เกือบสาย
7.0
เขียนโดย เตยน้อยย
วันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 07.35 น.
4 ตอน
4 วิจารณ์
6,462 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 18.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบนห้องนอนของป๊อบปี้
"เธอไปอาบน้ำก่อนก็ได้ ฉันจะทำงานรอละกัน"ป๊อบปี้พูดขึ้นก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานเพื่อสะสางงานที่บ้านต่อจากช่วงเที่ยง
15 นาทีผ่านไป
"พี่ป๊อบไปอาบน้ำได้เลยนะคะ ฟางอาบเสร็จแล้ว"ฟางพูดเมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา ป๊อบปี้จึงเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายต่อจากร่างบาง พอป๊อบปี้หันหลังเข้าห้องน้ำ ฟางก็เดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มมาเพื่อที่จะปูนอนข้างเตียงป๊บปี้
สักพักป๊อบปี้ก็ออกมาจากห้องน้ำ
เห็นฟางหลับอยู่บนพื้นก็งง ว่าทำไมเธอถึงลงไปนอนข้างล่าง ทำไมไม่ขึ้นมานอนบนเตียงดีๆ ป๊อบปี้เลยก้มลงไปหมายเรียกสาวร่างบาง
"นี่ฟาง ๆ ตื่น ๆ ทำไม่ไม่ไปนอนข้างบนดีๆ ล่ะ"ป๊อบปี้พูดพร้อมกับเอานิ้วเรียว ๆ จิ้มแก้มร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ที่พื้น
"อื้ออ จะนอนน่าาา"ฟางพูดออกมาแต่ไม่ยอมตื่นขึ้นมาเพื่อไปนอนบนเตียงดี ๆ ป๊อบปี้จึงตัดสินมจอุ้มฟางขึ้นไปนอนบนเตียง
"คนอะไร หลับลึกขนาดนี้ นี่ถ้าโดนข่มขืนคงไม่รู้ตัวสินะ ยัยตัวเล็ก"ป๊อบปี้พึมพำเบาๆ แต่ต้องหยุดชะงัก แล้วบอกกับตัวเองว่า ฉันรักพิม ต้องมีเเค่พิมเท่านั้น
พอป๊อบปี้รู้สึกว่าตัวเองเริ่มทำตัวเกินไปจึงถอยห่างออกจากฟางเนื่องจากเค้าสัญญากับพิมว่าเขาจะรักแค่พิมเท่านั้น พิมเท่านั้น
"ฉันต้องรักแค่พิมสิ จะไปรักคนอื่นได้ยังไง"ป๊อบปี้พูดขึ้นก่อนที่จะล้มตัวลงนอนแล้วหันหลังให้ฟาง ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย
ฟางที่ตื่นขึ้นมาได้ยินป๊อบปี้พูดเมื่อกี้ ยิ่งทำให้เจ็บขึ้นมากกว่าเดิม ฟางได้แต่นอนร้องไห้อยู๋เงียบ ๆ เนื่องจากกลัวป๊อบปี้ตื่นขึ้นมาเห็นเธอร้องไห้ต่อหน้าเขา
ฉันต้องไม่ร้องไห้ต่อหน้าคนที่ฉันรักสิ เดี๋ยวเค้าจะสมเพช ที่ฉันรักเขา เเต่เขาไม่รักฉัน ทำไมพี่ป๊อบถึงไม่รักเรานะ
ฟางคิดไปเรื่อย ๆ ก่อนจะผล็อยหลับตามป๊อบปี้ไปอีกคน
ฉับ ตัดไว้ก่อน ขอคิดตอนแต่งงานก่อนน้าาาา ถ้าสนุกก็เม้น ถ้าไม่สนุกก็เม้นให้คำแนะนำหน่อยนะคะ พอดีไม่เคยแต่งอ่าค่ะ
"เธอไปอาบน้ำก่อนก็ได้ ฉันจะทำงานรอละกัน"ป๊อบปี้พูดขึ้นก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานเพื่อสะสางงานที่บ้านต่อจากช่วงเที่ยง
15 นาทีผ่านไป
"พี่ป๊อบไปอาบน้ำได้เลยนะคะ ฟางอาบเสร็จแล้ว"ฟางพูดเมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา ป๊อบปี้จึงเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายต่อจากร่างบาง พอป๊อบปี้หันหลังเข้าห้องน้ำ ฟางก็เดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มมาเพื่อที่จะปูนอนข้างเตียงป๊บปี้
สักพักป๊อบปี้ก็ออกมาจากห้องน้ำ
เห็นฟางหลับอยู่บนพื้นก็งง ว่าทำไมเธอถึงลงไปนอนข้างล่าง ทำไมไม่ขึ้นมานอนบนเตียงดีๆ ป๊อบปี้เลยก้มลงไปหมายเรียกสาวร่างบาง
"นี่ฟาง ๆ ตื่น ๆ ทำไม่ไม่ไปนอนข้างบนดีๆ ล่ะ"ป๊อบปี้พูดพร้อมกับเอานิ้วเรียว ๆ จิ้มแก้มร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ที่พื้น
"อื้ออ จะนอนน่าาา"ฟางพูดออกมาแต่ไม่ยอมตื่นขึ้นมาเพื่อไปนอนบนเตียงดี ๆ ป๊อบปี้จึงตัดสินมจอุ้มฟางขึ้นไปนอนบนเตียง
"คนอะไร หลับลึกขนาดนี้ นี่ถ้าโดนข่มขืนคงไม่รู้ตัวสินะ ยัยตัวเล็ก"ป๊อบปี้พึมพำเบาๆ แต่ต้องหยุดชะงัก แล้วบอกกับตัวเองว่า ฉันรักพิม ต้องมีเเค่พิมเท่านั้น
พอป๊อบปี้รู้สึกว่าตัวเองเริ่มทำตัวเกินไปจึงถอยห่างออกจากฟางเนื่องจากเค้าสัญญากับพิมว่าเขาจะรักแค่พิมเท่านั้น พิมเท่านั้น
"ฉันต้องรักแค่พิมสิ จะไปรักคนอื่นได้ยังไง"ป๊อบปี้พูดขึ้นก่อนที่จะล้มตัวลงนอนแล้วหันหลังให้ฟาง ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย
ฟางที่ตื่นขึ้นมาได้ยินป๊อบปี้พูดเมื่อกี้ ยิ่งทำให้เจ็บขึ้นมากกว่าเดิม ฟางได้แต่นอนร้องไห้อยู๋เงียบ ๆ เนื่องจากกลัวป๊อบปี้ตื่นขึ้นมาเห็นเธอร้องไห้ต่อหน้าเขา
ฉันต้องไม่ร้องไห้ต่อหน้าคนที่ฉันรักสิ เดี๋ยวเค้าจะสมเพช ที่ฉันรักเขา เเต่เขาไม่รักฉัน ทำไมพี่ป๊อบถึงไม่รักเรานะ
ฟางคิดไปเรื่อย ๆ ก่อนจะผล็อยหลับตามป๊อบปี้ไปอีกคน
ฉับ ตัดไว้ก่อน ขอคิดตอนแต่งงานก่อนน้าาาา ถ้าสนุกก็เม้น ถ้าไม่สนุกก็เม้นให้คำแนะนำหน่อยนะคะ พอดีไม่เคยแต่งอ่าค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ