จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
 
 
              ในช่วงเช้าฟางตื่นขึ้นมาก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพราะอาการแพ้ท้องนับวันก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆแม่ป๊อบปี้หลังจากที่รู้เรื่องก็มาหาฟางทันที ที่ป๊อบปี้พูดมันก็เป็นความจริง เค้าจะไม่บังคับให้ฟางกลับไปอีกแล้ว แต่ถึงยังไงเค้าก็ยังรักฟางเหมือนลูกแท้ๆอีกคนไม่เปลี่ยนไป 
 
 
 
 
 
ฟาง: อือออ ทำไมลูกต้องแกล้งแม่ทุกเช้าเลย เฮ้อออ 
 
 
 
 
....: คุณฟางคะมีคนมาหาคะ 
 
 
 
 
ฟาง: จ้า เดี๋ยวลงไปนะ ใครมาแต่เช้า 
 
 
 
 
 
 
อาร์ม: ฟาง
 
 
 
ฟาง: อาร์ม นึกว่าใคร มาแต่เช้าเลย 
 
 
 
อาร์ม: เป็นไงบ้าง เราเป็นห่วงฟางอ่ะก็เลยมา
 
 
 
 
ฟาง: โอเคแล้วล่ะ ไม่เป็นอะไรแล้ว
 
 
 
 
แม่ฟาง: อ้าว อาร์ม 
 
 
 
 
อาร์ม: สวัสดีครับ 
 
 
 
แม่ฟาง: มาแต่เช้าเลย แล้วเรากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
 
 
 
อาร์ม: ก็สักพักแล้วครับ 
 
 
 
 
พ่อฟาง: อ้าว อาร์ม
 
 
 
อาร์ม: สวัสดีครับ
 
 
 
 
         จู่ๆฟางก็รู้สึกพะอืดพะอมแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำ อาร์มรีบตามไปดู 
 
 
 
 
อาร์ม: ฟางไหนบอกไม่เป็นไรไง 
 
 
 
ฟาง: ก็แพ้แบบนี้ทุกวันแหละ 
 
 
 
อาร์ม: แพ้มากเลยหนิ แล้วไปหาหมอ ฝากท้องรึยัง 
 
 
 
ฟาง: ไปหาแล้ว แต่....(นึกถึงเรื่องฝากท้องก็นิ่งไป) 
 
 
 
อาร์ม: ฟาง ฟาง 
 
 
 
ฟาง: ห้ะ 
 
 
 
อาร์ม: แล้วฝากท้องรึยัง 
 
 
 
ฟาง: ยังอะ ยังไม่ได้ไปฝากท้องเลย 
 
 
 
อาร์ม: ทำไมไม่รีบไปฝาก 
 
 
 
ฟาง: เราลืมอะ 
 
 
 
อาร์ม: เฮ้อ จริงๆเลยนะ เอ่อแล้วทำไมฟางกลับมาอยู่บ้านละ เราไปหาฟางที่บ้านสามีฟางเค้าบอกว่าฟางกลับมาอยู่บ้านฟางแล้ว
 
 
 
ฟาง: เราหย่ากับเค้าแล้วอ่ะ 
 
 
 
อาร์ม: หย่า ! 
 
 
 
ฟาง: อืม 
 
 
 
อาร์ม: หย่าทำไมฟาง แล้วเค้ารู้มั้ยว่าฟางกำลังท้องเนี้ย
 
 
 
 
ฟาง: ไม่รู้ 
 
 
 
อาร์ม: แล้วทำไมไม่บอก
 
 
 
ฟาง: อย่าไปพูดถึงมันเลย 
 
 
 
 
อาร์ม: เป็นเพราะเรารึเปล่า
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ใช่หรอก ไม่ได้เป็นเพราะใครหรอก 
 
 
 
 
อาร์ม: แล้วฟางจะทำไงต่อ
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ทำไง ก็อยู่แบบนี้แหละ เฮ้ออย่าไปพูดถึงเค้าเลย 
 
 
 
 
อาร์ม: อืม แล้วฟางจะฝากท้องตอนไหนเนี้ย 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่รู้เหมือนกันอะ 
 
 
 
อาร์ม: เอางี้ วันนี้เราไปเป็นเพื่อน 
 
 
 
ฟาง: อืม เอางั้นก็ได้ งั้นเราขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ 
 
 
 
 
อาร์ม: อืม 
 
 
 
 
 
พ่อฟาง: ขอบใจมากนะ อาร์ม 
 
 
 
อาร์ม: ครับ 
 
 
 
พ่อฟาง: แล้วเราเป็นหมอโรงพยาบาลรัฐหรือว่าเอกชนล่ะ
 
 
 
 
อาร์ม: รัฐครับ
 
 
 
พ่อฟาง: อืม แล้วพ่อแม่เราสบายดีนะ 
 
 
 
อาร์ม: สบายดีครับ 
 
 
 
แม่ฟาง:  ทานอะไรก่อนไปมั้ย
 
 
 
อาร์ม: ผมทานมาแล้วครับ ไว้วันหลังผมจะมาฝากท้องที่นี้นะครับ 
 
 
 
 
ฟาง: อะไรฝากท้องก็ต้องฝากโรงยาลซิ จะมาฝากที่บ้านเราได้ไง
 
 
 
 
อาร์ม: ลงมาล่ะ งั้นไปกันเลยมั้ย 
 
 
 
ฟาง: อืม ไปซิ 
 
 
 
อาร์ม: งั้นผมไปก่อนนะครับ 
 
 
 
พ่อฟาง: ข้บรถดีๆนะ 
 
 
 
อาร์ม: ครับ 
 
 
 
 
ฟาง: หนูไปนะคะ 
 
 
 
 
แม่ฟาง: อาร์มเค้าดีจริงๆเลยนะ มาหาฟาง แถมดูแลฟางอีก แม่ว่าอาร์มต้องชอบฟางแน่ๆเลย 
 
 
 
 
พ่อฟาง: พ่อก็ว่างั้นแหละ ผู้ชายคนนี้ดูรักลูกสาวเราดีนะ 
 
 
 
 
แม่ฟาง: ผู้ชายแสนดี เป็นคนดีจริงๆ