my afraid (รับสมัครตัวละครจ้ะ)
-
3) อีกฟากหนึ่ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"หึ"
มินามิหันไปใส่ซาคุ
อีกฟากหนึ่ง ยุกิกำลังวิ่งวุ่นทำอะไรบางอย่าง
"ไอ!!!!!!!!!!!!!!!!"
เธอตะโกนสุดเสียง เล่นเอาอากาเนะ ไอเจ้าตัวตกใจแทบแย่
"มีอะไรจ้ะ ยุกิ^^;"
"ไอ เธอรู้จักห้องแห่งความลับใช่มั้ย"
ยูกิถามเสียงรีบๆตามแบบของเธอ(ในบางครั้ง)
"อืม เธอจะให้ช่วยอะไร"
"ช่วยเข้าไปในนั้นให้หน่อยนะ"
ยุกิพูดด้วยหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
"เอ่อ..."
"เอาเป็นว่าตกลงนะ ห้ามเบี้ยวล่ะ คืนนี้ด้วย บาย แต้งหลาย"
เธอพุดเองเออเองก่อนวิ่งไปกลางสนาม
"โว้ว ยิงเข้าแล้ว"
เด็กสาววิ่งว่อนกลางสนาม เธอยิงเข้า(เล่นบอล)
"เฮ้ เชอเชีย"
ยุกิวิ่งไปหาเชอเชียด้วยความเร่งรีบตามเคย
"อะไร"
"ไปเจอกันที่ห้องนั้นตกลงนะ"
เธอถามแล้วจ้องตาราวกับจะอ่านใจให้ได้
"ก็ได้น่าสนุก"
พอเชอเชียตกลง ยุกิก็วิ่งต่อไป
"เป็นนักวิ่งทีมชาติรึไง"
เชอเชียบ่นแล้วเตะบอลต่อ
ที่โรงอาหาร
เด็กหนุ่มคนนึงกำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างเขม้นเพราะเขาเพิ่งสอบตก
"เอ็ด!!!!"
"โอ้ยยย ใจเย็นๆ"
เอ็ดจับยุกินั่งลงข้างๆเขา
"ใจเย็นๆแล้วอธิบายมา"
"คือว่า นายช่วยไปที่ห้องลับของโรงเรียนหน่อยนะ ทุกคนไปกันหมดแล้ว"
ยุกิอธิบายแล้วหยิบสมุดสเก็ตบุ้ค(ที่มาจากไหนไม่รู้)มาให้ดู
"เออ ขอถามนะยุกิ ทำไมทุกคนถึงเป็นกระต่าย แล้วทำไมเธอถึงวาดรูปห่วยนัก-3-"
ปั้ก ยุกิปาสมุกใส่เอ็ดด้วยความฉุน
"หนวกหูน่าา สรุปนายจะไปมั้ย"
"ไม่"
เอ็ดพูดอย่างหนักแน่นแล้วอ่านหนังสือต่อ
"นี่แน่ะ"
ยุกิกระโดดขี่คอแล้วดึงแขนเขา
"จะไปมั้ย!!!^^"
"ไป...ไปจ้ะ พอเถอะ อย่าใช้ความรุนแรง=[]="
เอ็ดยอมแพ้แล้วผลักยุกิลงไป
และแล้วเป้าหมายของยุกิก็สำเร็จ...เเต่มันเพื่ออะไรกัน เพื่อช่วยซาคุรึป่าว?
มินามิหันไปใส่ซาคุ
อีกฟากหนึ่ง ยุกิกำลังวิ่งวุ่นทำอะไรบางอย่าง
"ไอ!!!!!!!!!!!!!!!!"
เธอตะโกนสุดเสียง เล่นเอาอากาเนะ ไอเจ้าตัวตกใจแทบแย่
"มีอะไรจ้ะ ยุกิ^^;"
"ไอ เธอรู้จักห้องแห่งความลับใช่มั้ย"
ยูกิถามเสียงรีบๆตามแบบของเธอ(ในบางครั้ง)
"อืม เธอจะให้ช่วยอะไร"
"ช่วยเข้าไปในนั้นให้หน่อยนะ"
ยุกิพูดด้วยหน้าเปื้อนรอยยิ้ม
"เอ่อ..."
"เอาเป็นว่าตกลงนะ ห้ามเบี้ยวล่ะ คืนนี้ด้วย บาย แต้งหลาย"
เธอพุดเองเออเองก่อนวิ่งไปกลางสนาม
"โว้ว ยิงเข้าแล้ว"
เด็กสาววิ่งว่อนกลางสนาม เธอยิงเข้า(เล่นบอล)
"เฮ้ เชอเชีย"
ยุกิวิ่งไปหาเชอเชียด้วยความเร่งรีบตามเคย
"อะไร"
"ไปเจอกันที่ห้องนั้นตกลงนะ"
เธอถามแล้วจ้องตาราวกับจะอ่านใจให้ได้
"ก็ได้น่าสนุก"
พอเชอเชียตกลง ยุกิก็วิ่งต่อไป
"เป็นนักวิ่งทีมชาติรึไง"
เชอเชียบ่นแล้วเตะบอลต่อ
ที่โรงอาหาร
เด็กหนุ่มคนนึงกำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างเขม้นเพราะเขาเพิ่งสอบตก
"เอ็ด!!!!"
"โอ้ยยย ใจเย็นๆ"
เอ็ดจับยุกินั่งลงข้างๆเขา
"ใจเย็นๆแล้วอธิบายมา"
"คือว่า นายช่วยไปที่ห้องลับของโรงเรียนหน่อยนะ ทุกคนไปกันหมดแล้ว"
ยุกิอธิบายแล้วหยิบสมุดสเก็ตบุ้ค(ที่มาจากไหนไม่รู้)มาให้ดู
"เออ ขอถามนะยุกิ ทำไมทุกคนถึงเป็นกระต่าย แล้วทำไมเธอถึงวาดรูปห่วยนัก-3-"
ปั้ก ยุกิปาสมุกใส่เอ็ดด้วยความฉุน
"หนวกหูน่าา สรุปนายจะไปมั้ย"
"ไม่"
เอ็ดพูดอย่างหนักแน่นแล้วอ่านหนังสือต่อ
"นี่แน่ะ"
ยุกิกระโดดขี่คอแล้วดึงแขนเขา
"จะไปมั้ย!!!^^"
"ไป...ไปจ้ะ พอเถอะ อย่าใช้ความรุนแรง=[]="
เอ็ดยอมแพ้แล้วผลักยุกิลงไป
และแล้วเป้าหมายของยุกิก็สำเร็จ...เเต่มันเพื่ออะไรกัน เพื่อช่วยซาคุรึป่าว?
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ