รักน่าลุ้นของยัยจอมจุ้นกับพี่ชายสุดหล่อ

Popfang



Popshowwwwww

“อะไรวะไอโทโมะมึงให้พวกกูมานั่งเฝ้ามึงหรอคร้าบไม่พูดไม่จากูจะไปไหนก็ไม่ให้ไปมึงเป็นบ้าอะไรวะ” เขื่อนบ่นยาววววว




“มึงเหมือนคนโดนบังคัยให้ทำอะไรซักอย่าง”ป๊อปสันนิษฐาน




“ใช้กูโดนบังคับ.. กูโดนบังคับ!!!!” โทโมะพูดดังลั่นเพราะฤทธิ์เครื่องดื่ม




“ไอนี่เบาๆ กูอาย”ป๊อปพูด




“มึงจะกลับอะราย.. นี่ผับมึงน้ะ”โทโมะพูด




“พอๆมึงมาทั้งทีกูก็อยากดื่ม มึงเรียกกูมาเลี้ยงนะเว้ย”เขื่อนบอก




“เออ เต็มที่เว้ย!!!” โทโมะพูดแล้วกระดกอีกแก้ว ส่วนเขื่อกก็กระดกอีก10แก้ว






~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เสียงโทรศัพท์ป๊อป~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




“เดี๋ยวกูมานะ” ป๊อปบอกแล้วเดินออกไป


(นายครับคุณฟางจะกลับมาไทยภายในอาทิตย์นี้ครับ)นักสืบที่ป๊อปจ้างโทรมาบอกข่าว


“ดีมาก แค่นี้ล่ะ” ป๊อปบอก









“น้องฟางที่มันเล่าให้ฟังไง”เขื่อนตอบ แล้วป๊อปก็เดินเข้ามาอย่างเงียบๆ




“น้องฟางโตมาต้องตัวสูงๆ ขาวๆ หมวยๆ แต่เลยว่ะ”โทโมะจินตนาการ ส่วนป๊อปก็ยืนฟังต่อ




“ไม่วะกูว่าน้องฟางโตมาต้องชอบยิ้ม แสบๆ ซนๆ แต่งตัวเก่งมากกว่า”เขื่อนพูดตามสเป๊กเขา




“นั่นมันสเป๊คมึงไม่ใช่น้องฟาง”โทโมะค้าน




“นั่นก็สเป๊คมึงเหมือนกันไม่ใช่น้องฟาง”เขื่อนเถียงกลับ




“พอเลยพวกมึง น้องฟางไม่ใช่แบบที่พวกมึงพูดกันซักนิด”ป๊อปเถียง




“ไม่แน่!!”เขื่อนโทโมะประสานเสียง




“มึงจะรูได้ไงวะน้องเค้าไม่ได้อยู่กับมึงซักนิด”เขื่อนถาม




“กูมีนักสืบ”ป๊อปตอบแล้วยิ้มที่มุมปาก




“ไอโรคจิตมึงรู้ขนาดนี้มึงไม่ไปหาน้องเค้าเลยล่ะ”โทโมะด่าแล้วประชด




“กูก็ไม่รู้ขนาดนั้นเพราะข้อมูลบางส่วนถูกเก็บเป็นความลับ”ป๊อปตอบ




“ทำไมวะ เป็นลูกมาเฟีย ลูกทหาร ตำรวจ หรือนายพลใหญ่วะที่ต้องหลบซ่อนประวัติครอบครัวเพื่อไม่ให้ศัตรูทำร้าย”เขื่อนบ่น




“เรื่องของเค้าเถอะ ตอนนี้กูรู้เรื่องล่าสุดกูก็ดีใจละ”ป๊อปบอกแล้วยิ้มน้อยย้มใหญ่ จนสองหนุ่มที่เมานิดๆต้องมองหน้ากัน




“เรื่องไรวะ” ทั้งสองพูด




“น้องฟางกับเพื่อนอีกคนจะกลับไทยภายในอาทิต์หน้า”ป๊อปบอก




“จริงดิ่กูอยากเห็นหน้าว่ะไปสนามบินกันมั้ยมึง” เขื่อนเสนอ




“อื้ม”ป๊อปบอก




“กูไปด้วย”ทั้งสองขอ




“ก็ตามใจ”ป๊อปพูดแล้วเดินออกไปขึ้นรถแล้วกลับบ้าน









Fangshowwww


“หนูฟางไปคุยกับหนูเฟย์ซะนะลูกว่าจะกลับกันวันไหน”แม่ฟางบอd




“งั้หนูฟางไปตอนนี้เลยนะคะ”ฟางบอก



“ค่ะลูก”









กริ้งๆ ฟางกดออดบ้านเฟย์


“อ้าว! ฟางเข้ามาสิชั้ลกำลังจะไปหาแกพอดี”เฟย์เดินออกมาเปิดประตูเมื่อเจอฟางจึงชวนเข้าบ้าน




“ฟางแกมายังไงอ่ะ”เฟย์ถามฟางเพราะไม่เห็นคนขับรถมาด้วย




“ปั่นจักรยานมา”ฟางตอบ




“เออ แล้วตกลงเราจะไปกันวันไหนดี”เฟย์ถาม




“มะรืนนี้ดีมั้ยชั้ลอยากไปเร็วๆจะได้ไปพร้อมไอ้พี่ยุเรย”ฟางเสนอ





“ดีๆแกตกลงตตามนั้นให้พี่แก้วมารับนะเว้ยทางชั้ลไม่ว่างทางแกก็ไม่ว่างนี่”เฟย์บอก





“อื้อ ได้ๆเดี๋ยวโทรไปบอกให้”ฟางบอก




“ฟางไหนๆแกก็มาแล้วสอนชั้ลทำขนมหน่อยดิ่แรกกับเสื้อผ้าในร้านชั้ลไปถึงแกไปเลือกเลย น้าๆๆๆ”เฟย์อ้อน




“ได้เอาอะไรดีแกคัพเค้กมั้ยง่ายดี”ฟางบอกโอเค






เวลาผ่านไป 1 ชม.




“ป่ะแต่งหน้าเค้กกัน”ฟางชวน




“โอเคร”เฟย์ตกลง




“นี่นะทำแบบนี้”ฟางสอน




“ชั้ลจะมั่วแล้วนะ”เฟย์บอก





“ได้แก ทำไปเหอะ”ฟางบอก









ผ่านไป 20 นาที




“แกเอาของแกหนึ่งของชั้ลหนึ่งใส่กล่องอ่ะฝากคุณแม่เฟียสด้วย”เฟย์ยื่นให้





“แต้งนะแกชั้ลไปละ เจอกันสนามบินน้ะ”ฟางบอก




“เดี๋ยวฟางเดี๋ยวชั้ลปั่นไปเป็นเพื่อน”แล้วเฟยไปส่งฟางที่บ้าน