ฟ้าเคียงดาว
เขียนโดย กลางสายฝน
วันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 14.03 น.
แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2560 02.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ปังๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังเข้ามาจากหน้าห้องจนแก้วและโทโมะต้องลากร่างของตัวเองแล้วลงจากเตียงเปิดประตูห้องนอนออกมาดู
หญิงสาวผมรุงรังยุ่งเหยิงหรี่ตามองอีกฝ่ายที่สวมแต่กางเกงนอนขายาวออกมาจากห้องนอนตัวเอง
" ใครมาเคาะประตู ? " เธอเอ่ยถามอีกคนด้วยความสงสัย เพราะนอกจากเธอและเขาก้ไม่มีใครรู้ว่าทั้งคู่พักอยู่ที่นี่นอกจากป๊อป
" ไปเปิดดิ " โทโมะสั่ง แก้วปัดผมตัวเองไปด้านหลังอย่างลวกๆแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าประตูเขย่งมองตาแมว
เธอเห็นผู้ชายคนนึงยื่นถือแฟ้มเอกสารกับกระเป๋าสะพายอยู่หน้าประตู
" แก ชั้ลไม่รู้จัก มาดูหน่อยสิ " เธอหันไปกระซิบบอกโทโมะ ร่างสูงเดินเข้ามาแล้วดูคนหน้าห้องผ่านตาแมว
" ไอเชี้ยอัท จะมาทำไมวะ " เขาอุทานเสียงหลง จนหญิงสาวพลานตกใจไปด้วย
" ใคร แล้วเค้ามาทำไม " เธอถามอย่างร้อนรน
" เพื่อนชั้ลเอง แกกลับเข้าไปในห้องก่อนเลย แล้วห้ามออกมาเด็ดขาด " ชายหนุ่มออกคำสั่ง หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินกลับเข้าไปในห้องตัวเอง
เอี๊ยดดด
เมื่อเห็นว่าร่างบางหลบหายเข้าไปในห้อง เขาจึงเปิดประตูรับเพื่อนสนิทเข้ามา
" ทำไมเปิดช้าจังวะ กูรอตั้งนาน " ด้วยความสนิท อัทจึงถือวิสาสะเดินเข้ามาแล้วเดินมุ่งไปหาของกินในห้องครัว
อัทเปิดตู้เย็นกลับต้องตะลึกจนต้องหันหน้ามาถามเพื่อนตัวเอง
" นี่มึงสร้างของกินดีๆกับเค้าเมื่อไหร่วะ ปกติกูเห็นมีแต่มาม่า เหอะๆ " อัทแซว พลางหยิบนมขึ้นมาดื่ม
" เออ " เขาตอบปัดๆก่อนจะนั่งลงที่โซฟาอย่างเกร็งๆ อัทเดินเข้ามานั่งใกล้ๆ
" แล้วดูห้องดิ๊ สะอ๊าดสะอาด ปกติสกมกอย่างกับรังหนู แล้วกระทะ หม้อ จาน อะไรนั้นอีก นี่อย่าบอกนะ ว่ามึงทำอาหารกินเองที่บ้านอะ " อัทพูดอย่างเหลือเชื่อ ทำตาเหลือกหลากไปมา
" เออ ก็ทำบ้าง ทำไมวะ กูจะสะอาดสะอ่าน ทำก้บข้าวกินเองที่บ้านมันแปลกนักหรอวะ " เขาโวยกลบเกลื่อนความสงสัยของอัท
" เหอะ ก็ปกติมึงกินแต่ข้าวราดแกงง่ายๆ อยู่ก้ง่ายๆ ผ้าก้ใส่แล้วกองไว้ไม่เป็นที่ ห้องแม่งก้ไม่เคยกวาด แล้วมึงยังคิดว่าไม่แปลกอีกหรอวะ " เขาตั้งข้อสังเกตุ จนทำให้ชายอีกคนฉุนคิดไม่ได้ ว่าตัวเขาเองเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยหรอ ....
" หรือว่ามึงมีเมีย ?? " อัทเริกคิ้วถาม โทโมะขมวดคิ้วใส่ก่อนจะเร่งเปลี่ยนเรื่องทันที
" เอ้อออ ไม่มี ไหนมึงมีอะไร บุกมาหากุถึงที่ห้อง " โทโมะถาม
" เออ ลืมไปเลย บอสสั่งให้มึงกับกุไปพบลูกค้าวันนี้ แล้วอีกสองชั่วโมงก้ถึงเวลานัด " อัทบอก
" โหยยยยย แล้วทำไมไม่โทรมาบอกล่วงหน้าวะ กุจะอาบน้ำแต่งตัวทันมั้ยยยย " เขาลากเสียงยาวก่อนจะรีบลุกเข้าห้องไปอาบน้ำทันที ปล่อยให้อัทนั่งอยู่ลำพัง
ในห้องนอนแก้ว ...
เธอเดินวนไปวนมาอยากจะออกจากห้องใจจะขาด แต่ก้กลัวโป๊ะแตกเจอกับเพื่อนของโทโมะ
ห้องนั่งเล่น
อัทลุกขึ้นเดินสำรวจรอบๆห้องจนมาหยุดอยู่ที่ระเบียง แล้วเขาก้ต้องตาลุกวาวอีกครั้งเมื่อเจอกับชุดชั้นในของผู้หญิงที่ตากอยู่ แก้วที่แอบมองอัทผ่านผ้าม่านสะดุ้งโหยง กลัวความลับจะแตก
" ไอโมะ หึหึ " เขายิ้มอ่อนก่อนจะตรงมายังห้องโทโมะ แล้วเปิดประตู ก่อนจะเดินเข้าไปหาอะไรบางอย่าง แต่ก้ไม่เจอ เขาจึงกลับออกมาแล้วจ้องมองมายังห้องแก้ว
แก๊ก ! เขาบิดลูกบิดประตู ปรากฏว่าประตูห้องล๊อค แต่คนข้างในเตรียมหาที่ซ่อนตัวอย่างไม่รอช้า
ก๊อกๆๆ
" ทำอะไรไออัท ! " โทโมะตะโกนเสียงดังมาจากทางด้านหลัง
" กูรู้นะ ว่ามึงซ่อนผู้หญิงไว้ในห้อง " อัทพูดตรง พลางเดินเข้ามากดดันโทโมะเต็มที่
" อ่อ แม่ก้มา สงสัยยังนอนอยู่มั้ง " โทโมะรีบแก้ตัว
" แม่มึงใส่ชั้นในวัยรุ่นขนาดนั้นเลย ? " อัทเริกคิ้วถาม
โทโมะไม่ตอบ แต่กล้บก้มมองดูนาฬิกา
" เหลือเวลาอีก 45 นาที มึงคิดว่าถ้าเรายังไม่จบเรื่องนี้ เราจะเจอลูกค้าทันมั้ย " โทโมะพูด อัทนิ่งไปก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าและแฟ้มเอกสาร
" กูต้องรู้ให้ได้ ว่าใครหลบอยู่ในห้องนี้ " อัทพูดก่อนจะเดินออกจากห้องไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ