My Devil ยัยปีศาจของฉัน

-

เขียนโดย มาชเมโล

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 12.17 น.

  3 chapter
  17 วิจารณ์
  6,057 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน พ.ศ. 2559 12.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) สงครามน้ำลาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          

          CHAPTER  3


          

           สงครามน้ำลาย 






              " เดี๋ยวสิ... " โทโมะเรียกแล้วรั้งมือแก้วไว้แต่ดู

เหมือนว่าจะดึงแรงเกินไปหน่อยเลยทำให้..  แก้วถูกดึง

มาอยู่ในอ้อมอกของโทโมะพอดี ทั้งสองสบตากัน..

ด้วยความที่จุดจอดรถตรงนั้นเป็นมุมอับทำให้ไม่มีคน

มากนักทั้งสองค่อยๆประกบปากกันโทโมะค่อยๆสอด

ลิ้นอุ่นๆเข้าไปฉกชิมน้ำหวานในโพลงปากของแก้ว

หญิงสาวควบคุมตัวเองไม่ไหวค่อยๆเอาลิ้นตนหยอก

ล้อกับลิ้นของชายหนุ่มทั้งสองจูบกันอย่างเน้นนานจาก

จูบอ่อนหวานเป็นเร้าร้อนขึ้นเรื่อยๆชายหนุ่มรูปไล้ไปทั่ว

แผนหลังของหญิงหน้าอกของหญิงสาวแบนชิดติดกับ

แผงอกกว้างของชายหนุ่มทำให้หนุ่มสาวยิ่งเพิ่มความ

เสียวซ่านให้กับทั้งสองเป็นอย่างดีหญิงสาวจิกไหล่

ชายหนุ่ม ... จนกระทั่ง






    ''อั๊ก !! เหมียวเหมี๊ยว~~'' เสียงแมวน้อยตกจากต้นไม้

ได้ร้องช่วยเรียกสติของทั้งสองก่อนจะตะเลิดกว่านี้

หญิงสาวผลักอกกว้างของชายหนุ่มที่แนบชิดติดกับอก

ของตนออกโดยที่ชายหนุ่มพยายามรั้งไว้







          " นี่นาย! ไอลามก !!! ไอบ้า ไอชั่ว ไอเลว แกกล้า

มาจูบชั้นได้ยังไงห๊าาาาาาาาา!!!  " เมื่อแก้วได้สติก็ด่า

โทโมะเล่นเอาชายหนุ่มถึงกับงง






            "ก็จริงนะที่ผมจูบแก้ว แต่ว่า... แก้วก็ตอบรับผม

ด้วยนี่น่าาา ดูสิ จิกสะจนเลือดซิบๆเลยยเนี้ยย  หวานดี

นะที่รัก "ชายหนุ่มตอกกลับหญิงสาวไปด้วยท่าทางล้อ

เรียนแอ่นไหล่ที่โดนเธอจิกให้เธอดูแล้วเลียริมฝีปาก

ตนเองบอกไปนัยๆว่าหวานดีปากของชายหนุ่มเปอะ

ลิปสติกของหญิงสาวอยู่ไม่น้อย ชายหนุ่มค่อยๆเอามา

ปากเชดออกอย่างเบามือพลันทำหน้าหื่นใส่หญิงสาว

แล้วโอบเอวหญิงสาวดึงเข้ามาประชิดตัวอกแอ่นของ

หญิงสาวชนกับอกกว้างขาไขว้กันอยู่กับชายหนุ่มชาย

หนุ่มจ้องตาหญิงสาวหญิงสาวกระแทกไปที่น้องชาย

ของเค้าแล้วเหยียบขาชายหนุ่มพลันผลักออก แล้วทำ

หน้าล้อเรียนเชิงว่า ' ไม่ได้แดกกูหรอก '






           " หึ ! สมน้ำหน้า อีพวกฉวยโอกาศ แอร้ยยยยย

ยอีตาบ้าาาาาาา!!!!!โมเดลท่าเรือของชั้นนน นาย!!

"แก้วทำหน้าล้อเรียนพลันมองไปเห็นโมเดลท่าเรือ

ของตนเองหล่นอยู่ที่พื้นก็เกิดปรี๊ดแตกขึ้นมาชายหนุ่ม

กล้มลงหยิบโมเดลท่าเรือของหญิงขึ้นมาแล้วชูเชิงว่า

ก็ไม่ได้เป็นไรนี่

 

 

 

     





             " ก็ไม่ได้เป็นไรนี่แก้ว ดูสิ  "โทโมะชูโมเดล  

ท่าเรือของเธอขึ้น แล้วขี้เกรียดต่อล้อต่อเถียงก็หยิบ

โมเดลของเธอมา





              " โอ้ะ ฉันไม่อยากมาเถียงกับนายละอีตุ๊ดฉวย

โอกาส ไปละบายยยยยย "  หญิงสาวเดินไปส่งงาน

ของเธอละขึ้นเรียน





 


      

                -    ห้องเชียร์   -







                " สวัสดีครับน้องๆปี1 ทุกคน นี่ก็ผ่านไป 2

อาทิตย์กว่าแล้ว ! ไม่ทราบว่าเรารู้จักเพื่อนๆกันไปถึง

ไหนแล้ว  แล้วเรื่องล่าลายเซนต์ไปถึงไหนกันแล้ว!!!

เหลือเวลาอีกแค่ 2 อาทิตย์เท่านั้น!!!  "  ทอยหนุ่มหล่อ

หน้าใสรุ่นพี่ปี4 ตะโกนบอกน้องๆด้วยเสียงแข็ง นิ่ง 

หยิ่งตามฉบับพี่ว้าก






                " คุณ คุณนั่นแหละ ทำไมไม่ใส่เสื้อเชียร์ ผม

บอกคุณแล้วไม่ใช่หรอ!! ว่าการเข้าเชียร์ทุกครั้งต้อง

สวมเสื้อเชียร์ !! เสื้อเชียร์คุณไปไหน ? " ทอยถามรุ่น

น้องปี1 ที่ไม่สวมเสื้อเชียร์เข้าเชียร์



        

                     "  ก็ผมยังไม่ได้ซัก " ชายหนุ่มผู้ถูกกล่าว

ถึงยืนขึ้นแล้วตอบหน้าตายใส่ชายหนุ่มตรงหน้า





           " คุณลืมอะไรรึปาว ว่าการที่คุณจะตอบ หรือพูด

หรือจะถามอะไร คุณต้องแนะนำตัวกับผมและรุ่นพี่คน

อื่นๆ !! " ทอยตะวาดใส่ชายหนุ่มตรงหน้า ทว่า.. ชาย

หนุ่มตรงหน้าไม่ได้มีทีท่าว่าจะกลัวเลยซักนิด


  



          "  เห้อออ อะครับ ๆ ผม ปริ๊นซ์ ปกรณ์ 0032 ครับ

" ชายหนุ่มหน้าตาหวานผิวอมชมพูหล่อมาในลุกกวนๆ

ถอนหายใจแล้วตอบชายหนุ่มไปด้วยใบหน้าทะเล้นน

ไม่มีทีท่าว่าจะเกรงกลัวบุคคนตรงหน้าเลยสักนิด





             " ไม่ซัก !! ก็ต้องใส่ คุณไม่รู้หรือไง ว่ามันเป็นก

ฏ !! กฏต้องเป็นกดสิคุณ คุณจะไม่ทำตามกฏมันไม่ได้!!

ที่หลังก็หัดรีบซักซะ!! " ทอยตอบปริ๊นซ์ไปด้วยสีหน้าที

ดุดันขึ้นนเำเสียงหน้าเกรงขามขึ้น ทว่า ชายหนุ่มตรง

หน้าก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเลย กับยิ่งทำหน้าเจ้าเล่ห์กวน

บาทาผู้พบเห็นสะเหลือเกิ๊นนนนน






                     " โธ่ ผมไม่ได้ซกมกนะครับที่จะให้ใส่ไม่

ซัก ละกฏนี่ทำไมผมต้องทำตามอะครับ ? จำเป็นด้วย

หรอ ถ้าผมไม่ใส่เสื้อตัวนั้นชีวิตผมจะดิ่งลงเหวไม่มีงา

นทำรึไงกัน ผมแค่ไม่ใส่มาวันเดียวเพราะไม่ได้ซักว่า

ผมหยั่งกะไปฆ่าใครตายมาเห้อ เดี๋ยวคราวหน้าผมจะ

พยายามซักให้ไวละใส่มาโอเคนะครับ ผมนั่งได้รึยัง?"

ปริ๊นซ์ตอบทอยไปด้วยหน้าตากวนตีนสุดๆพร้อมกรอก

ตาไปมาทำหน้าเซง พาเอาคนตรงหน้าถึงหน้าอยาก

ต่อยหน้าเลยทีเดียว






 

                 " เดี๋ยว เธอยังนั่งไม่ได้... "

 

 

 

 

 

 

 


_________________________________

สวัสดีค้าาทุกคนมาอัพให้แล้วน้าาตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อย แฮร่ๆ ติชมได้นะคะ เม้นเย้ยย เดี๋ยวเค้ารีบมาอัพน้าาาาจุ้บๆ










             

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา