จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

 

 

 

 

 

ฟาง: ที่จริงไม่ต้องก็...

 

 

 

ป๊อบ: เธอเอาเอกสารไปศึกษาดูนะ สรุปมาว่ามันเป็นยัง แยกแต่ละหัวข้อมา ส่วนเรื่องตัวเลขบัญชีก็น่าจะทำเป็นเพราะเรียนมา 

 

 

 

ฟาง: แล้วให้ทำตรงไหนค่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: โต๊ะตรงกลางเลย 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

 

        ฟางทำงานไปเรื่อยๆแอบมองป๊อบปี้ก็เห็นว่าป๊อบปี้ กำลังทำหน้าเครียด เกี่ยวกับเอกสารและหน้าจอคอมอยู่ ฟางเลยออกไปด้านนอกแล้วไปหากาแฟมาให้ป๊อบปี้ ฟางเดินมาแล้ววางไว้ข้างๆป๊อบปี้เลยเงยหน้าขึ้นมอง ฟางสลับกับกาแฟ 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางเห็นว่า พี่ป๊อบทำงานหนักอ่ะค่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นไม่กินอ่ะ เอาไปเถอะ 

 

 

 

ฟาง: แล้วอยากกินอะไรรึเปล่าค่ะ เดี๋ยวฟาง...

 

 

 

 

ป๊อบ: กลับไปทำงานของเธอให้เสร็จซะ ไม่ต้องมายุ่งเรื่องของชั้น 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยว...

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: เอากาแฟออกไปด้วย เกะกะ

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เที่ยงแล้วเหรอ เฮ้อ.. 

 

 

 

 

        หันไปมองฟางเห็นฟางฟุบหลับอยู่บนโต๊ะ ป๊อบปี้เลยเดินไปดู 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง 

 

 

ฟาง: .....

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง ตื่นก่อน ไม่ไปกินข้าวรึไง 

 

 

 

ฟาง: อ้าว 

 

 

 

ป๊อบ: เที่ยงล้ะ ไปกินข้าวได้แล้ว 

 

 

 

ฟาง: ไปกินข้าว 

 

 

 

ป๊อบ: อืม ไปกินข้าว

 

 

 

ฟาง: ไปค่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยว....ชั้นไม่ได้จะไปกับเธอนะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: แล้ว....

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นหมายความว่าให้เธอไปหาไรกิน ชั้นจะไปกินคนเดียว ไม่ได้จะให้เธอไปด้วย 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ งั้นฟางขอตัวนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: คุณอร พนักงานที่จะมาสมัควันนั้นชื่อฟ้าลดา ได้มาบ้างรึเปล่า 

 

 

 

อร: เธอไม่ได้มาเลยค่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ