จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

 

 

              ในช่วงเช้าฟางตื่นขึ้นมาก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพราะอาการแพ้ท้องนับวันก็ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆแม่ป๊อบปี้หลังจากที่รู้เรื่องก็มาหาฟางทันที ที่ป๊อบปี้พูดมันก็เป็นความจริง เค้าจะไม่บังคับให้ฟางกลับไปอีกแล้ว แต่ถึงยังไงเค้าก็ยังรักฟางเหมือนลูกแท้ๆอีกคนไม่เปลี่ยนไป 

 

 

 

 

 

ฟาง: อือออ ทำไมลูกต้องแกล้งแม่ทุกเช้าเลย เฮ้อออ 

 

 

 

 

....: คุณฟางคะมีคนมาหาคะ 

 

 

 

 

ฟาง: จ้า เดี๋ยวลงไปนะ ใครมาแต่เช้า 

 

 

 

 

 

 

อาร์ม: ฟาง

 

 

 

ฟาง: อาร์ม นึกว่าใคร มาแต่เช้าเลย 

 

 

 

อาร์ม: เป็นไงบ้าง เราเป็นห่วงฟางอ่ะก็เลยมา

 

 

 

 

ฟาง: โอเคแล้วล่ะ ไม่เป็นอะไรแล้ว

 

 

 

 

แม่ฟาง: อ้าว อาร์ม 

 

 

 

 

อาร์ม: สวัสดีครับ 

 

 

 

แม่ฟาง: มาแต่เช้าเลย แล้วเรากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่

 

 

 

อาร์ม: ก็สักพักแล้วครับ 

 

 

 

 

พ่อฟาง: อ้าว อาร์ม

 

 

 

อาร์ม: สวัสดีครับ

 

 

 

 

         จู่ๆฟางก็รู้สึกพะอืดพะอมแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำ อาร์มรีบตามไปดู 

 

 

 

 

อาร์ม: ฟางไหนบอกไม่เป็นไรไง 

 

 

 

ฟาง: ก็แพ้แบบนี้ทุกวันแหละ 

 

 

 

อาร์ม: แพ้มากเลยหนิ แล้วไปหาหมอ ฝากท้องรึยัง 

 

 

 

ฟาง: ไปหาแล้ว แต่....(นึกถึงเรื่องฝากท้องก็นิ่งไป) 

 

 

 

อาร์ม: ฟาง ฟาง 

 

 

 

ฟาง: ห้ะ 

 

 

 

อาร์ม: แล้วฝากท้องรึยัง 

 

 

 

ฟาง: ยังอะ ยังไม่ได้ไปฝากท้องเลย 

 

 

 

อาร์ม: ทำไมไม่รีบไปฝาก 

 

 

 

ฟาง: เราลืมอะ 

 

 

 

อาร์ม: เฮ้อ จริงๆเลยนะ เอ่อแล้วทำไมฟางกลับมาอยู่บ้านละ เราไปหาฟางที่บ้านสามีฟางเค้าบอกว่าฟางกลับมาอยู่บ้านฟางแล้ว

 

 

 

ฟาง: เราหย่ากับเค้าแล้วอ่ะ 

 

 

 

อาร์ม: หย่า ! 

 

 

 

ฟาง: อืม 

 

 

 

อาร์ม: หย่าทำไมฟาง แล้วเค้ารู้มั้ยว่าฟางกำลังท้องเนี้ย

 

 

 

 

ฟาง: ไม่รู้ 

 

 

 

อาร์ม: แล้วทำไมไม่บอก

 

 

 

ฟาง: อย่าไปพูดถึงมันเลย 

 

 

 

 

อาร์ม: เป็นเพราะเรารึเปล่า

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ใช่หรอก ไม่ได้เป็นเพราะใครหรอก 

 

 

 

 

อาร์ม: แล้วฟางจะทำไงต่อ

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ทำไง ก็อยู่แบบนี้แหละ เฮ้ออย่าไปพูดถึงเค้าเลย 

 

 

 

 

อาร์ม: อืม แล้วฟางจะฝากท้องตอนไหนเนี้ย 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่รู้เหมือนกันอะ 

 

 

 

อาร์ม: เอางี้ วันนี้เราไปเป็นเพื่อน 

 

 

 

ฟาง: อืม เอางั้นก็ได้ งั้นเราขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ 

 

 

 

 

อาร์ม: อืม 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ขอบใจมากนะ อาร์ม 

 

 

 

อาร์ม: ครับ 

 

 

 

พ่อฟาง: แล้วเราเป็นหมอโรงพยาบาลรัฐหรือว่าเอกชนล่ะ

 

 

 

 

อาร์ม: รัฐครับ

 

 

 

พ่อฟาง: อืม แล้วพ่อแม่เราสบายดีนะ 

 

 

 

อาร์ม: สบายดีครับ 

 

 

 

แม่ฟาง:  ทานอะไรก่อนไปมั้ย

 

 

 

อาร์ม: ผมทานมาแล้วครับ ไว้วันหลังผมจะมาฝากท้องที่นี้นะครับ 

 

 

 

 

ฟาง: อะไรฝากท้องก็ต้องฝากโรงยาลซิ จะมาฝากที่บ้านเราได้ไง

 

 

 

 

อาร์ม: ลงมาล่ะ งั้นไปกันเลยมั้ย 

 

 

 

ฟาง: อืม ไปซิ 

 

 

 

อาร์ม: งั้นผมไปก่อนนะครับ 

 

 

 

พ่อฟาง: ข้บรถดีๆนะ 

 

 

 

อาร์ม: ครับ 

 

 

 

 

ฟาง: หนูไปนะคะ 

 

 

 

 

แม่ฟาง: อาร์มเค้าดีจริงๆเลยนะ มาหาฟาง แถมดูแลฟางอีก แม่ว่าอาร์มต้องชอบฟางแน่ๆเลย 

 

 

 

 

พ่อฟาง: พ่อก็ว่างั้นแหละ ผู้ชายคนนี้ดูรักลูกสาวเราดีนะ 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ผู้ชายแสนดี เป็นคนดีจริงๆ