อนิลตระนคร (เมืองแห่งคำสาป)

     "เฮ้ยเพื่อนๆ" ทุกคนที่ตั้งใจฟังอยู่หันมอง นิวก้บมีนเป็นตาเดียว

      "อ้าวอาจารย์ก็อยู่ด้วยเหรอค่ะ" มีนถามพร้อมกับยกมือไหว้

      "อ้าวไหนบอกจะไปชมรมกันไง" แก้มถามเพื่อนทั้งสอง

      "พอดีไปเจอรุ่นพี่ปี 4 นะเขาให้มาถามไอ้เจมส์ว่าจะเลือกน้องเทคปีหนึ่งเมื่อไหร่" นิว หันมาทางเจมส์ที่เป็นประธานรุ่นพี่ปีสองของปีนี้

      "เออ ลืมไปเลยว่ะ" เจมส์ทำหนัาเจื่อน

      "งั้นก็เลือกวันนี้ดิ" เบลล่าแนะนำ

       "เออ ดีเหมือนกันชั้นจะได้ดูแลน้องเทคสาวๆสวยๆซะที"

พอร์ชทำหน้าตากรุ่มกริ่ม แพนเค็กเริ่มหมั่นไส้

        "ชั้นขอให้แกได้น้องเทคเป็นตุ๊ด"

       "ปากเสียว่ะแพนเค็ก" ทั้งสองจะตีกันอีกเพื่อนๆรีบห้ามทัพ

        "ถ้าอย่างนั้น วันนี้หกโมงนัดน้องไปเจอที่ชมรม ยังไงก็ให้พวกพี่ๆ เตรียมของขวัญไว้ให้น้องเทคด้วย" เจมส์พูดขึ้น

        "แล้วจะรู้ได้ไงว่าน้องชอบอะไร จะได้น้องเทคเป็นหญิงรึชายก็ไม่รู้" เบลล่าแย้ง

        "นี่ เบลล่า เจมส์สั่งอะไรก็ทำตามไปเถอะเค้าเป็นประธานรุ่นนะย่ะ" แก้มพูดพร้อมกับเดินมาควงแขนเจมส์ เบลล่าเชิดใส่นิดๆ

ก่อนจะเดินมาควงแขนนพ

         "ไปกันเถอะนพ ไปหาซื้อของกัน เค้าสั่งมาเราก็ต้องทำตาม" เบลล่ามองไปทางเจมส์ก่อนจะเดินออกไป

          "เดี๋ยวสิเบลล่า" เจมส์จะเดินตามแต่พอร์ชคว้าแขนไว้

         "เฮ้ย จะตามไปทำไมว่ะ ยัยเบลล่าก็นิสัยแบบนั้นแหละ ขี้งอน แกยังไม่ชินอีกเหรอว่ะ" พอร์ชจงใจพูดเสียงดังให้ได้ยิน

          "ทำไมชั้นต้องงอนด้วย " เบลล่าพูดพร้อมกับเชิดออกไป

อาจารย์วสันต์นั่งยิ้มมองดูบรรดาลูกศิษย์ มานพจึงเดินเข้ามาหา

          "แล้วอาจารย์จะทำยังไงต่อไปครับ"

          "อาจารย์ก็นึกไม่ออกหรอกมานพ" วสันต์ตอบ

          "ถ้าอาจารย์มีอะไรให้ผมช่วยก็บอกได้นะครับ"

           "หากไม่อยากฝันถึงผู้หญิงคนนั้น อาจารย์ก็จะเอาแหวนไว้บนหิ้งพระ เธอก็จะไม่มาเข้าฝัน แต่บอกตรงๆนะมานพ อาจารย์รู้สึกถึงความผูกพัน ความห่วงหาอาทร มันอธิบายไม่ถูก"

         "อาจเป็นเพราะมีจิตที่ผูกพันกันก็ได้ครับ อาจารย์กับผู้หญิงคนนั้นคงจะเป็นเนื้อคู่กันตั้งแต่ชาติปางก่อน" มานพอธิบาย อาจารย์หนุ่มนั่งคิดทบทวนเห็นคล้อยตามกัน

       เวลา 18.00 น. ที่ชมรม

        "พวกแก พี่พอร์ชมา" สาวๆรุ่นน้องสกิดกันให้มองมาทางกลุ่มของ พอร์ช แพนเค็กและแก้ม

        "กรี๊ดๆๆๆๆพี่พอร์ชหล่อจัง" พอร์ชยิ้มแก้มแทบปริ

        "แหวะ น้องๆค่ะไปวัดสายตากันมาบ้างรึยังค่ะ"แพนเค็กแขวะอย่างหมั่นไส้

         "โห พูดงี้อิจฉาอ่ะดิ เอ่อไม่ต้องกรี๊ดแล้วครับพี่รู้ตัวแล้วว่าพี่เป็นคนหน้าตาดี" พอร์ชยกมือห้ามรุ่นน้องเมื่อได้ยินเสียงดังขึ้น

          "กรี๊ดดดดดดดดด พี่เจมส์ พี่นิวหล่อจังค่ะ"

          "อ้าวกรี๊ดไอ้สองคนนั่นเหรอ" พอร์ชหน้าแตกนิดๆ

          "เงียบได้แล้วค่ะ" แก้มตะโกนจนรุ่นน้องสงบลง

          "สวัสดีครับ/ค่ะ รุ่นพี่ปีสอง" รุ่นน้องยกมือไหว้ทักทาย

          "สวัสดีครับน้องๆ มากันครบนะครับพี่ชื่อเจมส์ เป็นประธานรุ่นพี่ปีสอง วันนี้เราจะมาจับสลากเลือกพี่เทคกันนะครับ"

เจมส์พูดได้เท่านี้ รุ่นน้องก็พากันหันไปมองด้านข้าง เบลล่ามาในชุดนักศึกษา แต่ที่แปลกตาคือ ไม่ได้ใส่แว่นตามา เธอสวยหวานมากรุ่นน้องชายต่างมองเบลล่าเป็นตาเดียว เจมส์เองก็มองอย่างตะลึง เธอดูสวยมาก โดยเฉพาะเวลายิ้ม

           "เอาล่ะครับรุ่นพี่มากันครบแล้วเราจะเริ่มจับสลากกันเลยนะครับ" นิวยื่นแก้วสลากมาที่รุ่นน้องผู้หญิงแถวแรก

          "พี่เจมส์ จิรายุค่ะ" รุ่นน้องคนแรกเอ่ยชื่อ เพื่อนๆพากันแซว ฮือฮายกใหญ่บ้างก็อิจฉาตาร้อนไปตามๆกัน

           "พี่เบลล่า ราณี ครับผม" รุ่นน้องหน้าตาดีคนหนึ่งพูดขึ้น

เบลล่ายิ้มให้น้อง เจมส์แอบไม่พอใจนิดๆ

           "กรี๊ดดด ได้พี่พอร์ช ศรันย์ค่ะ คืนนี้ว่างมั้ยค่ะพี่พอร์ชขา" 

เสียงรุ่นน้องชายแต่ใจเป็นหญิงพูดขึ้น พอร์ชหน้าแดง ขณะที่แพนเค็กหัวเราะร่า

         "ไงค่ะพี่พอร์ชขา สวยถูกใจไหมค่ะ" แพนเค็กเข้ามาเยาะเย้ยอย่างอารมณ์ดี

         "ผมจับได้พี่แพนเค็กครับ" รุ่นน้องอีกคนพูดขึ้น

         "ยินดีคร้า" 

       "ผมได้พี่นิวครับ"

      " หนูได้พี่มีนค่ะ"

     "ผมได้พี่แก้มครับ"

      "หนูได้พี่มานพค่ะ"

เมื่อจับสลากเสร็จแล้ว พี่ๆจึงมอบของขวัญให้น้องเทคตน

      "เอาล่ะครับน้องๆ ต่อไปพี่จะให้น้องๆไปหาซื้อของขวัญที่พี่เทคของเราชอบมา แต่พี่เทคห้ามบอกนะครับว่าชอบอะไร ใครที่ซื้อของขวัญมาแล้วพี่เทคไม่ชอบจะถูกพวกพี่ลงโทษ"

รุ่นน้องต่างพากันถอนหายใจ เมื่อเจมส์พูดจบ

       "อ้าวแยกย้ายกันได้แล้วครับ แล้วเวลาหนึ่งทุ่มมาเจอกันที่เดิม" นิวพูดเสริม รุ่นน้องทำความเคารพรุ่นพี่ก่อนจะรีบวิ่งออกไป

        "งานนี้สนุกแน่โว้ย" พอร์ชพูดพร้อมกับตบไหล่นิวเบาๆ