ฟ้าเคียงดาว

                    
 
 
 
 
ภายในรถเก๋งคันเก่าของการิน แก้วนั่งปาดเหงื่อที่ไหลอาบทั่วใบหน้าด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่. ก็แหงหละ รถของเขาแอร์ก็เสีย เครื่องก็ช้า สีรถนี้แทบจะถลอกจนหมดทั้งคัน 
 
 
 
' ชั้ลไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าหมอนี่จะเป็นหมอ ให้ตายเถอะ ถ้าชั้ลจะต้องใช้ชีวิตร่วมกับคนแบบนี้ ชั้ลต้องตายแน่ๆ ' สายตาเหยี่ยวเหล่มองชายหนุ่มข้างๆด้วยหางตา ก่อนจะชะเง้อหน้ารับลมผ่านหน้าต่างรถที่การินลดกระจกลงให้ลมเข้า
 
 
 
" น้องแก้วร้อนกรอครับ " เขาถามเสียงนุ่ม.  แก้วกรอกตามองบนอย่างไม่สบอามรณ์ แล้วตอบกลับไปว่า " อากาศกำลังดีคะ " พูดจบก้ปาดเหงื่อบนใบหน้าอีกครั้ง แล้วลดกระจกลงจนสุด
 
 
 
" พี่เป็นหมอจริงๆหรอคะ " เธอถามก่อนจะหันหน้ากลับมารอฟังคำตอบอย่างตั้งใจ
 
 
 
" ครับพี่เป็นหมออยู่ที่นี่มาเกือบ 3 ปีแล้ว " การินพูดอย่างสุภาพ
 
 
 
'  ห๊ะ ! เป็นหมอมาสามปีแล้ว ละทำไมไม่ซื้อรถให้มันสมกับความเป็นหมอหน่อยวะ ' เธอได้แต่คิดในใจแต่ไม่กล้าเสียมารยาทที่จะถามออกไป
 
 
 
" พี่ดูเป็นคนประหยัดนะคะ. " แต่เธอก็ทนไม่ได้ที่จะพูดไป
 
 
 
" เหอะๆ ใช่ครับ พี่ค่อนข้างประหยัด. แล้วน้องแก้วเป็นคนประหยัดไหมครับ " เขาถามกลับ. แก้วเห็นช่องโหว่เลยจัดการทันนี้
 
 
 
 
 
" โหยพี่. แก้วเป็นคนฟุ่มเฟือยมากเลยคะ เห็นอะไรเป็นต้องซื้อทุกอย่าง จะจำเป็นไม่จำเป็นไม่เกี่ยวคะ ถ้าแก้วอยากได้แก้วซื้อหมด " เธอหวังให้เขารังเกียจและเลิกยุ่งกับเธอไปซะ
 
 
" ดีเลยครับ ผู้หญิงแบบนี้แหละที่พี่ต้องการ " 
 
 
 
ห๊ะ !!!!!!!!
 
 
 
" ตะแต่แก้วเป็นคนฟุ่มเฟือยมากๆนะคะ " เธอเริ่มงงในความคิดของการิน เพราะเธอเข้าใจว่าคนที่ประหยัดเขามักจะเลือกคู่กับคนที่ประหยัดเหมือนกัน
 
 
 
" ครับ พี่ทราบแล้วครับ " เขาตอบนิ่งๆ จนอีกฝ่ายหน้าเหวอไปทันที. เธอเริ่มคิดแผนการณ์ใหม่ขึ้นมาอีก
 
 
 
 
" พี่การินว่าฟางสวยไหมคะ " เธอถาม การินยิ้มน้อยๆ รอยยิ้มของเขาทำให้เธอยิ้มกว้างทันที 
 
' หึหึ ยิ้มแบบนี้ชอบยัยฟางแหงๆ. ดีหละชั้ลจะให้แกช่วยชั้ลจัดการผู้ชายคนนี้ ' แผนร้ายเริ่มปรากขึ้นมา
 
 
" ฟางสวยครับ แต่พี่ชอบแบบแก้วมากกว่า " เขาหันมายิ้มหวานให้เธอ
 
 
 
>< ไอหมอบ้าาาาาาา
 
 
 
" แล้วถ้าแก้วไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น พี่จะยังชอบแก้วอีกไหม " เธอเปลี่ยนแผนใหม่อีกครั้ง
 
 
 
" ถึงบ้านละ " การินตัดบทสนทนาแล้วลงจากรถ. แก้วขบกรามแน่น. กำหมัดทุบขาตัวเองแล้วลงจากรถตามไป 
 
 
 
 
บ้านชั้นเดียวที่มีบริเวณกว้างขวาง เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าและสวนดอกไม้ ที่ทำให้บ้านดูร่มรื่นและหน้าอยู่มาก และตอนนี้ย่าอ่อนกำลังยื่นมองแก้วและการินที่กำลังเดินเข้ามา
 
 
 
 
" เป็นไงละหมอการิน. คุยอะไรกันบ้างไหม " ย่าอ่อนถาม แก้วมองย่าอ่อนอย่างขัดใจก่อนจะเดินส่ายก้นเข้าไปในบ้าน
 
 
 
 
" น้องแก้วน่ารักดีครับ " การินยิ้มกับย่าอ่อน
 
 
 
" เออๆ ดีแล้ว งั้นเข้ามากินข้าวด้วยกันก่อนสิ แม่เกตุเค้าทำกับข้าวไว้เต็มเลย 
 
 
 
 
" ไว้โอกาสหน้าดีกว่านะครับพอดีผมต้องเข้าเวรแล้ว. " เขาปฏิเสธอย่างสุภาพ ก่อนจะยกมือไหว้แล้วขอตัวลากลับบ้านไป
 
 
 
" ย่าาาา. ทำไมทำแบบนี้กับหนูเนี่ยยยย " แก้วโวยวายใส่ทันทีเมื่อเห็นการินขับรถออกไปแล้ว
 
 
 
" ข้าทำอะไร. ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย " ย่าอ่อนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แล้วเดินไปนั่งข้างๆฟาง ไม่ยอมสนใจแก้ว
 
 
 
" ย่า อาทิตย์หน้าหนูจะไปทำงานที่ต่างจังหวัดแล้วนะ ต้องไปเช่าคอนโดอยู่ที่นู้นด้วย " แก้วบอก และเธอคิดว่าจะใช้เหตุผลนี้แหละที่จะหลีกเลี่ยงหนุ่มๆที่ย่าหามาให้
 
 
 
 
" ก็ไปสิ แต่แกต้องแต่งงานก่อน. " ย่าอ่อนยื่นคำขาด
 
 
 
 
O_O.  ฟาง
 
 
 
O _O.  แก้ว. ทั้งคู่ช็อค หันมองหน้ากัน
 
 
 
" ย่าาาาา มันแค่อาทิตย์เดียวนะ แก้วจะไปหาทันได้ยังไง " เธออยากจะบ้า. 
 
 
 
 
" เอ็งไม่ต้องหา เพราะข้าหาให้เอ็งเลือกไว้เรียบร้อยแล้ว. " ย่าอ่อนพูด แก้วหันไปทางฟางส่งสัญญาณให้ช่วยพูดหน่อย
 
 
 
" คุณย่าคะ อาทิตย์สองอาทิตย์คงจะเตรียมงานไม่ทันแน่เลย " ฟางเกาะแขนย่าอ่อนเชิงอ่อนๆ
 
 
 
" งั้นเดือนนึงขาดตัว. " 
 
 
 
" ย่าาาาา. เดือนนึงก็ไม่ทัน " แก้วโวย
 
 
 
 
" ก็เลือกเอา ว่าจะเอาเดือนนึงหรืออาทิตย์นึง แล้วผู้ชายของแกชั้ลจะส่งมาให้ดูตัวเรื่อยๆ ถ้าเลือกไม่ได้ ชั้ลจะบังคับให้แกแต่งงานกับคนที่ชั้ลเลือกให้ " สิ้นคำ ย่าอ่อนก็เดินเข้าห้องไปด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ ทำให้แก้วคิดหนักทันที
 
 
 
" ชั้ลว่าย่าอ่อนเอาจริงวะ " ฟางกระเถิบเข้ามานั่งข้างแก้ว ทั้งคู่มองตามยาอ่อนที่เดินเข้าห้องไป
 
 
 
 
" เออวะ ทำไมเรื่องงานเรื่องเรียน ไม่เห็นย่าซีเรียสขนาดนี้เลยวะ " แก้วพูดติดตลก
 
 
 
 
" ชั้ลว่าชั้ลออกแบบชุดแต่งงานให้แกพลางๆดีกว่า. " ฟางแซว
 
 
 
 
" เดี๋ยวเถอะ. ยังไงชั้ลก้จะไม่แต่งงานกับคนที่ชั้ลไม่ได้รัก. " 
 
 
 
" แล้วแกจะทำไง. หาแฟน ? " ฟางย้อนถาม
 
 
 
 
" ชั้ล... ไม่รู้วะ. " แก้วกลุ้มใจ เอามือกุมหัวทันที 
 
 
 
"แกก็หาแฟนเอาสักคนสิยัยแก้วว. " การะเกตุเดินเข้ามาพร้อมกับจานผลไม้และน้ำดื่ม
 
 
 
" โธ่วแม่. ถ้ามันหาง่าย ป่านนี้แก้วคงมีหลานให้แม่อุ้มไปตั้งนานแล้วหละ ไม่ต้องหนีไปเรียนถึงเมืองนอกหรอก. " 
 
 
 
" งั้นก็เลือกเอาสักคนสิ. มีถึง 5 คนเลยนะ ให้แกเลือก มีทุกแนวทุกสไตล์ " การะเกตุพูดแล้วอดขำไม่ได้
 
 
 
" หรือแกจะเหมาหมดดีวะ 55555 " ฟางรับมุกการะเกตุ แล้วทั้งคู่ก็นั่งหัวเราะชอบใจ จนคนเครียดต้องแอบหนีเข้าห้องไปเลย