รักน่าลุ้นของยัยจอมจุ้นกับพี่ชายสุดหล่อ
เขียนโดย memoma
วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.01 น.
แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ข่าวดีที่รอคอย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPopfang
Popshowwwwww
“อะไรวะไอโทโมะมึงให้พวกกูมานั่งเฝ้ามึงหรอคร้าบไม่พูดไม่จากูจะไปไหนก็ไม่ให้ไปมึงเป็นบ้าอะไรวะ” เขื่อนบ่นยาววววว
“มึงเหมือนคนโดนบังคัยให้ทำอะไรซักอย่าง”ป๊อปสันนิษฐาน
“ใช้กูโดนบังคับ.. กูโดนบังคับ!!!!” โทโมะพูดดังลั่นเพราะฤทธิ์เครื่องดื่ม
“ไอนี่เบาๆ กูอาย”ป๊อปพูด
“มึงจะกลับอะราย.. นี่ผับมึงน้ะ”โทโมะพูด
“พอๆมึงมาทั้งทีกูก็อยากดื่ม มึงเรียกกูมาเลี้ยงนะเว้ย”เขื่อนบอก
“เออ เต็มที่เว้ย!!!” โทโมะพูดแล้วกระดกอีกแก้ว ส่วนเขื่อกก็กระดกอีก10แก้ว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เสียงโทรศัพท์ป๊อป~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“เดี๋ยวกูมานะ” ป๊อปบอกแล้วเดินออกไป
(นายครับคุณฟางจะกลับมาไทยภายในอาทิตย์นี้ครับ)นักสืบที่ป๊อปจ้างโทรมาบอกข่าว
“ดีมาก แค่นี้ล่ะ” ป๊อปบอก
“น้องฟางที่มันเล่าให้ฟังไง”เขื่อนตอบ แล้วป๊อปก็เดินเข้ามาอย่างเงียบๆ
“น้องฟางโตมาต้องตัวสูงๆ ขาวๆ หมวยๆ แต่เลยว่ะ”โทโมะจินตนาการ ส่วนป๊อปก็ยืนฟังต่อ
“ไม่วะกูว่าน้องฟางโตมาต้องชอบยิ้ม แสบๆ ซนๆ แต่งตัวเก่งมากกว่า”เขื่อนพูดตามสเป๊กเขา
“นั่นมันสเป๊คมึงไม่ใช่น้องฟาง”โทโมะค้าน
“นั่นก็สเป๊คมึงเหมือนกันไม่ใช่น้องฟาง”เขื่อนเถียงกลับ
“พอเลยพวกมึง น้องฟางไม่ใช่แบบที่พวกมึงพูดกันซักนิด”ป๊อปเถียง
“ไม่แน่!!”เขื่อนโทโมะประสานเสียง
“มึงจะรูได้ไงวะน้องเค้าไม่ได้อยู่กับมึงซักนิด”เขื่อนถาม
“กูมีนักสืบ”ป๊อปตอบแล้วยิ้มที่มุมปาก
“ไอโรคจิตมึงรู้ขนาดนี้มึงไม่ไปหาน้องเค้าเลยล่ะ”โทโมะด่าแล้วประชด
“กูก็ไม่รู้ขนาดนั้นเพราะข้อมูลบางส่วนถูกเก็บเป็นความลับ”ป๊อปตอบ
“ทำไมวะ เป็นลูกมาเฟีย ลูกทหาร ตำรวจ หรือนายพลใหญ่วะที่ต้องหลบซ่อนประวัติครอบครัวเพื่อไม่ให้ศัตรูทำร้าย”เขื่อนบ่น
“เรื่องของเค้าเถอะ ตอนนี้กูรู้เรื่องล่าสุดกูก็ดีใจละ”ป๊อปบอกแล้วยิ้มน้อยย้มใหญ่ จนสองหนุ่มที่เมานิดๆต้องมองหน้ากัน
“เรื่องไรวะ” ทั้งสองพูด
“น้องฟางกับเพื่อนอีกคนจะกลับไทยภายในอาทิต์หน้า”ป๊อปบอก
“จริงดิ่กูอยากเห็นหน้าว่ะไปสนามบินกันมั้ยมึง” เขื่อนเสนอ
“อื้ม”ป๊อปบอก
“กูไปด้วย”ทั้งสองขอ
“ก็ตามใจ”ป๊อปพูดแล้วเดินออกไปขึ้นรถแล้วกลับบ้าน
Fangshowwww
“หนูฟางไปคุยกับหนูเฟย์ซะนะลูกว่าจะกลับกันวันไหน”แม่ฟางบอd
“งั้หนูฟางไปตอนนี้เลยนะคะ”ฟางบอก
“ค่ะลูก”
กริ้งๆ ฟางกดออดบ้านเฟย์
“อ้าว! ฟางเข้ามาสิชั้ลกำลังจะไปหาแกพอดี”เฟย์เดินออกมาเปิดประตูเมื่อเจอฟางจึงชวนเข้าบ้าน
“ฟางแกมายังไงอ่ะ”เฟย์ถามฟางเพราะไม่เห็นคนขับรถมาด้วย
“ปั่นจักรยานมา”ฟางตอบ
“เออ แล้วตกลงเราจะไปกันวันไหนดี”เฟย์ถาม
“มะรืนนี้ดีมั้ยชั้ลอยากไปเร็วๆจะได้ไปพร้อมไอ้พี่ยุเรย”ฟางเสนอ
“ดีๆแกตกลงตตามนั้นให้พี่แก้วมารับนะเว้ยทางชั้ลไม่ว่างทางแกก็ไม่ว่างนี่”เฟย์บอก
“อื้อ ได้ๆเดี๋ยวโทรไปบอกให้”ฟางบอก
“ฟางไหนๆแกก็มาแล้วสอนชั้ลทำขนมหน่อยดิ่แรกกับเสื้อผ้าในร้านชั้ลไปถึงแกไปเลือกเลย น้าๆๆๆ”เฟย์อ้อน
“ได้เอาอะไรดีแกคัพเค้กมั้ยง่ายดี”ฟางบอกโอเค
เวลาผ่านไป 1 ชม.
“ป่ะแต่งหน้าเค้กกัน”ฟางชวน
“โอเคร”เฟย์ตกลง
“นี่นะทำแบบนี้”ฟางสอน
“ชั้ลจะมั่วแล้วนะ”เฟย์บอก
“ได้แก ทำไปเหอะ”ฟางบอก
ผ่านไป 20 นาที
“แกเอาของแกหนึ่งของชั้ลหนึ่งใส่กล่องอ่ะฝากคุณแม่เฟียสด้วย”เฟย์ยื่นให้
“แต้งนะแกชั้ลไปละ เจอกันสนามบินน้ะ”ฟางบอก
“เดี๋ยวฟางเดี๋ยวชั้ลปั่นไปเป็นเพื่อน”แล้วเฟยไปส่งฟางที่บ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ