อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

ที่นี่มันที่ไหนอีกเนีย.....
"พี่..."
"เอะ.."สิ่งที่ฉันมองเห็นคือ เด็กชายคนที่เจอที่เซเวนเมื่อเช้า แต่ที่มันต่างกันคือเด็กคนนี้มีแขนขาตามปกติ
"นายนั้นเองอะ แล้วแขน...นั้น..."
"เอาไว้จะอธิบายให้ฟัง ตอนนี้ช่วยผมหน่อย ช่วยผมด้วย... ผมไม่อยากอยู่ที่นี่ มันน่ากลัว...." เด็กคนนั้นร้องไห้
"งั้นส่งมือมา แล้วเราจะออกไปจากที่นี่"ฉันเอื้อมมือให้เด็กคนนั้นแต่เขาถอยห่างออกไป
"ไม่ได้! พวกนั้นมองอยู่พวกเราอาจตายทั้งหมด ทั้งพี่ ผม และคนอื่นๆ"
"คนอื่น..."
"เธอจะมาช่วยเราใช่ไหม"เด็กผู้หญิงอีกคนพูดขึ้น
"ได้โปรดเถอะ ช่วยเราด้วย"เด็กอีกคน
"ได้โปรด...."แล้วภาพเด็กเหล่านั้นก็เริ่มเลือนล่างลงเลื่อยๆ
"เดี่ยวก่อนสิ! เดี่ยว!!!"
พรึบ!
แล้วไฟในห้องก็เปิดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย (นี่ตรูฝันอีกแล้วใช่ปะ)
"ให้ตายเถอะ เธอนี่ ไม่นอนละเมอสักคืนมันจะตายไหมถามจริง!"อีแกมม่าขึ้นเสียงใส่ฉันอีกแล้ว (ทำไมมึงไม่ลองฝันถึงผีเหมือนตรูบ้างละแล้วจะรู้สึก)
"ฉันก็ไม่ได้เป็นทุกวันสักหน่อยนี่!!"
"งั้นเกิดอะไรขึ้นละ ฝันร้ายรึเปล่า หรือเป็นเพราะอาการเสียขวัญเมื่อเช้า"ลุงฮิโรโตะ
"ก็ไม่เชิง..."ฉันนั้งกอดเข่าก้มหน้านิ่ง
"แล้วเกิดอะไรขึ้นรีบๆเล่ามาสะ"อัฟฟ่า
"ก็....ฉันฝันถึงเด็กขอทานเมื่อเช้านะ เขาบอกให้ฉันไปช่วยเขากับพวกเด็กคนอื่นๆน่ะ"
"เหอะ ว่าแล้วเชียวคงกลัวจนเก็บไปฝันสินะ"ไทโย
"แล้วแต่พวกนายจะคิด อยากให้เป็นเหมือนคดีลูกเทพครั้งนั้นก็เชิญ..."
"นั้นสินะ แล้วพวกนั่นได้บอกเธอไหมละว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนละ"ชินโด
"ไม่รู้...."
"จริงๆเลย..."ซึรุงิ
"งั้นวันนี้ก็นอนกันไปก่อนละกันพรุ่งนี้ค่อยประชุมกัน"คุณเก็นตะ
"คะ..."คินาโกะ เมื่อเสียงคินาโกะสิ้นสุดลงทุกคนต่างก็แห่กันเข้านอนตามปกติ