รักน่าลุ้นของยัยจอมจุ้นกับพี่ชายสุดหล่อ

8.3

เขียนโดย memoma

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.01 น.

  5 รักน่าลุ้น.. chapter
  4 วิจารณ์
  8,359 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) ข่าวดีที่รอคอย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Popfang

Popshowwwwww

“อะไรวะไอโทโมะมึงให้พวกกูมานั่งเฝ้ามึงหรอคร้าบไม่พูดไม่จากูจะไปไหนก็ไม่ให้ไปมึงเป็นบ้าอะไรวะ” เขื่อนบ่นยาววววว

“มึงเหมือนคนโดนบังคัยให้ทำอะไรซักอย่าง”ป๊อปสันนิษฐาน

“ใช้กูโดนบังคับ.. กูโดนบังคับ!!!!” โทโมะพูดดังลั่นเพราะฤทธิ์เครื่องดื่ม

“ไอนี่เบาๆ กูอาย”ป๊อปพูด

“มึงจะกลับอะราย.. นี่ผับมึงน้ะ”โทโมะพูด

“พอๆมึงมาทั้งทีกูก็อยากดื่ม มึงเรียกกูมาเลี้ยงนะเว้ย”เขื่อนบอก

“เออ เต็มที่เว้ย!!!” โทโมะพูดแล้วกระดกอีกแก้ว ส่วนเขื่อกก็กระดกอีก10แก้ว

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เสียงโทรศัพท์ป๊อป~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“เดี๋ยวกูมานะ” ป๊อปบอกแล้วเดินออกไป

(นายครับคุณฟางจะกลับมาไทยภายในอาทิตย์นี้ครับ)นักสืบที่ป๊อปจ้างโทรมาบอกข่าว

“ดีมาก แค่นี้ล่ะ” ป๊อปบอก

“น้องฟางที่มันเล่าให้ฟังไง”เขื่อนตอบ แล้วป๊อปก็เดินเข้ามาอย่างเงียบๆ

“น้องฟางโตมาต้องตัวสูงๆ ขาวๆ หมวยๆ แต่เลยว่ะ”โทโมะจินตนาการ ส่วนป๊อปก็ยืนฟังต่อ

“ไม่วะกูว่าน้องฟางโตมาต้องชอบยิ้ม แสบๆ ซนๆ แต่งตัวเก่งมากกว่า”เขื่อนพูดตามสเป๊กเขา

“นั่นมันสเป๊คมึงไม่ใช่น้องฟาง”โทโมะค้าน

“นั่นก็สเป๊คมึงเหมือนกันไม่ใช่น้องฟาง”เขื่อนเถียงกลับ

“พอเลยพวกมึง น้องฟางไม่ใช่แบบที่พวกมึงพูดกันซักนิด”ป๊อปเถียง

“ไม่แน่!!”เขื่อนโทโมะประสานเสียง

“มึงจะรูได้ไงวะน้องเค้าไม่ได้อยู่กับมึงซักนิด”เขื่อนถาม

“กูมีนักสืบ”ป๊อปตอบแล้วยิ้มที่มุมปาก

“ไอโรคจิตมึงรู้ขนาดนี้มึงไม่ไปหาน้องเค้าเลยล่ะ”โทโมะด่าแล้วประชด

“กูก็ไม่รู้ขนาดนั้นเพราะข้อมูลบางส่วนถูกเก็บเป็นความลับ”ป๊อปตอบ

“ทำไมวะ เป็นลูกมาเฟีย ลูกทหาร ตำรวจ หรือนายพลใหญ่วะที่ต้องหลบซ่อนประวัติครอบครัวเพื่อไม่ให้ศัตรูทำร้าย”เขื่อนบ่น

“เรื่องของเค้าเถอะ ตอนนี้กูรู้เรื่องล่าสุดกูก็ดีใจละ”ป๊อปบอกแล้วยิ้มน้อยย้มใหญ่ จนสองหนุ่มที่เมานิดๆต้องมองหน้ากัน

“เรื่องไรวะ” ทั้งสองพูด

“น้องฟางกับเพื่อนอีกคนจะกลับไทยภายในอาทิต์หน้า”ป๊อปบอก

“จริงดิ่กูอยากเห็นหน้าว่ะไปสนามบินกันมั้ยมึง” เขื่อนเสนอ

“อื้ม”ป๊อปบอก

“กูไปด้วย”ทั้งสองขอ

“ก็ตามใจ”ป๊อปพูดแล้วเดินออกไปขึ้นรถแล้วกลับบ้าน

Fangshowwww

“หนูฟางไปคุยกับหนูเฟย์ซะนะลูกว่าจะกลับกันวันไหน”แม่ฟางบอd

“งั้หนูฟางไปตอนนี้เลยนะคะ”ฟางบอก

“ค่ะลูก”

กริ้งๆ ฟางกดออดบ้านเฟย์

“อ้าว! ฟางเข้ามาสิชั้ลกำลังจะไปหาแกพอดี”เฟย์เดินออกมาเปิดประตูเมื่อเจอฟางจึงชวนเข้าบ้าน

“ฟางแกมายังไงอ่ะ”เฟย์ถามฟางเพราะไม่เห็นคนขับรถมาด้วย

“ปั่นจักรยานมา”ฟางตอบ

“เออ แล้วตกลงเราจะไปกันวันไหนดี”เฟย์ถาม

“มะรืนนี้ดีมั้ยชั้ลอยากไปเร็วๆจะได้ไปพร้อมไอ้พี่ยุเรย”ฟางเสนอ

“ดีๆแกตกลงตตามนั้นให้พี่แก้วมารับนะเว้ยทางชั้ลไม่ว่างทางแกก็ไม่ว่างนี่”เฟย์บอก

“อื้อ ได้ๆเดี๋ยวโทรไปบอกให้”ฟางบอก

“ฟางไหนๆแกก็มาแล้วสอนชั้ลทำขนมหน่อยดิ่แรกกับเสื้อผ้าในร้านชั้ลไปถึงแกไปเลือกเลย น้าๆๆๆ”เฟย์อ้อน

“ได้เอาอะไรดีแกคัพเค้กมั้ยง่ายดี”ฟางบอกโอเค

เวลาผ่านไป 1 ชม.

“ป่ะแต่งหน้าเค้กกัน”ฟางชวน

“โอเคร”เฟย์ตกลง

“นี่นะทำแบบนี้”ฟางสอน

“ชั้ลจะมั่วแล้วนะ”เฟย์บอก

“ได้แก ทำไปเหอะ”ฟางบอก

ผ่านไป 20 นาที

“แกเอาของแกหนึ่งของชั้ลหนึ่งใส่กล่องอ่ะฝากคุณแม่เฟียสด้วย”เฟย์ยื่นให้

“แต้งนะแกชั้ลไปละ เจอกันสนามบินน้ะ”ฟางบอก

“เดี๋ยวฟางเดี๋ยวชั้ลปั่นไปเป็นเพื่อน”แล้วเฟยไปส่งฟางที่บ้าน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา