อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

หวา!!!!!!! ตุบ! 
"โอ้ย! เจ็บๆๆ!"ผมจับเอวตัวเองก่อนจะมองไปหาคนอื่นที่อยู่ข้างหลัง ผม ชื่อ เทนมะ ส่วนคนพวกนี้ คือ เพื่อนของผม เมื่อกี้พวกเราตกลงหลุมอะไรไม่รู้ ที่อยู่ดีๆก็พาเรามาอยู่นี่ ซึ่งที่นี่ ที่ทีผมอยู่ตอนนี้ แม่มน่ากลัวมากยังกะป่าช้า
"ก็นี่มันป่าช้าไม่ใช่รึไง"คิริโนะประคองตัวเองพร้อมกับชินโดขึ้นมาก่อนจะมองมาทางผม
"จะว่าไปพวกเรามาอยู่นี่ได้ไง"ซึรุงิหันไปทางฮาคุริว เพราะ ฮาคุริวน่าจะรู้เรื่องราวเกี่ยวกันมิติต่างๆดี
"อย่ามอง ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"ฮาคุริวตอบห่วนๆ
"ขนาดฮาคุริวยังไม่รู้ แล้วเราจะออกไปได้ไหมผมอยากกลับบ้าน!!!!!!!!!!"ยูคิมูระสติแตกและร้องไห้ออกมา
"ใจเย็นนะทุกคนใจเย็นๆ ฉันว่าเราควรจะไปถามอะไรจากคนแถวนี้เอาดีกว่านะ" ไทโยพยายามปลอมใจยูคิมูระ แต่ยูคิมูระก็ยังไม่หยุดร้องไห้ แต่เท่าที่จำได้คือ พวกผม เฟย์ คินาโกะ และพวกโอเมก้า กำลังเตะบอลกันอยู่ดีๆ ก็โดนหลุมอะไรไม่รู้ดูดเข้ามา ส่วนคนอื่นที่เหลืออยู่ในทีมที่ไม่โดนดูดเข้ามาเพราะที่เหลือดันไปซื้อข้าวกินพอดีแล้วเหลือแค่พวกเรา ก็เลยมีแค่พวกเราที่โดนดูดมาทีนี่ พวกเราทั้ง14คน รวมผมด้วยละนะ
"นี่นายน่ะหยุดร้องได้แล้ว เป็นผู้ชายน่ะเฮ้ย"แกรมม่าตะหวาดยูคิมูระ ทำให้ยูคิมูระร้องไห้หนักกว่าเดิม
"นี่ แกรมม่าฉันว่านายควรหัดใจเย็นบ้างนะ"เบต้าพูดก่แนจะไปช่วยปลอมยูคิมูระ
 ปังๆๆๆๆๆๆๆ ตึงๆๆ โครม!!! ผมได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากไหนสักแห่ง
"นี่ไทโยนายสติแตกแทนยูคิมูระถึงขนาดเคาะไม้เล่นเลยเหรอ"ผมถามออกไป
"ไม่ใช่โว้ยยยยย"ไทโย
"ผมว่าน่าจะเป็นเสียงที่เกิดจากการต่อสู้กันน่ะครับ"ชืนสุเกะพูดขึ้นมา
"นั้นสินะ แล้วในป่าช้า(จริงๆผมก็ไม่รู้ว่าป่าช้าจริงรึเปล่า)แบบนี้ใครมันจะมาสู้กันละ"ผมงงเล็กน้อย
"มีอยู่หลายกรณีในทีแบบนี้ ท่าไม่คนกับคนสู้กัน ก็ผีกับคนสู้กัน"ฮาคุริวพูดโดยไม่แคร์สีหน้าไทโยและซึรุงิที่กลัวผีใจจะขาด
"ไม่จริง ผีเพออะไรมันมีที่ไหน"ซึรุงิรีบวิ่งมาเกาะแขนผมทันทีในขนาดที่ไทโยกอดตัวเองอย่างกลัวๆ 
"ไหนบอกว่าไม่เชื่อ แล้วเกาะผมทำไม"ผมถามซึรุงิพร้อมมองไปที่แขนข้างที่ซึรุงิเกาะอยู่ จากนั้นมันก็ปล่อยแขนผมทันที
"นี่คินาโกะว่า เราเลิกเทียงกันแล้วไปดูเถอะ"คินาโกะพูดขึ้นมา
"ใช้แล้วละ คินาโกะพูดถูก"เฟย์
"งั้นพวกเรารีบไปดูกันเถอะ ดูเหมือนเสียงนั้นเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆแล้ว"ชินโดพูดพร้อมกับจูงมือคิริโนะเดินนำหน้าไป พร้อมกับพวกเราที่เดิมตามหลังไป และเสียงนั้นก็ดังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เหมือนไม่มีท่าทีว่าจะหยุดง่ายๆ