let's go สู้ต่อไปนามาโตะ

"นามาโตะ ตื่นได้แล้วนะ" เสียงแม่ตะโกนเรียกเสียงดัง
"ครับๆ" ผมรีบลุกขึ้นมาจากเตียงอย่างเร็ว
"นามาโตะ กินข้าวก่อนไหมลูก''
"ไม่ดีกว่าครับสายแน่ครับ''
''จ้ะลูก นี่ข้าวกล่อง"
"ขอบคุณครับ"  ผมรีบวิ่งออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว
 
 
นั้นมัน??
"อึหมา เต็มเท้าเลยโว้ยยยยยยยย"
''หมาตัวไหนเนี่ย''
"ขอโทษนะครับ"
"อ้าว ซาวะ''
"พอดีว่าอึนั้นขอซังเต้หมาน้อยขอผมเองครับ ขอโทษด้วยนะครับ"
"ไม่เป็นไรหรอก" 
"นี่ครับน้ำกับกระดาษผมไปก่อนนะครับ" 
"บาย แล้วเจอกันใหม่นะ"  ไม่รอฟังฉันเลยนะ - -
ผมรีบวิ่งไปล้างรองเท้าอย่างรวดเร็ว
เรียบร้อย เห้ย 7.30น.แล้วนี่ อุตสาห์ออกแต่เช้า จะได้นั้งกับมิโกะ
ผมรีบวิ่งอย่างรวดเร็ว เพื่อไปถึงโรงเรียน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ณ.โรงเรียน
"ข ขอโทษครับ''
"อืม ไม่เป็นไรแต่ถ้าครั้งหน้ามีอีกนายตายแน่"
"ขอโทษครับประธานนักเรียน"
เขาไม่รอคำผมขอโทษก็ได้ไปและ
 
 
ผมรีบเปิดประตูห้อง
"ครืนๆ"
"มาสายอีกแล้วนะ นามาโตะ"
"ขอโทษครับคุณครู"
"ครั้งนี้จะให้อภัยเข้าเรียนเถอะ"
"ครับ" เพื่อนทั้งห้องหัวเราะต่อหน้ามิโกะโอ้ยยย
"ว่าไงนามาโตะ มาสายแต่เช้าเลยนะ"
"555 หน้าอายมากเลยครับมิโกะ"
"หน้าขายหน้าด้วยแหละ"
"มันก็จริงมี่จัง555"
"เรียนๆ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
พักกลางวัน
"นีๆนามาโตะไปกินข้าวกันไหม"
"ไปสิที่ไหนดีละโซเคียว"
"ดาดฟ้าที่เดิมไหมละ555"
"ตามนั้นเลยครับเจ๊เคียวโกะ"
"นี่โซเคียวนายเรียกฉันว่าอะไรนะ"
"อ้าวหูไม่ได้ยินอีกก็แก่แล้วนี่ เห้ย"
"นี่ ไอแก่โซเคียว"
ทั้งสองคนทะเลาะกันจนเลือดขึ้นหน้าแล้วว
"พอๆๆ ไปกินเถอะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ดาดฟ้า 
"อิ่มแปร้เลยยยย"
"หิวน้ำจังเลย ลืมเอาขึ้นมาด้วยนามาโตะมีไหม"
"ไม่มีอะ"
"เอานี่" เคียวโกะยืนให้โซเคียว
"ขอบคุณนะครับ"
"อืมไม่ต้องหรอก"
"อึก อึก อึก อะคืน"
"นี่ตาบ้านายกินจนหมดเนี่ยนะ!!!"
"ก็เธอไม่ได้บอกให้กินเหลือนี่"
"แล้วฉันจะกินอะไรห้ะ!!!"
"พอๆๆเดียวไปกินของฉันก็ได้"
ผมรีบพา2คนนั้นไปเรียนหนังสือ และถึงเวลาเลิกเรียน
 
เลิกเรียน
"นี่นามาโตะ ฉันให้"
"ให้ฉันหรอ"
"ใช่ๆเอาไปสิ"  มิโกะยืนขนมให้ผม
"ขอบคุณนะ" เขินที่สุดเลยยย
"อ้าวโซเคียวเอาไปๆเราซื้อมาเยอะ"
"อ้าว ขอบคุณนะ นี่นามาโตะกลับบ้านกันเถอะ"
"เครๆ"  คิดว่าจะให้เราคนเดียวสักอีก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้าน
"กลับมาแล้วครับ"
"อ้าวกลับมาแล้วหรอ มีคนมาหาข้างบนนะ"
"ครับๆ"
"ผมรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องอย่างรวดเร็ว แต่สิ่งที่ผมเห็นมันทำให้ผมตกใจมาก"
"น นี่นายเป็นใครกันห้ะ!!! "
"หยุกแหกปากได้ไหม"
"เห้ยๆนี่มันบ้านฉันนายเป็นใครบอกมาเดียวนี้เลย"
"ฉันนะหรอก็คือ"
"คือ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                        ...โปรดติดตามตอนต่อไป...
---------------------------------------------------------------------------------
  ปล.พึ่งหัดแต่งอ่านแล้วว่ากล่าวกันด้วยนะ
   ปล. พอดีแต่งเสร้จแต่คอมดับไป2รอบจะร้องเป็นเสียงไก่
ขอบคุณที่มาอ่านนะค่าา