อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ
4.7
เขียนโดย yamiji
วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.04 น.
60 ตอน
2 วิจารณ์
59.34K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2560 19.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31) ผีเข้า!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเทมมะ:talk
"...นี่ก็ครึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้วนะ....ทำไมไอ้ไทโยมันยังไม่มาอีกวะนั้น"ผมยืนรอไทโยมันไปเอาข้าวสารมาจนเกือบจะชั่วโมงแล้ว โรงสีข้าวสารก็อยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่ไหงมันถึงได้นานขนาดนั้น
"ทุกคนพวกชินโดฟื้นแล้ว!" เมื่อได้ยินยูคิมูระพูดผมจึงวิ่งไปดู ก็เห็นชินโดคิริโนะนั้งก้มหน้านิ่งๆ (สงสัยสติยังไม่มา)
"ชินโด คิริโนะเป็นไรไหม"คารียะเอื้อมมือไปเตะไหลชินโด แต่ชินโดปัดมือออก พร้อมกับน้ำเสียงโกรธเคือง
"อย่ามาเตะต้องตัวกู!"ชินโดตะโกนเสียงดัง
"ไอ้เวรเอ่ย....ผีเข้าร่างเพื่อนตัวเองแท้ๆยังจะไม่รู้ตัว"ผมได้ยินเสียงนั้นลอยมากับอากาศ พอลองหันหลังไปดูก็พบชินโดกับคิริโนะยืนจับมือกันอยู่ แต่ร่างนั้นโปร่งใส่จนเกือบเห็นต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง
"ชินโด คิริโนะ!"
"ไอ้บ้าเทมมะ เล่นอะไรอยู่นะ พวกชินโดอยู่ทางนี้ไม่ใช่เหรอ"ซึรุงิ
"ไม่ผมเห็นวิญญาณของพวกชินโดอยู่ทางนี้จริงๆนะ ไม่เชื่อหันมาดิ"เมื่อผมพูดขึ้นทุกคนก็พร้อมใจกันหันมา แล้วก็เห็นอย่างที่ผมเห็น
"งั้นท่าวิญญาณของพวกชินโดอยู่ทางนี้ งั้นไอ้ที่อยู่ในร่างก็......"ลุงฮิโรโตะ
"มันจะมีอะไรอีกละนอกจากวิญญาณตุ๊กตาเด็กเปรต"แกร่มม่า
"ชิบละ แล้วจะทำยังไงต่ออะ"อัลฟ่า
"ยังพอมีทางอยู่ ก็คือต้องเอาวิญญาณออกจากร่างพวกนั้นก่อน"ชักกี้
"แล้วจะทำยังไงอะ"ยูคิมูระ
"ทุกคนผมมาแล้ว!!!!!!!!!!!!!!"ผมได้ยินเสียงไทโยดังมาแต่ไกลและมันก็โผล่หัวออกมาจนได้
"นี่นายไปหาข้าวสารแถวหลืบไหนมาถึงได้หายไปนานขนาดนี้"ผม
"ก็ผมไปขอขันจากแต่ละบ้านเขาก็บอกแต่ว่าไม่มี ผมเลยต้องวิ่งไปตามหาตั้งหลายกิโลเนะรู้ไหม"ไทโย
"แล้วทำไมไม่ใส่ถังมาแทนละ"
"ก็นายไม่ได้บอก"
"ช่างเถอะเอามาเลยเร็วๆ"ผมรีบหยิบขันข้าวสารจากมือไทโยสาดไปที่สองคนนั้น แต่สองคนนั้นก็ยังนั้งอยู่กับที่
"พวกมึงทั้งหมดถ้าทายอำนาจกูใช่ไหม!"คิริโนะตะโกนออกมา
"ทำไมไม่ได้ผลละ"
"เท่าที่ผมเคยเห็นมามันต้องท่องคาถาอะไรสักอย่างก่อนที่จะสาดออกไปมะใช่เหรอ"เฟย์
"เออ จริงด้วย ลืม....."
"บักห่าเทมมะ!!!!!!!"เบย์ต้า (สงสัยติดคำด่านี้มาจากโคบาโตะแน่นอน)
"เออ.....คุณตุ๊กตาครับ...นั้นมันร่างของเพื่อนผมนะครับ ละ....ละ...รบกวนคืนให้หน่อยได้ไหมครับ"ผมลองขอร้องดีๆดูเผื่อเขาจะยอมคืนให้
"ไม่! กูไม่คืน กูไม่ออก!"พวกชินโดเริ่มลุกขึ้นและทำท่าเหมือนจะบีบคอพวกเรา
ปัก! เสียงลูกศรปริศณาลอยมาจากไหนสักทีหนึ่ง เฉียดหัวชินโดแล้วลอกไปปักอยู่ที่ต้นไม้
"ทุกคนถอยไปผมจะใช้ท่าไม้ตายกำจัดพวกนั้นเอง"ซึรุงิ ทำท่าเหมือนกำลังจะใช้ท่าไม้ตาย
"ไม่ได้นะ ท่าทำอย่างนั้นละก็ร่างของพวกชินโดจะเสียหายไปด้วยนะ!"ผมร้องเตือนซึรุงิไป แล้วมันก็หยุด
"แล้วจะทำยังไงดีละ เราทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ"คุณเก็นตะ
ไม่รู้สิในหัวของผมตอนนี้มันว่างเปล่าไปหมดเพื่อนของผม ทั้งๆที่วิญญาณของเพื่อนของผมอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่ทำไม.......
"...นี่ก็ครึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้วนะ....ทำไมไอ้ไทโยมันยังไม่มาอีกวะนั้น"ผมยืนรอไทโยมันไปเอาข้าวสารมาจนเกือบจะชั่วโมงแล้ว โรงสีข้าวสารก็อยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่ไหงมันถึงได้นานขนาดนั้น
"ทุกคนพวกชินโดฟื้นแล้ว!" เมื่อได้ยินยูคิมูระพูดผมจึงวิ่งไปดู ก็เห็นชินโดคิริโนะนั้งก้มหน้านิ่งๆ (สงสัยสติยังไม่มา)
"ชินโด คิริโนะเป็นไรไหม"คารียะเอื้อมมือไปเตะไหลชินโด แต่ชินโดปัดมือออก พร้อมกับน้ำเสียงโกรธเคือง
"อย่ามาเตะต้องตัวกู!"ชินโดตะโกนเสียงดัง
"ไอ้เวรเอ่ย....ผีเข้าร่างเพื่อนตัวเองแท้ๆยังจะไม่รู้ตัว"ผมได้ยินเสียงนั้นลอยมากับอากาศ พอลองหันหลังไปดูก็พบชินโดกับคิริโนะยืนจับมือกันอยู่ แต่ร่างนั้นโปร่งใส่จนเกือบเห็นต้นไม้ที่อยู่ด้านหลัง
"ชินโด คิริโนะ!"
"ไอ้บ้าเทมมะ เล่นอะไรอยู่นะ พวกชินโดอยู่ทางนี้ไม่ใช่เหรอ"ซึรุงิ
"ไม่ผมเห็นวิญญาณของพวกชินโดอยู่ทางนี้จริงๆนะ ไม่เชื่อหันมาดิ"เมื่อผมพูดขึ้นทุกคนก็พร้อมใจกันหันมา แล้วก็เห็นอย่างที่ผมเห็น
"งั้นท่าวิญญาณของพวกชินโดอยู่ทางนี้ งั้นไอ้ที่อยู่ในร่างก็......"ลุงฮิโรโตะ
"มันจะมีอะไรอีกละนอกจากวิญญาณตุ๊กตาเด็กเปรต"แกร่มม่า
"ชิบละ แล้วจะทำยังไงต่ออะ"อัลฟ่า
"ยังพอมีทางอยู่ ก็คือต้องเอาวิญญาณออกจากร่างพวกนั้นก่อน"ชักกี้
"แล้วจะทำยังไงอะ"ยูคิมูระ
"ทุกคนผมมาแล้ว!!!!!!!!!!!!!!"ผมได้ยินเสียงไทโยดังมาแต่ไกลและมันก็โผล่หัวออกมาจนได้
"นี่นายไปหาข้าวสารแถวหลืบไหนมาถึงได้หายไปนานขนาดนี้"ผม
"ก็ผมไปขอขันจากแต่ละบ้านเขาก็บอกแต่ว่าไม่มี ผมเลยต้องวิ่งไปตามหาตั้งหลายกิโลเนะรู้ไหม"ไทโย
"แล้วทำไมไม่ใส่ถังมาแทนละ"
"ก็นายไม่ได้บอก"
"ช่างเถอะเอามาเลยเร็วๆ"ผมรีบหยิบขันข้าวสารจากมือไทโยสาดไปที่สองคนนั้น แต่สองคนนั้นก็ยังนั้งอยู่กับที่
"พวกมึงทั้งหมดถ้าทายอำนาจกูใช่ไหม!"คิริโนะตะโกนออกมา
"ทำไมไม่ได้ผลละ"
"เท่าที่ผมเคยเห็นมามันต้องท่องคาถาอะไรสักอย่างก่อนที่จะสาดออกไปมะใช่เหรอ"เฟย์
"เออ จริงด้วย ลืม....."
"บักห่าเทมมะ!!!!!!!"เบย์ต้า (สงสัยติดคำด่านี้มาจากโคบาโตะแน่นอน)
"เออ.....คุณตุ๊กตาครับ...นั้นมันร่างของเพื่อนผมนะครับ ละ....ละ...รบกวนคืนให้หน่อยได้ไหมครับ"ผมลองขอร้องดีๆดูเผื่อเขาจะยอมคืนให้
"ไม่! กูไม่คืน กูไม่ออก!"พวกชินโดเริ่มลุกขึ้นและทำท่าเหมือนจะบีบคอพวกเรา
ปัก! เสียงลูกศรปริศณาลอยมาจากไหนสักทีหนึ่ง เฉียดหัวชินโดแล้วลอกไปปักอยู่ที่ต้นไม้
"ทุกคนถอยไปผมจะใช้ท่าไม้ตายกำจัดพวกนั้นเอง"ซึรุงิ ทำท่าเหมือนกำลังจะใช้ท่าไม้ตาย
"ไม่ได้นะ ท่าทำอย่างนั้นละก็ร่างของพวกชินโดจะเสียหายไปด้วยนะ!"ผมร้องเตือนซึรุงิไป แล้วมันก็หยุด
"แล้วจะทำยังไงดีละ เราทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ"คุณเก็นตะ
ไม่รู้สิในหัวของผมตอนนี้มันว่างเปล่าไปหมดเพื่อนของผม ทั้งๆที่วิญญาณของเพื่อนของผมอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่ทำไม.......
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ