อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

ณ ร้านอินเตอร์เน็ตแห่งหนึ่ง.....
แต๊กๆๆๆๆๆ(เสียงแป้นพิม) มีรูปผู้ชายคนหนึ่ง ขึ้นมาบนหน้าจอ
"คนคนนี้คือ...."ผมจ้องรูปในคอม
"อ่อ ไอ้หัวหน้าแก็งไงครับ ตอนนี้มันเป็นนักทุระกิจ สืบทอดกิจการโรงพิมของแม่มันอยู่น่ะ"
"เชอะ ถ้าไม่มีแม่เป็นเจ้าของโรงพิม มันคงจะไม่มีอนาคตหรอก ไอ้***"โคบาโตะ
"นั้นสิอย่าหวังว่าจะมีอนาคตเลยไอ้***"เบย์ต้า
"พอเลย ทั้งคู่น่ะ"ผมรีบไปห้ามทัพก่อนจะมีการก่อจราจนขึ้น
"แล้วพวกเราจะหาเขาเจอได้ที่ไหนล่ะ"คิริโนะ
"ไม่ต้องห่วงหรอก โรงพิมอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่เดียวผมพาไปเอง" แล้ววิญญาณที่ว่านั้นก็นำทางเราไป(โดยการจูงมือโคบาโตะให้เดินนำหน้าเราไปเรื่อยๆจนถึงที่หมาย)
แล้วพวกเราก็มายืนอยู่หน้าโรงพิมที่ว่า พวกผมพยายามเดินเข้าไปแต่ยามข้างหน้านั้นก็ กันพวกเราเอาไว้
"ห้ามเขานะ พวกเธอเป็นใคร แล้วนัดใครในที่นี่เอาไว้หรือเปล่า"ยาม
"ขอให้เราเข้าไปพบเจ้าของที่นี่ได้ไหมครับ"เทมมะ
"ไม่ได้ๆ คุณท่านเขาคงไม่ว่างมาเล่นกับเด็กอย่างพวกเธอหรอก กลับไปสะไป"ยาม
"แต่เราต้องการพบเขาจริงๆนะครับ"เฟย์
"เออๆ ก็ได้เดียวจะโทรถามให้นะ"กดโทรศัพ
"ครับๆ เออมีเด็กมาขอเข้าพบน่ะ ครับ ครับๆ มีประมาณเกือบๆ10กว่าคน 3คนเป็นผู้ใหญ่ แล้วก็มีเด็กผู้หญิงๆ4คนครับ ครับๆ ขอบคุณครับ"วางสาย
"คุณท่านบอกว่าให้เฉพาะเด็กผู้หญิงเข้าไปได้น่ะ ถ้าไม่มีอะไรก็รีบๆใสหัวไปได้แล้วมันเกะกะเข้าใจไหม"ยาม
"เอาไงดี แบบนี้ถ้าจะไม่ดีแล้วแน่ๆ"เทมมะ
"งั้นฉันจะไปเอง"โคบาโตะ
"ไม่มีทาง! เธอไม่ได้ยินหรือไง แค่มันพูดว่าเอาเฉพาะผู้หญิงนี้ก็ไม่น่าไว้ใจแล้ว"คารียะ
"นั้นสิ ใครจะไปยอมให้ไปกันล่ะ งั้นฉันไปเอง"เบย์ต้า
"แต่...."
"ไม่มีแต่แล้ว นายมีทางอื่นเหรออัลฟ่า"เบย์ต้า
"งั้นฉันไปด้วย!"โคบาโตะ
"ไม่ได้นะ แล้วใครจะสื่อสาคกับคุณวิญญาณให้ล่ะ"เบย์ต้า
"ช่วยไม่ได้นะ งั้นเอานี้"ยื่นวิทยุสื่อสารให้
"ไม่ต้องห่วง เชื่อมือฉันเถอะ" เบย์ต้า รีบวิ่งเข้าไปในโรงงานนั้นทันที โดยมียามคอยนำทางไปที่สำนักงาน