รักร้าย...ของนายจอมกวน

มาต่อแล้วนะเจ้าค่ะ
.
.
ระหว่างกินข้าว
จีมิน:เออ...พี่จินครับ
จิน:ว่าไงมีไรฮืม??
จองกุก:พวกผมมีเรื่องจะขอร้องครับ
จิน:เรื่องอะไรครับ
จองกุก:คือว่า...(สะกิดจีมิน)
จีมิน:คือว่าพวกผมขอย้ายไปอยู่หอนะครับพี่จิน(สงสายตาสุดอ้อนวอน)
จิน:อืม..
จองกุก:ทำไมง่ายจัง
จิน:หรือว่าจะไม่ไป
จองกุก/จีมิน:ไปครับ
จิน:ไปวันไหนล่ะ
จีมิน:น่าจะประมาณอาทิตย์น่ามั่งครับ
จองกุก:ไปเร็วจัง
จิน:ก็ดีแล้วละที่รีบไป จะได้เข้าไปจองที่ๆวิวสวยๆไง
จองกุก:โฮ้! แล้วที่นี้ผมจะกินอาหารฝีมือพี่ได้ไงอ่ะ
จิน:ก็แวะมาที่บ้านไง555
.
ระหว่างที่ทุกคนพูดคุยกันอยู่นั้นวีก็เดินเข้ามาร่วมวงด้วย
วี:คุยอะไรกันอยู่คราบบบบบ
จองกุก:ทั่วไป
วี:นี้! จองกุกฉันพี่นายนะ
จองกุก:แล้วไงอ่ะ(ทำหน้ามึนๆใส่)
วี:นี้!! มานี้เลยนะ(วิ่งไปหาจองกุก)
จองกุก:ไม่ แบร่ๆ (แล้วก็วิ่งหนี้วี)
ทุกคนยกเว้นกุก/วี:หัวเราะจนท้องแข็ง
จองกุกวิ่งมาหลบหลังจิน แล้วแลบลิ้นให้วี
วี:ฝากไว้ก่อนเถอะ
จีมิน:จองกุกไม่ใช่ธนาคารนะที่จะรับฝากอ่ะ
จองกุก:ดีมากจีมิน(ลูบหัวจีมิน)
วี:จีมินทำไมไม่เข้าข้างพี่เลยอ่ะ
จีมิน:จำเป็นหรอครับ
วี:นี้!!
จิน:5555 ขนาดน้อง้ยังไม่เข้าข้างเลย แล้วก็พอกันได้แล้วโตๆกันแล้วนะ
วี:ชิ! งอลแล๊ว
จิน:ไม่ง้อ555
จากนั้นทุกคนก็นั้งกินข้าวต่อจนหมด
จองกุก:จีมินมากินยาแร็ว
จีมิน:จำเป็นป่ะ
จองกุก:จำเป็น
จีมิน:ก็ได้ ยอมแพ้สั่งเค้าจัง
จองกุก:ก็อย่าดื้อสิ
จีมิน:เค้าป่าวดื้อนะ(ทำหน้าตาน่ารัหใส่แม่งเบย)
จองกุก:พอๆๆ กินยาซะน่ะครับ
จีมิน:อืม....คราบบบกินก็กินว่ะ(จำใจต้องกินยา)
จองกุก:ป่ะไปนอนกันจะได้หายไวๆนะจุ๊บเหม่งจีมิน
จีมิน:คราบบบบบ คุณแม่
.
.
หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายเข้าห้องนอน
และเข้าสู่ห่วงนิทรา ยามราตรี
...ต่อแล้วนะค่ะจุ๊บๆๆ
บ่นได้ไรได้แต่อย่าแรงนะ เดียวแอทเสียใจ