จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 
 
 
 
 
ฟาง: ที่จริงไม่ต้องก็...
 
 
 
ป๊อบ: เธอเอาเอกสารไปศึกษาดูนะ สรุปมาว่ามันเป็นยัง แยกแต่ละหัวข้อมา ส่วนเรื่องตัวเลขบัญชีก็น่าจะทำเป็นเพราะเรียนมา 
 
 
 
ฟาง: แล้วให้ทำตรงไหนค่ะ 
 
 
 
ป๊อบ: โต๊ะตรงกลางเลย 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ 
 
 
 
 
 
        ฟางทำงานไปเรื่อยๆแอบมองป๊อบปี้ก็เห็นว่าป๊อบปี้ กำลังทำหน้าเครียด เกี่ยวกับเอกสารและหน้าจอคอมอยู่ ฟางเลยออกไปด้านนอกแล้วไปหากาแฟมาให้ป๊อบปี้ ฟางเดินมาแล้ววางไว้ข้างๆป๊อบปี้เลยเงยหน้าขึ้นมอง ฟางสลับกับกาแฟ 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางเห็นว่า พี่ป๊อบทำงานหนักอ่ะค่ะ 
 
 
 
ป๊อบ: ชั้นไม่กินอ่ะ เอาไปเถอะ 
 
 
 
ฟาง: แล้วอยากกินอะไรรึเปล่าค่ะ เดี๋ยวฟาง...
 
 
 
 
ป๊อบ: กลับไปทำงานของเธอให้เสร็จซะ ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของชั้น 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: เดี๋ยว...
 
 
 
ฟาง: ค่ะ 
 
 
 
ป๊อบ: เอากาแฟออกไปด้วย เกะกะ
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เที่ยงแล้วเหรอ เฮ้อ.. 
 
 
 
 
        หันไปมองฟางเห็นฟางฟุบหลับอยู่บนโต๊ะ ป๊อบปี้เลยเดินไปดู 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฟาง 
 
 
ฟาง: .....
 
 
 
ป๊อบ: ฟาง ตื่นก่อน ไม่ไปกินข้าวรึไง 
 
 
 
ฟาง: อ้าว 
 
 
 
ป๊อบ: เที่ยงล้ะ ไปกินข้าวได้แล้ว 
 
 
 
ฟาง: ไปกินข้าว 
 
 
 
ป๊อบ: อืม ไปกินข้าว
 
 
 
ฟาง: ไปค่ะ 
 
 
 
ป๊อบ: เดี๋ยว....ชั้นไม่ได้จะไปกับเธอนะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: แล้ว....
 
 
 
ป๊อบ: ชั้นหมายความว่าให้เธอไปหาไรกิน ชั้นจะไปกินคนเดียว ไม่ได้จะให้เธอไปด้วย 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ งั้นฟางขอตัวนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: คุณอร พนักงานที่จะมาสมัควันนั้นชื่อฟ้าลดา ได้มาบ้างรึเปล่า 
 
 
 
อร: เธอไม่ได้มาเลยค่ะ 
 
 
 
ป๊อบ: ครับ