สู้ไปดิ

นีน่า:ทำไมเธอถึงไม่บอกชั้นว่าเป็นลูกของซุส
เซคิ:ชั้นใบ้ให้เเล้วไง ว่าอาวุธที่เเท้จริงของชั้นคือสายฟ้า
นีน่า:ชั้นลืมคิดได้ไงเนี่ย
เซคิ:ชั่งมันเถอะ ตอนนี้เธอรู้เเล้วนี่
นีน่า:อืม
เซคิ:เดินทางต่อกันเถอะ หาร้านอาหารกันดีกว่าหิวจะเเย่เเล้ว
นีน่า:เเล้วเเต่นายเเละกัน
    ทั้งสองคนได้เดินทางงกันต่อไปที่ร้านอาหาร
เซคิ:เจอสักที่ หวังว่าจะไม่เป็นเหมือนโรงเเรมนะ
นีน่า:น่าจะเป็นร้านอาหารจีนนะ
 ทั้งสองคนได้เดินเข้าไปในร้าน
เจ้าของร้าน:ยินดีต้อนรับนะ เชิญนั่งเลยจะกินอะไรล่ะ(พูดสำเนียงจีน)
เซคิ:มีอะไรเเนะนำบ้างครับ 
เจ้าของร้าน:ก็เป็นอาหารจีนอะนะ ก็จะมี ซาลาเปา เป่าฮื้อ ขนมจีบ บะหมี่ เป็ดย่าง(พูดสำเนียงจีน)
เซคิ:งั้นผมขอซาลาเปา1ครับ
นีน่า:หนูขอขนมจีบ1ค่ะ
เจ้าของร้าน:โอเค เดี๋ยวจัดให้(พูดสำเนียงจีน)
นีน่า:ชั้นมีอะไรจะบอกนายน่ะ
เซคิ:อะไรหรอ
นีน่า:เอ่อ......
เจ้าของร้าน:มาเเล้ว อ่ะนี่ของรื้อ (พูดสำเนียงจีน)
เซคิ:อ่า หน้าอร่อยเเฮะ
นีน่า:กินกันเถอะ จะได้ออกเดินทางต่อ
                                (โปรดติดตามมตอนต่อไป)