ฟ้าเคียงดาว

8.4

เขียนโดย กลางสายฝน

วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.

  49 ตอน
  431 วิจารณ์
  60.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 02.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

ปังๆๆๆๆ  เสียงเคาะประตูดังเข้ามาจากหน้าห้องจนแก้วและโทโมะต้องลากร่างของตัวเองแล้วลงจากเตียงเปิดประตูห้องนอนออกมาดู

 

 

หญิงสาวผมรุงรังยุ่งเหยิงหรี่ตามองอีกฝ่ายที่สวมแต่กางเกงนอนขายาวออกมาจากห้องนอนตัวเอง

 

 

" ใครมาเคาะประตู  ? " เธอเอ่ยถามอีกคนด้วยความสงสัย เพราะนอกจากเธอและเขาก้ไม่มีใครรู้ว่าทั้งคู่พักอยู่ที่นี่นอกจากป๊อป

 

 

 

" ไปเปิดดิ  " โทโมะสั่ง แก้วปัดผมตัวเองไปด้านหลังอย่างลวกๆแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าประตูเขย่งมองตาแมว

 

 

เธอเห็นผู้ชายคนนึงยื่นถือแฟ้มเอกสารกับกระเป๋าสะพายอยู่หน้าประตู

 

 

 

" แก  ชั้ลไม่รู้จัก  มาดูหน่อยสิ " เธอหันไปกระซิบบอกโทโมะ  ร่างสูงเดินเข้ามาแล้วดูคนหน้าห้องผ่านตาแมว

 

 

" ไอเชี้ยอัท  จะมาทำไมวะ " เขาอุทานเสียงหลง จนหญิงสาวพลานตกใจไปด้วย

 

 

 

" ใคร แล้วเค้ามาทำไม  " เธอถามอย่างร้อนรน 

 

 

 

" เพื่อนชั้ลเอง แกกลับเข้าไปในห้องก่อนเลย  แล้วห้ามออกมาเด็ดขาด " ชายหนุ่มออกคำสั่ง หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินกลับเข้าไปในห้องตัวเอง

 

 

 

เอี๊ยดดด  

 

 

 

เมื่อเห็นว่าร่างบางหลบหายเข้าไปในห้อง เขาจึงเปิดประตูรับเพื่อนสนิทเข้ามา

 

 

 

" ทำไมเปิดช้าจังวะ กูรอตั้งนาน  " ด้วยความสนิท อัทจึงถือวิสาสะเดินเข้ามาแล้วเดินมุ่งไปหาของกินในห้องครัว

 

 

 

อัทเปิดตู้เย็นกลับต้องตะลึกจนต้องหันหน้ามาถามเพื่อนตัวเอง

 

 

 

" นี่มึงสร้างของกินดีๆกับเค้าเมื่อไหร่วะ  ปกติกูเห็นมีแต่มาม่า  เหอะๆ " อัทแซว พลางหยิบนมขึ้นมาดื่ม

 

 

" เออ " เขาตอบปัดๆก่อนจะนั่งลงที่โซฟาอย่างเกร็งๆ อัทเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ

 

 

 

" แล้วดูห้องดิ๊ สะอ๊าดสะอาด ปกติสกมกอย่างกับรังหนู  แล้วกระทะ หม้อ จาน อะไรนั้นอีก นี่อย่าบอกนะ ว่ามึงทำอาหารกินเองที่บ้านอะ " อัทพูดอย่างเหลือเชื่อ ทำตาเหลือกหลากไปมา

 

 

 

" เออ ก็ทำบ้าง ทำไมวะ กูจะสะอาดสะอ่าน ทำก้บข้าวกินเองที่บ้านมันแปลกนักหรอวะ  " เขาโวยกลบเกลื่อนความสงสัยของอัท

 

 

 

" เหอะ ก็ปกติมึงกินแต่ข้าวราดแกงง่ายๆ อยู่ก้ง่ายๆ ผ้าก้ใส่แล้วกองไว้ไม่เป็นที่ ห้องแม่งก้ไม่เคยกวาด แล้วมึงยังคิดว่าไม่แปลกอีกหรอวะ " เขาตั้งข้อสังเกตุ จนทำให้ชายอีกคนฉุนคิดไม่ได้ ว่าตัวเขาเองเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรอ .... 

 

 

 

" หรือว่ามึงมีเมีย  ?? " อัทเริกคิ้วถาม โทโมะขมวดคิ้วใส่ก่อนจะเร่งเปลี่ยนเรื่องทันที

 

 

 

" เอ้อออ  ไม่มี  ไหนมึงมีอะไร บุกมาหากุถึงที่ห้อง " โทโมะถาม

 

 

 

" เออ ลืมไปเลย บอสสั่งให้มึงกับกุไปพบลูกค้าวันนี้ แล้วอีกสองชั่วโมงก้ถึงเวลานัด " อัทบอก

 

 

 

" โหยยยยย แล้วทำไมไม่โทรมาบอกล่วงหน้าวะ กุจะอาบน้ำแต่งตัวทันมั้ยยยย " เขาลากเสียงยาวก่อนจะรีบลุกเข้าห้องไปอาบน้ำทันที  ปล่อยให้อัทนั่งอยู่ลำพัง

 

 

 

ในห้องนอนแก้ว ... 

 

 

เธอเดินวนไปวนมาอยากจะออกจากห้องใจจะขาด แต่ก้กลัวโป๊ะแตกเจอกับเพื่อนของโทโมะ 

 

 

 

ห้องนั่งเล่น

 

 

อัทลุกขึ้นเดินสำรวจรอบๆห้องจนมาหยุดอยู่ที่ระเบียง แล้วเขาก้ต้องตาลุกวาวอีกครั้งเมื่อเจอกับชุดชั้นในของผู้หญิงที่ตากอยู่  แก้วที่แอบมองอัทผ่านผ้าม่านสะดุ้งโหยง กลัวความลับจะแตก

 

 

 

" ไอโมะ หึหึ " เขายิ้มอ่อนก่อนจะตรงมายังห้องโทโมะ แล้วเปิดประตู ก่อนจะเดินเข้าไปหาอะไรบางอย่าง แต่ก้ไม่เจอ เขาจึงกลับออกมาแล้วจ้องมองมายังห้องแก้ว

 

 

 

แก๊ก ! เขาบิดลูกบิดประตู ปรากฏว่าประตูห้องล๊อค แต่คนข้างในเตรียมหาที่ซ่อนตัวอย่างไม่รอช้า

 

 

 

ก๊อกๆๆ 

 

 

 

" ทำอะไรไออัท  ! " โทโมะตะโกนเสียงดังมาจากทางด้านหลัง

 

 

 

" กูรู้นะ ว่ามึงซ่อนผู้หญิงไว้ในห้อง " อัทพูดตรง พลางเดินเข้ามากดดันโทโมะเต็มที่

 

 

 

" อ่อ แม่ก้มา สงสัยยังนอนอยู่มั้ง " โทโมะรีบแก้ตัว

 

 

" แม่มึงใส่ชั้นในวัยรุ่นขนาดนั้นเลย ? " อัทเริกคิ้วถาม

 

 

 

โทโมะไม่ตอบ แต่กล้บก้มมองดูนาฬิกา

 

 

 

" เหลือเวลาอีก 45 นาที มึงคิดว่าถ้าเรายังไม่จบเรื่องนี้ เราจะเจอลูกค้าทันมั้ย  " โทโมะพูด อัทนิ่งไปก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าและแฟ้มเอกสาร

 

 

 

" กูต้องรู้ให้ได้ ว่าใครหลบอยู่ในห้องนี้ " อัทพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา