Bad or good (love or unlove)

"อย่าเป็นอะไร"ฟางร้องไห้พร้อมวิ่งตามรถเข็นไป "คนนอกเข้าไม่ได้นะคะ"พยาบาลบอก "ฮึกๆ" "ใจเย็นนะฟาง ป๊อปมันต้องไม่อะไร" "พี่โมะ " ฟางกอดโทโมะ "โถ น้องพี่" "เฮ้ยๆ ไอ้ป๊อปอยู่ไหนวะ"เขื่อนตะโกน "ไอ้เขื่อนเบาๆสินี่มันโรงพยาบาล" "โทษทีวะ" "ฟางแกเป็นไรมากมั้ย"แก้วถาม หลังทราบเรื่อง "ฉันไม่เป็นไร" เวลาต่อมา "หมอครับ เพื่อนผมเป็นไงบ้างครับ"โทโมะรีบถามหมอทันที "คนไข้เสียเลือดมาก ทางเราต้องการเลือดกรุ๊ป ab negative ครับ" "เลือดกรุ๊ปนี้หายาก แต่เราจะหาได้ที่ไหนล่ะหมอ" "ฟางค่ะ ฟางเลือดกรุ๊ปนี้" "งั้นตามหมอเข้ามาเลยครับ" "พี่จะต้องไม่เป็นอะไร" เวลาต่อมาระหว่างที่ให้เลือดกับป๊อปปี้อยู่ ฟางได้นอนหลับพักไปเพราะความอ่อนเพลีย ป๊อปปี้ค่อยๆลืมตาขึ้นมา พบว่าคนรักของเขากำลังถ่ายเลือดให้เขาอยู่ "ฟาง"ป๊อปปี้พยายามลุก แต่เค้ายังเจ็บแผลอยู่ "ไอ้ป๊อปฟื้นแล้ว"โทโมะบอก "หมอคะๆ เพื่อนหนูฟื้นแล้วค่ะ" "พ่อจ๋า พ่อจ๋าฟื้นแล้ว" "ม..มะปราง" "พ่อจ๋าเป็นไรมากมั้ยคะ" "ไม่เป็นไรมากหรอกจ้ะ"ป๊อปปี้ยิ้ม เวลาต่อมา "ออ.อืม.."ฟางเริ่มรู้สึกตัว "อ้าว ยัยฟางตื่นล่ะหรอ" "นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย" "เธออยู่อีกห้องหนึ่งน่ะ ตอนนี้ป๊อปปี้ฟื้นแล้ว" "แม่คะ แม่ตื่นแล้ว"เด็กหญิงที่เดินเข้ามา ตะโกนบอกผู้เป็นอาที่อยู่ข้าง "อ้าวฟางเป็นยังไงบ้าง" "มึนหัวนิดหน่อยค่ะ" เวลาต่อมา ณ ห้องของป๊อปปี้ "โธ่ ไม่น่ามาเจ็บตัวเพราะฉัน"หญิงสาวเปิดประตูเข้ามานั่งเก้าอี้พูด