รักกรุ้มกริ่มของยัยลักยิ้มกับนายเคโรโระ

Koenfaye

Koenshowwwwwwww


“นี่กั้งเย็นนี้ชั้ลจะเข้าไปกทม.นะดูแลไร่ให้ด้วยนะ”เขื่อนสั่ง




“ทำไมชั้ลต้องทำตามที่แกสั่ง”


*กั้ง น้องชายคนละแม่ของเขื่อน กั้งอิจฉาเขื่อนมาตลอด




“เพราะแกเป็นแค่ตัวสำรอง แกไม่มีสิทธิ์เรียกร้องพ่อให้แกทำเวลาไม่อยู่แกก็ทำไป” เขื่อนตอบแล้วเดินออกไปนอกห้องทำงาน




“ไอเขื่อน ชั้ลจะแย่งทุกอย่างมาจากแก” กั้งพูดหลังจากที่เขื่อนเดินออกไป










~~~~~~~~~~~~~~~~เสียงโทรศัพท์เขื่อน~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Poppy



“ว่าไง” เขื่อนทักทายผู้โทรมา


(ไอเขื่อน คืนนี้เจอกันที่เดิมเวลาเดิม) เจ้าของเบอร์ตอบ


“อะไรวะคืนนี้กูกะจะแอ้มสาวซะหน่อย” เขื่อนบอก


(กูก็ไม่ต่างจากมึงหรอก ไอ่ห่าโทโมะอ่ะดิ่เรียกไปไมไม่รุ)


“เออๆๆ แค่นี้นะ”






“กูมาถึงนี่ก็จะไม่ให้กูพักเลยใช่มั้ยวะ” เขื่อนคิดในใจเพราะเมื่อเขาเดินทางถึงคอนโดสุดหรูของเขาไอเพื่อนๆก็ให้เขาออกไปหาทันที






Fayeshowwwwww


เฟย์ หรือ ริต้า ชื่อที่ทางครอบครัวตั้งให้เพราะกลัวว่าเพื่อนๆจะเรียกเธอยาก ตอนนี้สาวเฟย์กำลังนั่งอยู่ที่ชิงช้าใต้ร่มไม้ที่มีลมพัดโชยไม่ขาดสาย ที่นี่คือบ้านของเธอ ที่คุณพ่อเคยซื้อไว้สมัยมาเรียนต่อเหมือนเธอ แต่ตอนนี้พ่อของเธอก็ยกให้เธอแล้ว



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เสียงโทรศัพท์เฟย์~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Fangfangg (alis)


“ว่าไงจ้ะเพื่อน”


(ชั้ลมีเรื่องน่ายินดีอย่างมาก คือชั้ลจะไปต่อไทย) สาวฟางหรือสาวอลิสบอก


“อะไรนะ!!! อลิซแกจะได้ไปต่อที่ไทย” ริต้าหรือ เฟย์ตะโกนใส่โทรศัพท์ เมื่อรู้ว่าเพื่อนสาวอย่าง อลิซ หรือ ฟางจะได้
กลับไปเรียนที่ไทยเหมือนเธอ


(ใช่แล้วริต้าจะได้กลับไปแล้วอ่ะ)อลิซหรือฟาง ตอบ


“เครแกโทรไปบอกพี่แก้วด้วยนะนางจะได้มารับเรา ชั้ลไปเล่าให้ป่ะป๊าฟังก่อน” ริต้า หรือ เฟย์ ลา


(จ้าแม่คุณหนู)


อลิซ ก็เป็นชื่อเล่นที่ครอบครัวแต่งให้ เพื่อเวลาทำกิจกรรมต่างๆคนรอบข้างจะเรียกได้ง่ายขึ้น ทั้งคู่รู้จักกันเพราะเรียนที่เดียวกัน มาเรียนพร้อมกัน และตอนนี้กำลังจจะไปต่อที่เดียวกันอีก






(ว่าไงลูกเฟย์) พ่อของเฟย์ทักทายคนปลายสาย


“ป๋าขา ฟางจะได้ไปต่อกับเฟย์แล้วล่ะค่ะ”สาวสวยรายงาน


(ดีแล้วลูกจะได้อยู่เป็นเพื่อนกัน หนูๆก็ปิดเทอมกันแล้วจะกลับมาวันไหนดีล่ะลูก) คุณพ่อถาม


“ยังไม่ชัวร์ค่ะคงภายในอาทิตย์หน้านี่แหละค่ะ ชัวร์แล้วเฟย์จะโทรไปรายงานนะคะ”เฟย์พูดเสียงสดใส


(จ้าลูกตั้งใจอ่านหนังสือนะ)พ่อกล่าว


“ค่า” เสียงใสตอบ