อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ
4.7
เขียนโดย yamiji
วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 12.04 น.
60 ตอน
2 วิจารณ์
59.32K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2560 19.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) บอกแล้วใช่ไหม?!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฮาคุริว
"เบื่อโว้ย!!!!"ไทโยตะโกนออกมา
"เบื่อเหมือนกันละน่า เงียบๆดิ"ผมด่ามันกลับไป เพราะตอนนี้ฟุตบอลนั้นคนไปครบเลยอดเล่นกัน ก็ คินาโกะกับเฟย์ชินโดและคิริโนะก็นั้งเล่นกับลูกเทพกัน ส่วนเบย์ต้ากับโคบาโตะก็ออกไปที่ส่วนแถมยังบอกว่าจะไม่กลับมาจนกว่าจะถึงเวลาอาบน้ำรอบเย็น (ส่งสัยยัยนั้นยังงอนพวกเราอยู่ ส่วนเบย์ต้าที่ได้ยินเรื่องราวเมื่อคืนจากอัฟฟ่า ก็พลานงอนแกร่มม่าไปอีก จนมันไปนั้งหงอยอยู่ใต้ต้นไม้นู้น~~) ส่วนยูคิมูระก็มาคุณฟุบุคิของมันไปชมเมืองตั้งแต่เช้าไม่ยอมกลับมาสักที แต่ก็ช่างมันเถอะ ตอนนี้ก็เหลืออยู่ แค่9คนเองนี่นา...
"นี่พวกนายตรงนั้นน่ะ!!!"คินาโกะตะโกะวิ่งมาหาพวกผมแล้ววางลูกเทพไว้ตรงหน้า
"พวกฉันจะไปตลาดสักหน่อยนะ ฝากดูเด็กๆให้ทีสิ"คิริโนะพูดขึ้นแล้วสี่คนนั้นก็เดินออกไปทันที (ไม่ถามเรื่องสุขภาพจิตตรูเลย....)
"ช่างเถอะ ยังไงก็ไม่มีไรทำอยู่แล้วนี่"คารียะพูดขึ้น แล้วพวกผม3คนก็นั้งเฝ้าลูกเทพกัน
"หน้ามันหลอนอะ หันออกไปหน่อยได้ไหม"ไทโยหพูดขึ้นก่อนจะจับลูกเทพหันไปอีกด้านหนึ่ง
"เฮ้ย แกร่มม่า มานั้งเฝ้า...."ผมกำลังเรียกแกร่มม่าให้ใมานั้งเป็นเพื่อนกัน แต่มันก็ลุกพรวดขึ้นมาอย่างกะโดนผีเข้า(ตกใจนะไอ้บ้า!)
"ไหนดูเดะ!"ไอ้แกร่มม่าจับหัวไอ้ลูกเพตัวหนึ่งขึ้นมา
"แกทำบ้าไรเนีย ถ้าพวกชินโดรู้เข้า คงมารุมกระทืบเราแน่"ไทโยพยายามตะโกนห้ามแต่ก็.....
"หึ ไอ้ตุ๊กตาบ้าๆนี่น่ะเหรอ มันจะทำอะไรเราได้"แกร่มม่ายิ้มออกมา
"ไอ้แกร่มม่า...!"ผมพูดยังไม่ทันขาดคำมันก็เตะลูกเทพกระเด็นไปที่ต้นไม้ข้างหน้า
"ซวยแล้วไง ไทโยนายลงไปเก็บดิ"
"ไม่อะ ฮาคุริวนายลงไปดิ"
"ไม่มีทาง งั้นคารี่นายลงไปเก็บดิ"
"ทำไมต้องฉันละ ฉันไม่ได้เป็นคนเตะมันลงไปนี่"
"ไม่ต้องอะปล่อยมันไว้นั้นละ"ไอ้แกร่มม่าพูดออกมาโดยไม่ได้มองสีหน้าพวกผมเลยสักนิด
"เออ...จะดีเหรอ"ไทโย
"หึ มันก็แค่ตุ๊กตาน่าจะทำไรเราได้ แน่จริงก็ให้มันลุกมาหักคอกูดิ"
"ไอ้แกมม่าเอ็งจำที่โคบาโตะสอนไม่ได้รึไงว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่น่ะ" คารียะพูดสอนแกมม่าแต่ดูเหมือนมันจะไม่สนใจเลย
"อะ.....เออ......."
"ไทโยอะไรของแกอย่าทำให้โมโหดิ"แกมม่า
"คือ....เมื่อกี่ เราหันมันออกไปทางอื่น แต่ทำไมมันหันกลับมาละ"พอพวกผมก้มลงไปดูมันก็หันกลับมาจริงๆ แล้วสักพักมันก็ยิ้มออกมา (ตรงตามที่โคบาโตะพูดไว้เปะ)
"พวกแกดูนั้นดิ"คารี่ยะชี้ให้ดูลูกเทพตัวที่แกมม่าพึ่งเตะมันไปกำลังคลานมาพร้อมกับเลือดอาบเต็มหัว และเสียงว่า "หม่า ม่า หม่า ม่า"
"ไอ้แกมม่าความผิดแกล่วนๆเลย"ไทโย
"ฉันขอโทษ!!!"แกมม่ายกมือไหว้ แต่มันก็ยังคงคลานมาต่อ "หม่า ม่า หม่า ม่า"
"กลับมาแล้วจ้า!!!!"เสียงคินาโกะดึงมาแต่ไกลแล้วทุกอย่างก็หยุดลง
"นี่ทำไมดาด้าถึงไปกองอยู่กับพื้นละ"คินาโกะชี้ตุ๊กตานั้น
"อ่อ ดาด้าบอกว่า เขาอยากเล่นทรายน่ะ555"ผมพูดแก้ต่างไป
"งั้นเหรอ ขอบใจนะจ้ะ"แล้วสี่คนนั้นก็อุ้มลูกเทพไป เล่นเอาพวกผมที่เค่าซุดเลย...
"เบื่อโว้ย!!!!"ไทโยตะโกนออกมา
"เบื่อเหมือนกันละน่า เงียบๆดิ"ผมด่ามันกลับไป เพราะตอนนี้ฟุตบอลนั้นคนไปครบเลยอดเล่นกัน ก็ คินาโกะกับเฟย์ชินโดและคิริโนะก็นั้งเล่นกับลูกเทพกัน ส่วนเบย์ต้ากับโคบาโตะก็ออกไปที่ส่วนแถมยังบอกว่าจะไม่กลับมาจนกว่าจะถึงเวลาอาบน้ำรอบเย็น (ส่งสัยยัยนั้นยังงอนพวกเราอยู่ ส่วนเบย์ต้าที่ได้ยินเรื่องราวเมื่อคืนจากอัฟฟ่า ก็พลานงอนแกร่มม่าไปอีก จนมันไปนั้งหงอยอยู่ใต้ต้นไม้นู้น~~) ส่วนยูคิมูระก็มาคุณฟุบุคิของมันไปชมเมืองตั้งแต่เช้าไม่ยอมกลับมาสักที แต่ก็ช่างมันเถอะ ตอนนี้ก็เหลืออยู่ แค่9คนเองนี่นา...
"นี่พวกนายตรงนั้นน่ะ!!!"คินาโกะตะโกะวิ่งมาหาพวกผมแล้ววางลูกเทพไว้ตรงหน้า
"พวกฉันจะไปตลาดสักหน่อยนะ ฝากดูเด็กๆให้ทีสิ"คิริโนะพูดขึ้นแล้วสี่คนนั้นก็เดินออกไปทันที (ไม่ถามเรื่องสุขภาพจิตตรูเลย....)
"ช่างเถอะ ยังไงก็ไม่มีไรทำอยู่แล้วนี่"คารียะพูดขึ้น แล้วพวกผม3คนก็นั้งเฝ้าลูกเทพกัน
"หน้ามันหลอนอะ หันออกไปหน่อยได้ไหม"ไทโยหพูดขึ้นก่อนจะจับลูกเทพหันไปอีกด้านหนึ่ง
"เฮ้ย แกร่มม่า มานั้งเฝ้า...."ผมกำลังเรียกแกร่มม่าให้ใมานั้งเป็นเพื่อนกัน แต่มันก็ลุกพรวดขึ้นมาอย่างกะโดนผีเข้า(ตกใจนะไอ้บ้า!)
"ไหนดูเดะ!"ไอ้แกร่มม่าจับหัวไอ้ลูกเพตัวหนึ่งขึ้นมา
"แกทำบ้าไรเนีย ถ้าพวกชินโดรู้เข้า คงมารุมกระทืบเราแน่"ไทโยพยายามตะโกนห้ามแต่ก็.....
"หึ ไอ้ตุ๊กตาบ้าๆนี่น่ะเหรอ มันจะทำอะไรเราได้"แกร่มม่ายิ้มออกมา
"ไอ้แกร่มม่า...!"ผมพูดยังไม่ทันขาดคำมันก็เตะลูกเทพกระเด็นไปที่ต้นไม้ข้างหน้า
"ซวยแล้วไง ไทโยนายลงไปเก็บดิ"
"ไม่อะ ฮาคุริวนายลงไปดิ"
"ไม่มีทาง งั้นคารี่นายลงไปเก็บดิ"
"ทำไมต้องฉันละ ฉันไม่ได้เป็นคนเตะมันลงไปนี่"
"ไม่ต้องอะปล่อยมันไว้นั้นละ"ไอ้แกร่มม่าพูดออกมาโดยไม่ได้มองสีหน้าพวกผมเลยสักนิด
"เออ...จะดีเหรอ"ไทโย
"หึ มันก็แค่ตุ๊กตาน่าจะทำไรเราได้ แน่จริงก็ให้มันลุกมาหักคอกูดิ"
"ไอ้แกมม่าเอ็งจำที่โคบาโตะสอนไม่ได้รึไงว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่น่ะ" คารียะพูดสอนแกมม่าแต่ดูเหมือนมันจะไม่สนใจเลย
"อะ.....เออ......."
"ไทโยอะไรของแกอย่าทำให้โมโหดิ"แกมม่า
"คือ....เมื่อกี่ เราหันมันออกไปทางอื่น แต่ทำไมมันหันกลับมาละ"พอพวกผมก้มลงไปดูมันก็หันกลับมาจริงๆ แล้วสักพักมันก็ยิ้มออกมา (ตรงตามที่โคบาโตะพูดไว้เปะ)
"พวกแกดูนั้นดิ"คารี่ยะชี้ให้ดูลูกเทพตัวที่แกมม่าพึ่งเตะมันไปกำลังคลานมาพร้อมกับเลือดอาบเต็มหัว และเสียงว่า "หม่า ม่า หม่า ม่า"
"ไอ้แกมม่าความผิดแกล่วนๆเลย"ไทโย
"ฉันขอโทษ!!!"แกมม่ายกมือไหว้ แต่มันก็ยังคงคลานมาต่อ "หม่า ม่า หม่า ม่า"
"กลับมาแล้วจ้า!!!!"เสียงคินาโกะดึงมาแต่ไกลแล้วทุกอย่างก็หยุดลง
"นี่ทำไมดาด้าถึงไปกองอยู่กับพื้นละ"คินาโกะชี้ตุ๊กตานั้น
"อ่อ ดาด้าบอกว่า เขาอยากเล่นทรายน่ะ555"ผมพูดแก้ต่างไป
"งั้นเหรอ ขอบใจนะจ้ะ"แล้วสี่คนนั้นก็อุ้มลูกเทพไป เล่นเอาพวกผมที่เค่าซุดเลย...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ