงไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคะพี่กั้ง สุดท้ายก่อนกลับหอทีไรพี่กั้งชอบพาฟางไปกินนมปั่นด้วยกันตลอดเลย แบบนี้

มีหวังฟางอ้วนไม่มีคนมาจีบแน่ๆ”ฟางลงจากรถมากับกั้งเมื่อถึงหอ ฟางขอบคุณแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“โถ เป็นถึงดาวคณะถึงจะอ้วนเดี๋ยวก็มีคนมาจีบอยู่แล้วน่า น้องสาวพี่สวยขนาดนี้”กั้งยิ้มและลูบผม

ฟางอย่างเอ็นดู

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย มดเยอะโว้ย”ป๊อปปี้ที่แวะกลับมาเอาของที่หอเห็นฟางกับกั้งพูดคุยกันก็พูดเสียงดังจนทั้งคู่หัน

ไปมอง

 

 

 

 

 

 

 

“คนบ้า สงสัยเมากลับหอมาสิท่า”ฟางที่แยกกับป๊อปปี้กลับขึ้นห้องบ่นอุบเมื่อคิดถึงป๊อปปี้ที่โวยวาย

เมื่อกี้นี้

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นสาวเป็นแส้ไปไหนมาไหนกับผู้ชายกลางดึกแบบนั้น ไม่รักนวลสงวนตัว”เมื่อมาถึงหน้าห้อง

ป๊อปปี้ที่กอดอกรอฟางที่หน้าห้องตัวเองก็รีบแขวะฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเมาแล้วก็อย่ามาหาเรื่องกัน ได้ข่าวว่าต้องกลับไปทำโมเดลต่อที่คณะ จะไหวหรอ เมาซะขนาด

นี้”ฟางถอนหายใจก่อนที่จะว่าพลางไขกุญแจห้องตัวเองไป

 

 

 

 

 

ตึง

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้อาศัยจังหวะนั้นดันตัวเองเข้าไปในห้องฟางแล้วล้อคประตูห้องทันที

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรอีกน่ะ อย่านะ คราวนี้ฟางสู้ฟางไม่ยอมพี่หรอก”ฟางตกใจรีบตั้งการ์ดขึ้นสู้ไม่ยอมชาย

หนุ่มและพูดขู่

 

 

 

 

 

“ตัวอย่างลูกหมาแค่นี้จะไปทำอะไรใครได้ โอ๊ย”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาก่อนที่จะหัวเราะเยาะแล้วว่าฟาง

ทำให้ฟางโมโหคว้ารองเท้าที่อยู่ข้างตัวปาใส่ป๊อปปี้อย่างแรง ป๊อปปี้จะล้มลงไปกองกับพื้นฟางชะงัก

ก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ป๊อปปี้ที่ฟุบลงไป

 

 

 

 

 

“อ๊าย ไอ้พี่บ้าปล่อยฟางนะ ฟางจะฟ้องป้ารุ่งกับลุงอรุณว่าพี่ลวนลามแล้วจะปล้ำฟางในห้อง”แต่แล้ว

ป๊อปปี้อาศัยความไวคว้าตัวฟางมากอดไว้ทำให้ฟางร้องออกมาและดิ้นไปมา

 

 

 

 

 

“อย่านะ ถ้าร้องโวยวายเสียงดังพี่จะปล้ำเราอย่างที่เราเข้าใจซะเดี๋ยวนี้เลย”ป๊อปปี้กอดรัดฟางไว้ก่อน

ที่จะพูดขู่ทำให้ฟางหน้าแดงตัวชาและเลิกดิ้นไปทันที

 

 

 

 

 

 

“หึ เดี๋ยวนี้สวยขึ้นนิ ออร่าดาวคณะคงเปล่งประกาย ทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่เข้ามาหาแบบนี้ระวัง

สับรางไม่ทันนะ แล้วจะกิ๊กกับใครก็ช่วยดูให้ดีๆหน่อยเถอะ”เมื่อฟางเลิกดิ้นแล้วป๊อปปี้จะลุกขึ้นนั่ง

แล้วพูดขึ้นต่อ

 

 

 

 

 

 

“ฟางจะกิ๊กใครไปไหนกับใครมันก็เรื่องของฟางแล้วพี่ก็ไม่ต้องมาว่าฟางด้วย/ก็ที่ว่าเพราะห่วงนั่นล่ะ

น่า เอ่อ ขอโทษที่บางครั้งพูดแรงไปแต่ที่พูดน่ะ เพราะพี่ห่วง ห่วงเราจริงๆไม่อยากให้เราไปเจอคน

ไม่ดี ไม่งอนนะคนดีของพี่ เราเกี่ยวก้อยแล้วนะ หายงอนๆ”ฟางนิ่งแล้วพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะโพล่งออก

มาแล้วสบสายตาคมกับร่างบาง ฟางชะงักหน้าแดงเมื่อสบตากับป๊อปปี้ จังหวะนั้นเกี่ยวก้อยกับฟาง

แล้วทึกทักพูดเองเออเอง ก่อนที่จะรีบลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไปทิ้งให้ฟางงงกับการกระทำ

ป๊อปปี้อยู่ตรงนั้น

 

 

 

 

 

"คนบ้า วันหลังถ้าห่วงก็พูดดีๆใส่กันสิ"ฟางที่ตั้งสติได้รีบเปิดประตูแล้วพูดไล่หลังป๊อปปี้ไปก่อนจะรีบ

ปิดประตูห้องแล้วอมยิ้มออกมาเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่ได้ยินเช่นนั้นก็เผลอยิ้มออกมาเหมือนกัน

 

 

 

ท่าทางแก้วจะเป็นคนขี้หึงนะเนี่ย งานนี้จะดีกันมั้ย

แล้วป๊อปฟางนี่เป็นพวกปากไม่ตรงกับใจรึเปล่าต้องติดตามๆ

 

 

 

โทษทีน้า ที่หายไปนาน เน็ตบ้านไรเตอร์ไม่ค่อยดี ต้องรีบอัพก่อนเน็ตรวน5555