รุ่นพี่(ที่รัก)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวเดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายจะเจอตึกคณะ แล้วให้เข้าไปในตัวตึกแล้วจะเจอจุดลงชื่อ”ฟางเดิน
ดูแผนที่พลางมองหาทางที่จะเดินไปที่คณะสถาปัตย์เพียงลำพัง แต่เพราะเธอมาที่นี่ครั้งแรกทำให้
เธอต้องงกๆเงิ่นๆทำอะไรไม่ถูก
 
 
 
 
 
“หลงทางหรอ เดี๋ยวพี่ช่วยมั้ย”ขณะที่ฟางกำลังงงกับเส้นทางก็มีชายคนหนึ่งเดินมาทักฟาง
 
 
 
 
 
 
“ขอบคุณค่ะ พี่รู้จักทางไปคณะสถาปัตย์ใช่มั้ยคะ/อื้อ ใช่ พี่กำลังจะไปพอดี”ฟางถามก่อนที่ชาย
คนนั้นจะตอบเธอ เธอคาดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่แน่ๆ เพราะเขาใส่เสื้อเชิ้ตกับหางเกงสแล้คสีดำที่
เหมือนกับนักศึกษาของที่นี่
 
 
 
 
 
 
“พี่ป็นรุ่นพี่คณะนี้สินะคะ/เปล่า พี่ซิ่วมาเรียนปี1ที่นี่ล่ะ พี่ชื่อโทโมะนะ”ฟางถามรุ่นพี่ใจดีคนนั้นต่อ
ก่อนที่โทโมะจะตอบและแนะนำตัวให้ฟางรู้จัก จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาถึงจุดลงทะเบียนในตัวตึกของ
คณะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะน้องๆทุกคนมาลงทะเบียนแล้วเข้าไปในห้องประชุมเลยนะคะเดี๋ยวจะมีการปฐมนิเทศ
นักศึกษาใหม่และมีการพูดคุยกับท่านคณบดีของคณะเพื่อแจกแจงรายละเอียดการเรียนนะ
คะ”เสียงของรุ่นพี่ประกาศดังขึ้นฟางกับโทโมะเดินเข้าไปในห้องประชุมและนั่งข้างๆกันเพราะตอน
นี้ฟางไม่รู้จักใครเลยนอกจากเขา
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะครับ ตรงนี้มีคนนั่งมั้ยครับพอดีแถวหน้ามันเต็มแล้ว/ไม่มีค่ะ นั่งเลย”ระหว่างที่ฟางกับ
โทโมะนั่งคุยกันอยู่นั้นมีเด็กผู้ชายในชุดนักเรียนกางเกงสีน้ำเงินเดินมาขอฟางนั่งข้างๆ หญิงสาวยิ้ม
และอนุญาตให้นั่ง
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เราชื่อปลื้มนะ แล้วชื่ออะไรหรอ/เราชื่อฟางนะส่วนคนนี้พี่โทโมะแกซิ่วมาจากคณะวิศวะ”ฟาง
และพูดแนะนำตัวให้รู้จักกัน ก่อนที่ฟางจะแนะนำโทโมะให้ปลื้มรู้จัก
 
 
 
 
 
 
“พี่โทโมะKZ Cute boyของคณะวิศวะนี่ครับ แล้วนี่ทำไมถึงซิ่วมาที่นี่ล่ะครับ”ปลื้มทักโทโมะ
 
 
 
 
 
“นี่พวกนายจะคุยกันอีกนานมั้ย คณบดีเค้าเข้ามาแล้วนะ”ก่อนที่โทโมะจะตอบก็มีเด็กสาวในชุด
นักเรียนที่นั่งข้างหน้าหันมาดุพลางขยับแว่นก่อนที่จะหันกลับไป โทโมะมองสาวน้อยที่นั่งตรง
หน้าที่ดุเขาแล้วส่ายหน้ายิ้ม ก่อนที่ทั้งหมดจะนั่งฟังคณบดีปฐมนิเทศนักศึกษา พูดแนะนำคณะ
และอธิบายรายละเอียดต่างๆเพื่อเตรียมตัวในวันลงทะเบียนของนักเรียนในอีก5วันข้างหน้า
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะน้องๆ เดี๋ยวพี่จะพาน้องๆทุกคนลงไปทานข้าวที่ลานลีลาวดีข้างคณะนะคะ แล้วเราจะได้
ทำกิจกรรมกันต่อ”เมื่อปฐมนิเทศเสร็จ ก็มีรุ่นพี่ปี2กลุ่มหนึ่งเดินมาพานักศึกษาใหม่ทุกคนไปที่ลาน
คณะก่อนที่ทุกคนจะนั่งเป็นแถวทำกิจกรรม
 
 
 
 
 
 
“พี่โทโมะสงสัยจะต้องได้เป็นเดือนคณะปีนี้แน่ๆเลย ดูสิเอนเตอร์เทนทุกคนดีจัง”ฟางพูดกับปลื้ม
ขณะตบมือร้องเพลงแล้วโทโมะกับคนอื่นที่กล้าแสดงออก ออกมาเต้นโชว์
 
 
 
 
 
“เราก็ว่าอย่างนั้น นี่ก็สนุกอยู่นะ แต่เราแอบกลัวรุ่นพี่โต๊ะนั้นที่สวมแว่นตาดำนั่นจัง มองมาทางนี้
บ่อยมาก”ปลื้มพูดพลางกระซิบให้ฟางหันไปมองรุ่นพี่ที่นั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนข้างๆลานกิจกรรม
ประมาณ7-9คนมองมาและสวมแว่นตาดำกันหมด
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรหรอกมั้ง/เธอ ออกไปเต้นกันสินั่งคุยกันทำไม กำลังสนุกเลย”ฟางตอบกลับก่อนเด็ก
สาวที่นั่งหน้าพวกเธอตอนปฐมนิเทศจะเดินเข้ามาจับมือฟางและปลื้มออกไปเต้นหน้าลาน
กิจกรรม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรหรอฟาง กับข้าวไม่อร่อยหรอ ทำไมทำหน้าแบบนั้นน่ะ”เมื่อเต้นเสร็จแล้วทั้งหมดก็กลับ
มานั่งกินข้าวที่รุ่นพี่นำมาแจกให้เป็นอาหารกลางวัน ปลื้มถามเมื่อเห็นฟางนิ่วหน้ามองข้าวกล่องใน
มือ
 
 
 
 
“ปกติเราไม่กินเนื้อวัวน่ะ แล้วอันนี้เป็นเนื้อวัวหมดเลย/นี่จะเลือกของกินมากทำไม”ฟางตอบก่อนที่
เด็กสาวคนเดิมจะหันมาดุฟางพลางขยับแว่นตาหนาเตอะที่สวมไว้
 
 
 
 
“เค้าอาจจะแพ้อาหารก็ได้ก็เข้าใจเค้าหน่อยสิ/ชั้นก็พูดตามตรงไปเท่านั้นล่ะ ก็ไม่ได้ไปบังคับให้
ยัยนี่กินข้าวสักหน่อย โอ๊ย อยู่กับพวกนายแล้วหงุดหงิด ไปดีกว่า”โทโมะตอบแทนก่อนที่เด็กสาว
คนเดินจะพูดกลับพร้อมกับลุกขึ้นเดินหนีไป
 
 
 
 
 
“เอ้า อะไรเนี่ย ลืมของอีก”โทโมะพูดพลางมองไปที่ถุงผ้าขนาดเล็กสีชมพูที่หล่นอยู่ก็เก็บเอาไว้
ให้แต่ก็เรียกเธอไม่ทันแล้ว
 
 
 
 
 
“งั้นเอาแบบนี้มั้ย ถ้ากินไม่ได้ก็ไม่ต้องกินหรอก มันข้าวแจกฟรีอยู่แล้ว เราจำได้ว่าข้างๆคณะเรามี
โรงอาหารคณะนิเทศอยู่ เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันมั้ย ที่นั่นเราเคยอ่านในฮาวทูในรั้วมอKZว่าราดหน้า
อร่อยมาก ไปกันเนาะ พี่โทมะด้วยฮะหลายๆคนสนุกดี”ปลื้มพูดก่อนจะชวนฟางและโทโมะไปกิน
ข้าวที่โรงอาหารคณะข้างๆ เพราะเห็นว่าบางคนก็รับข้าวกล่องแล้วแยกกลับบ้านไปบ้างก็มี
 
 
 
 
 
 
“กับข้าวน่ากินตั้งหลายร้านเลยอ่ะปลื้ม เราอยากกินร้านนั้น งั้นเราแยกย้ายไปซื้อกันแล้วมานั่งโต๊ะ
ตรงนี้เนาะ”ฟางพูดอย่างตื่นเต้นเมื่อมาถึงโรงอาหารก่อนที่ทั้ง3จะแยกย้ายกันไปซื้ออาหารมานั่ง
กินด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“อ้าวฟางไม่ได้ซื้อน้ำมาหรอ เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้มั้ย”โทโมะพูดเมื่อเห็นฟางกลับมาเพียงแค่จานข้าว
จานเดียว
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะ กินก่อนเลย เดี๋ยวฟางไปซื้อเองดีกว่าค่ะ”ฟางพูดก่อนที่จะลุกขึ้นไปต่อแถวเพื่อซื้อ
น้ำที่ร้าน
 
 
 
 
 
 
“ว้าย ขอโทษค่ะๆ”เมื่อฟางรับแตงโมปั่นมาแล้วหันไปอย่างรวดเร็วทำให้ชนกับชายคนที่เดินถือชา
ดำเย็นอย่างจังทำให้ทั้งน้ำปั่นของฟางและชาดำของเขาหกเลอะเสื้อของเขาส่วนชุดนักเรียนของ
เธอโดนนิดเดียว
 
 
 
 
 
 
“เดินประสาอะไร ไม่เห็นคนรึไง แล้วนี่ทำไมไม่กินข้าวที่คณะ”ชายคนนั้นปัดคราบน้ำตามตัวแล้วว่า
 
 
 
 
“ฟางไม่เห็นจริงๆนี่คะ แล้วอีกอย่างตอนนี้ปฐมนิเทศเสร็จแล้วก็กลับได้สิ”ฟางตอบไปตามตรง
 
 
 
 
“พี่เค้าแจกข้าวให้ไม่กินข้าวที่พี่เค้าให้รึไง”ชายคนนั้นเหล่มองฟางก่อนที่จะถามต่อ
 
 
 
 
“ไม่กินค่ะ ฟางทานข้าวกล่องของพี่เค้าไม่ได้ เลยมากินข้าวกับเพื่อนที่นี่ดีกว่า อ่ะนี่เงิน20บาทพี่
เอาไปซื้อน้ำของพี่ใหม่นะคะพี่คงจะเป็นพี่ที่คระสินะคะ ฟางขอโทษจริงๆเจอกันตอนเปิดเทอมนะ
คะ”ฟางตอบตามตรงก่อนที่จะยัดเงิน20บาทใส่มือชายคนนั้นก่อนที่จะขอตัวรีบไปซื้อน้ำใหม่แล้วก
ลับไปหาเพื่อนๆของเธอที่นั่งกินข้าวทันที
 
 
 
 
 
“เจอกันตอนเปิดเทอมงั้นหรอ หึ”ชายคนนั้นมองฟางที่วิ่งไปแล้วนิ่งสักพักก่อนที่จะพูดขึ้นเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เค้าจะพาเราไปเข้าค่ายอะไรกันน่ะพี่โทโมะ อีก2วันก็จะเปิดเทอมแล้วแท้ๆ”ฟางถามโทโมะ
ขณะที่เดินมาถึงหน้าคณะแล้วเตรียมขึ้นรถไปเข้าค่ายที่ศูนย์วิจัยของมหาวิทยาลัยที่นอกเมือง
เพราะหลังจากที่เธอกลับมาที่บ้าน เธอก็ได้รับโปสการ์ดแสดงความยินดีจากรุ่นพี่ที่คณะและ
จดหมายให้ไปเข้าค่ายของคณะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ว่าก็คงจะพาไปเข้าค่ายกระชับสัมพันธ์กันก่อนเปิดเทอมละมั้ง ช่างเถอะฟาง ขึ้นรถเถอะ นั่นไง
ปลื้มนั่งอยู่ตรงนั้นไปนั่งกับปลื้มเถอะ”โทโมะตอบก่อนที่ทั้งหมดจะนั่งรถมาถึงศูนย์วิจัยของ
มหาวิทยาลัยที่นอกเมือง
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะน้องๆ ได้ป้ายชื่อแล้วก็ห้อยคอไว้นะคะแล้วนั่งเป็นแถวตรงนี้นะคะส่วนกระเป๋าเสื้อผ้าเอา
ไว้ตรงนี้ ถ้ามีอะไรสงสัยให้มาถามพี่ปี2นะคะ”เสียงของรุ่นพี่พูดขึ้นก่อนที่จะเริ่มกิจกรรม
สันทนาการให้กับน้องปี1
 
 
 
 
 
 
“ชะเง้อมองหาใครหรอพี่โทโมะ ฟางเห็นพี่ชะเง้อมองใหญ่เลย”ฟางที่นั่งระหว่างโทโมะและปลื้ม
ถามขึ้น
 
 
 
 
 
 
“มองหายัยแว่นที่ชอบแว้ดๆใส่เราเมื่อวันก่อนไง ก็คือว่าวันปฐมนิเทศเห็นลืมของไว้”โทโมะตอบ
และยังคงชะเง้อมองหาสาวแว่นคนนั้น
 
 
 
 
 
“สงสัยคงไม่อยากมาค่ายนี้มั้งพี่ พวกเด็กเนิร์ดก็งี้ เคร่งวิชาไม่ค่อยเข้ากิจกรรมหรอก”ปลื้มพูด
อย่างติดตลก
 
 
 
 
 
 
“ฟางว่าถ้าค่ายนี้คนนั้นเค้าไม่มา เดี๋ยวตอนเปิดเทอมเราคงได้เจอล่ะค่ะ เพราะเห็นว่าเราต้องเรียน
ดรออิ้งกันนี่นา เดี๋ยวเราเอาไปคืนเค้าตอนไปเรียนก็ได้ ถ้าเค้านิสัยดีฟางก็จะได้ชวนแชร์หอ
ด้วย”ฟางพูดแล้วยิ้มๆพลางมองโลกในแง่ดี
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่า การสันทนาการจากพี่ปี2ก็จบลงแล้วนะคะ เดี๋ยวพวกพี่จะไปเอาข้าวให้กับพวกเรานะคะ
พี่ขอให้น้องๆก้มหน้ากลับตาก่อนนะคะลืมตามาจะได้กินข้าวกัน”กลุ่มพี่สันทนาการพูดขึ้นก่อนที่จะ
สั่งให้น้องปี1หลับตาลงและแล้วทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบจนฟางเริ่มรู้สึกหนาวๆร้อนๆแปลกๆ
 
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
ตึง
 
 
 
จู่ๆก็มีเสียงดังเหมือนอะไรหล่นและตามด้วยเสียงเลื่อนประตูบานเลื่อนลงมาเสียงดัง
 
 
 
 
 
 
“หลับสบายกันเลยสิพวกคุณ ลืมตาขึ้น”เสียงคำสั่งเสียงเข้มดังขึ้นทำให้ฟางตกใจรีบลืมตา
ขึ้นตามเสียงที่สั่งทันที
 
 
 
 
 
“อะไร งงอะไร ไม่มีพี่สันแล้วงงอะไร จัดแถวไปดิ เร็วๆ”ด้านหน้าของฟางมีรุ่นพี่กลุ่มหนึ่ง
ประมาณ7-8คนกอดอกเอาเรื่องอยู่ก่อนที่จะมีเสียงสั่งมาจากด้านหลังแล้วทุกคนก็รีบจัดแถวให้
เป็นระเบียบใหม่ทันที
 
 
 
 
 
 
“ชักช้าจริงๆเลยนะพวกคุณ สบายมากงั้นสิ จนมันเอื่อยเฉื่อยแบบนี้ ดี ผมภาณุหัวหน้าพี่ปกครอง
กิจกรรมรับน้อง จะมาจัดการระเบียบของพวกคุณเอง”ป๊อปปี้เดินมาจากด้านหลังแล้วมาหยุดตรง
หน้าฟางที่ยืนด้านหน้าแถวแล้วพูดพลางจ้องหน้าฟางทำให้ฟางตัวชาเพราะประธานปกครองคนนี้
คือคนเดียวกับคนที่เธอทำน้ำหกใส่นั่นเอง
 
 
 
 
 
 
มีแต่คนบอกให้เอาเรื่องพี่ว้ากใสใสมาก่อน ละค่อยเรื่องอื่น
 
 
นี่จ้า เอาลงละน้าาา
 
 
อาจจะมีอิงจากซีรี่ย์ที่ไรเตอร์ชอบนิดหน่อย แล้วก็มีตอนที่ไรเตอร์ไปรับน้องมาผสมนะ
 
 
แต่ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยน้าาา ไรเตอร์ตั้งใจแต่งมากเลยยยย