รวมเรื่องสั้นanime
-
เขียนโดย คาริ
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.00 น.
5 chapter
2 วิจารณ์
15.43K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 23.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) fic gintama อลวนเรื่องสั่น4คู่รัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความKARI TAKE
เอาละค่าาาา ฟิคนี้ก็ยังเกาะติดกับกินทามะเหมือนเดิม เพราะช่วงนี้เเอดกำลังติดหนึบคู่โอคิคางุ หุหุเลยว่าจะพ่วงคู่อื่นไปด้วย(เพราะโดนคุณกินบังคับหน่ะ=__=:คาริ ฉันจะไม่ให้บทตัวเอกกับใครหรอกนาเหวย:คุณกิน) เอาละมาเข้าเรื่องกันเลย
GINTOKI & HIJIKATA
ณ.ร้านสารพัดรับจ้าง
อากาศยามเช้าของเดือนกุมภาพันธ์ช่างสดใสจริงๆ ......
ซะเมื่อไรละท้องฟ้ามืดครึ้ม พายุหิมะเข้า กองหิมะทับถมกันหน้าเเละสูงกว่า 1 เมตร ถนนโล้งโจ้งไม่มีรถเเล่นผ่าน
"คุณกินตื่นได้เเล้ว....ว๊าคคคคคคคคคคคค...คู๊ณกิ๊นนนนนนนน"เสียงของที่เเขวนเเว่นชินปาจิดังลั่นร้านสารพัดรับจ้าง ทำไมหน่ะหรอ...
"อะไรกันวัตสันคุงตะโกนซะเสียงดังลั่นเชียว"ชายหนุ่มหน้าปลาตายเอ่ยนายๆโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
"ค...คุณลองมองไปข้างๆคุณสิครับผ...ผมไปละ"ชินปาจิเอ่ยไว้เเค่นั้นเเล้วเดินจากไป
"อะไรของมัน.."กินโทกิเอ่ยเเบบงงๆพร้อมมองไปข้งกายตนมีบางสิ่งกำลังขยุกขยิกอยู่
'ใครฟร่ะ คงไม่ใช่ยายป้าเเก่โฮโทเสะหรอกนะ'ชายหนุ่มนึกถึงความทรงจำอันสุดเเสนเลวร้าย มือก็เลื่อนไปจับผ้าห่มที่คลุมร่างนั้นอยู่(พึ่งดึงไปปิดเมื่อกี้)
เมื่อผ้าหลุดออกจากการคลุมตัวเท่านั้นเเหละ....
"เเว๊กกกกกกก มานอนอยู่นี่ได้ไงไอ้บ้ามายองเนส!!!!!!!!!!!!!"กินโ?กิร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีดว่าทำไมรองหัวหน้าปีศาจอย่างฮิจิทากะ โทชิโร่ มานอนอยู่ในฟุคเดียวกับเค้าได้ไง
"อะไรของแกเนี่ยโซโกะหนวกหูโซ๊ยวันนี้หยุดงานนะ..."รองหัวหน้าปีศาจเอ่ยออกมาโดยที่ไม่มองอะไรเลย
"นี่เเก ลืมตาขึ้นมาดูก่อนสิโว๊ยยย นี่คุณกินนะ ไม่ใช่โซอิจิโร่คุงของแก!!!"กินโทกิเอ่ยขึ้นมาอย่างเหลืออดวันนี้มันวันอะไรเนี่ยหนาวก็หนาว ชินปาจิที่มานอนเป็นเพื่อนก็กลับไปเเล้ว คางุระก็ไปนอนค้างที่ปราศาจของเจ้าหญิงโซโยะ เเสดงว่าตอนนี้เค้าอยู่กับไอ้บ้ามายองเนสนี้สองต่อสองงั้นสิ!!
"หืม...แก...สาระพัดรับจ้าง?"รองปีศาจเอ่ยขึ้นมาอย่างงัวเงีย
"เอ่อดิ รีบลุกขึ้นมาเเล้วรีบย้ายก้นแกกลับไปที่ชินเซนกุมิซะ"กินโทกิเอ่ยไล่
"เเล้วฉันจะกลับยังไงฟร่ะ!!!มาที่นี่ยังไงฉันยังไม่รู้เลย หิมะก็หนาคงต้องรออย่างน้อยจนกว่าพายุจะสงอะนะ"รองปีศาจเอ่ยขึ้นพร้อมมองไปข้างนอก
"เอาเถอะันจะนอนต่อนายจะทำอะไรก็ทำไป"พูดจบกินโทกิก็ล้มตัวลงไปนอนต่อ
"เห้~~จะทำอะไรก็ทำสินะ"รองปีศาจเอ่ยขึ้นมาด้งยน้ำเสียงอันสุดแสนไม่น่าไว้ใจจนกินโทกิเสียงหลังวาบ
ฟุบ
ร่างของรองปีศาจล้มลงไปนอนข้างๆพร้อมมุดตัวเข้าไปในผ้าห่มพื้นเดียวกับกินโทกิ
"เฮ้ยๆแกจะทำอะไรของแกฟร่ะ"กินโทกิเอ่ยถามแบระเเวงคนข้างๆสุดๆ
"นอนไง..."เอ่ยจบแขนก็สวมกอดคนข้างๆแล้วหลับไป
'จะนอนก็ปล่อยตูก่อนสิว้าาาาาาาาาาาาาาาาา'กินโทกิตะโกนก้องอยู่ในใจ
เพื่อนๆอาจไม่ไม่ค่อยฟินนะคาริเเต่งเเนว Yaoi ไม่เป็น แฮะๆเเต่ยังดันทุรังเเต่ง
KONDO & OTAE
ร่างของกอริล่ากำลังนอนฝันถึงโอทาเอะสาวที่ตนรักอยู่บนฟุคของตนอย่างมีความสุขเเต่ความฝันนั้นต้องจบลงเพราะ...
"คุณคอนโด้คร๊าบบบบบบ คุณฮิจิคาตะหายไปคร๊าบบบบ"ยามาซากิตัวรองรับอารามณ์ของฮิจิคาตะวิ่งหน้าตั้งมากระชากประตูห้องของเค้าออก
"อะไรนะ!!!โทชิหายไปงั้นหรอ"ร่างกอริล่าลุกพรวดพราดขึ้นมาเมื่อรู้ว่าลูกน้องตนหายไป
"ครับหาทั้งกองเเล้วก็ไม่เจอ"ยามาซากิตอบ
"คุณคอนโด้คราบบบบบ หัวหน้าโอคิตะก็หายไปเหมือนกันคราบบบ"ลูกน้องอีกคนวิ่งมาบอกกอริล่า
"อ๋อรายนั้นหน่ะไปค้างปราศาจของเจ้าหญิงโซโยะหน่ะ"คอนโด้บอกไม่เชิงว่าไปค้างหรอกแต่ไปคอยคุ้มกันต่างหากเพราะกลัวว่ายัยหมวยสารพัดรับจ้างจะพาหนีออกนอกปราศาจไปเล่นอะไรแผลงๆ
"เอางี้ไปบอกทุกคนอยู่ในความสงบพอหิมะหยุดตกเราจะไปตามหาโทชิกัน"คอนโด้เอ่ยสั่งลูกน้องเเล้วลุกขึ้นไปทำกิจส่วนตัว
ขณะนั้นเค้ามองออกไปข้างนอกเจ้า โอทาเอะกำลังเดินฝ่าหิมะอยู่เค้ารีบจักการกิส่วนตัวเเล้วรีบวิ่งออกไปข้างนอก
"คุณโอทาาเอะเข้ามาก่อนไหมคราบบบ ข้างนอกหิมะหนาเดี๋ยวพายุซาค่อยไปต่อก็ได้คราบบบ"เค้าตะโกนฝ่าเสียงของพายุหิมะ
"เอ๊ะ กอริล่า เอ่อ...คะเเต่ฉันติดหิมะอะคะ"เธอเอ่ยกลับคอนโด้จึงเดินฝ่าหิมะมาหาเธอพร้อมถอดเสื้อกันหนาวให้เธอ
"ขอบคุณคะ"เธอรับมาเเล้วสวมมันไว้ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหลบพายุในชินเซนกุมิโดยมีกอริล่ายิ้มหน้าบานอยู่
ภายในชินเซนกุมิ
"เอ๋!!คุณ ฮิจิคาตะหายไปงั้นหรอคะ"เธอร้องอย่างตกใจเมื่อรู้ว่ารองปีศาจหายไป
"ครับคุณโอทาเอะพอจะเห็นบ้างไหมครับ"คอนโด้ถามเธอ(ขี้เกียจพิมพ์กอริล่าเเระ)
"เอ เมื่อคืนเห็นอยู่ที่บ้านคุณกินนิคะโอคิตะคุงเเบกเข้าไปหน่ะ"โอเค ปริศนากระจ่างเเล้วฝีมือเจ้าโซโกะนี่เอง
"อ๋องั้นหรอครับ"คอนโด้เอ่ยขึ้มาอย่างกระจ่าง ทั้งคู่นั่งคุยกันค่าเวลานานเท่าไรไม่มีใครทราบได้
ฉับๆ จบคู่นี้จ้าาาาาา คาริต่อมุขไม่ได้เเล้ว55 เอาเป็นว่าไปอ่านคู่ต่อไปเลยดีกว่าจ้าา
OKITA & KAGURA - KAMUI & SOYO
ณ ปราศาจโชกุน
"หวาาาาา พายุเข้าเเบบนี้เล่นอะไรไม่ได้เลยเนอะน่อโซโยะจัง"คางุระเอ่ยกับเพื่อนสาวของตนองค์หญิงโซโยะ น้องสาวของโชกุนนั่นเอง
"นั่นสิคะคางุระจังน่าเบื่อจังเลยคะ"โซโยะเอ่ยสมทบ
ในห้องนั่งเล่นนี้มีกันอยู่ 4 คนนั่นคือ โซโยะ คางุระ (ที่บัดนี้กลายเป็นสาวเต็มตัวเเล้ว) เเละ โอคิตะ กับ คามุอิ(ที่มาจากไหนไม่รู้)
"ว่าเเต่....พวกลื้อมาทำอะไรกันน่อ"คางุระเอ่ยถามคู่กัดและพี่ชายของตน
"พี่เเค่มาทักทายคุณตำรวจนิดหน่อยเเล้วจู่ๆพายุก็เข้าเลยมาขอหลบเเค่นั้นเองนะ"ตอบจบก็ยิ้มเเบ้นไม่รู้ไม่ชี้
"ส่วนฉันโดนคุณคอนโด้บอกให้ตามมาดูเเลเจ้าหญิงเพราะกลัวว่าเธอจะพาท่านไปเล่นอะไรแปลกๆหน่ะสิ"โอคิตะตอบเเล้วจิบชา
"นี่ๆโซโยะจัง พวกเราไปหาอาโนบุเมะกันไหมน่อ จะได้หาอะไรทำกันไงน่อ"คางุระออกความคิดเพราะเธอเบื่อเต็มทนเเล้ว
"เอาสิคะฉันเองก็เบื่อเหมือนกัน งั้นเราไปช่วนคุณโนบุเมะมาทำขนมดีไหมฉันยากลองทำอะคะ"เจ้าหญงโซโยะออกความคิดเห็นบ้าง
"โอ้ดีสิน่องั้นเราไปชวนอา..."ขณะที่คางุระยังพูดไม่จบก็มีเสียงหนึ่งเเทรกขึ้นมา
"เสียใจด้วยยัยหมวยยัยสุนัขนั่นไม่อยู่หรอก"โอคิตะนั่นเอง
"ชิไม่เป็นไร โซโยะจังเราไปทำกัน 2 คงก็ล่ายน่อ"พูดจบคางุระก็ลากโซโยะออกไปนอกห้องเพื่อเข้าครัว
"นายนี่ท่าะบ้านะปล่อยยัยพวกนั้นไปทำอาหารเนี่ย"คามุอิที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นมา
"หึ ถึงยัยนั่นจะทำอาหารเป็นก็เถอะเเต่สิ่งที่ยัยนั่นทำออกมาเเต่ละอย่างเนี่ยขนาดคนธรรมดากินไม่หมดเเน่"คามุอิเอ่ยต่อ โอคิตะมีท่าทางไม่ค่อยสนใจเท่าไรจนกระทั้ง...
บรึ้ม!!!
เสียงของระเบิดเกิดขึ้นในครัวทำให้ 2 หนุ่มต้องรับวิ่งไปดู
สภาพครัวมีควันดำๆลอยออกมาเค้กไหม้เกรียมเตาอบสภาพดูไม่ไ้ดเเม้เเต่น้อย มีคางุระที่ยืนอึ้งอยู่กับโซโยะ ที่มองยืนหลับอยู่หลังคางุระ
"พวกหล่อนทำอะไรกันเนี่ย!!"โอคิตะเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ ขณะที่ลูกน้องของหน่วยฮิมาวาริงุมิวิ่งมาดูเหตุการณ์
"องค์หญิงเกิดอะไรขึ้นครับ!!"ลูกหน่วยคนหนึ่งเอ่ยอย่างตกใจ
"เราเเค่ลองทำขนมหนะรู้สึกจะผิดพลาดนิดหน่อยพวกเจ้าไปเถอะทางนี้เราจะเก็บกวาดเอง"โซโยะเอ่ยบอกลูกน่อยทั้ง 2 คน
"เอ่อ...ครับ"ลูกหน่อยทั้งสองก็เดินจากไป
"ทำอะไรไม่ระวังเลยนะพวกเธอเนี่ย"โอคิตะบ่นขึ้นมา
"ลื้อนีก็โซโยะจังพึ่งหัดนะใครก็ผิดพลาดไดทั้งนั้นเเหละน่อ"คางุระเถียงทันควัน
"ชิ"โซโกะสนทบทออกมาเเบบไม่ค่อยพอใจเท่าไร
"เอางี้ไหม?? ในเมื่อทำอาหารไม่ได้ก็มาประลองกันไหมละที่โรงฝึกดาบหน่ะ"คามุอิเสนอความคิดเห็น
"ดีน่อ โซโยะจังลื้อว่าไงละ"ครางุระตอบตกลงเเล้วหันไปถามเจ้าหญิงโซโยะ
"ดีคะฉันไม่ได้เห็นทั้ง3คนสู้กันตั้งนานเเล้ว"โซโยะตอบอย่างอารมณ์ดี เพราะล่าสุดที่เธอเห็นการต่อสู้ของพวกเค้ามันก็นานมาเเล้ว
โรงฝึกดาบ
"เอาละค่าาา คู่เเรกนะคะ คุณโอคิตะ กับ คางุระจังคะ"โซโยะเ่ยชื่อในฉลากคู่เเรก
"โอ้/หึ"ทั้งคู่เดินลงไปยังสนามในมือมีอาวุธประจำกายอยู่
"เริ่มได้!!!"คนของฮิมาวาริงุมิเอ่ยขึ้นพร้อมเริ่มการต่อสู้
การต่อสู้เต็มไปด้วยความดุเดือดเลือพล่าน
"หึ อาตี๋ไม่เลวนิ"คางุระเอ่ยออกมาพร้อมสภาพที่เลือดกลบปาก
"หล่อนก็ด้วย"โอคิตะเอ่ยออกมาด้วยสภาพไม่ต่างกันนัก
ข้างสนามมี โซโยะเเละคามุอิ ที่นั่งดูอยู่หน้าของทั้งคู่บ่งบอกว่าตอนนี้กำลังสนุกมาก
เเต่เเล้วลูกกระสุนได้หลุดออกมาระหว่างการต่อสู้ก็กระเด็นหลุดออกจากวงโคจรการต่อสู้พุ่งมาทางโซโยะ เธอตกใจมากเเล้วหลับตาปี๋
"องค์หญิงโซโยะ/โซโยะจัง!!!"น้ำเสียงตกใจของคนในโรงฝึกการต่อสู้หยุ่ดชะงัก
แคร้ง
ร่มของคามุอิมารับลูกกระสุนไว้เเทน
"เป็นอะไรไหม?"คามุถามคนข้างหลังตน
"เอ่อ...ไม่เป็นไรคะ ข...ขอบคุณมากๆเลยนะคะคุณคามุอิ"คนตัวเล็กที่น้ำตาซึมอยู่กอดคามุอิเเน่นทามกลางความตกใจของคางุระ
"โอ้ๆไม่เป็นไรน่าเเค่นี้เอง"คามุอิลูบหัวของคนตัวเล็ก
เพราะเหตุการณ์ไม่คาดฝันพวกนี้ทำให้ทั้งหมดต้องมานั่งกองกันอยู่ห้องนั่งเล่นเหมือนเดิมเพราะพายุไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย
คางุระนั่งช็อคเพราะเหตุการณ์ที่พี่ชายจอมซาดิสม์ของตนจะช่วยโซโยะ เเละยังไปกอดปลอบอีกตอนนี้ได้หลับคาตักโอคิตะไปเเล้วเรีบยร้อยที่มุมห้อง
ปล.ไอ้โซโกะมันอุ้มไปนั่งเองเเหละ(ร้ายกาจมาก)
ส่วนครมุอิก็ไม่ต่างกันนั่งกอดกันกับโซโยะที่อ่านหนังสือให้ฟังอยู่
(อารมณ์ประมาณนั่งอยู่หว่างขาอ่ะ เอ่อ เเล้วเอาหัวพิงอกอ่ะนึกภาพออกไหมคะ)
จบเถอะ
END KARI TAKE
เอาละค่าาาา ฟิคนี้ก็ยังเกาะติดกับกินทามะเหมือนเดิม เพราะช่วงนี้เเอดกำลังติดหนึบคู่โอคิคางุ หุหุเลยว่าจะพ่วงคู่อื่นไปด้วย(เพราะโดนคุณกินบังคับหน่ะ=__=:คาริ ฉันจะไม่ให้บทตัวเอกกับใครหรอกนาเหวย:คุณกิน) เอาละมาเข้าเรื่องกันเลย
GINTOKI & HIJIKATA
ณ.ร้านสารพัดรับจ้าง
อากาศยามเช้าของเดือนกุมภาพันธ์ช่างสดใสจริงๆ ......
ซะเมื่อไรละท้องฟ้ามืดครึ้ม พายุหิมะเข้า กองหิมะทับถมกันหน้าเเละสูงกว่า 1 เมตร ถนนโล้งโจ้งไม่มีรถเเล่นผ่าน
"คุณกินตื่นได้เเล้ว....ว๊าคคคคคคคคคคคค...คู๊ณกิ๊นนนนนนนน"เสียงของที่เเขวนเเว่นชินปาจิดังลั่นร้านสารพัดรับจ้าง ทำไมหน่ะหรอ...
"อะไรกันวัตสันคุงตะโกนซะเสียงดังลั่นเชียว"ชายหนุ่มหน้าปลาตายเอ่ยนายๆโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย
"ค...คุณลองมองไปข้างๆคุณสิครับผ...ผมไปละ"ชินปาจิเอ่ยไว้เเค่นั้นเเล้วเดินจากไป
"อะไรของมัน.."กินโทกิเอ่ยเเบบงงๆพร้อมมองไปข้งกายตนมีบางสิ่งกำลังขยุกขยิกอยู่
'ใครฟร่ะ คงไม่ใช่ยายป้าเเก่โฮโทเสะหรอกนะ'ชายหนุ่มนึกถึงความทรงจำอันสุดเเสนเลวร้าย มือก็เลื่อนไปจับผ้าห่มที่คลุมร่างนั้นอยู่(พึ่งดึงไปปิดเมื่อกี้)
เมื่อผ้าหลุดออกจากการคลุมตัวเท่านั้นเเหละ....
"เเว๊กกกกกกก มานอนอยู่นี่ได้ไงไอ้บ้ามายองเนส!!!!!!!!!!!!!"กินโ?กิร้องออกมาอย่างตกใจสุดขีดว่าทำไมรองหัวหน้าปีศาจอย่างฮิจิทากะ โทชิโร่ มานอนอยู่ในฟุคเดียวกับเค้าได้ไง
"อะไรของแกเนี่ยโซโกะหนวกหูโซ๊ยวันนี้หยุดงานนะ..."รองหัวหน้าปีศาจเอ่ยออกมาโดยที่ไม่มองอะไรเลย
"นี่เเก ลืมตาขึ้นมาดูก่อนสิโว๊ยยย นี่คุณกินนะ ไม่ใช่โซอิจิโร่คุงของแก!!!"กินโทกิเอ่ยขึ้นมาอย่างเหลืออดวันนี้มันวันอะไรเนี่ยหนาวก็หนาว ชินปาจิที่มานอนเป็นเพื่อนก็กลับไปเเล้ว คางุระก็ไปนอนค้างที่ปราศาจของเจ้าหญิงโซโยะ เเสดงว่าตอนนี้เค้าอยู่กับไอ้บ้ามายองเนสนี้สองต่อสองงั้นสิ!!
"หืม...แก...สาระพัดรับจ้าง?"รองปีศาจเอ่ยขึ้นมาอย่างงัวเงีย
"เอ่อดิ รีบลุกขึ้นมาเเล้วรีบย้ายก้นแกกลับไปที่ชินเซนกุมิซะ"กินโทกิเอ่ยไล่
"เเล้วฉันจะกลับยังไงฟร่ะ!!!มาที่นี่ยังไงฉันยังไม่รู้เลย หิมะก็หนาคงต้องรออย่างน้อยจนกว่าพายุจะสงอะนะ"รองปีศาจเอ่ยขึ้นพร้อมมองไปข้างนอก
"เอาเถอะันจะนอนต่อนายจะทำอะไรก็ทำไป"พูดจบกินโทกิก็ล้มตัวลงไปนอนต่อ
"เห้~~จะทำอะไรก็ทำสินะ"รองปีศาจเอ่ยขึ้นมาด้งยน้ำเสียงอันสุดแสนไม่น่าไว้ใจจนกินโทกิเสียงหลังวาบ
ฟุบ
ร่างของรองปีศาจล้มลงไปนอนข้างๆพร้อมมุดตัวเข้าไปในผ้าห่มพื้นเดียวกับกินโทกิ
"เฮ้ยๆแกจะทำอะไรของแกฟร่ะ"กินโทกิเอ่ยถามแบระเเวงคนข้างๆสุดๆ
"นอนไง..."เอ่ยจบแขนก็สวมกอดคนข้างๆแล้วหลับไป
'จะนอนก็ปล่อยตูก่อนสิว้าาาาาาาาาาาาาาาาา'กินโทกิตะโกนก้องอยู่ในใจ
เพื่อนๆอาจไม่ไม่ค่อยฟินนะคาริเเต่งเเนว Yaoi ไม่เป็น แฮะๆเเต่ยังดันทุรังเเต่ง
KONDO & OTAE
ร่างของกอริล่ากำลังนอนฝันถึงโอทาเอะสาวที่ตนรักอยู่บนฟุคของตนอย่างมีความสุขเเต่ความฝันนั้นต้องจบลงเพราะ...
"คุณคอนโด้คร๊าบบบบบบ คุณฮิจิคาตะหายไปคร๊าบบบบ"ยามาซากิตัวรองรับอารามณ์ของฮิจิคาตะวิ่งหน้าตั้งมากระชากประตูห้องของเค้าออก
"อะไรนะ!!!โทชิหายไปงั้นหรอ"ร่างกอริล่าลุกพรวดพราดขึ้นมาเมื่อรู้ว่าลูกน้องตนหายไป
"ครับหาทั้งกองเเล้วก็ไม่เจอ"ยามาซากิตอบ
"คุณคอนโด้คราบบบบบ หัวหน้าโอคิตะก็หายไปเหมือนกันคราบบบ"ลูกน้องอีกคนวิ่งมาบอกกอริล่า
"อ๋อรายนั้นหน่ะไปค้างปราศาจของเจ้าหญิงโซโยะหน่ะ"คอนโด้บอกไม่เชิงว่าไปค้างหรอกแต่ไปคอยคุ้มกันต่างหากเพราะกลัวว่ายัยหมวยสารพัดรับจ้างจะพาหนีออกนอกปราศาจไปเล่นอะไรแผลงๆ
"เอางี้ไปบอกทุกคนอยู่ในความสงบพอหิมะหยุดตกเราจะไปตามหาโทชิกัน"คอนโด้เอ่ยสั่งลูกน้องเเล้วลุกขึ้นไปทำกิจส่วนตัว
ขณะนั้นเค้ามองออกไปข้างนอกเจ้า โอทาเอะกำลังเดินฝ่าหิมะอยู่เค้ารีบจักการกิส่วนตัวเเล้วรีบวิ่งออกไปข้างนอก
"คุณโอทาาเอะเข้ามาก่อนไหมคราบบบ ข้างนอกหิมะหนาเดี๋ยวพายุซาค่อยไปต่อก็ได้คราบบบ"เค้าตะโกนฝ่าเสียงของพายุหิมะ
"เอ๊ะ กอริล่า เอ่อ...คะเเต่ฉันติดหิมะอะคะ"เธอเอ่ยกลับคอนโด้จึงเดินฝ่าหิมะมาหาเธอพร้อมถอดเสื้อกันหนาวให้เธอ
"ขอบคุณคะ"เธอรับมาเเล้วสวมมันไว้ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหลบพายุในชินเซนกุมิโดยมีกอริล่ายิ้มหน้าบานอยู่
ภายในชินเซนกุมิ
"เอ๋!!คุณ ฮิจิคาตะหายไปงั้นหรอคะ"เธอร้องอย่างตกใจเมื่อรู้ว่ารองปีศาจหายไป
"ครับคุณโอทาเอะพอจะเห็นบ้างไหมครับ"คอนโด้ถามเธอ(ขี้เกียจพิมพ์กอริล่าเเระ)
"เอ เมื่อคืนเห็นอยู่ที่บ้านคุณกินนิคะโอคิตะคุงเเบกเข้าไปหน่ะ"โอเค ปริศนากระจ่างเเล้วฝีมือเจ้าโซโกะนี่เอง
"อ๋องั้นหรอครับ"คอนโด้เอ่ยขึ้มาอย่างกระจ่าง ทั้งคู่นั่งคุยกันค่าเวลานานเท่าไรไม่มีใครทราบได้
ฉับๆ จบคู่นี้จ้าาาาาา คาริต่อมุขไม่ได้เเล้ว55 เอาเป็นว่าไปอ่านคู่ต่อไปเลยดีกว่าจ้าา
OKITA & KAGURA - KAMUI & SOYO
ณ ปราศาจโชกุน
"หวาาาาา พายุเข้าเเบบนี้เล่นอะไรไม่ได้เลยเนอะน่อโซโยะจัง"คางุระเอ่ยกับเพื่อนสาวของตนองค์หญิงโซโยะ น้องสาวของโชกุนนั่นเอง
"นั่นสิคะคางุระจังน่าเบื่อจังเลยคะ"โซโยะเอ่ยสมทบ
ในห้องนั่งเล่นนี้มีกันอยู่ 4 คนนั่นคือ โซโยะ คางุระ (ที่บัดนี้กลายเป็นสาวเต็มตัวเเล้ว) เเละ โอคิตะ กับ คามุอิ(ที่มาจากไหนไม่รู้)
"ว่าเเต่....พวกลื้อมาทำอะไรกันน่อ"คางุระเอ่ยถามคู่กัดและพี่ชายของตน
"พี่เเค่มาทักทายคุณตำรวจนิดหน่อยเเล้วจู่ๆพายุก็เข้าเลยมาขอหลบเเค่นั้นเองนะ"ตอบจบก็ยิ้มเเบ้นไม่รู้ไม่ชี้
"ส่วนฉันโดนคุณคอนโด้บอกให้ตามมาดูเเลเจ้าหญิงเพราะกลัวว่าเธอจะพาท่านไปเล่นอะไรแปลกๆหน่ะสิ"โอคิตะตอบเเล้วจิบชา
"นี่ๆโซโยะจัง พวกเราไปหาอาโนบุเมะกันไหมน่อ จะได้หาอะไรทำกันไงน่อ"คางุระออกความคิดเพราะเธอเบื่อเต็มทนเเล้ว
"เอาสิคะฉันเองก็เบื่อเหมือนกัน งั้นเราไปช่วนคุณโนบุเมะมาทำขนมดีไหมฉันยากลองทำอะคะ"เจ้าหญงโซโยะออกความคิดเห็นบ้าง
"โอ้ดีสิน่องั้นเราไปชวนอา..."ขณะที่คางุระยังพูดไม่จบก็มีเสียงหนึ่งเเทรกขึ้นมา
"เสียใจด้วยยัยหมวยยัยสุนัขนั่นไม่อยู่หรอก"โอคิตะนั่นเอง
"ชิไม่เป็นไร โซโยะจังเราไปทำกัน 2 คงก็ล่ายน่อ"พูดจบคางุระก็ลากโซโยะออกไปนอกห้องเพื่อเข้าครัว
"นายนี่ท่าะบ้านะปล่อยยัยพวกนั้นไปทำอาหารเนี่ย"คามุอิที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นมา
"หึ ถึงยัยนั่นจะทำอาหารเป็นก็เถอะเเต่สิ่งที่ยัยนั่นทำออกมาเเต่ละอย่างเนี่ยขนาดคนธรรมดากินไม่หมดเเน่"คามุอิเอ่ยต่อ โอคิตะมีท่าทางไม่ค่อยสนใจเท่าไรจนกระทั้ง...
บรึ้ม!!!
เสียงของระเบิดเกิดขึ้นในครัวทำให้ 2 หนุ่มต้องรับวิ่งไปดู
สภาพครัวมีควันดำๆลอยออกมาเค้กไหม้เกรียมเตาอบสภาพดูไม่ไ้ดเเม้เเต่น้อย มีคางุระที่ยืนอึ้งอยู่กับโซโยะ ที่มองยืนหลับอยู่หลังคางุระ
"พวกหล่อนทำอะไรกันเนี่ย!!"โอคิตะเอ่ยขึ้นอย่างตกใจ ขณะที่ลูกน้องของหน่วยฮิมาวาริงุมิวิ่งมาดูเหตุการณ์
"องค์หญิงเกิดอะไรขึ้นครับ!!"ลูกหน่วยคนหนึ่งเอ่ยอย่างตกใจ
"เราเเค่ลองทำขนมหนะรู้สึกจะผิดพลาดนิดหน่อยพวกเจ้าไปเถอะทางนี้เราจะเก็บกวาดเอง"โซโยะเอ่ยบอกลูกน่อยทั้ง 2 คน
"เอ่อ...ครับ"ลูกหน่อยทั้งสองก็เดินจากไป
"ทำอะไรไม่ระวังเลยนะพวกเธอเนี่ย"โอคิตะบ่นขึ้นมา
"ลื้อนีก็โซโยะจังพึ่งหัดนะใครก็ผิดพลาดไดทั้งนั้นเเหละน่อ"คางุระเถียงทันควัน
"ชิ"โซโกะสนทบทออกมาเเบบไม่ค่อยพอใจเท่าไร
"เอางี้ไหม?? ในเมื่อทำอาหารไม่ได้ก็มาประลองกันไหมละที่โรงฝึกดาบหน่ะ"คามุอิเสนอความคิดเห็น
"ดีน่อ โซโยะจังลื้อว่าไงละ"ครางุระตอบตกลงเเล้วหันไปถามเจ้าหญิงโซโยะ
"ดีคะฉันไม่ได้เห็นทั้ง3คนสู้กันตั้งนานเเล้ว"โซโยะตอบอย่างอารมณ์ดี เพราะล่าสุดที่เธอเห็นการต่อสู้ของพวกเค้ามันก็นานมาเเล้ว
โรงฝึกดาบ
"เอาละค่าาา คู่เเรกนะคะ คุณโอคิตะ กับ คางุระจังคะ"โซโยะเ่ยชื่อในฉลากคู่เเรก
"โอ้/หึ"ทั้งคู่เดินลงไปยังสนามในมือมีอาวุธประจำกายอยู่
"เริ่มได้!!!"คนของฮิมาวาริงุมิเอ่ยขึ้นพร้อมเริ่มการต่อสู้
การต่อสู้เต็มไปด้วยความดุเดือดเลือพล่าน
"หึ อาตี๋ไม่เลวนิ"คางุระเอ่ยออกมาพร้อมสภาพที่เลือดกลบปาก
"หล่อนก็ด้วย"โอคิตะเอ่ยออกมาด้วยสภาพไม่ต่างกันนัก
ข้างสนามมี โซโยะเเละคามุอิ ที่นั่งดูอยู่หน้าของทั้งคู่บ่งบอกว่าตอนนี้กำลังสนุกมาก
เเต่เเล้วลูกกระสุนได้หลุดออกมาระหว่างการต่อสู้ก็กระเด็นหลุดออกจากวงโคจรการต่อสู้พุ่งมาทางโซโยะ เธอตกใจมากเเล้วหลับตาปี๋
"องค์หญิงโซโยะ/โซโยะจัง!!!"น้ำเสียงตกใจของคนในโรงฝึกการต่อสู้หยุ่ดชะงัก
แคร้ง
ร่มของคามุอิมารับลูกกระสุนไว้เเทน
"เป็นอะไรไหม?"คามุถามคนข้างหลังตน
"เอ่อ...ไม่เป็นไรคะ ข...ขอบคุณมากๆเลยนะคะคุณคามุอิ"คนตัวเล็กที่น้ำตาซึมอยู่กอดคามุอิเเน่นทามกลางความตกใจของคางุระ
"โอ้ๆไม่เป็นไรน่าเเค่นี้เอง"คามุอิลูบหัวของคนตัวเล็ก
เพราะเหตุการณ์ไม่คาดฝันพวกนี้ทำให้ทั้งหมดต้องมานั่งกองกันอยู่ห้องนั่งเล่นเหมือนเดิมเพราะพายุไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย
คางุระนั่งช็อคเพราะเหตุการณ์ที่พี่ชายจอมซาดิสม์ของตนจะช่วยโซโยะ เเละยังไปกอดปลอบอีกตอนนี้ได้หลับคาตักโอคิตะไปเเล้วเรีบยร้อยที่มุมห้อง
ปล.ไอ้โซโกะมันอุ้มไปนั่งเองเเหละ(ร้ายกาจมาก)
ส่วนครมุอิก็ไม่ต่างกันนั่งกอดกันกับโซโยะที่อ่านหนังสือให้ฟังอยู่
(อารมณ์ประมาณนั่งอยู่หว่างขาอ่ะ เอ่อ เเล้วเอาหัวพิงอกอ่ะนึกภาพออกไหมคะ)
จบเถอะ
END KARI TAKE
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ