เกมส์รัก...ออนไลท์ ตอนที่1
10.0
เขียนโดย สวัสดี
วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559 เวลา 03.14 น.
4 ตอน
3 วิจารณ์
8,185 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559 04.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) จุดจบของเกมส์รักออนไลท์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเดือนกค.ช่วง วินาทคืบคลานมาและ
"พักนี้แกไม่โทรหากูเลยนะมึง"เราโทรไปตัดพ้อหลังจากทีเงียบๆไปตั้ง2เดือน
"กูเพิ่งมาเที่ยวกับครอบครัววะ ไว้กลับจะโทรหานะแบตจะหมด"โอ๋บอก
"เห้ยผู้หญิงคนนั้นใครอะ แถมขึ้นสเตตัสว่า มากะแฟนและครอบครัวแฟน""ญาติ มันทะเลาะกะผัวเลยเอากูโชว์ผัว"
"เหรอจริงอะแหมดูแก ก็ดีใจขนาดโอบกอดถ่าย คู่กันนี่นะ"
"เออไม่เชื่อก็ตามใจ"
"งั้นบอกนางนะเอาออกสะกูหึง หวงเฟ้ย"
"5555มึงนี่คิดมากนะ"
"เออกูหวงและกูก็ไม่ชอบวะมึงกลับเมื่อไรวะ"
พรุ่งนี้คงเย็นๆนะ"
"เออกูรอมึงกลับมาแล้วบอกกูด้วยละ"
"อื่มๆ"
ผ่านไป2วันเย็นวันทิตย์เราโทรหา โอ๋กลับบอกว่า พ่อเหนื่อยเลย
ขออยู่ต่ออีก1วันสรุปกลับมาวันจันทร์ก็ไม่โทรบอกเรา
วันอังคารหยุดและพุธ ก็ไม่โทรหาเรา
พอวันอาทิตย์ เราโทรไปบ้านโอ๋ มีผู้หญิงรับสาย บอกว่า
โอ๋ไปสัมนาเย็นนี้คงถึงบ้านเราถามว่าใครรับสายนี่
เธอตอบว่า "แฟนพี่โอ๋ค่ะ" ฟังแค่นี้เราก็รู้จุดจบ ระหว่างเรากะโอ๋
และน้ำตาเออล้นไหลออกมาเรื่อยๆจนเราต้องอดทนรอฟังจากโอ๋
อีกครั้งเพื่อให้ตัวเองตัดใจและหยุดทุกอย่างระหว่างเราสองคน
20.00น. เราโทรเข้าบ้านโอ๋ ตกลงเรื่องผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่
ช่วยบอกความจริงที อย่าให้คิดมากไปกว่านี้เลย
"อื่ม เธอคือแฟนโอ๋....เพราะพ่อแม่ตายอยู่คนเดียวววว(เราวางหู
ลงกับแป้นนั่งร้องไห้ข้างโทรศัพท์พักใหญ่ ข้างนอกฟ้าร้องกระหน่ำ
บวกกับสายฝนโปรยลงมา เหมือนเรายามนี้ที่เจ็บจนบอกไม่ถูกว่า
การเสียใจที่มากับการอกหัก มันเจ็บได้ถึงเพียงไหน
คงพอกันทีสำหรับเกมส์ทั้งหลาย เราคงต้องอยู่กับปัจจุบัน
ให้ได้นับจากนี้ไป
**** ตลอดไป****
"พักนี้แกไม่โทรหากูเลยนะมึง"เราโทรไปตัดพ้อหลังจากทีเงียบๆไปตั้ง2เดือน
"กูเพิ่งมาเที่ยวกับครอบครัววะ ไว้กลับจะโทรหานะแบตจะหมด"โอ๋บอก
"เห้ยผู้หญิงคนนั้นใครอะ แถมขึ้นสเตตัสว่า มากะแฟนและครอบครัวแฟน""ญาติ มันทะเลาะกะผัวเลยเอากูโชว์ผัว"
"เหรอจริงอะแหมดูแก ก็ดีใจขนาดโอบกอดถ่าย คู่กันนี่นะ"
"เออไม่เชื่อก็ตามใจ"
"งั้นบอกนางนะเอาออกสะกูหึง หวงเฟ้ย"
"5555มึงนี่คิดมากนะ"
"เออกูหวงและกูก็ไม่ชอบวะมึงกลับเมื่อไรวะ"
พรุ่งนี้คงเย็นๆนะ"
"เออกูรอมึงกลับมาแล้วบอกกูด้วยละ"
"อื่มๆ"
ผ่านไป2วันเย็นวันทิตย์เราโทรหา โอ๋กลับบอกว่า พ่อเหนื่อยเลย
ขออยู่ต่ออีก1วันสรุปกลับมาวันจันทร์ก็ไม่โทรบอกเรา
วันอังคารหยุดและพุธ ก็ไม่โทรหาเรา
พอวันอาทิตย์ เราโทรไปบ้านโอ๋ มีผู้หญิงรับสาย บอกว่า
โอ๋ไปสัมนาเย็นนี้คงถึงบ้านเราถามว่าใครรับสายนี่
เธอตอบว่า "แฟนพี่โอ๋ค่ะ" ฟังแค่นี้เราก็รู้จุดจบ ระหว่างเรากะโอ๋
และน้ำตาเออล้นไหลออกมาเรื่อยๆจนเราต้องอดทนรอฟังจากโอ๋
อีกครั้งเพื่อให้ตัวเองตัดใจและหยุดทุกอย่างระหว่างเราสองคน
20.00น. เราโทรเข้าบ้านโอ๋ ตกลงเรื่องผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่
ช่วยบอกความจริงที อย่าให้คิดมากไปกว่านี้เลย
"อื่ม เธอคือแฟนโอ๋....เพราะพ่อแม่ตายอยู่คนเดียวววว(เราวางหู
ลงกับแป้นนั่งร้องไห้ข้างโทรศัพท์พักใหญ่ ข้างนอกฟ้าร้องกระหน่ำ
บวกกับสายฝนโปรยลงมา เหมือนเรายามนี้ที่เจ็บจนบอกไม่ถูกว่า
การเสียใจที่มากับการอกหัก มันเจ็บได้ถึงเพียงไหน
คงพอกันทีสำหรับเกมส์ทั้งหลาย เราคงต้องอยู่กับปัจจุบัน
ให้ได้นับจากนี้ไป
**** ตลอดไป****
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ