FIC [ OS/SF ] YOONMIN , KOOKV , NUMJIN

     
     Song : I love you
     Couple : YoonMin , KookV , Namjin
     Rate : NC
 
 
 
 
              I love you baby and it quiet night .
              I need you baby to worm my lonely night .
             I love you baby trust the me when I say ~ .
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              08.30 น.
              BigHit Highschool
 
 
               บรื้นนนน !
               เอี๊ยดดด !
 
               เสียงล้อรถยนต์และมอเตอร์ไซค์ทั้งหกคันเสียดสีกับพื้นอย่างรุนแรง จนทำให้เกิดเสียงดังสนั่น เรียกความสนใจจากผู้คนรอบข้างได้เป็นอย่างดี เพราะใคร ๆ ต่างก็รู้ว่าเหล่าควีนและคิงของโรงเรียนมาถึงโรงเรียนแล้ว แต่ที่ทุกคนรู้คือ...ควีนกับคิงไม่ถูกกัน และ ที่พีคกว่าน่ะเหรอ...? ควีนเป็นผู้ชายน่ะสิ ! ซึ่งทั้งแก็งค์ควีนและคิงจะประกอบไปด้วยเหล่าบรรดาตัวท็อปของโรงเรียนแก็งค์ละสามคน ซึ่งควีนก็จะมีนักเต้น นักร้อง และก็หน้าตาของโรงเรียน ส่วนคิงก็จะมี แร็ปเปอร์ นักบาส และอินเตอร์ไลน์ 
               ขาเรียวสวยราวผู้หญิงของ  ปาร์ค จีมิน หัวหน้าแก็งค์ควีนที่ทำชะนีโอดครวญด้วยความน่ารัก ก้าวขาลงมาจาก Lamboghini Avator สีดำคันหรูเป็นคนแรก ใคร ๆ ก็บอกว่าจีมินน่ะน่ารัก แต่เจ้าตัวกลับบอกว่าตัวเองแมน ! แล้วมาเป็นควีนได้ยังไงน่ะเหรอ...? ก็เพราะผลโหวตประจำปีอย่างไรล่ะ 
               ร่างสูงขาวของ มิน ยุนกิ หัวหน้าแก็งค์คิงเหวี่ยงขาที่คร่อมดูคาติสีดำราคาแพงลงเหยียบพื้น ก่อนจะถอดหมดกันน็อคออก แล้วสะบัดผมแรง ๆ ให้เข้าทรง เรียกเสียงกรี๊ดจากสาว ๆ หลาย ๆ คนได้เป็นอย่างดี
               เมื่อจีมินได้เห็นว่าใครที่เป็นเจ้าของรถคันนั้น ก็รีบสาวเท้าเพื่อจะเดินหนีคู่อริ เพราะไม่อยากทะเลาะแต่เช้า แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมให้จีมินหนีไปได้ง่าย ๆ 
 
             
              " สวัสดีครับ...ควีนของผม" ประโยคที่ฟังดูสุภาพแต่น้ำเสียงกับสีหน้าท่าทางช่างยียวนกวนประสาท อ้อน....อ้อนตีนจีมินเหลือเกิน !
             " สวัสดีครับคิง...ดูเหมือนคิงจะเข้าใจอะไรผิดไปนะครับ ผมเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของที่จะเป็นของใคร " ปาร์ค จีมินปรายตสมองคู่อริ ก่อนจะเอ่ยตอบด้วยประโยคสุภาพ หากแต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง และความเย็นชา
            " แหม่...ผมก็แค่พูดเล่น แต่ผมคิดถึงควีนนะครับ...^_< " ยุนกิว่าพลางขยิบตาให้จีมิน จีมินลอบถอนหายใจก่อนที่จะรีบสาวเท้าเดินหนียุนกิอีกครั้ง เพราะยังไม่อยากมีเรื่องให้อารมณ์เสียตั้งแต่เช้า อีกอย่างตอนนี้ผู้คนก็เริ่มมองพวกเขาแล้วด้วย น่าแปลกที่ทั้งสองคนเปิดศึกน้ำลายกันบ่อยมาก แต่กลับไม่มีใครชินสักที
            " เดี๋ยวสิครับ...ควีน... " ยุนกิว่าก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าข้อมือของจีมินเอาไว้แล้วออกแรงกระตุก จนร่างเล็กของจีมินปลิวมาอยู่ในอ้อมกอดของเขาจีมินเห็นอย่างนั้นก็ดิ้นและขัดขืนอย่างแรง เพื่อให้หลุดจากการเกาะกุม
             " นี่ ! ปล่อยนะ ! นายจะทำอะไร ปล่อยฉัน ! " ปาร์ค จีมิน ทั้งดิ้นทั้งพยายามขืนตัวออกจากอ้อมแขนของคนตัวโตกว่าแต่กลับไม่เป็นผล
            " ปล่อยทำไมครับ ? เรสไปหาที่เงียบ ๆ คุยกันดีกว่านะครับ... " ยุนกิก้มลงกระซิบที่ข้างใบหูขาวของจีมิน
            " ไม่ ! ปล่อยฉัน ! ไอ่แท !! จินนี่ ! ช่วยฉันด้วย ! " ปาร์ค จีมินรีบตะโกนเรียกเพื่อนรักทั้งสองที่ยืนอยู่ไม่ไกล ดูเหมือนว่าทั้งสองจะพึ่งลงจากรถมา เมื่อแทฮยองและซอกจินหันมาเจอเพื่อนรักถูกคู่อริลวนลามอยู่ก็รีบวิ่งถลาเข้าไปหาจีมินทันที 
           แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะวิ่งเข้าไปถึงตัวของปาร์ค จีมิน แทฮยองก็ถูกอุัมลอยพื้นโดยคู่อริของตัวเอง จอน จองกุก เช่นเดียวกันกับ ซอกจิน ที่ตอนที่ถูกอุ้มพาดบ่าโดย คิม นัมจุน 
           " ปล่อยนะเว้ยยย ! จองกุก ! ไอ่บ้า ไอ่เวร ฉันจะไปช่วยไอ่จีม ! " แทฮยองระดมกำปั้นน้อย ๆ ขึ้นตบตีที่แผงอกแร่งของจองกุก พร้อมกับดิ้นขัดขืน
           " ก่อนจะไปช่วยเพื่อนมึงนะ กูว่ามึงช่วยตัวมึงเองให้รอดก่อนเถอะ ป่านนี้ไอ่กิกับเพื่อนมึงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว ! " จองกุกตวาดใส่แทฮยองก่อนที่จะหันกลับไปเอ่ยลากับนัมจุนที่อุ้มซอกจินอยู่ แล้วแยกย้ายกันออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            " ม่อน...ปล่อยจินเลยนะ จะพาจินไปไหน " ซอกจินเอ่ยถามคนรักของตัวเองที่จู่ ๆ ก็พรวดพราดแบกเขาขึ้นรถมาไม่บอกไม่กล่าว
            " จะพาไปเที่ยวครับ ปล่อยให้พวกนั้นเคลียร์กันไป จินก็รู้ว่าเพื่อนผมทั้งสองคนมันคิดยังไงกับเพื่อนจิน ดีซะอีก ถ้าพวกนั้นรักกัน เราก็จะคบกันแบบเปิดเผยได้สักทีนะ " นัมจุนยื่นมือข้างที่ว่างจากการบังคับพวงมาลัยมากุมมือซอกจินเอาไว้
            " เฮ้อออ แต่นี่มันเวลาเรียนนะ " ซอกจินถอนหายใจก่อนจะเงยหน้ามองคนรักที่คบกันมานานแบบลับ ๆ ที่ทั้งสองไม่บอกให้ใครรู้ก็คงเพราะกลัวว่าเพื่อน ๆ ของพวกเขาจะรับไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมคิงและควีนรุ่นนี้ถึงกัดกันอย่างกับหมา พูดให้ถูกก็คือไม่มีแววที่จะรักกันได้เลย ซึ่งให้เดา ๆ เพื่อน ๆ ของเขาทั้งสองคงจะยังไม่รู้ว่า คิงและควีนมีกฎหนึ่งข้อที่ต้องปฏิบัติตามให้ได้อย่างเคร่งครัด คือ คิงและควีนต้องคบกันก่อนจบมัธยมปลาย ไม่เช่นนั้นจบไปจะถูกดับอนาคต และที่สำคัญต้องคบกันเพราะความรัก ไม่ใช่แกล้งคบกันเพื่อให้เรื่องมันจบ ๆ ไป พูดแล้วก็สงสารเพื่อนรักจริง ๆ ดูอย่างคิงควีนในตำนานสิ รุ่นพี่ชานยอลกับรุ่นพี่แบคฮยอน ที่รักกันมาตั้งแต่มัธยมต้น จนตอนนี้จบไปมีหน้าที่การงานดี ๆ ทำกันแล้วก็ยังรักกันอยู่เลย เขาคงต้องขอภาวนาและเอาใจช่วยให้ยุนกิและจองกุก ครอบครองหัวใจของจีมินกับแทฮยองให้ได้ในเร็ว ๆ วัน เพราะอีกไม่กี่เดือนพวกเขาก็จะจบจากรั้วโรงเรียนและย่างเข้ารั้วมหาวิทยาลัยกันแล้ว ซอกจินไม่อยากเห็นเพื่อน ๆ มาถูกดับอนาคตตกม้าตายเพราะเรื่องแค่นี้หรอกนะ
 
             " ลืมไปแล้วหรอ ว่าพ่อผมเป็นใคร ? " นัมจุนว่าพลางขยิบตาแล้วส่งยิ้มอ่อนโยนให้ซอกจิน
            " เฮ้ออออ ครับ ม่อนขับรถต่อไปเถอะ " ซอกจินลอบถอนหายใจเบา ๆ ให้กับความเอาแต่ใจของแฟนตัวเอง แหงล่ะสิ...ใครจะกล้าขัดนัมจุนกัน ก็ในเมื่อคุณป๊า ( ของนัมจุน ) เป็นเจ้าของโรงเรียนยังไงล่ะ พวกเขาถึงเข้า ๆ ออก ๆ นอกโรงเรียนได้สบาย ๆ แบบนี้ ก็คุณป๊าน่ะ...ตามใจลูกชายหัวแก้วหัวแหวนจะตายไป
            " แล้วนี่เราจะไปไหนกันครับ " ซอกจินเอ่ยถาม
            " ไปเชจูกันครับ ผมลาคุณครูไว้ให้จินแล้วล่ะ " นัมจุนตอบอย่างอารมณืดี ให้ตายเถอะ ! นัมจุนนี่มันนัมจุนจริง ๆ เลย ! ซอกจินคงทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ นอกซะจาก หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้ว...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ม๊าครับ ผมไปเชจูกับนัมจุนนะครับ "