รุ่นพี่(ที่รัก)

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยน้า ดาวคณะสถาปัตย์/นี่พอได้แล้ว ไม่ต้องตะโกนก็ได้มั้ง ฟางอายเค้า”วันต่อมาฟางมา

บอกเฟย์ก่อนที่เฟย์จะร้องออกมาด้วยความดีใจจนฟางต้องบอกให้เบาเสียงก่อนที่2สาวจะเดินไปที่

ร้านเค้กใกล้ๆกับมหาลัย

 

 

 

 

 

“อุ้ย นึกว่าใคร ที่แท้ก็น้องนางเอกละครงานนัดพบ”เมื่อฟางและเฟย์เข้ามาในร้าน หวายเห็นเฟย์ก็

พูดทักขึ้นพลางยิ้มหัวเราะกับเพื่อน

 

 

 

 

 

 

“นางเอกละครเลยหรอเฟย์ เจ๋งอ่ะ/ไม่ใช่อย่างที่ฟางเข้าใจแน่นอน ที่เค้าเลือกเฟย์เพราะว่าเรื่องนี้

นางเอกไม่สวย แถมพี่หวายเค้าอยากแกล้งเฟย์ที่เฟย์ไม่ช่วยงานคณะเลยต่างหากล่ะ”ฟางร้องออก

มาอย่างดีใจเพราะเธอรู้ว่างานนัดพบคือที่คณะนิเทศของทุกมหาลัยจะมาพบกันและปีนี้ก็มาจัดที่

มหาลัยของพวกเธอด้วย และถ้าได้แสดงละครเวทีในงานนี้ก็อาจจะโชคดีมีผู้จัดหรือผู้กำกับมา

ทาบทามให้ไปเล่นหนังได้อีกด้วย

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่บ่ายนี้มีเวิร์คชอปการแสดงทำไมไม่ไปสแตนบายที่คณะรอล่ะ รึว่าคิดจะหนี”เขื่อนที่มากับ

พวกหวายเห็นเฟย์เข้าก็รีบดุใส่เฟย์

 

 

 

 

 

 

“งี้ล่ะค่ะเขื่อนพอเราโยนงานให้ทำหน่อยก็โชว์ศักยภาพว่าไม่ได้เรื่องออกมาตั้งแต่ไม่ทันเริ่ม นี่ล่ะน้า

คนมันไม่อยากเรียนคณะนี้ มองคณะเราเป็นแค่ทางผ่าน/เค้าอุตส่าห์มอบโอกาสแทนที่จะทำให้ดี

กลับทำแบบนี้ แย่มาก”หวายยิ้มเยาะแล้วว่าเฟย์ก่อนที่เขื่อนจะดุเฟย์อีกครั้งทำให้เฟย์สะอึกเมื่อสบ

สายตาดุและโกรธของเขื่อนเพราะวันนั้นที่เขื่อนดีกับเธอที่คอนโดมันทำให้เธอใจเต้นรัวก่อนที่เฟย์

จะรีบวิ่งออกไป

 

 

 

 

 

 

 

“พี่เขื่อน ทำไมต้องว่าฟางขนาดนั้นด้วยล่ะคะ/ก็เพราะเฟย์เค้าไม่รับผิดชอบต่อหน้าที่ พี่ถึงเวลาจะ

เล่นก็เล่นได้ แต่ถ้าน้องรหัสพี่มาทำงานที่พี่กำกับพังพี่ไม่ยอม ฟางฝากบอกเพื่อนเราด้วยนะให้เค้า

ไปกลับไปซ้อมบทที่คณะด้วย”ฟางตกใจที่เพื่อนวิ่งไปก่อนที่จะว่าเขื่อนทำให้เขื่อนพูดก่อนที่จะเชิง

สั่งฟาง ก่อนที่จะถือวิสาสะออกไปกับฟางทันที เพราะไม่อยากอยู่กับหวาย

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยเฟย์ไม่รับสายด้วยสิคะพี่เขื่อน ทำไงดี/แล้วเราพอรู้มั้ยว่ายัยแสบนั่นมีที่ที่อยากไปแถวไหนมั้ย

แล้วเดี๋ยวเราซ้อนรถพี่ไปก็ได้ ไปตามหาเฟย์กัน”ฟางพูดขณะที่เดินตามหาเฟย์กับเขื่อน ก่อนที่ทั้งคู่

จะซ้อนรถพากันขี่รถมอเตอร์ไซค์ผ่านหน้าป๊อปปี้และเพื่อนๆไป

 

 

 

 

 

 

 

“เมื่อวานเด็กแพทย์ วันนี้เด็กนิเทศน์แถมเป็นไอ้เขื่อนกะล่อนอีกให้ได้งี้สิน้องรหัสชั้น”ชายหนุ่ม

ชะงักไม่รอช้าก่อนที่จะรีบขี่มอเตอร์ไซค์ตามเขื่อนและฟางไปทันที จนป๊อปปี้รีบขี่ตามมาถึงแกลอรี่

หลังมหาลัย

 

 

 

 

 

 

 

 

“สงสัยพี่โยชิเจ้าของแกลลอรี่เค้าคงปิดไฟเดี๋ยวฟางไปหาสวิชต์ไฟก่อนนะคะ ว้าย/น้องฟางเป็น

อะไรมั้ย”เมื่อเข้าไปข้างในพบว่ามันมืดก่อนที่ฟางจะเดินไปหาสวิชต์ไฟแล้วสะดุดล้มแต่เขื่อนคว้าไว้

ได้ทันและประคองกอดฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“เห้ย ทำอะไรกันน่ะ”ป๊อปปี้ที่สะกดรอยตามฟางเข้าไปเห็นเขื่อนกับฟางกอดกันอยู่ก็รีบว่าก่อนที่ทั้ง

คู่จะรีบแยกออกจากกัน

 

 

 

 

 

“นี่แกเปลี่ยนสเปคสาวๆมาชอบตัวตุ่นแบบนี้แล้วหรอวะเขื่อน ไม่ไหวมั้ง”ป๊อปปี้เดินเข้ามาว่าพาลลง

กระทบถึงฟาง

 

 

 

 

 

 

”นี่พี่ป๊อป พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงคะ”ฟางได้ยินก็โวยวายไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ใจเย็นๆก่อนนะไอ้ป๊อป น้องฟาง อย่าพึ่งทะเลาะกัน คืองี้ชั้นพาฟางมาที่นี่มาตามหาน้องรหัส

ชั้น ยัยเฟย์น่ะ เค้าเป็นเพื่อนสนิทกัน มาก็ดีละ งั้นช่วยกันตามหาแล้วกัน เดี๋ยวชั้นไปตามหาทางนั้น

ก่อนนะ”ก่อนที่ทั้งคู่จะทะเลาะกัน เขื่อนรีบห้ามทั้งคู่ก่อนที่จะปลีกตัวไปตามหาเฟย์อีกมุมของแกล

อรี่ทิ้งให้ป๊อปปี้กับฟางยืนอยู่ข้างกัน ทั้งคู่เงยหน้ามามองตาก็ชะงักก่อนที่จะรีบเบือนหน้าหนีไปคนละ

ทางไม่ยอมพูดกัน

 

 

 

 

 

“นี่จะไปไหนน่ะ ไม่พอใจรึไง ที่พี่ตามมาขัดเวลาจู๋จี๋เรากับเขื่อนมัน”ป๊อปปี้รีบว่าเมื่อเห็นฟางเดินหนี

ตัวะเองออกไป

 

 

 

 

 

 

”อย่ามาไร้สาระแถวนี้พี่ป๊อป ได้ยินแล้วไม่ใช่รึไง ว่าพวกเรามาตามหาเฟย์ ถ้าคิดอกกุศลแบบนี้ก็

เชิญกลับไปเถอะค่ะ”ฟางหันขวับมาว่าและหน้างอไม่พอใจป๊อปปี้ ก่อนที่จะเดินฮึดฮัดหนีไป ป๊อปปี้

ไม่รอช้ารีบเดินตามฟางไป

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้คิดอกกุศล แค่เห็นอะไรก็พูดไปตามที่เห็น หรือว่าร้อนตัวรึไงห้ะ พูดขี้ใจดำแค่นี้”ป๊อปปี้เดิน

ตามฟางที่เดินหนีเข้ามาในห้องที่ยังซ่อมแซมไม่เสร็จและมีบันไดกับอุปกรณ์ช่างวางอยู่

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป คนบ้า ถ้าจะมาพูดว่ากันแบบนี้จะไปไหนก็ไป ฟางโกรธพี่แล้ว”ฟางหันขวับไปก่อนที่จะผลัก

ป๊อปปี้จนล้มไปชนกับบันไดและชั้นวางที่วางซ้อนกันอยู่จนป๊อปปี้ล้มลงไป ก่อนที่ฟางจะได้สติรีบ

เข้าไปดูอาการ

 

 

 

 

 

“ยัยบ้า ผลักมาได้ดูสิเลือดออกเลยเนี่ย เจ็บนะ”ป๊อปปี้บ่นร้องโวยวายเมื่อถูกดฟางประคองขึ้นมา

พลางโชว์ข้อศอกที่เลือดออกให้ฟางดู

 

 

 

 

 

“ก็ใครอยากให้พี่ปากร้ายแบบนี้ล่ะ ดี เลือดออกสมน้ำหน้า”ฟางหน้างอก่อนที่จะผลักป๊อปปี้ออก

เบาๆแล้วเดินหนี ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบดึงร่างบางมาแนบอกและกอดไว้ไม่ไปไหน

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรฟางน่ะ ปล่อยนะ”ฟางดิ้นไปมาและพยายามแกะตัวเองออกจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“มาทำคนอื่นเจ็บตัวจนเลือดออกแบบนี้คิดจะหนีกันไปง่ายๆงั้นหรอ แบบนี้ต้องโดนเอาคืน”ป๊อปปี้ยิ้ม

เจ้าเล่ห์แล้วพูดต่อพลางกระชับกอด

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรฟางน่ะ จะผลักให้ฟางเลือดออกแบบพี่น่ะหรอ ถ้าทำจริงๆฟางบอกเลยว่าพี่โครตไม่แมน

ทำร้ายผู้หญิง”ฟางตกใจดิ้นไปมาเพราะเข้าใจว่าป๊อปปี้จะจับเธอผลักให้ล้มลงแบบที่เธอทำเขา

 

 

 

 

 

ฟอด

 

 

 

 

 

แต่แล้วป๊อปปี้ก็ดึงฟางไปหอมแก้มดังฟอดทำให้ฟางชะงักและเลิกดิ้น

 

 

 

 

 

 

“อื้ออ”ฟางพยายามจะตั้งสติอยู่นั้นถูกป๊อปปี้ดึงเข้ามาประจันหน้าแล้วบดจูบคนตัวเล็กอย่างรวดเร็วจน

สมองของฟางที่เหมือนจะประมวลผลอยู่นั้นตัวชาอึ้งไม่ขัดขืนอะไรป๊อปปี้อีก

 

 

 

 

 

 

“จำเอาไว้คนอย่างพี่ ไม่ยอมเสียเชิงชายให้ผู้หญิงหญิงที่ไหน จะไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกจูบก่อนมาเล่น

ให้คนอื่นตกใจแบบนี้ต้องโดนเอาคืน”ป๊อปปี้ถอนจูบกับคนตัวเล็กออกมาแล้วพูดขึ้นพลางยักคิ้วอย่าง

เจ้าเล่ห์ตามแบบฉบับแล้วผละฟางออกและเดินหนีออกไป ทิ้งให้ฟางยืนอึ้งตัวชา ทำอะไรไม่ถูกอยู่

ตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

“เมื่อกี้พี่กับเฟย์สวนกับไอ้ป๊อปเห็นไอ้ป๊อปเลือดออกด้วยเกิดอะไรขึ้นน่ะฟาง”เขื่อนและเฟย์เดินเข้า

มาหาฟางที่ยืนนิ่งอยู่แล้วถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

“นั่นสิ แล้วฟางเป็นอะไรเกิดอะไรขึ้นหรอ ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ”เฟย์ถามเพื่อนสาวต่อ

 

 

 

 

 

 

“ไม่ยอมให้ใครมาทำให้เสียเชิงชายงั้นหรอ แล้วที่ทำแบบนั้นล่ะ ไอ้คนบ้า คนผีทะเล คนฉวย

โอกาส”ฟางที่ได้สติหลังจากที่ถูกเฟย์เขย่าตัวก็พูดออกแล้วหน้าแดงจัด ที่ถูกป๊อปปี้ทั้งหอมทั้งจูบ

ไปแบบนั้นโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว

 

 

 

 

วันก่อนยังไม่พูดกับเค้า วันนี้มาขโมยกอด หอม จูบเค้าไปอีก

 

 

สงสัยพี่รหัสคนนี้คงจะผีเข้าผีออกซะแล้วมั้งงง

 

 

กลับมาแล้ว อย่าพึ่งหายกันไปน้าาาาาาา