ฟ้าเคียงดาว

8.4

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.

  49 ตอน
  431 วิจารณ์
  59.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 02.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

หลังจากที่ส่งย่าอ่อนและหมอการินกลับบ้านไปแล้ว  ป๊อปก็ขับรถมาส่งแก้วที่ร้าน

 

 

 

" ดูย่าอ่อนไม่ค่อยชอบโทโมะนะ เห็นบ่นใหญ่เลยตอนเจอแก้วกับเค้ามาด้วยกัน " ป๊อปถามด้วยความสงสัย

 

 

 

 

" ใช่ ... ปู่ของโทโมะเคยทำให้ย่าอ่อนเสียใจหนะ  ย่าแกเลยเกลียดทุกคนในบ้านหลังนั้น ตอนเด็กๆนะ เวลาแก้วหรือโทโมะจะเล่นด้วยกัน ไม่ใครก้ใครแหละต้องแอบปีนเข้ามาในห้องนอน ถ้าแก้วอยากไปเล่นกับโมะ แก้วก้จะปีนรั้วแล้วก้ปีนเข้าห้องโมะ  ถ้าโมะอยากมาหาแก้วก้ปีนเข้ามาเหมือนกัน " แก้วเล่าอย่างสนุก

 

 

" ฟังดูสนิทกันเนอะ " ป๊อปพูด แก้วยิ้มนิดๆแล้วพยักหน้า

 

 

 

ร้าน sweet wedding   ทันทีที่เห็นรถของป๊อปมาจอดอยู่หน้าร้านผ่านทางกระจกใสบานใหญ่ ฟางก็รีบเดินออกมาทันที

 

 

 

" เป็นไงบ้างวะ ย่าอ่อนว่าไงบ้าง " ฟางถาม สีหน้าเธอดูกังวลและเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเพื่อนจนป๊อปและแก้วอมยิ้ม

 

 

 

" เออ ไม่เป็นไรหรอก ย่าอ่อนคงจะคิดถึงหนะแหละ เลยแวะมาหา" แก้วเล่า

 

 

 

 

" เห้ออออ  โล่งอก นึกว่าแกจะถูกด่าเรื่องโทโมะซะอีก " ฟางเองก็รู้ดีถึงปัญหาของย่าอ่อและครอบครัวของโทโมะ แต่เธอแค่ไม่เคยเห็นหน้าโทโมะมาก่อนหน้าก็แค่นั้นเอง

 

 

 

" โห้ บ่นตลอดทางอะ ไม่รู้ว่าย่าอ่อนแกโกรธแค้นเรื่องอะไรกันนักกันหนา เรื่องมันก็ผ่านมาเป็นยี่สิบปีแล้ว ยังไม่หายแค้นอีก " แก้วพูดพลางเดินเข้าไปในร้าน เธอไม่อยากจะคิดเลย ว่าถ้าย่าอ่อนรู้ว่าเธออาศัยอยู่ในห้องเดียวกับโทโมะ ย่าอ่อนจะโกรธขนาดไหน

 

 

 

"  ผู้ใหญ่ก็คงจะมีเหตุผลของเค้านั้นแหละ  " ป๊อปพูด แก้วพยักหน้าเห็นด้วย

 

 

 

Oh  my honey  !!!

 

 

woww และแล้วลูกค้ารายแรกก็เหยียบเข้ามาในร้าน ฟางดีใจดีดตัวลุกขึ้นไปตอนรับทันทีด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

 

 

 

 

" แหมะ ทิ้งเราเลยเนอะ พอลูกค้าเค้ามา " ป๊อปจ้องมองหญิงสาวที่นำเสนอชุดให้แก้ลูกค้าอย่างทะมัดทะแมงด้วยสายตาที่ชื่นชม เขายิ้มน้อยๆให้กับรอยยิ้มหวานๆบนใลหน้าของเธอ

 

 

 

 

" หืออออ  ถ้าพี่จะมองมันตาเยิ้มขนาดนี้นะ " จนแก้วเริ่มรู้สึกเป็นส่วนเกินของโลกใบนี้

 

 

 

" อะไรเล๊าาา พี่ไปทำงานดีกว่า " ป๊อปเขิลรีบชิ่งออกไปจากร้านทันที 

 

 

 

" ที่ร้านรับถ่ายพรีวิ้ดดิ้งด้วยไหมคะ " ว่าที่เจ้าสาวเปรยถาม

 

 

 

" รับคะ ^^ " แก้วรีบตอบรับทันทีก่อนจะหยิบผลงานภาพถ่ายของตัวเองมาให้ลูกค้าดู คู่รักตั้งใจดูรูปของแก้วที่ถ่ายออกมาอย่างสวยงามจนต้องตัดสินใจจ้างให้แก้วเป็นช่าภาพให้กับเขา 

 

 

สองสาวหันหน้ามองกันก่อนจะเผยรอยยิ้มดีใจและมีความสุขให้แก่กัน

 

 

 

 

" ลูกค้านัดเป็นวันเสาร์หน้า หกโมงเช้านะคะ " แก้วทวนอีกครั้ง ทั้งคู่ยิ้มรับและพยักหน้า ก่อนจะพากันเดินออกไปจากร้าน

 

 

 

"  เย้!!!!!!!! " ฟางกรี๊ดร้องดีใจ ก่อนจะวิ่งเข้าไปในครัวแล้วกลับมาพร้อมกับไวน์แดง  2 แก้ว " ฉลองให้แก่ลูกค้ารายแรกของเรา เห๊ " ฟางยื่นแก้วให้กับเพื่อนสาว

 

 

 

" ชั้ลจะถ่ายรูปออกมาให้ดีที่สุดและโปรโหมดรูปให้กระหน่ำไปเล๊ยยย  " เกร๊งง!!! เธอยกแก้วชนกับฟาง แล้วยกดื่ม

 

 

 

" วันนี้เราทำอะไรกินกันที่ร้านดีกว่า ชั้ลอยากฉลอง " ฟางเสนอ แก้วพยักหน้าเห็นด้วย 

 

 

 

 

 

ตกเย็นของวันเดียวกัน

 

 

 

" คุณก็มาด้วยหรอ " โทโมะดูอึ้งไปเมื่อเห็นป๊อปที่กำลังเดินมาที่ร้านพร้อมกันกับเขา

 

 

 

" ครับ แก้วชวนผมมา " ป๊อปตอบ แล้วถามโทโมะผ่านสายตา

 

 

 

" ฟางชวนผมมา " โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยก่อนจะเดินอย่างมั่นใจเข้าไปในร้าน

 

 

 

 

" hi  my friend  !!! " ฟางอยู่ในชุดเดราสั่นน่ารักพร้อมหมวกสีฟ้าทรงหน้าการ์ตูน ทำให้เธอดูน่ารักยิ่งขึ้นจนโทโมะถึงกับตาค้าง ป๊อปเองที่เพิ่งจะเดินเข้ามาก็ไม่ต่างกัน ผิดกับแก้วที่เดินหัวรุงรัง แต่งตัวมอมแมมยกถาดของกินออกมาจากครัว

 

 

 

" เอ๊าลิง มาพี่ช่วย " จนป๊อปที่ละสายตาจากฟางมามองดูแก้วแล้วต้องเดินเข้าไปช่วย

 

 

 

" นี่แก้วกลายไปเป็นลิงตั้งแต่ตอนไหน " แก้วถามพลางปัดผมตัวเองที่บังหน้าอยู่อย่างลวกๆ

 

 

 

" ก็ดูสภาพตัวเองสิ ผมผ่าวไม่หวีบ้างหรือไง มัวแต่ทำของกินอยู่เนี่ยห่ะ " ป๊อปแซว แก้วอายๆจนต้องรวบผมมัดเอาไว้แล้วรีบเช็ดหน้าเช็ดตาตัวเอง

 

 

 

" ก็กลัวไม่ทันไง " แก้วพูด  

 

 

ฟางจ้องมองป๊อปที่เอาแต่สนใจแต่แก้ว จนรอยยิ้มบนใบหน้าเธอเริ่มหดหายไป โทโมะเห็นป๊อปอยู่กับแก้ว เลยใช้โอกาสนี้ทำคะแนนกับฟาง

 

 

 

" วันนี้ฟางน่ารักจังเลย " เขาชม เธอยิ้มอ่อนๆตามมารยาท

 

 

" โมะหิวยัง " ฟางถาม โทโมะรีบพยักหน้าทันที

 

 

 

 

" งั้นไปทานกันดีกว่า " ฟางชวนโทโมะไปที่โต๊ะอาหารกลางร้าน

 

 

 

แก้วที่จัดแจงในครัวจนเสร็จแล้ว กำลังเดินไปปิดประตูร้าน 

 

 

 

Oh  my  honey  ! แกก็ต้องนิ่งไปเมื่อเห็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย รูปร่างโปร่ง ผิวพรรณงดงามเปิดประตูเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าของเธอ

 

 

 

" สวยมาก " จนเธอเผลอหลุดปากชมเธอออกไป หญิงสาวอายุห่างจากเธอราว 6 ปี ยิ้มอย่างพอใจก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอ เธอเงยหน้ามองคนตัวสูงอย่างเต็มตา ใบหน้านวล จมูกโด่ง ดวงตาที่เป็นประกายของคนตรงหน้ามันสะกดจิตเธอให้แน่นิ่ง

 

 

" and  you also so beautiful my girl " เธอพูด  แก้วนิ่งกึก เมื่อเธอยิ่นหน้าเข้ามาจุ๊ฟเธอที่หน้าผาก 

 

 

 

" อะเอ่อ พี่คนสวยคะ ต้องขอโทษด้วยที่วันนี้ร้านของเราปิดแล้ว ... " แก้วอ่ำๆอึ้งๆ พูดไม่ค่อยเต็มคำ

 

 

" คะ แต่พี่มาหาป๊อป  ^^ " เธอยิ้มแล้วเดินเชิดฉายเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าทุกคนที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่  ทั้งสามหันมามองแล้วก็ต้องตกอยู่ในอาการเดียวกันกับแก้ว

 

 

 

" ปาล์ม " ป๊อปยิ้มกว้างแล้วลุกพรวดขึ้นมากอดผู้หญิงร่างโปร่งตรงหน้าไว้แน่น เธอคลายกอดออกแล้วหอมแก้มป๊อปหนึ่งฟอด

 

 

 

O_O  ทุกคนอึ้ง และมองฉากเลิฟซีนตรงหน้า 

 

 

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก แต่มีหัวใจดวงน้อยๆของผู้หญิงที่นั่งข้างๆโทโมะเต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่ปกติ

 

 

 

" มาได้ไงเนี่ย " ป๊อปดีใจแล้วเข้าสวมกอดปาล์มอีกครั้ง

 

 

 

" เซอร์ไพรไง ดีใจจังที่เจอป๊อป แล้วนี่ทำอะไรกันอยู่หรอ " ปาล์มถาม

 

 

 

" อ่ออ  เราเลี้ยงฉลองกันฮะ เออ ลืมแนะนำเลย  นี่แก้ว นี่ฟาง เจ้าของร้านนี้ ส่วนคนนี้โทโมะเพื่อนของแก้ว  " ป๊อปแนะนำ " แล้วคนนี้ก็คือ พี่ปาล์ม พี่สาวของผมเอง " ป๊อปแนะนำต่อ 

 

 

 

ฟู้ววว ฟางเป่าปากโล่งอก

 

 

 

" พี่ป๊อปคนนี้หรอที่พี่บอกว่าเป็นนางแบบ " แก้วเดินเข้าไปกระซิบถามป๊อป  แต่ปาล์มได้ยิน

 

 

 

" ใช่คะ พี่ปาล์มเป็นนางแบบ เราชื่อแก้วหรอ " พี่ปาล์มมองแก้วด้วยแววตาที่เอ็นดู

 

 

 

" ใช่คะ น้องชื่อแก้ว" แก้วยิ้มหวานให้ก้บปาล์ม

 

 

 

" ช่างภาพประจำร้านใช่มั้ย " ปาล์มหันไปถามป๊อป ป๊อปพยักหน้า ปาล์มหันมายิ้มกับแก้วอีกครั้ง

 

 

 

" วันเสาร์นี้ไปถ่ายรูปครอบครัวให้พี่กับป๊อปหน่อยสิ " ป่ล์มชวนแก้ว  

 

 

 

O_O  แก้วอึ้ง หน้าเหวอไป 

 

 

 

" ได้มั้ยคะ " เธอถามเสียงหวานอีกครั้ง

 

 

 

" แก้วไม่แน่ใจในฝีมือของตัว... " แก้วยังพูดไม่จบ

 

 

 

" พี่โอเค ถ้าแก้วโอเค " ปาล์มตัดบท แก้วจึงพยักหน้ารับคำ

 

 

 

" เชิญทุกคนด้วยนะคะ ^^ " เธอยิ้มให้แก้วอีกครั้งก่อนจะหันไปชวนฟางกับโทโมะ 

 

 

 

 

" เชิญพี่ปาล์มทานอาหารด้วยกันนะคะ " แก้วผายมือเชิญ  

 

 

 

 

" ไม่ต้องเกร็ง มา มานั่งข้างๆพี่ " ปาล์มขำในท่าทีของแก้วก่อนจะจับข้อมือแก้วแล้วจูงไปนั่งข้างๆกัน

 

 

 

" หื้มม ไปซื้อมาจากร้านไหน อาหารอร่อยมากก " ปาล์มหันไปถามป๊อป 

 

 

" แก้วเค้าเป็นคนทำเองทุกอย่างเลยนะ ปาล์มลองชิม กุ้งอบวุ้นเส้นสิ  " ป๊อปพูดพลางตักกุ้งอบวุ้นเส้นใส่จานปาล์ม

 

 

 

" หื้มมม อร่อยมากก นี่ถ้าเป้ได้กินนะ รับรองติดใจแน่นอน " ปาล์มเคี้ยวตุ้ยๆอย่างพอใจ โทโมะที่นั่งเงียบตลอดงาน ไม่ค่อยจะเชื่อเลยตักมาชิมดูบ้าง แล้วก็เป็นไปตามที่ปาล์มพูดจริงๆ แต่เขากลับนิ่งไม่ชมอะไร

 

 

" เป้ ? " แก้วถามเสียงเบา

 

 

 

" เป้เป็นพี่ชายฝาแฝดของพี่เองจ่ะ พรุ่งนี้เป้จะกลับมาเดี๊ยวแก้วก้ได้เจอ " ปาล์มพูด แก้วยิ้มอ่อนๆแล้วนิ่งไป

 

 

 

" ฟาง  ... ทำไมนั่งเงียบเฉียว " ป๊อปที่นั้งแอบมองฟางที่ก้มหน้าก้มตากินไปแบบเงียบๆอยู่พักใหญ่เลยทักขึ้น  ฟางเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มน้อยๆ

 

 

 

" พ่อกับแม่ของเราสบายดีมั่ย " ปาล์มถาม 

 

 

 

" สบายดีคะ พี่ปาล์มรู้จักพ่อกับแม่ของฟางด้วยหรอคะ " ฟางถามต่อ

 

 

 

" หือออ " ปาล์มอึ้งไปแล้วหันมามองป๊อปด้วยสายตาที่ตั้งคำถาม ป๊อปขยิบตานิดเดียวปาล์มก็ไหลตามน้ำทันที " ใช่คะ ก็พ่อก้บแม่ของน้องฟางเป็นเพื่อนกับพ่อแม่ของพี่กับป๊อปไง " พี่ปาล์มพูด

 

 

 

" โห  โลกกลมจัง " ฟางยิ้มแหยๆไม่อยากจะเชื่อ

 

 

 

ทั้งหมดกินข้าวรวมกันจนเสร็จ 

 

 

 

" แล้วนี่จะกลับกันยังไง " ปาล์มถาม

 

 

 

" ฟางเอารถมาคะ " 

 

 

 

" แล้วแก้วหละ " ป๊อปถาม เพราะรู้ว่าแก้วไม่มีรถ

 

 

 

" เดี๊ยวแก้วให้โทโมะไปส่งคะ " ป๊อปพยักหน้า ทั้งหมดลากันแล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน

 

 

 

 

ในรถ

 

 

 

" ดูพี่ปาล์มเค้าจะถูกชะโหลกกับแกนะ " โทโมะพูด แก้วยิ้มแล้วพยักหน้า

 

 

 

" อื้อ  พี่เค้าสวยเนาะ น่ารักด้วย " 

 

 

 

 

" แล้ววันเสาร์แกจะไปรึเปล่า " 

 

 

 

" ไปสิ " แก้วตอบ

 

 

 

" ไปด้วยดิ ไม่อยากอยู่ห้อง " 

 

 

 

" จะไปคุมฟางหละสิ หึหึ " แก้วรู้ทัน

 

 

 

" ก้เออสิ ครอบครัวก็รู้จักกัน จะปล่อยให้ฟางไปแบบนั้น ไอป๊อปมันก้ทำคะแนนนำชั้ลไปหนะสิ "

 

 

 

" ก็บอกแล้วว่าอย่าาาา " 

 

 

 

" ก็มันชอบไปแล้ววจะให้ทำยังไง อยากได้อะ ไม่เข้าใจหรือไงวะ  ห่ะ " โทโมะโวย แก้วเล้ปากหมั่นไส้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา