ลูกหนี้กลายเป็นรัก

 
 
"นี่มาช่วยเก็บกระเป๋าก่อนสิ" แก้วพูดขณะนั่งเก็บของใส่กระเป๋า
 
"ก็ได้ๆ" โทโมะพูดแล้วก็ไปช่วยแก้วเก็บของ
 
"เกือบลืมไปเลย ตอนที่คุณอาบน้ำอยู่มีคนโทรมา" แก้วพูด
 
"แล้วคุณได้รีบไหม" โทโมะพูดแล้วหยิบเสื้อผ้าให้แก้ว
 
"ไม่ ถ้าให้เดาก็คงเป็นพวกสาวๆนายแน่ๆ"  แก้วพูด
 
"ก็อาจจะใช่ ทำไงได้คนมันหล่อนิ" โทโมะพูดกวนๆ
 
"ก็แหวะ หยิบเสื้อซ้ายมือมาด้วย" แก้วพูด
 
"บางทีชั้นก็อยากจะหยุดที่ใครสักคนเหมือนกันนะ" โทโมะยื่นเสื้อผ้าให้แก้วแล้วสบตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทางนี้พี่ฟาง" เฟย์เรียกฟาง เฟย์ที่เล่นตามแผนที่เขื่อนวางทำเป็นว่ามาตามเขื่อนแล้วให้ฟางเจอป๊อปแล้วหึง
 
"ในนี้หรอ" ฟางพูดแล้วมอง
 
"ปะไปข้างในกันเถอะ" เฟย์พูดแล้วพาฟางเข้าไป
 
 
"แล้วแกไม่กลัวโดนเฟย์จับได้หรอวะ" ป๊อปพูดแล้วกินเหล้า
 
"นานๆที ว่าแต่แกเถอะกับฟางนี่ยังไงวะ" เขื่อนถามป๊อป
 
"บางที่ชั้นก็ควรเริ่มต้นกับใครสักคนแล้วใช่ไหมละ" ป๊อปพูดแล้วยิ้มๆ 
 
"แสดงว่าแกก็ลืมพิมแล้วใช่ป่ะ" เขื่อนรีบถาม
 
"ไม่รู้สิ" ป๊อปพูด
 
"พี่มีแฟนแล้วหรอคะ" ผู้หญิงที่นั่งข้างป๊อปถามเป็นจังหวะเดียวกับเฟย์และฟางเดินเข้ามาแล้วได้ยิน
 
"อ่อเปล่าครับ อะไรวะไอ้เขื่อน/ข้างหลังอะไรๆ" ป๊อปที่ตอบผู้หญิงข้างๆแล้วกำลังจะหอมแก้มก็โดยเขื่อนทักก่อน
 
"ข้างหลังอะไรวะ ฟาง!" เมื่อป๊อปเห็นหน้าฟางก็ตกใจรีบถอยห่างผู้หญิงทันที
 
"อยู่นี่เองๆ โทรไปก็ไม่รับกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย" เฟย์รีบเข้าไปดึงหูเขื่อนแล้วจะลากออกไป
 
"กลับก่อนนะเว้ยๆ เจ็บๆ" เขื่อนพูดแล้วก็โดนเฟย์ลากออกไป
 
"แฟนหรอคะ เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่มีอยู่เลยนิ" ผู้หญิงที่นั่งข้างป๊อปก็ได้ลุกขึ้นไปเกาะแขนป๊อปทันที
 
"ชั้นไม่ใช่แฟนเค้าหรอกคะ" ฟางพูดจบก็เดินออกไป
 
"เดี๋ยวๆก่อนสิ อะค่าเหล้าไม่ต้องทอน" ป๊อปที่เห็นฟางกำลังเดินออกไปก็รีบวางเงินค่าเหล้าแล้วรีบตามไป
 
"ไม่ต้องเรียกแท็กซี่หรอก" ป๊อปที่ตามออกมาทันแล้วเดินไปจับมือฟางไปที่รถ ฟางพยายามขืนก็ไม่สำเร็จ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ๊ะ ขอโทษครับ อ้าวพิม" เรนที่เดินชนกับผู้หญิงคนหนึ่ง
 
"อ้าวเรน" พิมพูดแล้วเรนก็ชวนไปหาร้านนั่งคุยกัน
 
"สบายดีไหม" พิมถามเรน
 
"สบายดี แล้วมานิได้บอกไอ้ป๊อปยัง" เรนพูด
 
"ยัง พิมยุ่งกับร้านอยู่นะ" พิมตอบ
 
"มองหน้าเราแบบนี้ ไอ้ป๊อปมันก็เหมือนเดิมแหละ คิดๆไปแล้วเนี้ยลึกๆมันก็ยังคิดถึงพิมอยู่นั้นแหละ" เรนพูด
 
"จริงหรอ ว่าแต่ช่วงนี้งานป๊อปคงยุ่งมากสิ" พิมแอบดีใจที่เรนบอกว่าป๊อปยังคิดถึง
 
"ใช่ อะนี่นามบัตรเรา ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกละกัน" เรนยิ้มแล้วยื่นนามบัตรให้พิม
 
"ขอบใจนะ งั้นเราไปก่อนนะ" พิมพูดแล้วเดินออกไป
 
"แกเสร็จชั้นแน่ไอ้ป๊อป" เรนพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวก่อนสิโกรธหรอ" เมื่อมาถึงบ้านฟางก็รีบเดินเข้าไปป๊อปก็รีบไปดัก
 
"เปล่าคะ ฟางง่วงแล้ว" ฟางพูดแล้วพยายามเดินหนี
 
"โกรธแน่ๆ" ป๊อปเดินตามฟางไปแล้วพูด
 
"เรื่องอะไรละ" ฟางก็รีบหันไปพูด
 
"ก็เรื่องที่ชั้นบอกว่าไม่มีแฟนไง" ป๊อปพูดแล้วเดินเข้าไปใกล้ๆฟาง
 
"ความจริงเราก็ไม่ได้เป็นแฟนกันอยู่แล้วนิคะ อีกอย่างฟางเป็นลูกหนี้คุณ" ฟางพูดแล้วก็จะเดินเข้าห้องแต่
 
"ใช่เธอก็แค่ลูกหนี้ แต่ลูกหนี้ของชั้นคนนี้ดันรักชั้นนะสิ" ป๊อปพูดแล้วเดินเข้าไปจับหน้าฟางแล้วมองที่ตัวฟาง
 
"ฟางมันใจง่ายเองที่ดันรักคุณ" ฟางที่เห็นว่าป๊อปที่เมาแล้วกลัวจะทำอะไรเลยผลักป๊อปแล้ววิ่งเข้าห้องไป
 
"เดี๋ยวก่อนสิ โธ่เว้ยย" ป๊อปพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องตัวเอง
 
"ฮืออ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ฮืออ" ฟางเข้ามาในห้องก็นั่งร้องไห้เจ็บใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ถ้าแผนมันไม่ได้ผลละ" เฟย์ถามเขื่อน
 
"ใช้ไม้ตายสิ" เขื่อนตอบ
 
"แล้วคุณวินจะช่วยหรอ" เฟย์พูด
 
"เชื่อมือชั้นเถอะน่า" เขื่อนพูดแล้วยิ้ม
 
"จะรอดไหมเนี้ย" เฟย์พูดแล้วมองเขื่อนที่นั่งกินมาม่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ป้าพรครับ ฟางละ" ป๊อปที่ลงมาแล้วไม่เห็นฟางก็ถาม
 
"อ๋อ ออกไปทำงานแล้วคะ ทะเลาะกันหรอคะ" ป้าพรพูด
 
"เปล่าครับ" ป๊อปพูดแล้วนั่งกินข้าวเช้า กินเสร็จก็ขับรถไปทำงานแล้วเจอฟางที่กำลังเข้าบริษัทแล้วยืนคุยกับผู้ชายอยู่
 
"หึ คงจะอยากรีบใช้หนี้ชั้นสินะถึงได้วิ่งเข้าหาผู้ชาย" ป๊อปมองฟางที่ยืนคุยกับวินอย่างร่าเริงแล้วก็ขับรถไปจอด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"จะขอให้ห้องจัดเลี้ยงหรอคะ" ฟางพูดกับวินขณะเข้าบริษัท
 
"ครับ คุณพ่อผมจะจัดงานนะครับ" วินพูด
 
"งั้นเดี๋ยวฟางพาไปที่ติดต่อนะคะ" ฟางพูดแล้วนำวินไป
 
"ขอบคุณนะคับ" วินขอบคุณฟาง
 
"ไม่เป็นไรคะ ฟางขอตัวก่อนนะคะ" ฟางพูดจบก็เดินมาที่ห้องก็เจอป๊อปนั่งอยู่
 
"กำลังจะหาเงินมาใช้หนี้ชั้นทางลัดหรอ" เมื่อฟางเข้าห้องมาป๊อปก็พูด
 
"คุณพูดอะไร" ฟางที่ไม่เข้า
 
"กะจะจับลูกชายเจ้าของร้านเพชรนิ" ป๊อปพูด
 
เพี๊ยะ
 
"คุณคิดได้ไง คุณวินเค้าเป็นลูกค้าที่จะขอใช้พื้นที่ในโรงแรมคุณนะ" ฟางที่โมโหก็ตบหน้าป๊อป
 
"ลึกๆเธอก็อยากได้มันใช่ไหม" ป๊อปพูดแล้วจับมือฟางแน่น
 
"ปล่อยนะ เจ็บ" ฟางพูดแล้วดิ้นจนหลุดแล้ววิ่งออกไปนอกห้อง
 
"โธ่เว้ยย" เมื่อฟางวิ่งออกไปป๊อปก็หงุดหงิด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ต่อๆ