Love Style รักร้ายเลิฟสไตล์ยัยคุณหนู
-
เขียนโดย PFpannin
วันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 16.53 น.
2 chapter
1 วิจารณ์
4,565 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2559 17.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) มาทันเวลาพอดี [15%]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกดที่ไบโอเพื่อเข้าไปดูนิยายของ Pannin ทั้งหมด
[ Pannin พึ่งสมัครเองนะ ><]
เปรี้ยง!
เสียงฟ้าผ่าดังขึ้นทั่วห้องสีหวานราวกับเทพนิยาย เตียงไม้สีขาวที่ถูกปูทับด้วยผ้าปูที่นอนสีชมพูอ่อน บนเตียงประกอบด้วยหมอน ผ้าห่มและ..ตุ๊กตากระต่ายสีขาวตัวน้อยหลายๆตัวพวกมันมักอยู่เป็นเพื่อนของเธอได้ดีเชียว ตอนนี้เธออยู่บ้านกับน้องสาวอีก 1 คนเพียงลำพังมีพ่อและแม่ที่คอยส่งเงินมาให้ใช้อย่างไม่ขาดสายที่ถูกโอนมาจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ดินแดนในฝันที่หลายๆคนอยากไปใช้ชีวิตอยู่
ฉันชื่อ ฟาง .. ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ อาศัยอยู่ประเทศไทยมาเป็นเวลา 22 ปีหรือตั้งแต่จำความได้นั่นเอง ตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านในห้องแสนหวานราวกับเทพนิยายที่ถูกปรุงแต่งขึ้นมาจนมันเป็นรูปเป็นร่างได้จนถึงทุกวันนี้อาจจะเละเทะไปด้วยของสะสมอย่างตุ๊กตากระต่ายและโมเดลแฮร์รี่พอตเตอร์ไปบ้างแต่ก็ถือว่าเป็นห้องที่อบอุ่นที่สุดตลอด 2 ปีที่ผ่านมา ห้องนี้ถูกปรุงแต่งขึ้นให้เป็นแบบนี้มา 2 ปีมาแล้วหลังจากพอเวลาย่างกายเข้ามาก็เจอแต่สีขาวและมองไปทางไหนก็ไม่พบอะไรนอกจากตู้หนังสือตู้ใหญ่ เตียงนอน ระเบียงบ้าน ห้องน้ำ โทรทัศน์และโซฟาสีขาวตัวยาว เรียกได้กว่าทุกในห้องไม่มีอะไรนอกจากของพวกนี้เลย เมื่อ 2 ปีที่แล้วนั่นแหละถึงนึกขึ้นได้ว่าทนอยู่มาได้อย่างไรกับห้องที่มองไปทางไหนก็มีแต่สีขาวที่มีเพียงปกหนังสือและหน้าจอโทรทัศน์ที่เป็นสีดำและสีน้ำเงิน เลยวางแผนคิดจะสร้างห้องที่เหมือนกับเทพนิยายที่อยู่ในฝันมาแต่เด็กๆ จนได้มาเป็นแบบนี้ก็ใช้เวลาไปไม่นานเท่าไหร่กับการสร้างมัน รู้สึกเหมือนออกนอกเรื่องมาไกลมากแล้วสิ - -; งั้นเริ่มเรื่องกันดีกว่า
"กรี๊ดด" เสียงนั่นไม่ใช่ของใครแต่มันคือเสียงของเจ้าของห้องห้องนี้นั่นเอง
"ไม่น่าดูหนังผีเลย เก็บไปฝันเลยเนี่ย" ฉันสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะความฝันเองน่ะหรอเมื่อไหร่จะเลิกเก็บหนังผีที่ดูแล้วเอาไปฝันต่อสักทีล่ะเนี่ย หันไปมองนาฬิกาปลุกไฟฟ้าก็พบว่า..
"ตี 4 แล้วหรอ!" พูดจบตาก็สว่าง รีบก้าวเท้าฉับๆไปเปิดไฟห้องนอนสีชมพูของตนแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วยความเร่งรีบ
ชั้นล่าง
5 : 00 A.M.
"ฟางขอโทษที่มาช้าค่ะแม่นม" เมื่อมาถึงก็รีบไหว้ขอโทษแม่นมหรือคนที่ดูแลฉันตั้งแต่เด็กจนโต กฎของบ้านหลังนี้คือ..กินข้าวตอน ตี 5 เพื่อรอตักบาตรทำบุญหน้าบ้านในเวลา 5:30 ทุกคนต้องทำซะด้วย จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องตื่นขึ้นมาก่อนเวลา 5:00 A.M.
____________________________ 10% เดี๋ยวมาต่อนะจ้ะ :)
"ไม่เป็นไรจ้ะ มากินข้าวต้มสิ" แม่นมยิ้มให้อย่างใจดีแล้วตักข้าวต้มมาใส่ในชามใบเล็กสำหรับรับประทานอาหารเช้าของเธอ
"ขอบคุณค่า" ด้วยความหิวโหยที่ไม่ได้กินข้าวตอนเย็นของเมื่อวานก็รีบตักข้าวต้มเข้าปากอย่างรวดเร็ว (หิวจริงๆ ; ไรท์)
"งั้นแม่ไปรอนอกบ้านแล้วกันนะฟาง เฟย์" แม่นมพูดยิ้มๆแล้วเดินออกไปนอกบ้านพร้อมกับคนอื่นๆพร้อมถือเอาถาดกับข้าว ขนม และดอกไม้ไปด้วย
"อื้อ พี่ฟางวันนี้มีเรียนปะ" จู่ๆน้องสาวที่มีนามว่า เฟย์ ซึ่งเป้นน้องสาวคนเดียวของเธอทักขึ้น
"มีสิไม่งั้นจะใส่ชุดนักศึกษาหรอ แล้วตัวเองไม่เรียนหรือไงวันนี้น่ะ" เสียงหวานใสเจ้าของห้องสีชมพูที่เต็มไปด้วยกระต่ายถามกลับบ้าง
"อดเลย กะว่าจะชวนไปเที่ยวสักหน่อย" น้องสาวมองหน้าอย่างยิ้มๆ
"ไปกับไอเขื่อน?"
"เก่งจังพี่สาวเค้า ><"
"หยุดเลย พี่ไม่ยอมให้แกโดดเรียนแล้วไปเที่ยวกับมันแน่ๆ" พูดจบก็เก็บจานเอาไปล้างแล้วเดินไปหาแม่นมนอกบ้านทันที
__________________________________ 15% ต่อได้น้อยมากอย่าพึ่งน้อยใจกันนะ
[ Pannin พึ่งสมัครเองนะ ><]
เปรี้ยง!
เสียงฟ้าผ่าดังขึ้นทั่วห้องสีหวานราวกับเทพนิยาย เตียงไม้สีขาวที่ถูกปูทับด้วยผ้าปูที่นอนสีชมพูอ่อน บนเตียงประกอบด้วยหมอน ผ้าห่มและ..ตุ๊กตากระต่ายสีขาวตัวน้อยหลายๆตัวพวกมันมักอยู่เป็นเพื่อนของเธอได้ดีเชียว ตอนนี้เธออยู่บ้านกับน้องสาวอีก 1 คนเพียงลำพังมีพ่อและแม่ที่คอยส่งเงินมาให้ใช้อย่างไม่ขาดสายที่ถูกโอนมาจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ดินแดนในฝันที่หลายๆคนอยากไปใช้ชีวิตอยู่
ฉันชื่อ ฟาง .. ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ อาศัยอยู่ประเทศไทยมาเป็นเวลา 22 ปีหรือตั้งแต่จำความได้นั่นเอง ตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านในห้องแสนหวานราวกับเทพนิยายที่ถูกปรุงแต่งขึ้นมาจนมันเป็นรูปเป็นร่างได้จนถึงทุกวันนี้อาจจะเละเทะไปด้วยของสะสมอย่างตุ๊กตากระต่ายและโมเดลแฮร์รี่พอตเตอร์ไปบ้างแต่ก็ถือว่าเป็นห้องที่อบอุ่นที่สุดตลอด 2 ปีที่ผ่านมา ห้องนี้ถูกปรุงแต่งขึ้นให้เป็นแบบนี้มา 2 ปีมาแล้วหลังจากพอเวลาย่างกายเข้ามาก็เจอแต่สีขาวและมองไปทางไหนก็ไม่พบอะไรนอกจากตู้หนังสือตู้ใหญ่ เตียงนอน ระเบียงบ้าน ห้องน้ำ โทรทัศน์และโซฟาสีขาวตัวยาว เรียกได้กว่าทุกในห้องไม่มีอะไรนอกจากของพวกนี้เลย เมื่อ 2 ปีที่แล้วนั่นแหละถึงนึกขึ้นได้ว่าทนอยู่มาได้อย่างไรกับห้องที่มองไปทางไหนก็มีแต่สีขาวที่มีเพียงปกหนังสือและหน้าจอโทรทัศน์ที่เป็นสีดำและสีน้ำเงิน เลยวางแผนคิดจะสร้างห้องที่เหมือนกับเทพนิยายที่อยู่ในฝันมาแต่เด็กๆ จนได้มาเป็นแบบนี้ก็ใช้เวลาไปไม่นานเท่าไหร่กับการสร้างมัน รู้สึกเหมือนออกนอกเรื่องมาไกลมากแล้วสิ - -; งั้นเริ่มเรื่องกันดีกว่า
"กรี๊ดด" เสียงนั่นไม่ใช่ของใครแต่มันคือเสียงของเจ้าของห้องห้องนี้นั่นเอง
"ไม่น่าดูหนังผีเลย เก็บไปฝันเลยเนี่ย" ฉันสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะความฝันเองน่ะหรอเมื่อไหร่จะเลิกเก็บหนังผีที่ดูแล้วเอาไปฝันต่อสักทีล่ะเนี่ย หันไปมองนาฬิกาปลุกไฟฟ้าก็พบว่า..
"ตี 4 แล้วหรอ!" พูดจบตาก็สว่าง รีบก้าวเท้าฉับๆไปเปิดไฟห้องนอนสีชมพูของตนแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วยความเร่งรีบ
ชั้นล่าง
5 : 00 A.M.
"ฟางขอโทษที่มาช้าค่ะแม่นม" เมื่อมาถึงก็รีบไหว้ขอโทษแม่นมหรือคนที่ดูแลฉันตั้งแต่เด็กจนโต กฎของบ้านหลังนี้คือ..กินข้าวตอน ตี 5 เพื่อรอตักบาตรทำบุญหน้าบ้านในเวลา 5:30 ทุกคนต้องทำซะด้วย จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องตื่นขึ้นมาก่อนเวลา 5:00 A.M.
____________________________ 10% เดี๋ยวมาต่อนะจ้ะ :)
"ไม่เป็นไรจ้ะ มากินข้าวต้มสิ" แม่นมยิ้มให้อย่างใจดีแล้วตักข้าวต้มมาใส่ในชามใบเล็กสำหรับรับประทานอาหารเช้าของเธอ
"ขอบคุณค่า" ด้วยความหิวโหยที่ไม่ได้กินข้าวตอนเย็นของเมื่อวานก็รีบตักข้าวต้มเข้าปากอย่างรวดเร็ว (หิวจริงๆ ; ไรท์)
"งั้นแม่ไปรอนอกบ้านแล้วกันนะฟาง เฟย์" แม่นมพูดยิ้มๆแล้วเดินออกไปนอกบ้านพร้อมกับคนอื่นๆพร้อมถือเอาถาดกับข้าว ขนม และดอกไม้ไปด้วย
"อื้อ พี่ฟางวันนี้มีเรียนปะ" จู่ๆน้องสาวที่มีนามว่า เฟย์ ซึ่งเป้นน้องสาวคนเดียวของเธอทักขึ้น
"มีสิไม่งั้นจะใส่ชุดนักศึกษาหรอ แล้วตัวเองไม่เรียนหรือไงวันนี้น่ะ" เสียงหวานใสเจ้าของห้องสีชมพูที่เต็มไปด้วยกระต่ายถามกลับบ้าง
"อดเลย กะว่าจะชวนไปเที่ยวสักหน่อย" น้องสาวมองหน้าอย่างยิ้มๆ
"ไปกับไอเขื่อน?"
"เก่งจังพี่สาวเค้า ><"
"หยุดเลย พี่ไม่ยอมให้แกโดดเรียนแล้วไปเที่ยวกับมันแน่ๆ" พูดจบก็เก็บจานเอาไปล้างแล้วเดินไปหาแม่นมนอกบ้านทันที
__________________________________ 15% ต่อได้น้อยมากอย่าพึ่งน้อยใจกันนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ