รักออกแบบไม่ได้

-วันเสาร์-

พริม:แม่พริมไปก่อนนะคะ

แม่:อย่ากลับดึกนะลูก

พริม:คะแม่

-สยาม-

พริม:สวัสดีคะครูดาว

ดาว:อยู่ข้างนอกเรียกพี่ก็ได้นะ

พริม:คะพี่ดาว

ดาว:รอออมหน่อยนะสงสัยจะแต่งตัวนาน

พริม:คะ

ออม:มาแล้วๆ

พริม:โคตรหล่อ

ออม:ห้ะ. ว่าไงนะ?

พริม:โคตรนานคะ

ออม:ขอโทษทีนะพอดีมีเพื่อนมาอีกคน

มิ้น:หวัดดีจ้ะ

ดาว:หวัดดีๆออมขอคุยด้วยดิ

ออม:มีไรเปล่าดาว

ดาว:แกชวนมิ้นมาทำไมว่ะ

ออม:ก็มาเยอะๆสนุกดี

ดาว:แต่แฟนเก่าแกนะ

ออม:เอาหน่าๆไปดูหนังกัน

ดาว:ไปดูหนังกันก่อนนะแล้วไปกินข้าว

ออม:นิดไม่มาหรอ

พริม:นิดมีนัดแล้วคะ

ดาว:อ่อ.งั้นไปกัน

-โรงหนัง-

พริม:พี่ดาวคะพริมอยากดูหนังเรื่องนี้ง่า

ดาว:พี่ก็อยากดูเหมือนกัน

มิ้น:แต่พี่ว่าเราดูเรื่องนี้ดีกว่าไหม

ดาว:งั้นก็แยกกันดูสิ

ออม:ใจเย็นๆนะดูเรื่องที่ดาวบอกดีกว่านะ

มิ้น:อะไรก็ได้เลยตามใจออมนะ

พริม:แหวะ

ดาว:พริมเป็นไร

พริม:รู้สึกจะอ้วกคะ

ดาว:เหมือนพี่เลยแหวะๆๆๆ

ออม:ใครอยากนั่งตรงไหนมีG5G6G7G8

ดาว:เรานั่งG8ล่ะกัน

ออม:งั้นเรานั่งG7

พริม:พริมขอนั่ง...

มิ้น:นั่งG6

พริม:G5ก็ได้คะ

ดาว:ยัยมิ้นแกไปนั่งG8ฉันจะนั่งG6

มิ้น:ได้หมดถ้ามีออม

ออม:รีบไปดูดีกว่านะ

มิ้น:ออมมิ้นหนาวอ่ะ

ออม:นี่เสื้อ

มิ้น:ขอบคุณนะ

ดาว:เป็นไรหรือเปล่าพริม

พริม:อึดอัดคะ

ดาว:ไปข้างนอกกับพี่ไหม

พริม:ไม่เป็นไรคะ

มิ้น:อยากกินป๊อปคอนอะ

ออม:เดี๋ยวเราไปซื้อให้นะดาวพริมเอาไรไหม

ดาว:ไม่อ่ะ

พริม:เอาน้ำเปล่าขวดนึงคะ

ออม: โอเค รอแปปนะ

มิ้น:พริม

พริม:คะ?

มิ้น:เลิกยุ่งกับออมเถอะ

พริม:ทำไมหรอคะ

มิ้น:ก็เธอมันแค่เด็กธรรมดาๆที่ชอบครูใช่มั้ย

พริม:ไม่ได้ชอบคะ

ดาว:นี่มิ้นถ้าจะหาเรื่องก็ไปเลยนะ

พริม:ไม่เป็นไรหรอกคะพี่ดาวปล่อยให้เค้าบ้าไปเถอะคะ

ออม:อะพริมน้ำ

มิ้น:หิวน้ำพอดีเลยพี่ขอนะ

ออม:แต่น้ำของพริมนะ

มิ้น:อ้าวหรออ่ะมันเหลือ

ออม:เดี๋ยวครูไปซื้อให้ใหม่นะ

พริม:ไม่ต้องหรอกคะ

ออม:ทำไมล่ะ

พริม:พริมอยากกลับบ้านแล้วขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ

ออม:เดี๋ยวครูไปส่ง

มิ้น:ออมอยู่ต่อก่อนนะไม่นึกถึงวันที่เรามีความสุขหรอ

ออม:ป่ะ

พริม:ไปดูแลคนของครูเถอะคะหนูก็แค่เด็กธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นเอง.เลิกยุ่งกับหนูเถอะคะ ดาว:ออมฉันบอกแกแล้ว แกดูคนของแกเถอะนะ

ออม:แกจะไปไหน

ดาว:ฉันเบื่อ

ออม:มิ้น

มิ้น:ไปไหนดีล่ะ

ออม:กลับบ้าน

มิ้น:กลับก็ได้นะวันจันทร์เจอกันนะ

ออม:เราไม่ได้เจอกันอีกแล้วล่ะ

มิ้น:ก็เราได้เป็นครูฝึกสอนที่เดียวกับออมอะ

ออม:เรากลับก่อนนะมิ้นกลับเองล่ะ

มิ้น:ออมรอก่อน

-บ้านพริม-

แม่:ทำไมกลับเร็วจัง

พริม:แค่ไปดูหนังคะ.พริมขอตัวนะคะ

-ห้องนอนพริม-

พริม:ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยใช่สิเราแค่เด็กธรรมดาๆเราไม่ได้ชอบครูเค้าใช่มั้ย อยากหลุดพ้นจากเรื่องบ้าๆสักทีมีแฟนอยู่แล้วมายุ่งกับเราทำไม.ทำไมๆต้องเป็นแบบนี้ว่ะ.ใช่สิ!เราชอบครูเค้าจริงๆไม่น่าเลยยัยพริม

ครืดครืด~

พริม:ฮัลโหล

นิด:พริมเป็นไงมั่ง

พริม:แกมาหาฉันหน่อยดิ

นิด:แกเป็นไรว่ะ

พริม:ฮือๆมาหาฉันหน่อย

นิด:จะไปเดี๋ยวนี้แหละ

ตู้ดตู้ด~

นิด:ยัยพริมยัยพริมเปิดประตู

พริม:เข้ามาเลยๆ

นิด:แกเป็นไรว่ะ

พริม:ฉันชอบครูออมอ่ะแก

นิด:ฉันรู้ตั้งนานล่ะ

พริม:แกรู้ได้ยังไง

นิด:ฉันเป็นเพื่อนแกมานานนะฉันก็รู้นะว่าแกเป็นอะไร

พริม:ขอบคุณนะแกที่ดูแลฉันมาตลอด

นิด:ก็เราเพื่อนกันนี่

พริม:ฉันไม่อยากเจอหน้าครูเค้าแล้ว

นิด:แกต้องทำให้เค้ารู้ไปเลย

พริม:ว่าฉันชอบเขานี่นะ

นิด:ใช่

พริม:ฉันไม่กล้า

นิด:หรือแกอยากเสียเค้าไป

พริม:ฉันไม่อยากเสียเค้าไป

นิด:ฉันจะช่วยแกเอง

พริม:ขอบใจนะ

นิด:แกไปนอนพักผ่อนนะ

พริม:เดี๋ยวฉันไปส่ง

นิด:ฉันกลับเองได้

พริม:ขอบคุณอีกครั้งนะ

-เช้าวันต่อมา-

แม่:วันนี้ทำอะไรกินหรอจ้ะ

พริม:ก็มาม่าคะแม่

แม่:วันนี้แม่ไม่อยู่บ้านนะ

พริม:คะแม่

แม่:ดูแลบ้านดูแลตัวเองดีๆล่ะ

พริม:รับทราบคะ

แม่:ไปก่อนนะลูก

พริม:โชคดีคะแม่

-ห้องนอนพริม-

พริม:เอ้ะ!ใครแอดมานะ

พริม:ครูออมนี่.แอดเรามาทำไมกันไม่รับหรอก ใช่สิ!เราต้องส่องว่าเขาเคยคบกับเจ้มิ้นหน้าวีนนั่นหรือเปล่า

พริม:เคยคบนี่หนาก็2ปีแล้วนี่ที่เลิกกัน. เราต้องสู้แบบที่นิดบอกฉันจะไม่ยอมแพ้แน่ยัยหน้าวีน -1วันผ่านไป-

พริม:แม่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ

แม่:ตั้งนานแล้วจ้ะ

พริม:งั้นหนูขอตัวไปก่อนนะคะ

แม่:เดี๋ยวก่อนลูกเอาแซนวิชไปแบ่งเพื่อนกินเร็ว

พริม:แม่ทำไว้เยอะเลยหรอคะ

แม่:จ้ะ.ไปแบ่งครูแบ่งเพื่อนกินนะ

พริม:ขอบคุณคะแม่สวัสดีคะ

-โรงเรียน-

พริม:นิดๆ

นิด:ห้ะ

พริม:อ่ะ. แซนวิช

นิด:หึ้ยย. แต้งกิ้วๆ

พริม:พาเราไปให้ครูดาวหน่อยดิ

นิด:โอเคๆแล้วครูออมล่ะ

พริม:ไม่อ่ะ

นิด:ตามใจแกล่ะกัน

-ห้องพักครู-

พริม:ครูดาวคะ

ดาว:อ้าว.พริมมา

พริม:หนูเอาแซนวิชมาให้คะ

ดาว:ขอบคุณนะจ้ะ

พริม:พริมขอตัวก่อนนะคะ

ดาว:แล้วของครูออมล่ะ

พริม:รายนั้นหรอคะไม่หรอกคะไว้ให้แฟนเค้าทำให้กินเถอะคะ

ดาว:จ้ะๆ

พริม:ไปก่อนนะคะ

นิด:พริมๆ

พริม:อะไร(หันหน้ามา)

นิด:ระวัง

พริม:โอ้ย

ออม:เป็นไรหรือเปล่า

พริม:....

นิด:ขอบคุณครูนะคะที่ช่วยเพื่อนนิดขอโทษแทนพริมด้วยนะคะ

พริม:ไปเร็ว

นิด:รอฉันด้วยย

-ตัดไปที่คาบคณิต-