รุ่นพี่(ที่รัก)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายจะเจอตึกคณะ แล้วให้เข้าไปในตัวตึกแล้วจะเจอจุดลงชื่อ”ฟางเดิน

ดูแผนที่พลางมองหาทางที่จะเดินไปที่คณะสถาปัตย์เพียงลำพัง แต่เพราะเธอมาที่นี่ครั้งแรกทำให้

เธอต้องงกๆเงิ่นๆทำอะไรไม่ถูก

 

 

 

 

 

“หลงทางหรอ เดี๋ยวพี่ช่วยมั้ย”ขณะที่ฟางกำลังงงกับเส้นทางก็มีชายคนหนึ่งเดินมาทักฟาง

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณค่ะ พี่รู้จักทางไปคณะสถาปัตย์ใช่มั้ยคะ/อื้อ ใช่ พี่กำลังจะไปพอดี”ฟางถามก่อนที่ชาย

คนนั้นจะตอบเธอ เธอคาดว่าน่าจะเป็นรุ่นพี่แน่ๆ เพราะเขาใส่เสื้อเชิ้ตกับหางเกงสแล้คสีดำที่

เหมือนกับนักศึกษาของที่นี่

 

 

 

 

 

 

“พี่ป็นรุ่นพี่คณะนี้สินะคะ/เปล่า พี่ซิ่วมาเรียนปี1ที่นี่ล่ะ พี่ชื่อโทโมะนะ”ฟางถามรุ่นพี่ใจดีคนนั้นต่อ

ก่อนที่โทโมะจะตอบและแนะนำตัวให้ฟางรู้จัก จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาถึงจุดลงทะเบียนในตัวตึกของ

คณะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะน้องๆทุกคนมาลงทะเบียนแล้วเข้าไปในห้องประชุมเลยนะคะเดี๋ยวจะมีการปฐมนิเทศ

นักศึกษาใหม่และมีการพูดคุยกับท่านคณบดีของคณะเพื่อแจกแจงรายละเอียดการเรียนนะ

คะ”เสียงของรุ่นพี่ประกาศดังขึ้นฟางกับโทโมะเดินเข้าไปในห้องประชุมและนั่งข้างๆกันเพราะตอน

นี้ฟางไม่รู้จักใครเลยนอกจากเขา

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะครับ ตรงนี้มีคนนั่งมั้ยครับพอดีแถวหน้ามันเต็มแล้ว/ไม่มีค่ะ นั่งเลย”ระหว่างที่ฟางกับ

โทโมะนั่งคุยกันอยู่นั้นมีเด็กผู้ชายในชุดนักเรียนกางเกงสีน้ำเงินเดินมาขอฟางนั่งข้างๆ หญิงสาวยิ้ม

และอนุญาตให้นั่ง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เราชื่อปลื้มนะ แล้วชื่ออะไรหรอ/เราชื่อฟางนะส่วนคนนี้พี่โทโมะแกซิ่วมาจากคณะวิศวะ”ฟาง

และพูดแนะนำตัวให้รู้จักกัน ก่อนที่ฟางจะแนะนำโทโมะให้ปลื้มรู้จัก

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะKZ Cute boyของคณะวิศวะนี่ครับ แล้วนี่ทำไมถึงซิ่วมาที่นี่ล่ะครับ”ปลื้มทักโทโมะ

 

 

 

 

 

“นี่พวกนายจะคุยกันอีกนานมั้ย คณบดีเค้าเข้ามาแล้วนะ”ก่อนที่โทโมะจะตอบก็มีเด็กสาวในชุด

นักเรียนที่นั่งข้างหน้าหันมาดุพลางขยับแว่นก่อนที่จะหันกลับไป โทโมะมองสาวน้อยที่นั่งตรง

หน้าที่ดุเขาแล้วส่ายหน้ายิ้ม ก่อนที่ทั้งหมดจะนั่งฟังคณบดีปฐมนิเทศนักศึกษา พูดแนะนำคณะ

และอธิบายรายละเอียดต่างๆเพื่อเตรียมตัวในวันลงทะเบียนของนักเรียนในอีก5วันข้างหน้า

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะน้องๆ เดี๋ยวพี่จะพาน้องๆทุกคนลงไปทานข้าวที่ลานลีลาวดีข้างคณะนะคะ แล้วเราจะได้

ทำกิจกรรมกันต่อ”เมื่อปฐมนิเทศเสร็จ ก็มีรุ่นพี่ปี2กลุ่มหนึ่งเดินมาพานักศึกษาใหม่ทุกคนไปที่ลาน

คณะก่อนที่ทุกคนจะนั่งเป็นแถวทำกิจกรรม

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะสงสัยจะต้องได้เป็นเดือนคณะปีนี้แน่ๆเลย ดูสิเอนเตอร์เทนทุกคนดีจัง”ฟางพูดกับปลื้ม

ขณะตบมือร้องเพลงแล้วโทโมะกับคนอื่นที่กล้าแสดงออก ออกมาเต้นโชว์

 

 

 

 

 

“เราก็ว่าอย่างนั้น นี่ก็สนุกอยู่นะ แต่เราแอบกลัวรุ่นพี่โต๊ะนั้นที่สวมแว่นตาดำนั่นจัง มองมาทางนี้

บ่อยมาก”ปลื้มพูดพลางกระซิบให้ฟางหันไปมองรุ่นพี่ที่นั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนข้างๆลานกิจกรรม

ประมาณ7-9คนมองมาและสวมแว่นตาดำกันหมด

 

 

 

 

 

“ไม่มีอะไรหรอกมั้ง/เธอ ออกไปเต้นกันสินั่งคุยกันทำไม กำลังสนุกเลย”ฟางตอบกลับก่อนเด็ก

สาวที่นั่งหน้าพวกเธอตอนปฐมนิเทศจะเดินเข้ามาจับมือฟางและปลื้มออกไปเต้นหน้าลาน

กิจกรรม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรหรอฟาง กับข้าวไม่อร่อยหรอ ทำไมทำหน้าแบบนั้นน่ะ”เมื่อเต้นเสร็จแล้วทั้งหมดก็กลับ

มานั่งกินข้าวที่รุ่นพี่นำมาแจกให้เป็นอาหารกลางวัน ปลื้มถามเมื่อเห็นฟางนิ่วหน้ามองข้าวกล่องใน

มือ

 

 

 

 

“ปกติเราไม่กินเนื้อวัวน่ะ แล้วอันนี้เป็นเนื้อวัวหมดเลย/นี่จะเลือกของกินมากทำไม”ฟางตอบก่อนที่

เด็กสาวคนเดิมจะหันมาดุฟางพลางขยับแว่นตาหนาเตอะที่สวมไว้

 

 

 

 

“เค้าอาจจะแพ้อาหารก็ได้ก็เข้าใจเค้าหน่อยสิ/ชั้นก็พูดตามตรงไปเท่านั้นล่ะ ก็ไม่ได้ไปบังคับให้

ยัยนี่กินข้าวสักหน่อย โอ๊ย อยู่กับพวกนายแล้วหงุดหงิด ไปดีกว่า”โทโมะตอบแทนก่อนที่เด็กสาว

คนเดินจะพูดกลับพร้อมกับลุกขึ้นเดินหนีไป

 

 

 

 

 

“เอ้า อะไรเนี่ย ลืมของอีก”โทโมะพูดพลางมองไปที่ถุงผ้าขนาดเล็กสีชมพูที่หล่นอยู่ก็เก็บเอาไว้

ให้แต่ก็เรียกเธอไม่ทันแล้ว

 

 

 

 

 

“งั้นเอาแบบนี้มั้ย ถ้ากินไม่ได้ก็ไม่ต้องกินหรอก มันข้าวแจกฟรีอยู่แล้ว เราจำได้ว่าข้างๆคณะเรามี

โรงอาหารคณะนิเทศอยู่ เดี๋ยวเราไปกินข้าวกันมั้ย ที่นั่นเราเคยอ่านในฮาวทูในรั้วมอKZว่าราดหน้า

อร่อยมาก ไปกันเนาะ พี่โทมะด้วยฮะหลายๆคนสนุกดี”ปลื้มพูดก่อนจะชวนฟางและโทโมะไปกิน

ข้าวที่โรงอาหารคณะข้างๆ เพราะเห็นว่าบางคนก็รับข้าวกล่องแล้วแยกกลับบ้านไปบ้างก็มี

 

 

 

 

 

 

“กับข้าวน่ากินตั้งหลายร้านเลยอ่ะปลื้ม เราอยากกินร้านนั้น งั้นเราแยกย้ายไปซื้อกันแล้วมานั่งโต๊ะ

ตรงนี้เนาะ”ฟางพูดอย่างตื่นเต้นเมื่อมาถึงโรงอาหารก่อนที่ทั้ง3จะแยกย้ายกันไปซื้ออาหารมานั่ง

กินด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“อ้าวฟางไม่ได้ซื้อน้ำมาหรอ เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้มั้ย”โทโมะพูดเมื่อเห็นฟางกลับมาเพียงแค่จานข้าว

จานเดียว

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ กินก่อนเลย เดี๋ยวฟางไปซื้อเองดีกว่าค่ะ”ฟางพูดก่อนที่จะลุกขึ้นไปต่อแถวเพื่อซื้อ

น้ำที่ร้าน

 

 

 

 

 

 

“ว้าย ขอโทษค่ะๆ”เมื่อฟางรับแตงโมปั่นมาแล้วหันไปอย่างรวดเร็วทำให้ชนกับชายคนที่เดินถือชา

ดำเย็นอย่างจังทำให้ทั้งน้ำปั่นของฟางและชาดำของเขาหกเลอะเสื้อของเขาส่วนชุดนักเรียนของ

เธอโดนนิดเดียว

 

 

 

 

 

 

“เดินประสาอะไร ไม่เห็นคนรึไง แล้วนี่ทำไมไม่กินข้าวที่คณะ”ชายคนนั้นปัดคราบน้ำตามตัวแล้วว่า

 

 

 

 

“ฟางไม่เห็นจริงๆนี่คะ แล้วอีกอย่างตอนนี้ปฐมนิเทศเสร็จแล้วก็กลับได้สิ”ฟางตอบไปตามตรง

 

 

 

 

“พี่เค้าแจกข้าวให้ไม่กินข้าวที่พี่เค้าให้รึไง”ชายคนนั้นเหล่มองฟางก่อนที่จะถามต่อ

 

 

 

 

“ไม่กินค่ะ ฟางทานข้าวกล่องของพี่เค้าไม่ได้ เลยมากินข้าวกับเพื่อนที่นี่ดีกว่า อ่ะนี่เงิน20บาทพี่

เอาไปซื้อน้ำของพี่ใหม่นะคะพี่คงจะเป็นพี่ที่คระสินะคะ ฟางขอโทษจริงๆเจอกันตอนเปิดเทอมนะ

คะ”ฟางตอบตามตรงก่อนที่จะยัดเงิน20บาทใส่มือชายคนนั้นก่อนที่จะขอตัวรีบไปซื้อน้ำใหม่แล้วก

ลับไปหาเพื่อนๆของเธอที่นั่งกินข้าวทันที

 

 

 

 

 

“เจอกันตอนเปิดเทอมงั้นหรอ หึ”ชายคนนั้นมองฟางที่วิ่งไปแล้วนิ่งสักพักก่อนที่จะพูดขึ้นเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เค้าจะพาเราไปเข้าค่ายอะไรกันน่ะพี่โทโมะ อีก2วันก็จะเปิดเทอมแล้วแท้ๆ”ฟางถามโทโมะ

ขณะที่เดินมาถึงหน้าคณะแล้วเตรียมขึ้นรถไปเข้าค่ายที่ศูนย์วิจัยของมหาวิทยาลัยที่นอกเมือง

เพราะหลังจากที่เธอกลับมาที่บ้าน เธอก็ได้รับโปสการ์ดแสดงความยินดีจากรุ่นพี่ที่คณะและ

จดหมายให้ไปเข้าค่ายของคณะ

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ว่าก็คงจะพาไปเข้าค่ายกระชับสัมพันธ์กันก่อนเปิดเทอมละมั้ง ช่างเถอะฟาง ขึ้นรถเถอะ นั่นไง

ปลื้มนั่งอยู่ตรงนั้นไปนั่งกับปลื้มเถอะ”โทโมะตอบก่อนที่ทั้งหมดจะนั่งรถมาถึงศูนย์วิจัยของ

มหาวิทยาลัยที่นอกเมือง

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะน้องๆ ได้ป้ายชื่อแล้วก็ห้อยคอไว้นะคะแล้วนั่งเป็นแถวตรงนี้นะคะส่วนกระเป๋าเสื้อผ้าเอา

ไว้ตรงนี้ ถ้ามีอะไรสงสัยให้มาถามพี่ปี2นะคะ”เสียงของรุ่นพี่พูดขึ้นก่อนที่จะเริ่มกิจกรรม

สันทนาการให้กับน้องปี1

 

 

 

 

 

 

“ชะเง้อมองหาใครหรอพี่โทโมะ ฟางเห็นพี่ชะเง้อมองใหญ่เลย”ฟางที่นั่งระหว่างโทโมะและปลื้ม

ถามขึ้น

 

 

 

 

 

 

“มองหายัยแว่นที่ชอบแว้ดๆใส่เราเมื่อวันก่อนไง ก็คือว่าวันปฐมนิเทศเห็นลืมของไว้”โทโมะตอบ

และยังคงชะเง้อมองหาสาวแว่นคนนั้น

 

 

 

 

 

“สงสัยคงไม่อยากมาค่ายนี้มั้งพี่ พวกเด็กเนิร์ดก็งี้ เคร่งวิชาไม่ค่อยเข้ากิจกรรมหรอก”ปลื้มพูด

อย่างติดตลก

 

 

 

 

 

 

“ฟางว่าถ้าค่ายนี้คนนั้นเค้าไม่มา เดี๋ยวตอนเปิดเทอมเราคงได้เจอล่ะค่ะ เพราะเห็นว่าเราต้องเรียน

ดรออิ้งกันนี่นา เดี๋ยวเราเอาไปคืนเค้าตอนไปเรียนก็ได้ ถ้าเค้านิสัยดีฟางก็จะได้ชวนแชร์หอ

ด้วย”ฟางพูดแล้วยิ้มๆพลางมองโลกในแง่ดี

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่า การสันทนาการจากพี่ปี2ก็จบลงแล้วนะคะ เดี๋ยวพวกพี่จะไปเอาข้าวให้กับพวกเรานะคะ

พี่ขอให้น้องๆก้มหน้ากลับตาก่อนนะคะลืมตามาจะได้กินข้าวกัน”กลุ่มพี่สันทนาการพูดขึ้นก่อนที่จะ

สั่งให้น้องปี1หลับตาลงและแล้วทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบจนฟางเริ่มรู้สึกหนาวๆร้อนๆแปลกๆ

 

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

ตึง

 

 

 

จู่ๆก็มีเสียงดังเหมือนอะไรหล่นและตามด้วยเสียงเลื่อนประตูบานเลื่อนลงมาเสียงดัง

 

 

 

 

 

 

“หลับสบายกันเลยสิพวกคุณ ลืมตาขึ้น”เสียงคำสั่งเสียงเข้มดังขึ้นทำให้ฟางตกใจรีบลืมตา

ขึ้นตามเสียงที่สั่งทันที

 

 

 

 

 

“อะไร งงอะไร ไม่มีพี่สันแล้วงงอะไร จัดแถวไปดิ เร็วๆ”ด้านหน้าของฟางมีรุ่นพี่กลุ่มหนึ่ง

ประมาณ7-8คนกอดอกเอาเรื่องอยู่ก่อนที่จะมีเสียงสั่งมาจากด้านหลังแล้วทุกคนก็รีบจัดแถวให้

เป็นระเบียบใหม่ทันที

 

 

 

 

 

 

“ชักช้าจริงๆเลยนะพวกคุณ สบายมากงั้นสิ จนมันเอื่อยเฉื่อยแบบนี้ ดี ผมภาณุหัวหน้าพี่ปกครอง

กิจกรรมรับน้อง จะมาจัดการระเบียบของพวกคุณเอง”ป๊อปปี้เดินมาจากด้านหลังแล้วมาหยุดตรง

หน้าฟางที่ยืนด้านหน้าแถวแล้วพูดพลางจ้องหน้าฟางทำให้ฟางตัวชาเพราะประธานปกครองคนนี้

คือคนเดียวกับคนที่เธอทำน้ำหกใส่นั่นเอง

 

 

 

 

 

 

มีแต่คนบอกให้เอาเรื่องพี่ว้ากใสใสมาก่อน ละค่อยเรื่องอื่น

 

 

นี่จ้า เอาลงละน้าาา

 

 

อาจจะมีอิงจากซีรี่ย์ที่ไรเตอร์ชอบนิดหน่อย แล้วก็มีตอนที่ไรเตอร์ไปรับน้องมาผสมนะ

 

 

แต่ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยน้าาา ไรเตอร์ตั้งใจแต่งมากเลยยยย