This is the end รักสุดท้ายของหัวใจ

ผ่านมาจะ 4 เดือนแล้วสิ่นะ กับแข่นขัน MBO The Real Idol  โดยรายการนี้นับเป็นก้าวแรกที่ทำให้ฉันได้พิสูจน์ตัวเองมากมาย จากการแข่งขันในรายการนี้ชีวิตของฉันก็เปลี่ยนไป ได้รู้จักการทำงานในวงการบันเทิงมากขึ้น ได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ และฉันก็เริ่มมีแฟนคลับมากขึ้น นอกจากนั้นยังรู้จักคำพูดที่เคยได้ยินบ่อยๆที่เค้าเรียกว่าคู่จิ้น ได้เป็นอย่างดีเลยแหละ เพรามันคือสิ่งที่ฉันไม่อยากเป็นมากที่สุดน่ะสิ่

“จีด้า มิว เก็บของเสร็จแล้วอย่าลืมลงไปหาแฟนคลับด้วยนะ เร็วๆหล่ะ แฟนคลับเค้ารอนานแล้ว” พี่ทีมงานคนนึงเดินเข้ามาบอกในขณะที่ฉันกำลังเก็บของกลับบ้าน

“ค่ะ/ครับ” ฉันและมิวขานตอบรับจากพี่ทีมงาน ฉันเหลือบเห็นมิวถอนหายใจพลางส่ายหัวเบาๆ เมื่อฉันเห็นท่าทีแบบนั้นของเค้า ฉันรีบชิ่งเดินออกมาก่อนดีกว่า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะที่ฉันเห็นเค้าแอบทำท่าลำบากใจ ไม่พอใจอะไรทำนองนั้นอยู่เป็นประจำ ฉันก็ไม่อยากจะไปบังคับจิตใจใครหรอกนะ แต่งานมันก็เป็นงานอ่ะเนอะ

“จีด้า! บอกหลายทีแล้วไงว่าให้รอ เดินลงไปคนเดียวเดี๋ยวเราก็โดนว่าอีก” มิววิ่งตามมาจับมือฉันออกไปหาแฟนคลับ

“กรี๊ดดด พี่มิว พี่จีด้ามาด้วยกันดูสิ่ๆ” แฟนคลับส่งเสียงและวิ่งมาทางฉันกับมิว และคอยดูนะมิวจะแสดงท่าทางรักฉันเป็นพิเศษเลยแหละ

“มารอนานหรือยังครับ โทษทีน้าเพิ่งเลิกซ้อม” มิวยิ้มและทักทายแฟนคลับ ซึ่งก็ได้รับเสียงกรี๊ดอย่างถล่มทลาย

“พี่จีด้า วันนี้เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ไม่ร่าเริงเลย ไม่สบายหรือเปล่า” แฟนคลับถามฉันด้วยความเป็นห่วง นี่สิ่นะ ที่เค้าเรียกว่ากำลังใจ หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่แฟนคลับเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขและมีกำลังใจในการทำตามความฝันมาก ระหว่างที่ฉันคิดอะไรเพลินๆ ก็รู้สึกเหมือนมีคนมาดึงแก้มฉัน

“โอ๋ ยิ้มหน่อยน้า ไม่สบายเหรอโอ๋เอ๋ๆ” มิวฉีกยิ้มทะเล้น ใส่ฉันอีกแล้ว OMG กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องเผลอใจให้กับรอยยิ้มและท่าทีแบบนี้

“ไม่ค่อยสบายนิดหน่อยค่ะ คิดถึงทุกคนนะ” หลังจากนั้นฉันกับมิวก็พูดคุยและถ่ายรูปในฐานะ “คู่จิ้น” กันกว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบสี่ทุ่ม

“วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ มิวกับด้าขอตัวกลับก่อน กลับบ้านกันดีๆนะบ๊ายๆทุกคน” มิวกล่าว

“กลับแล้วนะ พน ด้าจะ ร่าเริง ร่าเริง ร่าเริง แล้วมาเจอกันใหม่นะ “ ฉันบอกลาแฟนคลับและโบกมือลาเดินออกมา โดยมีมิวเดินตามมาข้างๆ

“……………………..” สองข้างทางระหว่างฉันกับเค้าเต็มไปด้วยความเงียบ เหมือนมิวจะเดินนำฉันไกลออกไปทุกที นี่ไม่ใช่โหมดดราม่า แต่มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องทำใจให้ชินกับทุกๆวันที่ต้องเจออะไรแบบนี้ ฉันมองแผ่นหลังของเค้าไปจนไกลลิบตา แต่มันก็อดคิดไม่ได้ระหว่างเรื่องของเราที่ผ่านมา อะไรหลายๆอย่างที่ทำให้มิวเปลี่ยนไป