ไขหัวใจ ไขคดี

Scene  Part
 
ดีคะ  ชั้น ซีน หรือ ณัฐชา คะ แหม่ วันนี้มาเมืองไทยเป็นครั้งแรก น่ารักมากมายเลย หลงคะ ตอนนี้หลงมาอยู่ตรงตึกร้างแหละคะ  เปลี่ยวดีเหมือนกัน หลงมาได้ไงว้ะเนี่ย  
อ่อลืมบอก ชั้นเป็น FBI มาจากอเมริกาคะ   งานก็พิเศษใส่ไข่ ไม่ธรรมดากันเลยทีเดียวนะคะ
 
ปัง!  ปัง!  ปัง!!!!
 
เสียงปืนดังขึ้นเป็นจังหวะ ทำให้ชั้นหันไปหาตึกร้างทีกำลังจะเดินผ่านในทันที
"กะจะไปรายงานตัวซักหน่อย ไหงมาทำงานก่อนฟร้ะ?? -_- " ชั้นถามตัวเอง ก่อนจะวิ่งขึ้นไปบนตึกร้างนั่นทนที  แต่ก่อนจะได้ก้าวขึ้นบันได ก็ต้องสต๊อปบาทาไว้ก่อน เนื่องจาก.......
วิญญาณ  อีกแล้ว  จะมีซักครั้งมั้ยนะที่ทำงานแล้วจะไม่เห็นเนี่ย
"ข้างหลัง"หูว ผีไทย ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องแฮะ อยู่อเมริกาตั้งแต่เด็ก เฮ้อ  แต่เค้าว่าด้านหลัง เราก็ไปข้างหลังละกัน ชั้นพยักหน้า ก่อนจะวิ่งไปด้านหลัง
เมื่อมาถึงด้านหลัง ชั้นก็เห็นชายชราคนหนึ่ง นอนร้องขอชีวิตอยู่บนพื้นหญ้า และมีผู้ชายอีกคนที่หน้าตาถือว่าอ่อนโยน แต่ตอนนี้คงต้องเรียกว่าน่ากลัวเสียมากกว่า ถือปืนจ่ออยู่
ชิ เราจะจัดการถูกได้ไงละ ยังไม่รู้เลยว่าเรื่องอะไรเนี่ย  !!
วิ๊งค์ๆ
แต่แล้วก็มีอะไรมาสดุดตาชั้น  เพชร!  นั่นเพชร  ชั้นหยิบขึ้นมาดู ก่อนจะ
พรึบ (เข้าสู่ห้วงนิมิตรแห่งอดีต)
"พ่อครับ  เพชรนี่สวยจัง / เอามั้ยละ เดี๋ยวพ่อให้"
"ในที่สุดเพชรก็มาตกอยู่ในมือเรา เร็วเข้า เตรียมเดินทาง"
"แก แกขโมยเพชรชั้น แกต้องตาย! "
"พ่อครับ ระวัง!!  ปัง! "
 
พรึบ (กลับสู่ปัจจุบัน)
"แกขโมยเพชรชั้นยังไม่พอ แกยังมาฆ่าลูกชั้นอีก แกตายซ้ะเถอะ! "ชายคนนั้นพูดอีกที
"หยุด อย่าขยับ วางปืนลง ช้าๆ"ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ สัญชาตญาณก็พาไป มือคว้าปืนพก ค่อยๆเดินไปทางผู้ชายสองคนนั้นอย่างช้าๆ สายตากวาดส่องไปทั่ว เพื่อความปลอดภัย
"แต่หมอนี่มันฆ่าลูกชายชั้น แถมยังขโมยเพชรของชั้นไปอีก!!"ผู้ชายคนนั้นพูด
"แต่ถ้าคุณฆ่าเค้า คุณก็จะต้องติดคุก ลูกชายของคุณก็จะไม่ไปสู่สุคติ เพราะคุณจะฆ่าเค้า ด้วยเหตุที่ว่าเค้าฆ่าลูกคุณ บาปก็จะติดอยู่ที่ลูกคุณ!" ชั้นพูด เค้าค่อยๆวางปืนลง ก่อนจะเดินมาทางชั้น แล้วยื่นข้อมือมาให้ หืม เป็นคนดีจริงๆสินะ
"ขอโทษคะ เราไม่สามารถจับคุณได้ เนื่องจากคุณไม่มีความผิดใดๆ" ชั้นพูดแล้วยิ้มให้บางๆ
แต่ก่อนจะได้พูดอะไรกันไปมากกว่านั้น ผู้ชายอีกคนที่น่าจะเป็นคนร้าย คว้าปืนที่ผู้ชายคนนี้วางทิ้งไว้ แล้วหยิบขึ้นมาพร้อมกับจ่อปืนมาที่พวกเรา
 
"พวกแก อย่าอยู่เลย!!" พูดก่อนจะเหนี่ยวไก แต่อย่าหวัง ไม่ได้กินแน่ ชั้นพุ่งเข้าไปประชิดตัว ก่อนจะใช้เท้าเตะปืนออกไปจากมือของผู้ร้าย มันหันไปมองปืน แต่นี่แหละช่องโหว่ชั้นดี  ชั้นจับแขนของมัน แล้วบิดแขนไปด้านหลัง และทำกับแขนอีกข้างในแบบเดียวกัน ชั้นหยิบกุญแจมือขึ้นมาก่อนจะล็อคกุญแจมือ แล้วใช้สันมือตีเข้าที่ท้ายทอย จนมันสลบไป
"เกิดอะไรขึ้น พอจะเล่าคร่าวๆให้ฟังได้มั้ยคะ??" ชั้นถาม ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า ก่อนจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
และในที่สุด ก็รู้ว่าลุงแกชื่อสุวิทย์ ส่วนวิญญาณ คงจะเป็นลูกของเค้า ชื่อสุธี  ชั้นหันไปมองด้านหลังตามความรู้สึก ก็เห็นคุณสุธียิ้มให้ ก่อนจะกลายเป็นแสงสีขาวจางๆแล้วหายไป และก็มีความรู้สึกอีกอย่างบอกให้ชั้นหันไปด้านหน้า 
เป๊ะเว่อร์  ปืนจ่อ 5 กระบอกเต็มๆ บอกทันมั้ยว่าเราเป็น FBI เนี่ย
"เอ่อ คือ" ชั้นกำลังจะพูด ก็ถูกขัดด้วย คนหล่อ มาดใจร้อน 
"ไม่ต้องแก้ตัว เดินไปเลย"อ้าว ปากหมาไม่รับประธานนะคะเนี่ย
เกลียดเลย ไอบ้านี่ ไม่มีเหตุผลเป็นที่สุด เพื่อนๆในกลุ่มต่างพากันค้านว่าจะจับชั้นไปทำไม และคำตอบคือ
 
"เป็นพยาน" ตรงประเด็นดีจริงๆ
ชั้นตีหน้านิ่งเดินนำทันที เฮ้ย~~~
เป็นการพบกันที่ห่วยสุดๆเลย
 
ให้ตายสิ ★★★★