รักออกแบบไม่ได้

--บ้านพริม--
แม่:พริมลูกทำไรอยู่
พริม:แม่คะขอ5นาทีนะคะ
แม่:ไม่ได้นี่มันจะ7โมงแล้วนะ
พริม:ก็แค่7โมงเองไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ห้ะ!!7โมง ทำไมแม่พึ่งมาบอกล่ะคะ
แม่:ก็แม่ปลุกหลายรอบแล้ว ลูกก็ไม่ตื่น
พริม:พริมไปอาบน้ำก่อนนะแม่
แม่:เร็วๆเลยเดี๋ยวจะสายเอา
พริม:ไปก่อนนะคะแม่ สวัสดีคะ
แม่:ไปๆรีบไป
พริม:ไปแล้วนะแม่
แม่:ยัยยพริมเดี๋ยว แล้วจะมีตังค์จ่ายค่ารถค่าข้าวไหมเนี่ย
รถเมล์~~
พริม:คงไปทันนะหวังว่าแล้วนี่กี่โมงแล้วเนี่ย
...?:6:30
พริม:อ้อ ไหนแม่บอก7โมง
...?:โดนแม่โกหกแล้ว
พริม:คุณเป็น...เห้ย!!ครูออม
ออม:ตกใจทำไม
พริม:ก็ไม่รู้คนบ้าที่ไหนมาพูด
ออม:นี่ยัยเด็กแสบ
กระเป๋ารถเมล์:ค่าโดยสารด้วยคะ
พริม:แปปนะคะ เอ่อ..คือว่า
กระเป๋ารถเมล์:ไม่มีลงจากรถเลยคะน้อง
พริม:น้าคะ หนูต้องรีบไปโรงเรียนนะคะ
ออม:ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมจ่ายเอง
กระเป๋ารถเมล์:20บาท
ออม:นี่ครับ
พริม:...
ออม:ไม่ขอบคุณเลยหรอ
พริม:แปปสิครูอยู่ในช่วงตกใจ
ออม:อ่ะๆ
พริม:ขอบคุณนะคะ
ออม:ถึงโรงเรียนแล้ว
ัพริม:ขอบคุณอีกครั้งนะครู แต่อย่าคิดว่าหนูจะคุยดีกับครูเหมือนวันนี้นะ
ออม:อะไรของเขา
---โรงเรียน---
นิด:ยัยพริม
พริม:นิด แกช่วยอะไรฉันหน่อยดิ
นิด:ว่ามาสิ
พริม:ขอยืมตังค์สัก50ได้ไหม?
นิด:เอาไปทำไร
พริม:ก็ลืมเอาตังค์มาจากบ้านอ่ะ
นิด:ได้ดิ แค่นี้เอง
พริม:ขอบใจนะ พรุ่งนี้จะเอามาคืน
นิด:โอเคๆ
พริม:ไปเข้าแถวกันเถอะ
หมิว:พริมและนิดไปพบครูแอนหน่อยดิ พอดีเราท้องเสียอ่ะ
พริม:ได้ๆ
นิด:ไปกันยัยพริม
---ห้องพักครู---
พริม:ครูแอนมีไรให้พริมช่วยไหมคะ
ครุแอน:แล้ว อนัญญาล่ะ
พริม:หมิวท้องเสียคะ
ครูแอน:อ้อ เดี๋ยวพริมมาและนภาไปยกหนังสือกองนั้นไปให้ครูฝึกสอนหน่อย
นิด:คนไหนหรอคะ
ครูแอน:ครูออมนะจ้ะ
นิด:อ้อ ได้คะ
พริม:แต่
นิด:เอาหน่าแก
พริม:ไปก็ได้ว่ะ
---ห้องพักครูคณิต---
นิด:ครูออมคะ
ออม:มีอะไรนภา
นิด:คือครูแอนให้เอาหนังสือมาให้คะ
ออม:อ้อขอบคุณนะครับ ขอบคุณนะพริมมา
พริม:เอ่อ..คะๆ
นิด:เดี๋ยวไปเข้าเรียนก่อนนะคะ สวัสดีคะ
ออม:ครับๆ
---ห้องเรียน---
นิด:พริม
พริม:ห้ะ
นิด:แกแอบชอบครูหรอว่ะ
พริม:ใคร?
นิด:ก็ครูฝึกสอนไง
พริม:ครูออมหรอ
นิด:อืม
พริม:บ้า จะชอบได้ไงเค้าเป็นครู เราเป็นนักเรียน
นิด:แต่สายตาครูออมแปลกๆว่ะ
พริม:แปลกยังไงว่ะ
นิด:ก็แปลกๆอ่ะ
พริม:แปลกยังไงเล่า
นิด:ก็มันแปลกๆอ่ะ สายตาเค้าเหมือนจะบอกไรบางอย่าง
พริม:บอกว่า
นิด:ไม่รู้ว้อยยย
พริม:ยัยเพื่อนซื่อบื้อ
นิด:พอๆ
พริม:ฉันขอถามไรหน่อยดิ
นิด:ว่า
พริม:ถ้าเราชอบครูมาจริงๆจะผิดไหมว่ะ
นิด:ก็ผิดอ่ะ
พริม:หรอ
นิด:แกชอบครูเค้าจริงๆดิ
พริม:ป่าว เราไม่ได้ชอบ
นิด:ไม่รู้อ่ะ แต่ขอเตือนแกนะอย่าไปชอบครูเค้าเด็ดขาด
พริม:ขอบใจนะแก
นิด:ยังไงก็หักห้ามใจหน่อยล่ะกัน ยิ่งหล่อๆด้วย55555
พริม:เดี๋ยวๆ
นิด:มาเรียนดีกว่า
พริม:อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง
นิด:อ้อ มันเป็ยยังงี้หรอเนี่ย
พริม:ฉันไม่คุยกับแกแล้ว
นิด:เห้ยๆตั้งใจเรียนก่อน ครูสอนน่ารัก
พริม:เบื่อแกแล้วยัยนิด
อ๊อดด~~~
นิด:ไปกินข้าวกัน
พริม:เดี๋ยวเราขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ
นิด:ไปรอที่โรงอาหารนะ
พริม:ได้ๆ
---ห้องน้ำ---
'คำพูดของนิดลอยขึ้นมา ชอบครูมันผิด ชอบครูมันผิด ชอบครูมันผิด '
พริม:ฉันคิดมากไปสินะ
ปึ้ก
พริม:ขอโทษคะ
...?:ไม่เป็นไรจ้ะ
พริม:เป็นไรมากไหมคะ
...?:ไม่จ้ะ สบายมาก
พริม:คุณเป็นครูฝึกสอนหรอคะ
...?:จ้ะ ครูชื่อดาวนะ
พริม:สวัสดีคะครูดาว
ดาว:จ้ะ เธอชื่ออะไร?
พริม:พริมมาหรือพริมก็ได้คะ
ดาว:จ้า งั้นครูขอตัวก่อนนะจ้ะ
พริม:คะ สวัสดีคะ
--โรงอาหาร--
นิด:มาช้าจัง
พริม:ขอโทษๆ แกกินไรยัง
นิด:กินแล้ว รอแกไม่ไหว
พริม:ป่ะ ขึ้นห้องกัน
นิด:แกไม่กินอะไรหรอ
พริม:ไม่อะ ฉันไม่หิว
นิด:โอเคๆ
--ห้องเรียน--
หัวหน้าห้อง:นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ
นร.ทุกคน:สวัสดีคะ/ครับ
ออม:วันนี้ก็เป็นวันที่2ที่เจอกันนะครับ วันนี้ก็จะไม่สอนอะไรมากนะ แค่ให้จดแบบนิยามอย่างเดียวแล้วก็เอาสมุดมาส่งนะครับ
พริม:เลิกเรียนไปเที่ยวกันไหม
นิด:เดี๋ยวๆ แกไม่มีตังค์ไม่ใช่หรอ
พริม:ก็ให้ฉันกลับบ้านก่อนไง
นิด:เอาเป็นวันพรุ่งนี้เหอะน่ะๆ
พริม:ก็ได้
นิด:รีบๆทำเถอะ เดี๋ยวเสร็จไม่ทันนะ
พริม:จ้า แม่เด็กเรียน
ออม:ใครเสร็จแล้วก็เอาสมุดไปส่งแล้วกลับบ้านได้เลยนะครับ ส่วนพริมมาอยู่ก่อน
พริม:หนูอีกแล้วหรอ
ออม:ครับ
พริม:แก วันนี้รอฉันได้ไหม
นิด:พ่อฉันมารับเร็วอ่ะ
พริม:อ้าว งั้นก็ไม่เป็นไร
นิด:เดี๋ยวฉันไปกับแกก่อนก็ได้ พอพ่อโทรตามเดี๋ยวบอกนะ
พริม:ขอบใจนะ
หัวหน้าห้อง:นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ
นร.ทุกคน:ขอบคุณคะ/ครับ
ออม:พริมมาเอาสมุดไปให้ครูที่ห้องนะ
พริม:คะ
--ห้องพักครู--
พริม:ขอบใจที่ช่วยถือนะ
นิด:เออหน่าๆ
ออม:กลับบ้านเย็นได้ไหม?
พริม:ไม่เกิน5โมงคะ
ออม:ช่วยครูติ้กงานหน่อยสิ
พริม:คะๆ
นิด:แกฉันไปก่อนนะ พ่อมาแล้ว
พริม:กลับบ้านดีๆนะ
นิด:จ้าๆ
ออม:แล้วกลับยังไงล่ะ?
พริม:ก็รถเมล์คะ
ออม:มีตังค์แล้วหรอ
พริม:ยืมเพื่อนมาคะ
ออม:อัอ ก็ดี
พริม:ขอถามอะไรได้ไหมคะ
ออม:ว่ามาสิ
พริม:ทำไม ไม่ให้คนอื่นยกสมุดไปส่งล่ะคะ

่