รักฉบับ UK

    
- เค -
พอยูขึ้นไปอาบน้ำผมก็ทำสลัดทูน่าใว้ให้ คนตัวเล็กนั้นจะรู้ไหมนะว่าผมคิดอะไรกับเค้า ตั้งเเต่ผมเห็นรูปครอบครัวของยูที่บ้านคุณหรือพ่อของยูที่สวีเดนผมก็ขอพ่อมาที่ไทยเลย หน้าหวานราวกับผู้หญิง ผิวขาวเนื้อเนียนนั้นเเถมส่วนสูงก็นิดเดียวเเล้วร่างที่บอบบางนั้นอีก มันทำให้ผมหลงรักตั้งเเต่ตอนนั้น ยิ่งมาเจอตัวจริงผมยิ่งหลงรักเข้าไปอีก เเต่ตอนนี้ต้องทำให้คนตัวเล็กนั้นใว้ใจผมก่อน
ผ่านไปไม่นานยูก็ลงมาพร้อมกับชุดนอนสีฟ้ากางเกงขาสั้น ที่เกือบๆเห็นขาอ่อน คงคิดว่าเป็นผู้ชายด้วยกันสินะ หึหึ
"นายทำกับข้าวเป็นด้วยหรอ"
"อืม ก็พอได้" เเล้วยูก็เดินมานั่งโต๊ะฝั่งตรงข้ามผม
"โห สลัดทูน่า ไหนชิมฝีมือซิ"ยูว่าเเล้วตักสลัดเข้าปาก"อืมม ใช้ได้ๆ" หมอนั้นเคี้ยวตุ้ยๆเหมือนหนูเเฮมเตอร์เลย น่ารักเเฮะ
"คุณอาบอกว่านายทำอาหารรสชาติห่วยอ่ะ ทั้งที่พ่อเเม่เปิดร้านอาหารเเท้ๆ" เเล้วยูก็เริ่มทำหน้ายู้
" อย่างน้อย ก็ต้มมาม่าเป็นล่ะ"
"ของเเบบนั้นใครๆก็ทำได้ไหม เเล้วปกตินายกินข้าวไง"
"สั่งมากิน" รู้สึกจะถูกงอลซะละ ขนาดงอลยังน่ารักเลย คนอะไร
"อืมมม ต่อไปนี้นายก็ไม่ต้องเปลืองตังละเพราะผมจะมามำให้กินเเทน"
"อื้ออ ตามใจๆ อิ่มละ ขอตัวไปทำการบ้านก่อนละกัน" ยูว่าเเล้วเดินหน้าบี้ขึ้นห้องไป เป็นคนขี้งอลรึเนี่ย 555
- ยู -
ทำอาหารห่วยเล้วไง อย่างน้อยก็ต้มมาม่าอร่อยละว่ะ ผมฟึดฟัดขึ้นห้องมา เเล้วนั่งทำการบ้าน หมอนั้น..ฮึ่ยเป็นพวกขี้เเกล้งเงียบนิหว่า อย่าให้รู้จุดอ่อนละกัน ผมพึมพำๆเเล้วนั่งทำการบ้าน
ก๊อกๆ
พูดยังไม่ทันขาดคำตามล้ออีกหรือไง ฮึ่ยยยไม่อยากเปิดดดดด
"จะตามมาล้อ..." ยังพูดไม่จบพอเปิดประตูออกไปก็เจอหมอนั่นนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว เผยให้เห็นซิกเเพคตรงหน้าท้อง เเล้วเราจะหน้าเเดงทำไม ผู้ชายด้วยกันเเท้ๆนะยู><
"ขอยืมสบู่หน่อย"
"ข...ของนายไม่มีรึไง"
"ลืมหยิบมาน่ะ นะยืมหน่อย"
"ได้รอเเปปละกัน"ผมเดินไปที่ห้องน้ำเเล้วหยิบสบู่เหลวออกมาให้เค"อ่ะ เอาไปใช้ได้ไหม"
"สบู่เด็ก?"
"ใช้ได้ไหมละ ไม่ใช้ก็เอาคืนมา"
"ได้สิใครว่าไม่ได้เเค่แปลกใจเฉยๆ" ใช้สบู่เด็กมันแปลกตรงไหนกัน -3-
"ขอบใจนะ"หมอนั่นยื่นหน้าลงมากระซิบข้างหูผม 0//0 ไอ้บ้าจะกระซิบทำมายยย อยุ่ใกล้เเค่นี้เองงง
- เค -
ผมถือสบู่เข้าไปอาบน้ำ หึสบู่เด็กหรอน่ารักจริงๆ พอผมอาบน้ำเสร็จก็เเต่งตัวเเล้วเดินถือสมุดการบ้านไปที่ห้องของอีกคน ตามแผนที่ผมคิดใว้ การบ้านเเค่นี้น่ะง่ายๆเเต่ ไปป่วนยูหน่อยดีกว่า
ผมมาหยุดที่หน้าประตูห้อง เเล้วเคาะประตูสองสามที
ก๊อกๆ
ไม่นานเจ้าของห้องก็ออกมา ดูจากสีหน้าเเล้วคงไม่พอใจที่โดนขัดในขณะที่ทำการบ้าน
"มีอะไรอีก"
"สอนการบ้านหน่อยสิ"พอได้ยินคำนั้นคนตรงหน้าผมก็ทำหน้ายู่ เเต่ก็ไม่ปฏิเสธ เเล้วถอยให้ผมเข้าห้อง หมอนี้เหมือนคุณอาเลย ปฏิเสธคนไม่เป็น เสร็จขั้นตอนเเรกของเเผน
ผมเดินมานั่งที่โต๊ะตรงข้างๆที่ยูนั่งเเล้วยูก็เริ่มอธิบาย
"นายต้องเอาค่านี้ไปแทนในสมการนี้เเล้ว..."
ผมนั่งไปแล้วมองหน้าคนตรงไป ปากสีชมพูนั้นมันน่าจริงๆ"นี้..เข้าใจไหม"
"อ่อก็เข้าใจนะ ขอบใจมากๆ นายจะนอนตอนไหนเนี่ย"
"ก็กะจะนอนเเล้ว เเต่นายมาขัด" อ่อที่เเท้ก็โมโหง่วงนอนนี้เอง
"งั้นก็นอนสิ"
"นายก็กลับห้องนายไปสิ"
"ไม่อ่ะ เวลามานอนต่างที่เเล้วมันนอนไม่หลับ ขอนอนนี้ละกัน"ผมว่าเเล้วเดินไปทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มๆ ได้กลิ่นของยูด้วย
"เห้ยได้ไง นอนไม่หลับก็เรื่องของนาย เเต่นี้มันเตียงฉันห้องฉัน"
"นะคืนเดียวเอง เตียงก็ออกจะใหญ่"ผมว่าเเล้วทำหน้าอ้อน ถึงจะทำหน้ายู่ๆเเต่ก็ยอมมานอนบนเตียง
"เเค่คืนนี้นะ " ยูว่าเเล้วห่มนอน คนอะไรขี้หงุเหงิดชะมัดเเต่นั้นก็เป็นปฏิกิริยาที่น่ารักชะมัด
หลับไปสักพักผมก็ตื่นขึ้นมากลางดึก ไฟจากหัวเตียงที่เปิดใว้ทำให้เห็นใบหน้าตอนหลับของคนที่นอนข้างๆผมอย่างไม่ระวังตัว
"นอนเเบบไม่ระวังเลยนะ จริงๆผมอยากจะทำตอนนี้เลยนะ..เเต่ผมอยากถนอมคุณใว้ก่อน"ผมก้มลงไปจูบเส้นผมนุ่มนั้น กลิ่นนี้ยาสระผมเด็กงั้นหรออะไรมันจะยั่วขนาด
" อืม..."ยูพลิกตัวมาทางผมเเล้วทำปากงึมงำๆผมค่อยๆก้มหน้าลงไปเเต่ก็ต้องชะงัก
บ้าเอ้ย อย่าดิเคเเข็งใจใว้เราจะไม่ขืนใจยูเด็ดขาด ผมทำใจเเข็งเเล้วค่อยๆหลับตาลง
- ยู -
"อืมม.."เช้าละหรอเนี่ย ผมมองพื้นเพดานห้องสีฟ้าที่คุ้นเคยเเล้วหันไปมองข้างๆ ก็ไม่เห็นเคเลยลุกไปอาบน้ำเเต่งตัวเเล้วเดินลงไปข้างล่างก็ได้กลิ่นหอมๆอะไรสักอย่าง
"ตื่นเเล้วหรอ"
" อื้อ นี้นายตื่นนานละหรอ เเล้วทำไรอยู่น่ะ"
ผมนั่งลงตรงโต๊ะกินข้าวเเล้วมองเคที่กำลังกำอะไรไม่รู้หอมๆอยู่ในครัว
"เเพนเค้ก"พูดจบหมอนั้นก็ถือจานใส่เเพนเค้กมาสองใบเเถมวางลงบนโต๊ะให้ผม
ผมมองเเพนเค้กหน้าตาหน้ากินนั้นเเล้วตัดเเพนเค้กใส่ปาก
"อร่อยอ่ะ *-*"การที่กินของหวานตอนเช้าบี้ดีจริงๆ สมองจะได้เเล่น
" เมื่อคืนนายละเมอด้วยนะ 55" เคขำออกมาเบาๆ อะ...นี้เราละเมอหรอออ
"ช...ใช่ที่ไหนกัน"
" ใช่สินายละเมอ~"หมอนั้นว่าเเล้วทำหน้าทะเล้นใส่ ไอ้บ้าเค ผมกระเเทกช้อนลงจานเเล้วเดินไปเรียกเเท็กซี่ไปรร.เลยทันทีโดยที่ไม่รอเค