รุ่นพี่(ที่รัก)

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.49 น.

  51 ตอน
  410 วิจารณ์
  89.29K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) 12 หมดรับน้อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

“พอเลย เลิกหัวเราะเลยนะเฟย์ มันไม่ตลกซักนิดที่ต้องได้คนแบบนั้นเป็นพี่รหัสอ่ะ/อ่ะๆเลิกละๆ แต่

อดขำไม่ได้นิ คนที่ฟางเกลียดไม่ชอบหน้า กลับกลายเป็นพี่รหัสแบบนี้ได้”ฟางบ่นกับเฟย์หลังจาก

วันเปิดสายรหัสเสร็จ เช้ามาเธอก็รีบหนีมาอยู่กับเฟย์ที่ร้านกาแฟที่เฟย์ทำงานพิเศษอยู่ตั้งแต่เช้า

เพราะเอไม่อยากเจอป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ทำไมโลกมันกลมแบบนี้นะ แย่ๆๆๆไม่ชอบเลย/แต่เฟย์ว่าบางทีฟางก็ควรจะชอบโลกที่กลมๆ

แบบนี้ก็ดีนะ”ฟางบ่นก่อนที่เฟย์จะรีบชี้ไปทางกั้งที่เดินเข้ามาในร้าน ก่อนที่จะเห็นฟางแล้วเดินมานั่ง

กับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่กั้งมาคนเดียวหรอคะ/อื้อ ใช่จ้ะ วันนี้อุตส่าห์ว่างทั้งทีพี่ว่าจะไปหาหนังดูซักเรื่อง ถ้าฟางไม่

รังเกียจไปดูหนังกับพี่มั้ย”ฟางใจเต้นรัวรีบถามกั้งก่อนที่กั้งจะชวนฟาง ร่างบางหันไปปรึกษากับเพื่อน

ทันทีก่อนที่เฟย์จะทำท่าทางเชิงบอกให้ไปดูหนังกับกั้งซะ และทั้งคุ่ก้ได้มาดูหนังด้วยกันที่โรงหนัง

ในห้างแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

“หนังสนุกมั้ยฟาง/อ๋อ สนุกมากเลยค่ะ ตื่นเต้นดี”กั้งถามหลังจากที่ออกโรงมาฟางยิ้มหน้าบานและ

ตอบ ถึงแม้หนังจะเป็นหนังจิตวิทยาน่าปวดหัวแต่แค่ได้ดูหนังกับกั้งเท่านี้เธอก็มีความสุขมากแล้ว

พลันสายตาฟางเหลือบไปเห็นป๊อปปี้ที่กำลังเดินซื้อของกับพิม ร่างบางไม่รอช้ารีบสะกดรอยตามไป

ทันที

 

 

 

 

 

“น้องฟางรู้จักพวกเค้าหรอคะ/ค่ะ ฟางรู้จักดีเลยค่ะ”กั้งถามฟางด้วยความสงสัยก่อนที่ฟางจะรีบตอบ

แล้วกดถ่ายรูปป๊อปปี้กับพิมต่อทันที

 

 

 

 

 

 

“หึ แล้วจะได้รู้กัน พวกที่แอบคบชู้กันเนี่ยจะเป็นยังไง”ฟางยิ้มอย่างสะใจก่อนที่จะเดินไปเที่ยวต่อ

กับกั้งราวไม่มีอะไรเกิดขึ้น

 

 

 

 

 

“แปลกแฮะ วันนี้นัดพวกเรามาเนี่ย/อาจจะมีธุระด่วนละมั้ง”ฟางแปลกใจที่จู่ๆพี่ปี3ก็เรียกพวกเธอมา

รวมกันอีกครั้งหลังจากเปิดสายแล้วพวกเค้าก็ไม่ได้เรียกอะไร เพราะให้ปี2เข้ามาคุยและจัดกิจกรรม

สันทนาการแทนตลอดก่อนที่โทโมะจะตอบ

 

 

 

 

 

 

“แต่ปลื้มว่ามันมีมากกว่านั้น เพราะปลื้มได้ยินมาจากยัยซีแนนน่ะสิ ว่าพี่มาก่อนปี2ที่มาจีบเค้าหลุด

มาว่าวันนี้พวกเราจะหมดรีบน้องกันนะ/ว้าว งั้นก็ดีสิ เราจะได้ไม่ต้องมาเข้าระเบียบอะไรแบบนี้

อีก”ปลื้มรีบพูดจากข้อมูลที่ได้ยินก่อนที่ฟางจะยิ้มออกมาอย่างดีใจกับสิ่งที่รับรู้

 

 

 

 

 

 

 

 

“จัดแถวตอนเรียง2ผู้หญิงอยู่ข้างหน้าผู้ชายอยู่ข้างหลัง เร็วๆ”แต่ก่อนที่ฟางและปลื้มจะคุยกันต่อ

ป๊อปปี้เดินนำกลุ่มพี่ปกครองเข้ามาในห้องโถงที่นัดกันก่อนที่จะสั่งจัดแถวเสียงเข้มและน่ากลัว

ปี1ทั้งหมดตกใจแล้วรีบจัดแถวตามคำสั่งทันที

 

 

 

 

 

“ได้ข่าวมาว่าพวกน้องปี1มีคนไปบอกเพื่อนเรื่องหมดรับน้องวันนี้ ถ้ารู้ตัวว่าเป็นใครให้ยกมือ

ขึ้น”ป๊อปปี้ว่าพร้อมกับจ้องปี1ในแถวอย่างเอาเรื่อง ทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบไม่มีใครกล้ายกมือ

ซักคน

 

 

 

 

 

 

“ข่าวมันหลุดออกมาแบบนี้ไม่มีใครแสดงตัวออกมารับผิดชอบเลยรึไง”แก้วว่าต่อ

 

 

 

 

 

 

“ดี ในเมื่อที่พี่สอนว่าเป็นเพื่อนกันให้รักกันแต่ไม่ใช่ช่วยกันปกปิดเรื่องที่เพื่อนทำความผิดแบบนี้

เก้าอี้ลมลงไป”ป๊อปปี้เห็นว่าไม่มีใครตอบก๋สั่งเสียงเข้ม

 

 

 

 

 

“แล้วที่พวกเราได้ยินมันเป็นความจริงรึเปล่าล่ะครับพี่”โทโมะรีบยกมือขึ้นถามทันที

 

 

 

 

 

“มันจะจริงไม่จริงมันใช่เรื่องอะไรของน้องล่ะคะ/เพราะถ้าเป็นความจริงพวกผมก็ไม่ได้จะประท้วง

อะไรนี่ครับ แต่ผมแค่อยากรู้เท่านั้น”แก้วว่าก่อนที่โทโมะจะตอบ

 

 

 

 

 

 

 

“ดี ในเมื่อยากรู้พวกพี่จะทำให้ดู อยากหมดรับน้องกันใช่มั้ย กอดคอลุกนั่ง50”ป๊อปปี้ตะคอกก่อนที่

จะสั่งน้องๆให้กอดคอกันลุกนั่ง ฟางตกใจก่อนที่จะต้องทำตามคำสั่ง

 

 

 

 

 

 

“อยากหมดรับน้องแต่แค่กอดคอลุกนั่งก็ยังไม่พร้อมกันเลย ช่วยกันปกปิดความผิดเพื่อน ทำอะไรก็

ห่วย”ป๊อปปี้สั่งให้พอก่อนที่จะให้เคนตะปิดไฟ ทั้งหมดตกอยู่ในความมืดก่อนที่เพื่อนผู้ชายจะดัน

เพื่อนผู้หญิงเข้าไปอยู่ในวง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย มีน”จังหวะนั้นเองประตูห้องโถงถูกเปิด ทั้งหมดเห็นมีนถูกปั้นจั่นลากออกไปก่อนที่จะได้ยิน

เสียงป๊อปปี้สั่งให้วิ่งไปตามเพื่อน ทั้งหมดรีบวิ่งไปตามเพื่อนทันที และพบว่าตอนนี้ทั้งคณะตกอยู่ใน

ความมืดตามเวลาเย็น ทั้งหมดต้องวิ่งตามหามีนที่ถูกพาไปและหนีเสียงพี่ปกครองที่วิ่งไล่มาติดๆ

 

 

 

 

 

 

“ว้าย/เอ้า อยากหมดรับน้องแต่จะทิ้งเพื่อนไว้กลางทางแบบนี้งั้นหรอ พวกห่วยแตก’ฟางที่วิ่งตาม

แล้วสะดุดขาตัวเองล้มออกไปข้างนอกป๊อปปี้ที่วิ่งมารีบคว้าตัวฟางไว้ก่อนที่จะรีบว่าใส่เพื่อนคนอื่นๆ

โทโมะและปลื้มรีบไปดึงฟางมาจากป๊อปปี้แต่ถูกรุ่นพี่คนอื่นขวางไว้ก่อนที่จะสั่งให้ทั้งหมดหมอบลง

ไปกับพื้นลานกลางคณะ ฟางพยายามดิ้นในอ้อมกอดป๊อปปี้เริ่มร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว ป๊อปปี้

ชะงักก่อนที่จะดันฟางไปอยู่กับเพื่อนปี3คนอื่นทันที

 

 

 

 

 

 

“พี่บอกให้รักให้สามัคคีกันเอาไว้เวลาคับขันจะได้ช่วยกัน แต่นี่ แค่แปปเดียวเพื่อนที่ไม่ได้เข้าไปใน

วงกลมหลุดออกมาคนนึงก็ยังไม่สนใจ สุดท้ายเพื่อนถูกพวกพี่พาไปพึ่งจะมารู้สึกงั้นหรอ นี่ก็อีก

ตัวอย่างนึง มัวแต่วิ่งแล้วไม่สนใจเพื่อนข้างๆจะเหยียบกันตายอยู่แล้ว นี่พวกน้องเป็นเพื่อนรักกันรึ

เปล่าห้ะ”ป๊อปปี้ตะคอกว่าน้องปี1ที่หมอบเสียงดังน่ากลัว

 

 

 

 

 

 

“สัญญากับพี่ว่าจะไม่ทิ้งเพื่อนแบบนี้อีกทำได้รึเปล่า”แก้วพูดอีกเสียงหนึ่ง

 

 

 

 

 

“ได้ครับ/ค่ะ”ปี1รีบตอบมาทันที

 

 

 

 

 

“ถ้าคิดว่าทำได้ก็กอดคอกันเป็นวงกลมเร็วๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะให้ฟางและมีนเข้าไปในกลุ่มแล้วก

อดคอกันเป็นสงกลม

 

 

 

 

 

 

“สัญญามั้ยว่าต่อไปนี้เกิดอะไรขึ้นจะไม่ทิ้งกัน/สัญญาครับ-ค่ะ”ป๊อปปี้ตะโกนถามอีกครั้งก่อนที่น้อง

ปี1จะตอบ

 

 

 

 

 

 

“สัญญามั้ยว่าต่อไปนี้ถ้าไม่มีพวกพี่แล้ว พวกเราจะโตเองได้และมีความรับผิดชอบมากกว่านี้/สัญญา

ครับ-ค่ะ”ป๊อปปี้ตะโกนถามอีกครั้งก่อนที่น้องปี1จะตอบ

 

 

 

 

 

ซ่า ปัง

 

 

 

 

 

 

ตอนนั้นเองไฟทั้งคณะก็สว่างขึ้นมาก่อนที่ปริงเกอร์น้ำตรงลานหญ้ากลางคณะจะเด้งขึ้นมาพร้อมกัน

จนตัวน้องปี1และพี่ปี3เปียกหมดก่อนที่จะมีเสียงปรบมือและจุดพลุกระดาษดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ถ้ารับปากว่าจะทำได้ ก็ยินดีด้วยนะครับ พวกน้องหมดรับน้องแล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนที่พี่ปี3และปี2จะ

ออกมาจากที่ซ่อนแล้วร้องเฮ ฟางอึ้งที่ตัวเองหมดรับน้องแล้วก่อนที่จะร้องไห้กอดกับมีน โทโมะและ

ปลื้ม

 

 

 

 

 

 

“เอ้า หมดรับน้องแล้วต้องฉลองตอนนี้พึ่งทุ่มครั้งอยู่เลยให้เวลาไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วเรามีกินเลี้ยง

กันที่โถงของคณะ แต่งตัวหล่อๆสวยๆมาเต็มที่เลยนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่ร้องฮิ้วกับเพื่อนในกลุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“เอาไปเช็ดหน้า แล้วก็รีบมาล่ะ”แก้วเดินเอาทิชชู่มาเช็ดคราบดินที่เปื้อนหน้าโทโมะให้ทำให้ชาย

หนุ่มหน้าแดงก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากับเพื่อนๆทันที

 

 

 

 

 

“อ๊ะ อะไรคะพี่ป๊อป/ทำหน้าที่พี่รหัสที่ดีไงล่ะ มานี่เดี๋ยวพาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอ”ฟางชะงักเมื่อ

ป๊อปปี้เดินเข้ามาดึงมือฟางไปที่รถเวสป้าสีดำคู่ใจ ป๊อปปี้ยิ้มกวนๆแล้วพาฟางขึ้นรถไปด้วยกันเมื่อพา

ฟางไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จป๊อปปี้ก็พาฟางมาส่งที่คณะก่อนที่จะมีงานเลี้ยง และแสดงดนตรีสดจากวง

ของรุ่นพี่ปี2-3-4

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรเนี่ยปลื้ม หน้าแดงเชียว/สงสัยปลื้มเมาแล้วแหงๆเพราะเมื่อกี้ไปนั่งโต๊ะของพี่ปี3มาน่ะ”ฟางที่

เต้นอยู่หน้าเวทีกับมีนและเพื่อนผุ้หญิงแปลกใจเมื่อเห็นปลื้มหน้าแดงจัดก่อนที่โทดมะจะมาหามแล้ว

พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวพี่พาปลื้มไปนั่งพักก่อนนะฟาง”โทโมะพาปลื้มที่เมาแล้วไปนั่งพักก่อนที่สายตาจะหันไป

เห็นแก้วที่ปลีกตัวมานั่งที่ม้านั่งคนเดียวแล้วดื่มเบียร์เขาจึงเดินไปนั่งข้างๆ

 

 

 

 

 

 

“ไม่ไปสนุกกับเพื่อนข้างในล่ะ/ผมเป็นห่วงพี่รหัสของผมนิ ถ้านั่งคนเดียวแล้วโดนยุงหามไปจะแย่

เอา”แก้วถามก่อนที่โทโมะจะยิ้มและตอบ

 

 

 

 

 

“ปากหวานนักนะ บอกเลยว่าใช้กับชั้นไม่ได้ผลหรอก/พี่รู้หรอครับว่าผมคิดยังไงกับพี่”แก้วมองโท

ดมะนิ่งสักพักก่อนที่จะพูดต่อโทโมะยิ้มแล้วถามกลับ

 

 

 

 

 

“โทษทีนะ พอดีว่าชั้นยังไม่คิดจะมีใคร ถ้าให้คบเป็นพี่น้องน่ะคบได้”แก้วส่ายหน้าช้าๆก่อนที่จะดื่ม

เบียร์ต่อแล้วพูด

 

 

 

 

 

“ผมเข้าใจครับว่าพี่แก้วเจออะไรมาแต่คนเราไม่ควรจะจมอยู่กับอดีตที่เจ็บปวดนะครับ เราควรที่จะ

ก้าวเดินต่อไปดีกว่า”โทโมะพูดให้กำลังใจแก้วและเข้าใจเพราะแก้วคือแฟนเก่าของกวินและเลิกกัน

อย่างจบไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่

 

 

 

 

 

“นายนี่พูดถูกใจนะ งั้นนั่งดื่มเบียร์กันมั้ยน้องรหัส/ได้ครับ”แก้วยิ้มออกมานิดนึงก่อนที่จะหยิบ

กระป๋องเบียร์ในถุงที่พกมาด้วยยื่นให้กับโทโมะ ชายหนุ่มรับมันมาดื่มก่อนที่จะมองแก้วที่เมาแล้ว

ร้องเพลงออกมาก็ยิ้มขำกับความมึนของแก้วที่พอเมาแล้วแทบไม่เหลือคราบสาวห้าวมาดุแบบตอน

รับน้องเลยสักนิด

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นั่นอยู่ด้วยกันอีกแล้ว”ฟางที่ปลีกมาเข้าห้องน้ำชังกเมื่อเห็นป๊อปปี้และพิมแยกตัวไปนั่งกันข้าง

หลัห้องโถงในที่ลับตาคนก็ไม่รอช้ารีบสะกดรอยตามไปทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่ไง จับได้คาหนังคาเขา พวกแอบแทงข้างหลัง/เห้ย พูดบ้าอะไรของเราน่ะ”ฟางที่ย่องตามมาแล้ว

อึ้งเมื่อเห็นป๊อปปี้กับพิมกอดกันก็โผล่เข้าไปว่า ก่อนที่ป๊อปปี้จะตกใจไล่พิมกลับไปแล้วลากฟางไป

คุยกันทันที

 

 

 

 

 

“รึว่าที่ฟางพูดมันเป็นความจริงคะแล้วพี่รับไม่ได้ ว่าพี่กับพี่พิมแอบกิ๊กกัน แทงข้างหลังพี่ปั้นจั่น พี่น่ะ

ทำแบบนี้ได้ยังไง เค้าเป็นเพื่อนพี่นะ พี่นี่มันนิสัยแย่ที่สุด”ฟางที่ถูกป๊อปปี้ลากออกมาคุยกันก็ดวย

วายใหญ่ใส่ชายหนุ่มตามที่ตัวเองเห็น

 

 

 

 

 

 

“นี่ จะกล่าวหาใครน่ะก็หาหลักฐานมาสิ ไม่ใช่มาว่ากันลอยๆแบบนี้คนอื่นเค้าเสียหายนะ”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

“อ๋อ พี่จะเรียกหาหลักฐานใช่มั้ย ได้ นี่ไงชัดมั้ย/เห้ย นี่มันแบล้กเมลกันนิ”ฟางว่าก่อนที่จะชูรูปที่เธอ

แอบถ่ายป๊อปปี้พิมทำให้ป๊อปปี้เหวอออกมา

 

 

 

 

 

“คนที่แอบแทงข้างหลังแบล้กเมลแค่นี้ยังน้อยได้ ฟางจะเอาหลักฐานนี้ไปบอกพี่ปั้นจั่น/ได้ เล่นงี้ใช่

มั้ยยัยแสบ”ฟางโวยวายก่อนที่ป๊อปปี้ที่เมาแล้วโมโหฟางรวยตัวฟางชิดกำแพงแล้วบดจูบทันที

 

 

 

 

 

 

 

แชะ

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเราบอกเรื่องนี้กับปั้นจั่นพี่ก็จะบอกเรื่องนี้กับแฟนหมอของเรา แบล้กเมลมาพี่ก็แบล้กเมลก

ลับ”เสียงถ่ายรูปจากกล้องมือถือดังขึ้นก่อนป๊อปปี้จะถอนจูบฟางออกมาแล้วพูดขึ้น แล้วเดินหนีไป

ทิ้งให้ฟางยืนอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อกี้นี้

 

 

 

 

 

นั่นไงหมดรับน้องไม่เท่าไหร่ก็มีเรื่องซะแล้ว งานนี้ป๊อปฟางจะทำไงนะ

 

 

 

หายไปนานตอนนี้กลับมาอัพละน้าาาา อิย่าพึ่งหายไปกันหมดนะ

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา