จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
แม่ป๊อบ: เราสองคนจะไปไหนกันลูก
 
 
เฟย์: จะไปหาพี่ฟางนะค่ะ พี่ฟางอยู่ภูเก็ตค่ะ
 
 
เขื่อน: เมื่อกี้พี่ฟางโทรมานะครับแล้วเฟย์ก็เป็นห่วงพี่ฟางด้วย เราสองคนเลยจะไปหาพี่ฟางกันครับ
 
 
แม่ป๊อบ: งั้นแม่ไปด้วยนะ
 
 
 
 
ป๊อบ: ทุกคนไม่ต้องไปหรอก ผมไปเอง
 
 
 
เฟย์ เขื่อน แม่ป๊อบ: !!!!!!
 
 
 
ป๊อบ: ผมไปเองครับ เฟย์ฟางอยู่ที่ไหน 
 
 
 
เฟย์: พี่ฟาง เอ่อ พี่ฟางอยู่ภูเก็ตค่ะ
 
 
ป๊อบ: เดี๋ยวส่งที่อยู่ เข้าในไลน์ให้พี่ด้วยนะ พี่ไปนะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                            ภูเก็ต
 
 
 
 
      ก๊อก ก๊อก ก๊อก  
 
 
 
 
ฟาง: ใครมาอ่ะ ?
 
 
       ฟางเดินไปเปิดประตู ก็ตกใจที่เป็นป๊อบปี้ ก็รีบปิดประตู
 
 
 
ป๊อบ: เดี๋ยวจะปิดทำไมเนี้ย
 
 
 
         ป๊อบปี้เองก็ดันประตูไม่ยอมให้ฟางปิด แต่แรงผู้ชายย่อมเยอะกว่าผู้หญิงอยูแล้ว 
 
 
ฟาง: มาทำไม
 
 
ป๊อบ: ชั้นสิต้องถาม ว่าเธอมาทำไม 
 
 
ฟาง: ก็มาเที่ยวไง
 
 
ป๊อบ:่ อ่อ มาเที่ยวอ่อ แต่โกหกชั้น ไม่ยอมบอกทุกคน ทำไม ห้ะ
 
 
ฟาง: ก็อยากอยู่คนเดียวอ่ะ มีอะไรมั้ย 
 
 
ป๊อบ: มี กลับบ้านกับชั้นเดี๋ยวนี้
 
 
ฟาง: ไม่ 
 
 
ป๊อบ: ไม่กลับใช่มั้ย ได้ (ป๊อบปี้ไปเปิดประตูหยิบกระเป๋าเข้ามา)
 
 
ฟาง: แล้วเอากระเป๋ามาทำไมอ่ะ 
 
 
ป๊อบ: ก็เธอไม่ยอมกลับอ่ะ ชั้นก็จะอยู่ที่นี้ จนกว่าเธอจะยอมกลับกับชั้น
 
 
 
ฟาง: ไม่ฟางไม่ให้อยู่ อยากอยู่ก็ไปเปิดห้องใหม่สิ จะมาอยู่กับฟางทำไม
 
 
ป๊อบ: ทำไมจะอยู่ไม่ได้ ห้องเมียก็เหมือนห้อง.....
 
 
ฟาง: พอ ไม่ต้องพูดแล้ว !!
 
 
ป๊อบ: เก่งเหมือนกันนิ มาคนเดียว ไม่พกอะไรมาซักอย่าง
 
 
ฟาง: ก็มันกระทันหันนิ 
 
 
 
ป๊อบ: เธอตั้งใจหนีมาใช่มั้ย
 
 
 
ฟาง: ไม่ใช่ซะหน่อย 
 
 
 
ป๊อบ: เธอคงอยากทำตัวเป็นนางเอก ซินะ ที่ต้องรอให้พระเอกอย่างชั้นมาตามหา ใช่ม่ะ
 
 
 
 
ฟาง: แหวะ หลงตัวเอง หน้าแบบนี้เป็นพระเอกไม่ได้หรอก 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไม หน้าอย่างงี้ ก็ป๊อบในมหาลัยล่ะกัน
 
 
 
ฟาง: แหวะๆๆๆๆๆๆ