เจ้าสาวบ้านไร่

 
 
 
 
 
 
“มีเรื่องอะไรกันรึเปล่าเขื่อนทำไมแตกตื่นกันเชียว/ก็เมื่อกี้น่ะสิ โทโมะเค้าบุกมาที่นี่เพราะจะมาเอา
ตัวน้องสาวกลับบ้านแต่ยังไงไม่รู้ถึงได้จับตัวทูไปแล้วแก้วก็เป็นลมตอนนี้ทั้งหมดไปที่โรงพยาบาล
น่ะ”โฟร์และเฟย์ที่กลับมาจากซื้อของข้างนอกแปลกใจก่อนจะถามเขื่อน
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะพี่โทโมะบุกมาที่นี่แล้วจะจับลูกชั้นไป/เข้ามาในบ้านชั้นทำไม ออกไปเลยนะ”ธามไทที่
ลักลอบเข้ามาในบ้านโฟร์อีกครั้งตกใจกับสิ่งที่ได้ยินเช่นเดียวกับโฟร์ที่ตกใจเมื่อเห็นธามไท
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าพึ่งว่ากันตอนนี้เราต้องไปดูลูกของเรากับไปสืบเรื่องที่โรงพยาบาลกัน”ธามไทพูดจบรีบดึงข้อ
มือโฟร์ให้ไปกับตนเองเฟย์ตกใจจะรีบตามแต่เขื่อนรั้งมือเอาไว้
 
 
 
 
 
 
“พี่รู้ว่าเฟย์ไม่อยากอยู่กับพี่ แต่พี่อยากให้2คนนั้นอยู่ด้วยกัน พี่อยากจะรู้ว่าธามไทเค้าห่วงลูกๆจริงรึ
ว่าเสแสร้งถ้าเฟย์ไม่อยากไปที่โรงพยาบาลกับพี่จะให้ผู้กองจงเบอะไรนั่นไปส่งก็ได้/จะพูดถึงผู้กอง
เค้าทำไม เค้ามีการมีงานต้องทำนะ ถ้าเรื่องของคนอื่นเฟย์ยอมไปกับพี่ก็ได้”เขื่อนพูดจาตัดพ้อเฟย์
ถึงผู้กองจงเบที่พ่อของเฟย์ทาบทามให้ดูตัวเมื่อวันก่อนขึ้น เฟย์เงียบสักพักก่อนที่จะพูดแล้วเดินนำ
เขื่อนไปที่รถของเขาทันที
 
 
 
 
 
 
 
“แก้ว อย่าเป็นอะไรนะแก้ว/แก้ว ชั้นขอโทษชั้นไม่ได้ตั้งใจ”ทางด้านป๊อปปี้ ที่พาแก้วมาที่โรง
พยาบาลพูดกับร่างที่ไม่ได้สติของแก้วที่อยู่บนเตียงเช่นเดียวกับโทโมะ
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
เมื่อป๊อปปี้ได้ยินคำขอโทษของโทโมะก็โมโหจัดก่อนที่จะชกเข้าอย่างแรงจนโทโมะล้มลง
 
 
 
 
 
 
"เลิกทำตัวเป็นหมาบ้าซักที ไม่เห็นรึไงที่นี่โรงพยาบาลนะ มดมาก็ดี ดูแลพี่โทโมะที"ฟางตกใจรีบ
ประคองโทโมะขึ้นมาแล้วว่าใส่ป๊อปปี้ก่อนจะฝากโทโมะให้กับมดที่พึ่งตามมาถึงทันที
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นก็เอาพี่ชายคุณไปจากชีวิตยัยแก้วสักทีสิ แค่นี้เค้าก็เจ็บมามากพอแล้ว/นี่ อย่ามาดีแต่ว่าพี่โท
โมะนะ เผลอๆเพื่อนตัวดีของนายนั่นล่ะที่ทำเป็นเล่นตัวแล้วแอบโทรนัดพี่ชายชั้นมาแบบนี้”ป๊อปปี้พูด
ว่าพลางถอนหายใจกับความขี้วีนของฟางจนฟางอดไม่ได้ที่จะสวนกลับปกป้องโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
“พอเถอะคะพี่ฟาง คนที่ผิดก็คือพี่โทโมะเลิกเข้าข้างพี่เค้าสักทีถ้าไม่ใช่พี่โทโมะหรอคะที่หลอกพี่
แก้วแล้วเป็นต้นเหตุทำให้พี่แก้วเสียใจแล้วแท้งลูกแบบนั้น เนรู้ค่ะว่าเนผิดที่หนีออกจากบ้านอยู่ที่นี่
แต่เนไม่อาจจะทนเจอหน้าพี่ชายใจร้ายไม่มีหัวใจแบบนี้ได้หรอก เนเกลียดพี่โทโมะได้ยินมั้ย”เน
โกะโพล่งออกมาบ้างพลางหันกลับไปมองพี่ชายตัวเองด้วยความผิดหวัง
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
ฟางตรงเข้าไปตบหน้าเนโกะจนล้มลงก่อนที่ป๊อปปี้จะประคองเนโกะขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำบ้าอะไรของเธอน่ะ/หุบปากนี่มันเรื่องของคนในครอบครัวชั้น กล้ามากนะเนโกะที่บอกเกลียดพี่
ชายตัวเอง คิดบ้างรึเปล่าว่าถ้าไม่มีพี่โทโมะที่ดูแลทุกอย่างมาแทนพ่อแม่เธอที่เสียไป เธอจะสุข
สบายแบบนี้งั้นหรอ นี่หรอที่เธอตอบแทนพี่โทโมะน่ะ”ป๊อปปี้ตกเมื่อฟางทำร้ายเนโกะก่อนที่ฟางจะ
ว่าเนโกะต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เรื่องการเลี้ยงเนโกะรู้ว่าพี่โทโมะทำไปเพราะรักเน แต่เรื่องพี่แก้วมันเลวร้ายเกินพอที่เนจะรับได้ ถ้า
เรื่องนื้มันเป็นตัวพี่ฟางเองล่ะคะ ถ้าพี่ฟางถูกพี่ธามไททรยศได้อย่างเลือดเย็นแบบนี้พี่ฟางคงไม่พูด
แบบนี้หรอก/หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยเน”เนโกะพูดทั้งน้ำตาและพาดพิงถึงฟางและธามไททำให้ฟางโกรธ
จัดผลักเนโกะล้มลงอย่างแรงอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“มันจะมากไปแล้วนะฟาง ทำไมต้องทำร้ายเนโกะด้วย ญาติกันแท้ๆกลับทำร้ายกัน ระวังเถอะจะไม่
เหลือใครสักคนที่อยู่ด้วย/เงียบไปเลยนะธาม กล้ามากนะที่มากับมันน่ะ ชั้นยังไม่คิดบัญชีนายเลย รึ
ว่าเดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็งแล้วห้ะ นายเอาเงินของชั้นไปปรนเปรอนังนี่อีกแล้วล่ะสิ”ธามไทและโฟร์
ที่มาถึงต้องตกใจเมื่อเห็นฟางทำร้ายเนโกะก็ตรงเข้ามาว่าก่อนที่ฟางจะพาลว่าใส่โฟร์
 
 
 
 
 
 
 
“สำคัญตัวผิดไปรึเปล่าคุณเพื่อน คิดว่ารวยล้นฟ้าจนชั้นอยากจะจับสามีเฮงซวยของเธอรึไง ต่อให้
เหลือผู้ชายคนนี้บนโลกชั้นก็ไม่เอา/อย่าพูดแบบนี้นะโฟร์”โฟร์โมโหรีบสวนกลับฟางไปทำให้ธามไท
ตกใจหันไปพูดกับโฟร์พลางเอามือแตะที่แขนร่างบาง
 
 
 
 
 
 
“นี่ไงมันเป็นห่วงกันจริงๆด้วยยัยฟางชั้นบอกแล้วถ้าไม่รีบจัดการกะเป็นแบบนี้/หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ
อย่าคิดทำอะไรน้องสาวผมเด็ดขาด ถ้าพวกคุณทำ พวกคุณโดนเอาคืนเป็นร้อยเท่าพันเท่าแน่”มด
เห็นธามไทที่ส่งสายตาตัดพ้อให้กับโฟร์ก็รีบว่าก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินเข้ามาขวางไม่ให้ฟางเดินไปเอา
เรื่องโฟร์พลางว่าและจ้องเธอด้วยสายตาเอาเรื่องเช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
“พอก่อนเถอะค่ะทุกคนตอนนี้พี่แก้วออกมาแล้ว/หมอครับเพื่อนผมเป็นยังไงบ้างครับ”ก่อนที่จะมีเรื่อ
งกันเนโกะร้องบอกทุกคนก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบเข้าไปถามอาการแก้วพลางมองเพื่อนรักที่นอนอยู่บน
เตียงเงียบและเมินไม่ยอมมองโทโมะเลย
 
 
 
 
 
 
 
“พวกคุณควรจะดูแลคนไข้ให้มากกว่านี้นะครับ ท้องแรกและแพ้ท้องหนักแบบนี้ไม่ควรจะปล่อยให้
คนไข้เกิดภาวะเครียด/อะไรนะครับ แก้วท้อง งั้นเท่ากับว่าครั้งที่แล้วเธอก็ไม่ได้แท้งงั้นสิแก้ว”หมอบ
อกอาการของแก้วก่อนที่โทโมะจะรีบเข้ามาถามความจริงจากแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“จะท้องรึจะแท้งชั้นก็ไม่มีวันให้อภัยคนเลวแบบคุณอยู่ดี/แต่เธอเป็นเมียชั้นนะแก้ว”แก้วหันขวับมา
ว่าโทโมะก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาทำให้โทโมะต้องรีบพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าใช้คำนี้กับชั้น ในเมื่อการกระทำของคุณมันทำไปเพื่ความสะใจ มันไม่ได้เกิดจากความรัก ออก
ไป ออกไปจากชีวิตชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ ชั้นเกลียดคุณ/ได้ยินชัดแล้วใช่มั้ยว่าแก้วเค้าไม่อยากเห็นหน้า
นาย จะไปไหนก็ไป เขื่อน เฟย์มาก็ดี เอาคนพวกนี้ไปจากชั้นกับแก้วทีชั้นไม่อยากเห็นหน้า”แก้ว
น้ำตาไหลออกมาด้วยความเจ็บปวดกับสิ่งที่โทโมะทำร้ายเธอในอดีตก่อนที่ป๊อปปี้จะผลักอกโทโมะ
ออกห่างจากแก้วพร้อมกับบอกให้เขื่อนและเฟย์พาพวกของฟางออกไป
 
 
 
 
 
“ได้ยินชัดแล้วก็ออกไปสิ กลับไปดูแลเมียนายซะ/แต่ชั้นไม่ไป ชั้นเป็นห่วงเธอกับลูกนะโฟร์”โฟร์รีบ
ไล่ธามไทไปบ้างจนชายหนุ่มต้องพูดออกมาทำให้ป๊อปปี้เดือดจัดพุ่งเข้าไปชกหน้าจนเขื่อนและโฟ
ร์ต้องรีบห้าม
 
 
 
 
 
 
“ไอ้หมาบ้า ทำร้ายธามทำไม/ห่วงสามีตัวเองมากนักก็ล่ามเอาไว้ซะสิ อย่าให้มาเพ่นพ่านวุ่นวายกับ
น้องสาวแล้วก็ลูกผม ผู้ชายสารเลวจากนีระสิงห์แบบนี้ทำร้ายผู้หญิงดีๆมามากพอแล้ว พวกคุณควร
เลิกยุ่งกับพวกเราได้แล้วอย่าให้ผมต้องแจ้งความเลย ออกไป๊”ฟางประคองสามีแล้วว่าป๊อปปี้ก่อนที่
ป๊อปปี้จะระเบิดอารมณ์ออกมาแล้วไล่พวกของฟาง วูบหนึ่งฟางรู้สึกกลัวสายตาที่จริงจังและน้ำเสียง
ที่ดุดันของเขามากก่อนที่ฟางจะเชิดหน้าขึ้นเพื่อแสดงว่าเธอไม่กลัวแล้วเดินหัวเสียนำพวกของเธอ
ออกไป
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรแล้วนะไอ้ป๊อป ใจเย็นๆสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะพวกนั้นไปแล้ว”เขื่อนพูดพลางปลอบใจ
เพื่อนชายของเขาแล้วนำแก้วไปพักฟื้นที่ห้องผู้ป่วยพิเศษของโรงพยาบาลทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่โทโมะบ้าไปแล้วรึไงถึงได้บุกไปทำอะไรแบบนั้น/ใช่ พี่มันบ้า พี่บ้าเองที่อยากจะได้ตัวเนโกะคืน
และก็อยากไปหาแก้ว แต่นี่ก็ทำให้พี่รู้ว่าแก้วไม่ได้แท้งลูกนะ”เมื่อกลับมาที่บ้านพักของพวกฟาง
ฟางรีบเอาเรื่องญาติหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่ได้แท้งแล้วไง แต่มันก็ไม่ได้รักพี่แถมไอ้หมาบ้านั่นก็ยิ่งเกลียดเราไปอีกเพราะพี่เลยเรื่อง
ทั้งหมดเลยเป็นแบบนี้/ถ้าพี่ผิดมากพี่ก็ยอมรับ แต่พี่เองกะไม่ปล่อยลูกเมียพี่ไปไหนอีกแล้ว”ฟาง
โวยวายพาลว่าใส่โทโมะจนชายหนุ่มที่หงุดหงิดอยู่แล้วว่ากลับก่อนะเดินหนีออกไปและกลับห้องพัก
ตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
“มันไม่ใช่ความผิดพี่โทโมะฝ่ายเดียวแต่มันเป็นเพราะเธอ ฟาง เพราะเธอทำให้เค้ายิ่งเกลียดเรา
แบบนี้ ทำอะไรไม่คิดเลยห้ะ/โอ๊ย เลิกพล่ามสักทีแค่นี้ชั้นก็ปวดหัวอยู่แล้ว ทำไมคนใกล้ตัวชั้นมันไม่
ได้ดั่งใจเลยนะ พอ กลับกรุงเทพกันให้หมดนี่ล่ะ”ธามไทเข้ามาในห้องพร้อมมดรีบว่าใส่ฟางด้วย
อารมณ์โกรธที่ฟางรั้นไม่ยอมฟังอะไรจนทำให้เขาเข้าใกล้โฟร์ไม่ได้อีกก่อนที่ฟางจะโวยวายออกมา
แล้วเดินปึงปังออกไปสงบสติอารมณ์ของนอกห้องทันที
 
 
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
 
ทันทีที่ประตูปิดเหลือเพียงแค่ธามไทและมด ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนที่จะเดินไปนั่งที่เตียงโดยมี
มดเดินไปนั่งข้างๆแล้วเอื้อมมือจับที่แก้มชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่านะ ฟางอยู่ข้างนอก/แต่เราก็แอบทำแบบนี้กันบ่อยๆอยู่แล้วนิ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องแคร์ยัยนั่น
เลย ลำพังฟางก็ไม่ได้สนใจอะไรนายอยู่แล้วนิ”ธามไทขืนตัวออกห่างมดแล้วว่าก่อนที่มดจะยิ้มออก
มาแล้วพูดอย่างใจเย็น
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ชั้นมีลูกแล้วนะ/อะไรกันเมื่อก่อนไม่ยักจะสนใจนังโฟร์นั่นเลยไม่คิด
แม้แต่จะช่วยมันเลยด้วยซ้ำทำไมต้องคิดถึงลูกของมันด้วย รึว่านายอยากกลับไปหามัน ไม่ได้นะ
นายได้ชั้นเป็นเมียไปแล้วชั้นไม่ยอมให้นายกลับไปหามันหรอก”ธามไทเลี่ยงแล้วเดินหนีก่อนที่มด
จะโพล่งทุกอย่างออกมาเหลืออดทำให้ฟางที่กำลังจะบิดประตูกลับเข้าไปในห้องชะงักกับสิ่งที่ได้ยิน 
 
 
 
 
 
 
“หึ เมียงั้นหรอมด ตอนเราสนุกกันที่ฮ่องกงเธอเคยบอกเองนี่ว่าเธอไม่อยากผูกมัด และเธอก็ไม่
อยากถูกฟางมองว่าเธอเป็นเหมือนโฟร์ที่แย่งของของเพื่อน/แต่นายเป็นของชั้นมาก่อนที่จะเจอ
นังโฟร์ แล้วก็แต่งงานกับยัยฟางนะ ชั้นเป็นเมียนายชั้นยอมนายขั้นทนมาหมดทุกอย่างในเรื่องผู้
หญิงของนาย/แน่ใจนะว่ายอมชั้นจริง อย่าคิดนะว่าชั้นไม่รู้ว่าเธอน่ะทำตัวเป็นเพื่อนที่แสนดีคอย
รายงานเรื่องของชั้นกับสาวๆให้ฟางรู้แท้จริงแล้วเธอมันก็แค่ยืมอำนาจ ยืมจมูกของฟางมาเพื่อจัดการ
กับผู้หญิงของชั้นจนหมด โถๆ ใครล่ะจะรู้ว่าเบื้องหลังเพื่อนรักที่แสนซื่อสัตย์ของคุณหนูนันท์แห่งนี
ระสิงห์ที่จริงแล้วล่ะแอบสวมเขาเพื่อนรักแล้วมานานร่วมหลายปีโดยที่ฟางไม่มีวันระแคะระคายเพื่อน
รักคนนี้ได้เลย”มดพยายามพูดก่อนที่ธามไทจะยิ้มเยาะออกมาแล้วพูดในความจริงที่เขาดูคนอย่าง
มดออก
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
มดตกใจเผลอตบหน้าธามไทไปอย่างแรงทำให้ชายหนุ่มโมโหจะเดินไปบิดประตูห้องออกไปแต่มด
รีบวิ่งไปกอดรั้งธามไทแน่น
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าไปจากชั้นธาม ชั้นขอโทษชั้นผิดไปแล้ว แต่ชั้นรักนายนะธาม รักมากจนไม่อยากเสียนายให้
ใครไปเลย อย่าไปนะธาม/แต่ชั้นไม่ได้รักเธอได้ยินมั้ย เรื่องของเรามันคือความสนุกชั่ววูบ ในเมื่อ
เธอมาอ่อยชั้น ให้ท่าชั้นสารพัก ชั้นไม่ใช่พระอิฐพระปูนเหมือนกันชั้นก็ต้องยอมบ้างสิ ปล่อยชั้น”มด
กอดธามไทแน่นและสารภาพรักออกมาเสียงดังทำให้ฟางที่ยืนอยู่หน้าประตูช๊อคกับสิ่งที่ได้ยิน ธาม
ไทรำคาญก่อนที่จะแกะมือมดออกไปแล้วโพล่งออกมา เขาได้ชื่อว่าเป็นเพลย์บอยตัวพ่อของวงการ
ไฮโซ เจอผู้หญิงมาหลายรูปแบบมีหรือผู้หญิงอย่างมดเขาจะไม่รู้ว่าเธอมาให้ท่าเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ มดรักธาม มดรักธามได้ยินมั้ย คราวนี้มดจะไม่ยอมให้ธามไปมีใครใหม่อีกแล้ว มดยอมเป็นเมีย
เก็บใต้เงายัยฟางมาตลอดแต่มดไม่ยอมให้ธามกลับไปหานังโฟร์กับลูกมันหรือมีอีเมียน้อยคนไหน
อีกแล้ว”มดโพล่งความรู้สึกตัวเองออกมา
 
 
 
 
 
 
“นั่นก็เรื่องของเธอ แต่บอกไว้เลยนะ ยิ่งเธอยืมมือยัยฟางมากำจัดผู้หญิงของชั้นเท่าไหร่ชั้นก็จะยิ่งมี
มากเท่านั้น เพราะชั้นรู้ว่ายังไงซะวันหนึ่งฟางก็เหนื่อยเองอยู่ดี แต่สำหรับเธอชั้นก็จะรอให้หน้ากาก
เพื่อนที่แสนดีนั้นหลุดออกมาไงล่ะ จำเอาไว้อยากจะทำอะไรก็เชิญเพราะชั้นไม่มีวันที่จะรักเธอ
มด”ธามไทหันกลับไปตามเสียงของมดก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างสมเพชแล้วว่ากลับไปอย่างไม่
สะทกสะท้านแล้วเดินออกไปนอกห้องโดยไม่สังเกตเลยว่าฟางหลบอยู่หลังประตูและทิ้งไว้แตมดที่
นั่งลงกับเตียงนอนแล้วทุบหมัดเล็กๆลงกับเตียงก่อนที่น้ำตาตัวเองจะไหลออกมาอย่างคับแค้นใจที่
ธามไทไม่สนใจเธอเลย
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่จริง เพื่อนของชั้นที่อยู่ข้างชั้นไม่ทำแบบนี้ ไม่จริงสิ”ฟางที่ช๊อคกับสิ่งที่ได้ยินแล้วปลีกตัวเดิน
ออกมาเพียงลำพังก่อนที่จะสตาร์ทรถแล้วขับรถออกมาเรื่อยๆยามค่ำคืนพลางคิดถึงอดีตที่เธอรู้จัก
กับมดที่สนิทกันมานานก่อนที่จะเริ่มรู้จักธามไทที่เข้ามาในชีวิตในฐานะคู่หมั้นเธอและตามด้วยโฟร์
มดรักธามไทมาตลอดทำไมยัยนั่นไม่บอกให้เธอรู้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมต้องทรยศชั้นด้วยย”ฟางแผดเสียงร้องออกมาก่อนที่จะร้องเสียงหลงเมื่อมีรถบีบแตรใส่เธอ
ทำให้ฟางขับรถพุ่งเข้าข้างทางทำให้รถติดหล่มร่างบางไม่สนอะไรทั้งนั้นเธอร้องไห้ออกมาด้วย
ความเสียใจที่ถูกคนที่ไว้ใจที่สุดตอนนี้หักหลังเธอได้อย่างแยบยล
 
 
 
 
 
 
 
“คุณครับ เป็นอะไรรึเปล่าครับคุณ”ตอนนั้นเองมีใครคนหนึ่งเดินเข้ามาเคาะประตูรถของฟางและ
พยายามเรียกเธอ
 
 
 
 
 
”ตอนนั้นเองมีใครคนหนึ่งเดินเข้ามาเคาะกระจกรถของฟางและพยายามเรียกเธอ
 
 
 
 
เอาแล้วไงความจริงกระจ่างแบบนี้เล่นซะฟางเสียศูนย์ไปเลย แล้วฟางจะหายซ่ารึเปล่า แล้วใครกันที่มาเคาะต้องติดตามกันนะ555555
 
เห็นคนปลื้มป๊อปฟางน้อยลงไม่รู้ยังเหลือคนอ่านอยู่ปล่า 
 
แต่ถ้าอยากเสนอแนวฟิคแบบแนวไหนก็บอกได้น้า  แนะได้ๆว่าเหลือแนวไหนที่ไรเตอร์ไม่ได้เขียนมั่ง