(Fic naruto)กู้วิกิตโลกนินจา

... หายไปนานมาก เพิ่งนึกได้ว่ามีฟิคค่ะ ... นิยายก็ไม่ได้แตะ...
*****************************
      [ไรท์ บรรยาย]
     ณ บ้านอุจิวะ ในเวลายามค่ำคืน
  "ผมขอโทษ....ผมจำเป็นต้องทำ" ร่างสูงในชุดหน่วยลับเปือนเลือดเอ่ยขึ้น พรางมองร่างไร้วิณญาญของคนในตระกลู 
     ร่างสูงเดินมา ณ ห้องของ 2 สามีภรรยาคู่หนึ่ง ซึงก็คือ พ่อและแม่ ของเขา ช้าๆ 
    หมับ! คลืดดดดด~ 
     ร่างสูงเปิดประตูแล้วเดินเข้ามา ภายในห้อง มีร่าง ระหง ของ หญิงสาวนั่งมอง ดวงจันทร์สีเลือดผิดแปลกจากปกติ เงียบๆ และ ร่างสูง ดูน่าแกรงขาม นั่งหลับตาหันหน้าเข้าประตู ซึ่งมีร่างสูงของชายหนุ่มยืนอยู่
     ภายในห้องเงียบงันราวกับไร้ผู้คน ต่างคนต่างคิด ถึงเรื่องราวต่างๆมากมาย และ ทำใจไปในเวลาเดียวกัน
     "...วันนี้ พระจันทร์ สวยจังนะจ่ะ ว่าใหม " ร่างบางระหงเอ่ยอย่างร่าเริง แต่ในน้ำเสียงแลัวแววตากับหมองหม่น
     "..นั้นสินะ เป็นดวงจันทร์ที่... สวยจริงๆ" ร่างสูงของชายสูงวัย เอ่ยออกมา พรางลืมตามองลูกชายของตน
     "...พระจันทร์...สีเลือด..สินะครับ"ร่างสูงของเด็กหนุ่มเอ่ยออกมาเบาๆ
     "..'อิทาจิ'...ได้เวลาแล้ว..เดียวไม่ทันน่ะ...ที่รัก..." ร่างสูงของชายสูงวัยเอ่ยกับลูกชายของตน ก่อนจะหันไปเรียกภรรยาของตน ให้มานั่งข้างๆ
     "ค่ะ..คุณ" ร่างบางค่อยๆลุกขึ้นและเดินไปหาสามีของตน
     "ผม...ผมขอโทษครับ.."อิทาจิเอ่ยขึ้นพรางก้มหน้า กำดาบแน่น
     "ไม่เป็นอะไรหรอกนะ อิทาจิ แม่เข้าใจ..ว่าลูกทำไปเพื่อหมู่บ้าน ทั้งหมดก็ไม่ใช่ความผิดลูกด้วย" ร่างบางเอ่ยปลอบประโลมลูกชายด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล พรางยิ้มให้กำลังใจ
    
 
       [ซาสึเกะ บรรยาย]
    อ้าา~ สวัสดีครับ ผมอุจิวะ ซาสึเกะ น้องชายสุดที่รักของพี่อิทาจิ 555+ ผมพูดจริงๆน่ะ พี่น่ะรักผมที่สุดแล้ว (//ยิ้มภูมิใจ )
     "หวา~ กลับบ้านซะดึกเลยแหะ" ผมพูดพร้อมกับเดินเข้าไปในบ้าน
    แต่ว่าน่ะ นั้นคือจุดที่ผม...ฉันจะไม่เรียก 'มัน' ว่า 'พี่' อีกแล้ว และ ฉันต้องฆ่า 'มัน' ให้ได้  
--------------------------------------------------
แต่งเพิ่มปลอบใจตัวเอง.....อาจมีตอนพิเศษ 'เพื่อปลอบใจตัวเองอีก' เร็วๆนี่ .......น่าจะ...