ระเริงแค้น ตีตราเถื่อน nc
เขียนโดย Pf_fourriry
วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.50 น.
แก้ไขเมื่อ 4 มกราคม พ.ศ. 2560 10.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) น้ำตา และ ความเสียใจ ของ ฟาง ทั้งพิษไข้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
คอนโดมิเนียม ของ ป๊อปปี้
แสงแดดยามเช้า ค่อย ๆ สาดส่องเข้ามา ภายในห้องนอน ของ ป๊อปปี้ ชายหนุ่ม ค่อย ๆ ลืมเปลือกตาแกร่ง ของเขาขึ้นมา อย่างไม่เต็มตื่น ก็เพราะเสียงร้องไห้ ของ เรือนร่างบอบบางที่ ปนคำด่า ทอชายหนุ่มไว้ด้วย เขาถอดถอดแกนกลางออกจากทางปราการด้านหลัง ของ หญิงสาว ก่อนจะประครองเรือนร่างบาง ขึ้นนั่ง พร้อมกับตัวเอง แล้วเขาก็นั่งฟังหญิงสาวร้องไห้ไป ด่าเขาไป ทั้งที่เธอยังไม่ลืมตาตื่นด่า เลยแม้แต่นิดและขอร้องอ้อนวอนชายหนุ่ม ว่า
ฟาง : ฮึก ๆ ฮือ ๆ ไอ้หมีป่าเถื่อน ไอ้หมีหื่นกาม ฮึก ๆ ฮือ ๆ นายอย่าทำอะไรฉันเลยน่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ ฮึก ๆ ฮือ ๆ ฉันไม่อยากตกเป็นภริยา ของนาย ฮึก ๆ ฮือ ๆ อย่าแก้แค้นฉันแบบนี้เลยน่ะ ฮึก ๆ ฮือ ๆ นายหมีเถื่อน อย่า !!! อย่า !! ไม่ !! หญิงสาวสลบไปที่อ้อมอกแกร่ง ของ ชายหนุ่มทันที ชายหนุ่มค่อย ๆ เอามือแตะหน้าผาก หญิงสาว อย่างแผ่วเบา ก่อนจะกระซิบ ลงที่ข้างใบหู ของ ฟางว่า
ป๊อปปี้ : ละเมอด่าฉัน ทั้งพิษไข้นี่เอง เมื่อคืนเธอพึ่งผ่านครั้งแรก มา ก็คงจะไม่แปลกอะไร ที่เธอจะมีไข้สูงขนาดนี้ ฉันจะบอกเธอว่า ฉันจะไม่มีทางปล่อย ให้เธอมาตายทั้งพิษไข้ คาอ้อมอกแกร่ง ของฉันแน่ เดี๋ยวฉันจะไม่มีของเล่น เก็บไว้แก้แค้นคนที่มันสั่งฆ่า และ ลอบสังหาร พ่อแม่ แจมน้องสาวสุดที่รักของฉัน เอาเป็นว่า ฉันได้เธอเป็นภริยาไปแล้ว ฉันก็จะไม่ใจจืด ใจดำ ปล่อยเธอนอนตายคาอกฉัน แบบนี้หรอกน่ะ ฉันจะดูแลเธอ ด้วยการ พาไปอาบน้ำ พร้อมกับฉัน ก่อนและกัน เพราะตอนนี้ ร่างกาย ของ เราสองคนเหนียวไปทั้งตัวแล้ว ขืนปล่อยไว้นานคงเน่าแพ๊คคู่ แน่ ทันทีที่พูดจบ ป๊อปปี้ ก็อุ้มเรือนร่างบอบบางของ ฟาง ขึ้นพาดพิงบ่าแกร่งกำยำ แล้วเดินลงมาจากเตียงนอนตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า ของเขา ชายหนุ่มหยิบผ้าขนหนูสีขาวสะอาดออกมา 2 ผืน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเปิดประตูห้องน้ำ พร้อมวางผ้าขนหนู 2 ผืน แขวนไว้ที่ราวตากผ้า อย่างเรียบร้อย ก่อนที่ชายหนุ่ม จะจัดการเปิดน้ำอุ่น ลงในอ่างจากูซี ในระหว่างที่เขากำลังรอน้ำในอ่างจากูซีเต็ม หญิงสาวก็ร้องไห้ และเพ้อละเมอด่าเขาพูดว่าเกลียดเขา และ ทุบบ่าแกร่งกำยำ ของชายหนุ่ม ทั้งที่ยังไม่ตืมลืมตา ขึ้นมา อีกว่า
ฟาง : ฮึก ๆ ฮือ ๆ ไอ้หมีบ้ากาม ไอ้หมีมีแต่ทิฐิ ไอ้หมีเจ้าคิดเจ้าแค้น ไอ้หมีไม่มีเหตุผล ฮึก ๆ ฮือ ๆ ฉันเกลียดนาย ไอ้หมีไร้หัวใจ ฉันเกลียดนาย ฮึก ๆ ฮือ ๆ หญิงสาวสลบไปที่บ่าแกร่งกำยำ ของ ชายหนุ่ม แต่มือคู่สวยยังคงไม่หยุดทุบตีบ่าแกร่ง ของ ชายหนุ่มเลยแม้แต่นิด ตอนนี้ชายหนุ่มต้องทนฟังเสียงทุบบ่าแกร่ง ของ ตนเอง จนกว่าน้ำอุ่นในอ่างจากูซีจะเต็มว่า
ปัก ๆ ปัก ๆ ปัก ๆ ปัก ๆ ปัก ๆ ปัก ๆ ปัก ๆ ปัก ๆ ปัก ๆ
เสียงนี้ดังอยู่สักพัก และ สักระยะเวลาหนึ่ง ก่อนหญิงสาว จะหยุดมือคู่สวย ทาบทับไว้บนบ่าแกร่งกำยำ ของชายหนุ่มที่มีสถานะ เป็น สามีหนุ่ม ของเธอไปแล้ว เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา ตอนนี้ ทุกอย่างกลับมาสงบเงียบอีกครั้ง และ ตอนนี้น้ำอุ่นในอ่างจากูซีก็เต็มพอดี ชายหนุ่มหย่อนกายสวย ของ ฟางลงไปนอนราบลง กับ อ่างน้ำ ก่อนที่ชายหนุ่ม จะหย่อนกายแกร่งกำยำ ของ ตัวเอง ตามไปคร่อมทับ เรือนร่างบอบบางนั้นไว้ เขามองที่เรือนร่าง ของหญิงสาว อย่างสะใจ มันเต็มไปด้วย รอยตีตราเถื่อน และ รอยแดงเขียวช้ำจาก เขา แทบทุกอณูชายหนุ่มหยุดสายตามอง เรือนร่างสาวบอบบาง ของ ฟางทันทีเขาเอื้อมมือ ไปกดสบู่ มาถู ตามแขนสวย ทั้งสองข้าง ของฟาง บ่าคู่สวย ของ หญิงสาว คอ หน้าอก หน้าท้อง ขา แผ่นหลัง และเนินเนื้อสาว ของเธอจนสะอาด ก่อนที่ชายหนุ่มจะก้มลงจัดการถูสบู่ ให้กายแกร่ง ของเขาจนสะอาด หลังจากนั้น เขาก็จัดการ เอื้อมมือ ไปหยิบแปรงสีฟัน อันใหม่มาแกะ และจัดการบีบยาสีฟัน ใส่แปรง แล้วแปรงฟัน ให้ฟาง จนขาวสะอาด ก่อนที่ชายหนุ่ม จะจัดการ แปรงฟันให้ตัวเองจนสะอาด เมื่อทำภารกิจทุก อย่าง เสร็จเรียบร้อยแล้ว ป๊อปปี้ก็ ค่อย ๆ อุ้มเรือนร่างบางขึ้น พาดพิง บ่างแกร่ง แล้วค่อย ๆ วางนั่งชั่นเข่าสวย ลงบนปากอ่างจากูซี เขาจัดการหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดตัว ให้หญิงสาวจนแห้ง ตามด้วย การเช็ดตัว ให้ตัวเอง จนแห้ง ก่อนที่เขาจะห่มผ้าขนหนู พันเรือนร่างบาง ของ ฟาง ผู้ตกเป็นภริยาสาวของเขาไปแล้ว ไว้อย่างมิดชิด ก่อนที่ชายหนุ่ม จะพันผ้าขนหนูที่ช่วงล่างแกร่งกำยำ ของ ตัวเอง ไว้อย่างเรียบร้อย แล้วอุ้มหญิงสาว ขึ้นผาดพิงบ่าแกร่ง ก่อนจะเปิดประตูห้องนอน และวางเรือนกายของหญิงสาวไว้ บนเตียงนอนนุ่ม ก่อนที่เขาจะจัดการแต่งตัวหล่อเหลา ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้า กางเกงขายาวสีขาว และ บล็อกเซอร์สีดำสนิท ก่อนจะทำผมซะหล่อเหลา หลังจากนั้น เขาค่อย ๆ ช้อนเรือนร่าง บอบบาง ของ ฟาง ขึ้นมากอดไว้แนบแน่น ก่อนจะก้มลงกระซิบข้างใบหู เป็นการขอโทษ หญิงสาวที่นอนแน่นิ่ง อยู่ทั้งผ้าขนหนู ว่า
ป๊อปปี้ : ฉันขอโทษด้วยน่ะ ที่ต้องปล่อยให้เธอนอนหนาว ทั้งพิษไข้ ทั้งที่สวมผ้าขนหนูบางเบา อยู่แบบนี้ เพราะว่า ที่คอนโดฉัน ไม่เคยมีผู้หญิงมาเยือน เลยแม้แต่คนเดียว นอนอยู่แบบนี้ไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันจะออกไปซื้อ เสื้อผ้า เครื่องแต่งกายที่จำเป็น ของเธอให้ และ ก็จะซื้ออาหาร มานั่งกิน กับ เธอด้วย และจะซื้อยาแก้ไข้มาฝากเธอน่ะ ทันที่ที่ชายหนุ่มพูดจบ เขาก็ค่อย ๆ อุ้ม เรือนร่างบอบบาง ของ ฟาง ภริยาสาว เดินไปวางไว้ที่บนเตียงนุ่ม ของ ห้องนอนอีกห้องหนึ่ง ซึ่งอยู่ติด กับ ห้องนอนของเขา เขาจัดการเปิดแอร์ ที่อุณหภูมิ 25 องศา ก่อนจะหยิบผ้านวม ลายหมีกินน้ำผึ้ง มาห่มปกคลุมกายบาง ให้มิดชิดและอบอุ่น ก่อนที่ชายหนุ่มจะก้มใบหน้าหล่อเหลาลง จูบแก้มสวย ของ ฟาง ทั้งสองข้างแล้ว จัดการปิดประตูห้องนอนของหญิงสาว และจัดการเดินมา เปลี่ยนผ้าปูที่นอน ที่ห้องนอน ของ ตัวเอง จนเรียบร้อย ก่อนจะปิดประตูห้องนอนอย่างเรียบร้อย และ เดินออกจากห้องปิดประตูห้อง ล็อคไว้อย่าง สนิทเรียบร้อย ก่อนจะเดินลงมาที่ลานจอดรถ และ สตารท์รถยนต์ ขับออกไปที่ห้างสรรพสินค้า soft ที่เขาเป็นเจ้าของธุรกิจ อยู่ทันที
จบไปแล้วน่ะค่ะ สำหรับ ตอนนี้ ถึง ป๊อปปี้ จะแค้น พ่อ และ แม่ ของ ฟาง มากเพียงไหน แต่เมื่อได้ ฟางเป็นภริยาไปแล้ว ก็ยังมีกระจิต กระใจ ดูแล ตอนหน้า มาให้กำลังใจ แก้วใจ กันว่า หลังจากที่เธอตกเป็น ภริยาสาว ของ โทโมะ ไปแล้วนั้น เธอเสียน้ำตา ทั้งพิษไข้ แค่ไหน แล้วโทโมะ จะดูแลเธอดีเหมือน ป๊อปปี้ ดูแล ฟาง หรือเปล่า หรือ ชายหนุ่มจะคิดว่าหญิงสาวสำออย แกล้งเป็นไข้ ติดตาม เม้น โหวต ให้ four ด้วยน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ